Τα κάλαντα του ... Ομήρου -
(Σας καλωσορίζω σε μία σελίδα αφιερωμένη στον ἄμβροτο -τον αθάνατο - λόγο. Τον λόγο - χαρακτηριστικό του ανθρώπου,. Τον λόγο που δίνει έκφραση στις υψηλές ιδέες του καλού, της δικαιοσύνης, της ανθρωπιάς.
Τον λόγο των αρχαίων αλλά και των σύγχρονων που αγάπησαν τον άνθρωπο και πίστεψαν στη δύναμη του ανθρώπινου νου.Τον λὀγο που στέκεται ψηλότερα από τους πολύπονους βροτούς, τους ταλαιπωρημένους θνητούς, και τους δίνει το έρεισμα της δημιουργίας.)
Ο Σουΐδας παραδίδει ότι ο Όμηρος έψαλλε πρώτος την "Ειρεσιώνη", τα αρχαία κάλαντα κάποτε στη Σάμο. Προπορευόταν μιας παρέας παιδιών, πήγαιναν στα σπίτια των πλουσίων και τραγουδούσαν (σε ελεύθερη μετάφραση):
"Στο σπίτι τούτο ερχόμαστε, άνδρα δυνατού, που διατάζει και ακούγεται, πάντα ευτυχισμένος. Ανοίξτε λοιπόν τις πόρτες. Πλούτο πολύ θα σας φέρουμε και μαζί με τον πλούτο τη λουλουδιασμένη ευφροσύνη και την αγαθή ειρήνη. Όλα σας τα πιθάρια γεμάτα ας είναι και ας περισσεύει στο τραπέζι σας η πίτα και η λαχταριστή, πασπαλισμένη με σουσάμι, κριθαροκουλούρα. Και για τον γιο σας νύφη καλή ας φέρει η άμαξα με τα μουλάρια με τα δυνατά στα πόδια, που θα τον γλυκάνει με το τραγούδι της και θα δοξάσει το σπιτικό του, αφού στα νυφικά της δώματα θα υφαίνει η προκομμένη τον αργαλειό της. Και εγώ με το ευνοϊκό σου νεύμα κάθε χρόνο θα έρχομαι σαν καλότυχη χελιδόνα και θα στέκομαι στο πρόθυρο με γυμνά πόδια. Φέρε γρήγορα τα δώρα για μας τους βασανισμένους. Βέβαια, αν θέλεις θα μας δώσεις. Αν δεν θέλεις δεν θα σταθούμε άλλο εδώ, γιατί δεν ήρθαμε για να συγκατοικήσουμε"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου