15 Νοεμβρίου 2011
προς
κύριο Γιάννη Κολοκοτρώνη
Ιστορικό Τέχνης- Επιμελητή της Έκθεσης
Όταν μου προτείνατε να λάβω μέρος σ’ αυτή την έκθεση, ήμουν θετική, γιατί γνωρίζω τόσο τον κύριο Βερνίκο όσο και το Χώρο που διέθεσε στην Τέχνη. Όμως η κρίση, όχι απλώς μας έχει αγγίξει πια, αλλά μας έχει δαγκώσει για τα καλά. Είναι καιρός για εκθέσεις? Τώρα? Πέρυσι τον Νοέμβρη, ήταν δύσκολο που πήγα στο Grand Palais στο Παρίσι. Φέτος το Μάη στη Βαρκελώνη δυσκολότερο. Τώρα όμως ξεπέρασε κάθε φαντασία. Η ΚΡΙΣΗ ! Ο τίτλος της Έκθεσης : Κρίση? Ποια Κρίση !!! Μας βάλατε σε σκέψεις. Στην αρχή δεν με απασχόλησε ο τίτλος, αλλά η ίδια η κρίση. Όταν διάβασα ότι θα έπρεπε να γράψω κάτι με 20 λέξεις maximum, σκέφτηκα για την σειρά Shipyard, που συσχετίζεται με τον ιδιοκτήτη και ταιριάζει στον χώρο. Δύο μεγάλα έργα αυτής της σειράς, καθώς ξέρουν τη δουλειά μου, θα ήταν κάτι σαν ατομική Έκθεση. Όμως όσο οι εξελίξεις έτρεχαν, τα πολιτικά, τα οικονομικά, το ίδιο το κράτος κατέρρεε, τόσο με απασχολούσε ο τίτλος. Σκεπτόμουν πως πρέπει να μπουν έργα με χαμηλές τιμές, πως τα δικά μου είναι δουλεμένα 3-4-5 μήνες το καθένα … δίσταζα. Πραγματικά δεν μου πήγαινε μια fiesta. Ξαναδιαβάζω τα έντυπα της Art- idea και βλέπω κάτι που μου είχε διαφύγει . Ότι το κειμενάκι του Καλλιτέχνη θα πρέπει να είναι απάντηση στο δικό σας. Κάτι για την ΚΡΙΣΗ λοιπόν. Πώς να συνοψίσω σε 20 λέξεις αυτά που θέλω να πω! Ανοίγω το λεξικό ... Κρίση : 1)Ορθοφροσύνη 2)Δύσκολη περίοδος 3)Ξεπεσμός ηθικών αξιών 4)Λογική κρίση που είναι διανοητική ενέργεια προσδιορισμού της σχέσης δύο εννοιών. Πραγματικά υπό την έννοια της λογικής κρίσης , ο Καλλιτέχνης βρίσκεται διαρκώς σε κρίση εσωτερική και εξωτερική. Να μιλήσω λοιπόν γι’ αυτή? Μα, τι σχέση έχω εγώ με τη λογική κρίση ! Στις μέρες μας η λογική βρίσκεται σε κρίση. Με αγανακτεί ο ξεπεσμός των ηθικών αξιών.. ίσως γι αυτό το θέμα να γράψω.. Μα να ήταν μόνο αυτό? Όταν οι πάντες και τα πάντα είναι σε κρίση, και φαίνεται πώς όλος ο κόσμος μας, ο πλανήτης ολόκληρος θα εμπλακεί σ’ αυτή ! Τι να πω χρησιμοποιώντας 20 μόνο λέξεις? Γιατί να λάβω μέρος σε μία Έκθεση τώρα? Οι προτεραιότητες των ανθρώπων είναι σήμερα άλλες και μάλιστα επιτακτικές . Όμως ο Καλλιτέχνης θέλει να δείξει το έργο του, να επικοινωνήσει. Η Έκθεση θα γίνει.. Οι Καλλιτέχνες δεν θα σταματήσουν να δημιουργούν. Οι άνθρωποι που αγαπούν την Τέχνη, θα την στηρίζουν. Ίσως αλλάξουν τα πράγματα, οι τρόποι…. Πολλά θ’ αλλάξουν…Κάνω σκέψεις και ξεκαθαρίζοντας απαλύνω την πίεση. Ανατροπή ! Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ! Οι άνθρωποι θ’ αγωνίζονται, θα παλεύουν θα ερωτεύονται, θα δημιουργούν. Θα παίζουν τα γατάκια, τα πουλιά θα
Όταν μου προτείνατε να λάβω μέρος σ’ αυτή την έκθεση, ήμουν θετική, γιατί γνωρίζω τόσο τον κύριο Βερνίκο όσο και το Χώρο που διέθεσε στην Τέχνη. Όμως η κρίση, όχι απλώς μας έχει αγγίξει πια, αλλά μας έχει δαγκώσει για τα καλά. Είναι καιρός για εκθέσεις? Τώρα? Πέρυσι τον Νοέμβρη, ήταν δύσκολο που πήγα στο Grand Palais στο Παρίσι. Φέτος το Μάη στη Βαρκελώνη δυσκολότερο. Τώρα όμως ξεπέρασε κάθε φαντασία. Η ΚΡΙΣΗ ! Ο τίτλος της Έκθεσης : Κρίση? Ποια Κρίση !!! Μας βάλατε σε σκέψεις. Στην αρχή δεν με απασχόλησε ο τίτλος, αλλά η ίδια η κρίση. Όταν διάβασα ότι θα έπρεπε να γράψω κάτι με 20 λέξεις maximum, σκέφτηκα για την σειρά Shipyard, που συσχετίζεται με τον ιδιοκτήτη και ταιριάζει στον χώρο. Δύο μεγάλα έργα αυτής της σειράς, καθώς ξέρουν τη δουλειά μου, θα ήταν κάτι σαν ατομική Έκθεση. Όμως όσο οι εξελίξεις έτρεχαν, τα πολιτικά, τα οικονομικά, το ίδιο το κράτος κατέρρεε, τόσο με απασχολούσε ο τίτλος. Σκεπτόμουν πως πρέπει να μπουν έργα με χαμηλές τιμές, πως τα δικά μου είναι δουλεμένα 3-4-5 μήνες το καθένα … δίσταζα. Πραγματικά δεν μου πήγαινε μια fiesta. Ξαναδιαβάζω τα έντυπα της Art- idea και βλέπω κάτι που μου είχε διαφύγει . Ότι το κειμενάκι του Καλλιτέχνη θα πρέπει να είναι απάντηση στο δικό σας. Κάτι για την ΚΡΙΣΗ λοιπόν. Πώς να συνοψίσω σε 20 λέξεις αυτά που θέλω να πω! Ανοίγω το λεξικό ... Κρίση : 1)Ορθοφροσύνη 2)Δύσκολη περίοδος 3)Ξεπεσμός ηθικών αξιών 4)Λογική κρίση που είναι διανοητική ενέργεια προσδιορισμού της σχέσης δύο εννοιών. Πραγματικά υπό την έννοια της λογικής κρίσης , ο Καλλιτέχνης βρίσκεται διαρκώς σε κρίση εσωτερική και εξωτερική. Να μιλήσω λοιπόν γι’ αυτή? Μα, τι σχέση έχω εγώ με τη λογική κρίση ! Στις μέρες μας η λογική βρίσκεται σε κρίση. Με αγανακτεί ο ξεπεσμός των ηθικών αξιών.. ίσως γι αυτό το θέμα να γράψω.. Μα να ήταν μόνο αυτό? Όταν οι πάντες και τα πάντα είναι σε κρίση, και φαίνεται πώς όλος ο κόσμος μας, ο πλανήτης ολόκληρος θα εμπλακεί σ’ αυτή ! Τι να πω χρησιμοποιώντας 20 μόνο λέξεις? Γιατί να λάβω μέρος σε μία Έκθεση τώρα? Οι προτεραιότητες των ανθρώπων είναι σήμερα άλλες και μάλιστα επιτακτικές . Όμως ο Καλλιτέχνης θέλει να δείξει το έργο του, να επικοινωνήσει. Η Έκθεση θα γίνει.. Οι Καλλιτέχνες δεν θα σταματήσουν να δημιουργούν. Οι άνθρωποι που αγαπούν την Τέχνη, θα την στηρίζουν. Ίσως αλλάξουν τα πράγματα, οι τρόποι…. Πολλά θ’ αλλάξουν…Κάνω σκέψεις και ξεκαθαρίζοντας απαλύνω την πίεση. Ανατροπή ! Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ! Οι άνθρωποι θ’ αγωνίζονται, θα παλεύουν θα ερωτεύονται, θα δημιουργούν. Θα παίζουν τα γατάκια, τα πουλιά θα
κελαηδούν. Θα λάμπει ο ήλιος, θα βρέχει θα χιονίζει και στο νου μας
θα πλουταίνει η σκέψη να διορθώσουμε, να φτιάξουμε καλύτερο τον κόσμο
μας. ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ!
Το σχόλιο μου είναι τα ίδια τα έργα μου, δηλαδή η επιλογή τους και οι τίτλοι τους.
Τίτλοι έργων: Βαπόρια «Kρίση είναι θα περάσει»
Γατάκια «Καμία κρίση, μας ενδιαφέρει μόνο το μπαλάκι»
Μ’ εκτίμηση
Εύα Διβάρη
|
|||||
|
|||||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου