.
Ο Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης ή Χριστουγεννάρτς (ποντιακά) ή Σινιντρέ (Αρβανίτικα) είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του έτους.Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβρης ήταν α 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο.
Με την άφιξη του Δεκεμβρίου το κρύο αρχίζει να είναι αρκετά τσουχτερό ανακοινώνοντάς μας έτσι τον ερχομό του Χειμώνα και την επέλαση του χιονιού. Γι' αυτό, άλλωστε ο Δεκέμβριος λέγεται και «Άσπρος μήνας», «Ασπρομηνάς» αλλά και «χιονιάς»
Είναι πρώτος μήνας του χειμώνα και η παράδοση λέει πως οι άνθρωποι τον λέγανε Χριστουγεννά, ή Χριστουγεννιάτη, λόγω της γιορτής των Χριστουγέννων!!
Τα έθιμα απο παλιά, λένε πως παιδάκια από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με τρίγωνα και φυσαρμόνικες γυρνάνε όλα τα σπίτια και λένε τα Κάλαντα, ενώ οι νοικοκυραίοι τα φιλεύουν με κουλουράκια, μελομακάρονα, κουραμπιέδες και χρήματα....
Οι νοικοκυρές στα χωριά, ζυμώναν και ψήναν την παραδοσιακή και λαχταριστή Χριστουγεννιάτικη κουλούρα, την οποία κόβει και μοιράζει ο πατέρας στα μέλη της οικογένειας, τη βραδιά των Χριστουγέννων...
Την Παραμονή των Χριστουγέννων, το τζάκι στα χωριά συνήθιζε να μένει όλη τη βραδιά αναμμένο και με αυτό τον τρόπο συμβόλιζε τη φωτιά που άναψε ο Ιωσήφ στη φάτνη για να ζεστάνει το μικρό Χριστό..
Οι νοικοκυρές, ανήμερα , συνήθιζαν να θυμιατίζουν το σπίτι για να κρατήσουν μακριά τους καλικάντζαρους, ενώ το τραπέζι των Χριστουγέννων ήταν νηστήσιμο!!!!!
Αποτελούνταν συνήθως από ρύζι, χορτοκεφτέδες, λουκουμάδες και άλλα πολλά νηστήσιμα πάντα...
ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ...
Ο Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης ή Χριστουγεννάρτς (ποντιακά) ή Σινιντρέ (Αρβανίτικα) είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του έτους.Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβρης ήταν α 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο.
Με την άφιξη του Δεκεμβρίου το κρύο αρχίζει να είναι αρκετά τσουχτερό ανακοινώνοντάς μας έτσι τον ερχομό του Χειμώνα και την επέλαση του χιονιού. Γι' αυτό, άλλωστε ο Δεκέμβριος λέγεται και «Άσπρος μήνας», «Ασπρομηνάς» αλλά και «χιονιάς»
Είναι πρώτος μήνας του χειμώνα και η παράδοση λέει πως οι άνθρωποι τον λέγανε Χριστουγεννά, ή Χριστουγεννιάτη, λόγω της γιορτής των Χριστουγέννων!!
Τα έθιμα απο παλιά, λένε πως παιδάκια από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με τρίγωνα και φυσαρμόνικες γυρνάνε όλα τα σπίτια και λένε τα Κάλαντα, ενώ οι νοικοκυραίοι τα φιλεύουν με κουλουράκια, μελομακάρονα, κουραμπιέδες και χρήματα....
Οι νοικοκυρές στα χωριά, ζυμώναν και ψήναν την παραδοσιακή και λαχταριστή Χριστουγεννιάτικη κουλούρα, την οποία κόβει και μοιράζει ο πατέρας στα μέλη της οικογένειας, τη βραδιά των Χριστουγέννων...
Την Παραμονή των Χριστουγέννων, το τζάκι στα χωριά συνήθιζε να μένει όλη τη βραδιά αναμμένο και με αυτό τον τρόπο συμβόλιζε τη φωτιά που άναψε ο Ιωσήφ στη φάτνη για να ζεστάνει το μικρό Χριστό..
Οι νοικοκυρές, ανήμερα , συνήθιζαν να θυμιατίζουν το σπίτι για να κρατήσουν μακριά τους καλικάντζαρους, ενώ το τραπέζι των Χριστουγέννων ήταν νηστήσιμο!!!!!
Αποτελούνταν συνήθως από ρύζι, χορτοκεφτέδες, λουκουμάδες και άλλα πολλά νηστήσιμα πάντα...
ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου