Λένε ότι η προσμονή του ταξιδιού είναι απολαυστικότερη από το
ίδιο το ταξίδι.
Η άποψη αυτή διαψεύστηκε πανηγυρικά από το τελευταίο μας
ταξίδι στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Η ομορφιά του ταξιδιού μας
ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Σε αυτό συνέβαλαν δύο κυρίως λόγοι. Η ανάγκη εκτόνωσης μετά
από μια πολύ απαιτητική καλοκαιρινή σεζόν αλλά και η συνάντησή μας
με παλιούς και νέους φίλους στην Ηγουμενίτσα και την Ελασσόνα.
Ήταν ένα πανέμορφο πρωινό του Σεπτέμβρη, γεγονός που έκανε
ευκολότερο το ξεκίνημα από τα άγρια χαράματα.
Το φέριμποτ «αποχαιρετούσε» την Κεφαλονιά από τον γραφικό
Πόρο και ο μικρός δείκτης του ρολογιού αγκομαχούσε ακόμα στο
ανηφορικό του ταξίδι από τις 6 προς τις 12.
Η θάλασσα σαν ένας καθρέπτης δεχόταν τις πρώτες ηλιαχτίδες που
στόλιζαν με χρυσαφένιες πινελιές το γαλάζιο της χρώμα.
Όταν ταξιδεύω σε γαλήνιες θάλασσες η κουπαστή γίνεται μια
καλή φίλη. Ακουμπάς πάνω της και αγναντεύοντας το πέλαγος αρχίζεις
ένα δεύτερο ταυτόχρονο ταξίδι. Το ταξίδι των αναπολήσεων που
διακόπτεται μόνο από το «καλημέρα» ενός συνταξιδιώτη ή το σφύριγμα
του καραβιού που ανακοινώνει θορυβωδώς την άφιξη στον προορισμό
μας…
Κατεβήκαμε γρήγορα στο γκαράζ του φέριμποτ και σε λίγο
βρισκόμασταν στην προκυμαία της Κυλλήνης.
Το αυτοκίνητο άρχισε να παίζει το δικό του ρόλο στο ταξίδι μας
προς την Ηγουμενίτσα, τον πρώτο μας σταθμό.
Λίγα χιλιόμετρα από την Κυλλήνη «πιάσαμε» τον δρόμο που οδηγεί
στην Πάτρα. Το πρώτο που διαπιστώνεις είναι ότι έχουν γίνει πολλές
παρεμβάσεις για την προσωρινή βελτίωσή του αφού όλα δείχνουν ότι
δεν θα αργήσει η αντικατάσταση του από το νέο αυτοκινητόδρομο τα
έργα του οποίου έχουν ήδη αρχίσει.
Ο παλιός και γεμάτος «παγίδες» δρόμος έχει γίνει μια από τις αιτίες
να χάνονται αδικαιολόγητα ζωές. Η δεύτερη αιτία είναι, τις περισσότερες
φορές, οι ίδιοι οι οδηγοί που, παρότι γνωρίζουν την επικινδυνότητα του
δρόμου, συμπεριφέρονται τελείως απερίσκεπτα θέτοντας εαυτούς και
συνεπιβάτες σε ακραίους κινδύνους.
Δίπλα μου η γυναίκα μου πολύτιμος πλοηγός.
Πριν καλά-καλά το καταλάβουμε φτάσαμε στα περίχωρα της
Πάτρας και από εκεί πήραμε το δρόμο που οδηγεί στην εντυπωσιακή
Γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης» η οποία συνδέει την Πελοπόννησο με τη
Στερεά Ελλάδα.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ
Αξίζει να αναφέρουμε λίγα στοιχεία γύρω από το μεγάλο αυτό
τεχνικό έργο.
Το μήκος της γέφυρας που στηρίζεται σε τέσσερις τεράστιους
πυλώνες, ανέρχεται στα 2.252 μέτρα, ενώ μαζί με τις προσβάσεις φτάνει
γύρω στα 2.883 μέτρα.
Η κατασκευή της γέφυρας άρχισε αφού ξεπεράστηκαν οι δυσμενείς
περιβαλλοντικές συνθήκες, δεδομένου ό,τι το μέγιστο βάθος θεμελίωσης
φθάνει τα 65 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας!
Είναι μία καλωδιωτή γέφυρα και οι αντοχές της είναι εντυπωσιακές.
Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές να αντέξει σε σεισμό
μεγαλύτερο των 7,5 της Κλίμακας.
Η γέφυρα μπορεί ακόμα, σύμφωνα με τις μελέτες, να αντέξει:
Ενδεχόμενη σύγκρουση δεξαμενόπλοιου 180.000 τόνων
Ανέμους ταχύτητας 265 χιλιομέτρων την ώρα (δηλαδή τυφώνα
κατηγορίας 5)
Πιθανές μετατοπίσεις μεταξύ δύο βάθρων, σε οποιαδήποτε
κατεύθυνση.
Περιλαμβάνει πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο, οι χρήστες των
οποίων δεν πληρώνουν διόδια.
Να σημειωθεί ότι η γέφυρα -που εγκαινιάστηκε λίγο πριν τους
Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας- φέρει το όνομα του πρωθυπουργού
της Ελλάδας Χαρίλαου Τρικούπη ο οποίος πριν από 140 χρόνια είχε
οραματισθεί τη γεφύρωση των περίπου τριών χιλιομέτρων που χωρίζουν
το Ρίο από το Αντίρριο.
ↀ ↀ ↀ ↀ ↀ
Στα διόδια της γέφυρας μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη.
Λόγω των πλημμυρών που είχαν πλήξει τη Θεσσαλία η κυβέρνηση είχε
αποφασίσει την κατάργηση των διοδίων κατά μήκος όλης της Ιόνιας
Οδού.
Γιώργος Μεσσάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου