Κεφαλονιά - Τηλεαπασχόληση και Τηλεβόες.

 Οι Ταφίοι ή Τηλεβόες ήταν πιθανώς μυθικός, ελληνικός λαός, που

αναφέρεται από τον Όμηρο στην Οδύσσεια. Οι Ταφίοι ή Τηλεβόες μιλούσαν
ελληνικά, ήταν φημισμένοι κωπηλάτες όπως οι Φαίακες και έκαναν
θαλάσσιο εμπόριο με άλλες πόλεις λιμάνια.

Η ανάπτυξη της Κεφαλονιάς στηρίζεται κυρίως στον Τουρισμό, που αυτός
αδυνατεί να απορροφήσει ή και να αξιοποιήσει στην αγορά εργασίας
μεγάλο μέρος ανθρώπινου δυναμικού, με αποτέλεσμα τη μετακίνησή του στα
αστικά κέντρα ή και στο εξωτερικό.
Εμφανίζεται λοιπόν σήμερα, με αφορμή και την Κρίση από τον Κορονοιό, η
ιδέα ενός μοντέλου Ανάπτυξης διαμέσω της Τηλεαπασχόλησης ή Τηλεργασίας
Τοπικά που δίνει προβληματισμό:

α) Για το αν κάτι τέτοιο μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση της
οικογενειακής ζωής του εργαζόμενου.

β) Για το αν κάτι τέτοιο μπορεί να συνεισφέρει Κοινωνικά με προσέλκυση
νέων ενεργών οικονομικά κατοίκων. Κι αν αυτό, το τελευταίο, σαν
Κοινωνικό όφελος στην Κεφαλονιά μπορεί να ειδωθεί σαν ευκαιρία
μερικούς μόνο μήνες ή μιλάμε για αληθινά μόνιμους κατοίκους στο
πρόσωπο "ψηφιακών νομάδων" είτε αυτοί προέρχονται από τον τομέα
επαγγελμάτων πληροφορικής, είτε προέρχονται από οποιοδήποτε άλλο κλάδο
ψηφιακής τεχνολογίας.

Όσον αφορά τις συνθήκες βελτίωσης Οικογενειακής ζωής και την
Τηλεαπασχόληση σαφώς κάποιες ελάχιστες κοινωνικές ομάδες εργαζομένων
μπορεί και να οφεληθούν απ΄αυτήν και σε αυτή την Κοινωνική κατηγορία
μπορώ άνετα να φανταστώ νέες-μητέρες που δυσκολεύονται να εργαστούν τα
πρώτα 2-4 χρόνια και να φροντίζουν παράλληλα το οικογενειακό τους
περιβάλλον. Άτομα με κινητικά προβλήματα επίσης που πιθανώς τα
εξοντώνει η καθημερινή μετακίνηση σε τόπο εργασίας. Όμως πολύ φοβάμαι
ότι στη μέση ελληνική οικογένεια αυτό που εναρμονίζει την ίδια την
οικογένεια εσωτερικά σε ποιότητες χρόνου και ποσότητες χρόνου σύνδεσής
της, ανάμεσα στα ίδια τα ζεύγη, είναι το γεγονός της εργασίας έξω από
το σπίτι έστω για το ένα μέλος απ΄αυτήν.

Όσον αφορά στην Κοινωνική συνεισφορά μιας ανάπτυξης εισερχόμενου
ανθρώπινου δυναμικού ως ψηφιακού νομά στο κομμάτι πληθυσμιακής μας
ανάπτυξης μόνιμου πληθυσμού, πολύ φοβάμαι ότι αυτή η ιδέα μπορεί να
έχει εφαρμογή μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες κυρίως με κίνητρο business
and pleasure. Δηλαδή ο εργαζόμενος τηλε-εργασίας να έρθει Κεφαλονιά
μόνο ως νέα μορφή Τουρισμού και παράλληλα να είναι οικονομικά ενεργός.

Η εργασία δεν είναι τρόπος επιβίωσης μόνο. Ούτε ένας εργαζόμενος
μπορεί ποτέ να είναι παραγωγικός αν δεν είναι χαρούμενος. ΌΤΑΝ ΒΑΖΕΙΣ
ΣΕ ΕΝΑ ΚΛΟΥΒΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΝΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ, μπροστά απ΄το κουτί - laptop,
δίχως συνεργάτες, πλαίσιο κοινωνικοποίησής του δια ζώσης, πλαίσιο
συνεργασίας δια ζώσης, πλαίσιο ανθρώπινης κοντινής επαφής
συναδέλφων, συνεργατών, πελατειακών σχέσεων, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ
ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ. Ο άνθρωπος δεν είναι σκλάβος, ή φυλακισμένος που
παράγει έργο, ή αντικοινωνικό ον που υπάρχει μόνο για να προσφέρει
Υπηρεσίες στην Κοινωνία.
Ο εργαζόμενος μαραζώνει αν εργάζεται πάνω από ένα 6μηνο σε αποκλεισμό
του κοινωνικό από τις ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσει και τον
αναπτύσουν δια ζώσης διαμέσω της εργασίας του. Εκεί που τον θεωρούν
ατομικά πολύτιμο, εκτιμητέο συνάδελφο, συνεργάτη, πελάτη, και τον
βλέπουν ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΟ και όχι σαν ψηφιακό εκτελεστή υπηρεσίας.
Η εργασία είναι ο Τρόπος που ο άνθρωπος φτιάχνει υγιείς κοινωνικές
σχέσεις με το περιβάλλον του εκτός από τρόπος οικονομικής του
επιβίωσης.

Σε ένα οικογενειακό νησί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αναπτυχθεί
Κοινωνικά σαν άτομο αν δεν εργάζεται μαζί με τους ανθρώπους του νησιού
αυτού και τους βλέπει εκεί που περπατά και ξέρουν γιατί τον χαιρετούν.
Επειδή τον εκτιμούν ατομικά για τη δουλειά του, που είναι μια υπηρεσία
κοινής τους κοινωνικής συνεισφοράς μες στους δεσμούς μια κοινωνίας.

Το να κάνεις θαλάσσιο εμπόριο, όπως έκαναν οι Τηλεβόες, ή όπως έχει
παράδοση η Κεφαλονιά σε αυτό στο παρελθόν της δεν είναι καθόλου το
ίδιο με το διαδικτυακό εμπόριο.
Ο μόνος κοινός τους παρανομαστής είναι ο οικονομικός, όχι όμως ο
κοινωνικός και ο ανθρώπινος. Τέλος, δεν μπορεί ποτέ ένα νησί να
περιμένει ότι θα γίνει υποδοχέας νέων μόνιμων κατοίκων επειδή έχει
βλέψεις να αναπτύξει υποδομές δίκτυων 5G, αν δεν έχει πρώτα σωστές και
άψογες υποδομές νοσοκομείου. Ο ψηφιακός νομάς είναι και αυτός άνθρωπος
και αρρωσταίνει απ΄όλες τις ασθένειες κι ας δουλεύει σπίτι του. Ο
ψηφιακός νομάς είναι ένας ψηφιακός μισθοφόρος κωπηλάτης δίχως Τόπο να
μείνει να στεριώσει. Μπορείς να τον φανταστείς ως μια μορφή τουρισμού
μα δεν του δίνεται ποτέ λόγος κοινωνικός ή ανθρώπινος να μείνει
Κεφαλονιά μόνιμα απλά και μόνο επειδή είναι έστω οικονομικά ενεργός.
Σε μια κλειστή κοινωνία η εργασία του ανθρώπου είναι άρρηκτα
συνδεδεμένη με τους κοινωνικούς δεσμούς αποδοχής που σαν άτομο θα
αναπτύξει διαμέσω της εργασίας του.


Μαρία Μαγουλά