Ἡ λέξις «ζειᾶ» εἶναι ἐμπορικὸς τίτλος γιὰ τὴν ἐπιχείρισι τῶν ζυμαρικῶν κι ὄχι γιὰ τὸν σπόρο ποὺ καλλιεργεῖ (καὶ δὲν διακινεῖ, διότι γνωρίζει πὼς ἐὰν διακινηθῆ ὁ σπόρος, τότε αὐτομάτως θὰ καταῤῥεύσῃ τὸ παραμύθι!!!)
απο http://filonoi.gr/2013/10/18/f-h-eisbolh-ton-metallagmenon-apo-thn-kerkoporta-zeia/
και στο
απο http://filonoi.gr/2013/10/18/f-h-eisbolh-ton-metallagmenon-apo-thn-kerkoporta-zeia/
σχετικὰ θέματα:
Τὰ ψεύτικα τὰ λόγια τὰ μεγάλα γιὰ τὴν …ζειᾶ!!!
Τὰ γερμανικὰ μεταλλαγμένα σιτάρια μᾶς τὰ πωλοῦν σὰν «ζέα».
Ἡ ζέα ὑπάρχει; Καί εἴμαστε συκοφάντες;
Στὸν δρόμο γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς «ζέας». (1)
Στὸν δρόμο γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς «ζέας». (2)
Στὸν δρόμο γιὰ τὴν ἀλήθεια τῆς «ζέας». (3)
Κωστας Δελιακης προς Τheseus Aegean Blogspot.gr
Ιπποκρατης Μπουρνελης Φυτεψα Ζέα στο χωράφι μου μαζι με εναν φιλο μου στην Ιο . Δεν βλέπω την ώρα να επιστρέψω και να φτιάξω ψωμι απο Ζέα.
Nikolaos Petratos Το αντίθετο συμβαίνει ο Ηρόδοτος μας λέει ότι από όλους τους λαούς μόνο οι Αιγύπτιοι έτρωγαν Ζεα. Θα σου δώσω το ακριβές κείμενο όταν είμαι σπίτι.
Nikolaos Petratos Πουθενά δεν αναφέρεται ψωμί από ζεα πάντα σιτος
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΨΑΞΙΜΟ ΣΕ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΘΕΜΑ:
Η ΠΡΩΤΗ-ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΑ ΕΞΗς: Η περίφημη ζέα ή ζειά που αναφέρουν ο Ομηρος και ο Ηρόδοτος. ]
Το δημητριακό που μεγάλωσε γενιές και γενιές Ελλήνων καλλιεργούνταν στη χώρα μας μέχρι και το 1928, οπότε -άγνωστο για ποιο λόγο- απαγορεύτηκε σταδιακά διά νόμου στην Ελλάδα από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, μόλις επέστρεψε από την οκτάχρονη εξορία του. Δείγματα του σπόρου έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο, με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.Χ.!
Το δημητριακό που μεγάλωσε γενιές και γενιές Ελλήνων καλλιεργούνταν στη χώρα μας μέχρι και το 1928, οπότε -άγνωστο για ποιο λόγο- απαγορεύτηκε σταδιακά διά νόμου στην Ελλάδα από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, μόλις επέστρεψε από την οκτάχρονη εξορία του. Δείγματα του σπόρου έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο, με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.Χ.!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΨΑΧΝΩ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ Η ζεια δεν έχει αποδεδειγμένη συσχέτιση με κανένα σημερινό είδος σιταριού.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν την ζεια κυρίως για ζωοτροφή (άλογα, πουλιά κλπ.) ή δευτερευόντως για παρασκευή χόνδρου, κάτι που γίνεται σαφές από την προσεκτική μελέτη των αρχαίων κειμένων. Οι Έλληνες και Ρωμαίοι έτρωγαν ψωμί κυρίως από σιτάρι, ενώ κάποιες φορές, ιδιαίτερα οι πρώτοι Ρωμαίοι, έφτιαχναν ψωμί από όλυρα, ζεια ή far, σύμφωνα με τον Cornish
Το πρώτο χρονολογικά ιστορικό κείμενο που εμφανίστηκε η ζεια, ήταν η Οδύσσεια[9], όπου ο Όμηρος την ανακατεύει με άσπρο κριθάρι και τη χρησιμοποιεί ως τροφή των αλόγων (ραψ. Δ, στ. 41, «πὰρ δ᾿ ἔβαλον ζειάς, ἀνὰ δὲ κρῖ λευκὸν ἔμιξαν»), ενώ σε άλλο στίχοφυτρώνει μαζί με το σιτάρι και το άσπρο κριθάρι στον κάμπο της Λακωνίας (ραψ. Δ, στ. 604, «πυροί τε ζειαί τε ἰδ᾿ εὐρυφυὲς κρῖ λευκόν»). Στο προγενέστερο έπος του, την Ιλιάδα[10], ο Όμηρος δεν αναφέρει πουθενά τη ζεια, αλλά αντίστοιχα για τροφή των αλόγων αναμιγνύει την όλυρα με το άσπρο κριθάρι (ραψ. Ε, στ. 196, «ἑστᾶσι κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας» και ραψ. Θ, στ. 564 «ἵπποι δὲ κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας»). Από τις ομοιότητες των στίχων στα δύο ομηρικά έπη, συνάγεται ότι τον 8ο αι. π.Χ., η ζεια ταυτίζεται με την όλυρα και προορίζονταν για ζωοτροφή. Η ταυτοσημία των δύο ονομάτων είναι πιο ξεκάθαρη στο έργο «Ιστορίαι»[11] που έγραψε ο μεταγενέστερος Ηρόδοτος
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ Στην Βίβλο αναφέρεται από 3 διαφορετικούς συγγραφείς (Μωϋσής πριν 1405 π.Χ., Ησαϊας 739 π.Χ. περίπου μετά τον θάνατο του Οζία και Ιεζεκιήλ 521 π.Χ.-419 π.Χ.) η εβραϊκή λέξη <<כּסּמת>> (kûssemeth) με αρχαία ελληνική μετάφραση ως ὄλυραν ή ζέαν
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ Στη νεότερη ελληνική βιβλιογραφία η ζεια συνεχίζει να αποτελεί άλυτο μυστήριο για τους επιστήμονες. Γεγονός είναι πάντως ότι, σύμφωνα πάντα με τους συγγραφείς που μελετήθηκαν, η ζεια, το δίκοκκο σιτάρι και η όλυρα (triticum spelta) απουσιάζουν από την ελληνική γη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ Στο «Λεξικόν Ομηρικόν» του 1863, που αποτελεί μετάφραση του Δ. Ολυμπίου από τη γερμανική έκδοση του G. Autenrieth, πιθανολογείται ότι η ζεια είναι η βρίζα (σίκαλη).
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ Το 1901, ο Οικονομόπουλος γράφει ότι η ζεια είναι το καλαμπόκι (αραβόσιτος ή αραποσίτι), προφανώς στηριζόμενος στην επιστημονική του ονομασία (Zea mays L.). Είναι πασιφανές βέβαια ότι, η ζεια που καλλιεργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα δεν έχει σχέση με το καλαμπόκι, το οποίο ήρθε στην Ελλάδα μόλις το 1600 μ.Χ.
Ιπποκρατης Μπουρνελης Ρε παιδια , ειναι αλήθεια οτι η Ζέα εχει ελάχιστη γλουτένη η οχι ; Η γλουτένη , ιδιαίτερα στα τροποποιημένα στάρια εχει φτάσει στα ύψη .
Nikolaos Petratos Δεν γνωρίζω Ιπποκράτη, αναφέρομαι μόνο σε πράγματα που έχω κάποια σχετική γνώση, και θεωρώ ότι το όλο θέμα με την ζεα είναι ένα παραμύθι, καθώς οι δύο από τους τρεις πυλώνες που βασίζεται είναι απλά ψευδείς. Ο τρίτος η διατροφική αξία έχω απλά δει διάφορα άλλα δεν έχω την δυνατότητα να τα ελέγξω εφόσον μου λείπουν οι απαραίτητες γνώσεις.
Κωστας Δελιακης Πάντως το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ανάρτηση,έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον για συμμετοχή στην δημιουργική κουβέντα,όσων συμμετέχουν, αναδεικνύει την σοβαρότητα του ζητήματος. Οι προβληματισμοί επίσης του Nikolaos Petratos,είναι ενδιαφέροντες.....η σελίδα είναι με την μεριά, ΜΟΝΟ των τεκμηριωμένων απόψεων,που σημαίνει πως είναι ανοικτή στον διάλογο και τον δημιουργικό προβληματισμό όσων θα μπορούσαν να συμβάλλουν σαυτόν....
Nikolaos Petratos Αναφέρθηκα σε τρεις πυλώνες που στηρίζεται αυτή η θεωρία. Για να ξεκαθαρίσω αυτοί είναι: 1 ον Η Ζεα είναι θρεπτική και δεν έχει γλουτενη που κάνει κακό. 2ον Την απαγόρευσε ο Βενιζέλος το 1928. 3ον Η Έλληνες έτρωγαν μόνο ζεα και όχι σιτάρι.
Nikolaos Petratos Το δεύτερο τωρα. Εάν απαγορεύτηκε το 1928 δεν έχουμε πάρα να δούμε τον νόμο. Εάν υπάρχει τέτοιος νόμος θα βρίσκεται στην εφημερίδα της κυβέρνησης του έτους 1928.
Nikolaos Petratos Για το τρίτο, θα αναρτήσω το βράδυ (ώρα Νέας Υόρκης) το κείμενο του Ηροδότου όπου λέει ξεκάθαρα ότι Ζεα έτρωγαν μόνο οι Αιγύπτιοι. Επίσης ο Γιώργος έβαλε κάποια αποσπάσματα από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχει και στην Ιλιάδα στίχος όπου αναφέρεται η Ζεα ως ζωοτροφή.
Απόστολος Γεωργίου Κυκλοφορεί πολλά χρόνια ...κι είναι εντελώς εξω από τήν πραγματικότητα .Ας ρίξουμε μια ματιά στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ...κριθάλευρο ειναι οι συχνές αναφορές του ΟΜΗΡΟΥ, κ επίσης αναφέρεται η ζειά το κριθάρι και το σιτάρι, με το τελευταίο να ανφέρεται περισσότερεςφορές..ΡΑΨΩΔΙΑ Ν
242.. ἦ τοι μὲν τρηχεῖα καὶ οὐχ ἱππήλατός ἐστιν,
οὐδὲ λίην λυπρή, ἀτὰρ οὐδ᾽ εὐρεῖα τέτυκται.
ἐν μὲν γάρ οἱ σῖτος ἀθέσφατος, ἐν δέ τε οἶνος
γίγνεται·
Τραχιά είναι αλήθεια η γη της, άλογα δεν τρέχουν εδώ πέρα,
μα κι αν δεν είναι τόσο απλόχωρη, τη φτώχια δεν την ξέρει·
βγάζει μαθές το στάρι αμέτρητο και το κρασί περίσσιο," Εμφαση δίνει ο ποιητής ... στό στάρι ...¨αμετρητο" γιατί ειναι κύρια πηγή τροφής
ΡΑΨΩΔΙΑ Δ
601.. ἵππους δ᾽ εἰς Ἰθάκην οὐκ ἄξομαι, ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ
ἐνθάδε λείψω ἄγαλμα· σὺ γὰρ πεδίοιο ἀνάσσεις
εὐρέος, ᾧ ἔνι μὲν λωτὸς πολύς, ἐν δὲ κύπειρον
πυροί τε ζειαί τε ἰδ᾽ εὐρυφυὲς κρῖ λευκόν.
τ΄ αλόγατα όμως δεν μπορώ στο Θιάκι να τα φέρω,
μόνε θα σου τ΄ αφήσω εδώ, να τα χαρείς, που ορίζεις
μεγάλη ολόγυρα απλωσιά, με περισσό τριφύλλι,
με κύπερη, με στάρι, ζεια, και φουντωτό κριθάρι.
Από τον 5ο αιώνατο σιτάρι πλέον ειναι καθοριστική τροφή των Ελλήνων το οποίο καλιεργεόται και εισάγεται ..Μετά τον ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και κατά την Ρωμαική εποχή τεράστια για την εποχή πλοία μεταφέρουν σιτάρι από τπους σιτοβολώνες της Συρίας και της Αιγύπτου...
242.. ἦ τοι μὲν τρηχεῖα καὶ οὐχ ἱππήλατός ἐστιν,
οὐδὲ λίην λυπρή, ἀτὰρ οὐδ᾽ εὐρεῖα τέτυκται.
ἐν μὲν γάρ οἱ σῖτος ἀθέσφατος, ἐν δέ τε οἶνος
γίγνεται·
Τραχιά είναι αλήθεια η γη της, άλογα δεν τρέχουν εδώ πέρα,
μα κι αν δεν είναι τόσο απλόχωρη, τη φτώχια δεν την ξέρει·
βγάζει μαθές το στάρι αμέτρητο και το κρασί περίσσιο," Εμφαση δίνει ο ποιητής ... στό στάρι ...¨αμετρητο" γιατί ειναι κύρια πηγή τροφής
ΡΑΨΩΔΙΑ Δ
601.. ἵππους δ᾽ εἰς Ἰθάκην οὐκ ἄξομαι, ἀλλὰ σοὶ αὐτῷ
ἐνθάδε λείψω ἄγαλμα· σὺ γὰρ πεδίοιο ἀνάσσεις
εὐρέος, ᾧ ἔνι μὲν λωτὸς πολύς, ἐν δὲ κύπειρον
πυροί τε ζειαί τε ἰδ᾽ εὐρυφυὲς κρῖ λευκόν.
τ΄ αλόγατα όμως δεν μπορώ στο Θιάκι να τα φέρω,
μόνε θα σου τ΄ αφήσω εδώ, να τα χαρείς, που ορίζεις
μεγάλη ολόγυρα απλωσιά, με περισσό τριφύλλι,
με κύπερη, με στάρι, ζεια, και φουντωτό κριθάρι.
Από τον 5ο αιώνατο σιτάρι πλέον ειναι καθοριστική τροφή των Ελλήνων το οποίο καλιεργεόται και εισάγεται ..Μετά τον ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ και κατά την Ρωμαική εποχή τεράστια για την εποχή πλοία μεταφέρουν σιτάρι από τπους σιτοβολώνες της Συρίας και της Αιγύπτου...
Μιχαήλ Χρέπας η γλουτενη δεν κανει καλο διοτι οι ιδιοτητες της ως "κολλα"(γνωστη η αλευροκολλα που κολλανε αφισες στους δρομους) δεν αφηνει τα εγκεφαλικα κυτταρα να αναπτυχθουν κι δη της μνημης,γιαυτο και απαγορευεται δια ροπαλου στα βρεφη που ο εγκεφαλος τους αναπτυσεται και αποκτα εμπειριες.Λαοι που ποτε δεν τραφηκαν με γλουτενη,οπως οι Κινεζοι,Ιαπωνες που χρησιμοποιουν το ρυζι (ρυζαλευρο) δειχνουν διαφορα σε επιπεδο μνημης (θυμουνται την παιδικη τους ηλικια πεντακαθαρα(οχι θολα και ασπρομαυρα οπως οι δυτικοι).δεν ξεχνουν και δυσκολα προσβαλλονται απο απωλεια μνημης σε μεγαλες ηλικιες.Η Λυσινη που περιεχει αντι της γλουτενης η Ζεα(και οχι Ζειά) αντιθετως βοηθα στην δημιουργια συνεκτικοτητας μεταξυ των κυτταρων μνημης.Η καλλιεργια της δεν απαγορευτηκε,αλλα οι ιδιοι οι αγροτες επειδη απεδιδε λιγοτερο σε σχεση με το απλο σιταρι ,ζητησαν (εποχη παγκοσμιου οικονομικου κραχ)να την αντικαταστησουν και εκδοθηκε τοτε ο νομος περι "απαγορευσης"Η Ζεα ειναι αγριο σιταρι και φυτρωνει κατω απο δυσκολες καιρικες συνθηκες(γιαυτο καλλιεργηται και στην Γερμανια-το λεγομενο Ντινκελ)Στην Ελλαδα εχουν γινει πολλες προσπαθεις επανακαλλιεργειας της και κυκλοφορουν ποικιλιες που της μοιαζουν ,αλλα δεν ειναι ταυτοσημες.(περιεχουν χαμηλη ποσοτητα γλουτενης ή δεν εχουνε λυσινη)Μεγαλο ρολο στην απορροφηση της παιζει και η ομαδα αιματος.Ατομα με ομαδα Β και ΑΒ την χωνευουνε ομαλα.Λιγοτερο η ομαδα Α και καθολου η ομαδα Ο(προτιμουν την γλουτενη)Υπαρχουν τροποι να δει καποιος εαν του κανει καλο ή οχι.Βεβαια τρανταχτα αποτελεσματα δεινει σε ηλικιες μεχρι την εφηβεια.Υστερα η αποδοση της περιοριζεται.Ειναι δυσκολη στην παρασκευη του ψωμιου(δεν φουσκωνει οπως το σταρι,ειναι λιγοτερο υφροφιλη)Εκτενη μελετη και μετρησεις στο θεμα αυτο εχει κανει ο Μιχαλης Γρηγοριου.
Nikolaos Petratos Ηροδότου Ιστορίαι [2.36.2] τοῖσι μὲν ἄλλοισι ἀνθρώποισι χωρὶς θηρίων ‹ἡ› δίαιτα ἀποκέκριται, Αἰγυπτίοισι δὲ ὁμοῦ θηρίοισι ἡ δίαιτά ἐστι. ἀπὸ πυρῶν καὶ κριθέων ὧλλοι ζώουσι, Αἰγυπτίων δὲ τῷ ποιευμένῳ ἀπὸ τούτων τὴν ζόην ὄνειδος μέγιστόν ἐστι, ἀλλὰ ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία, τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου