ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ I LOVEITHAKI

 http://www.iloveithaki.gr
Ο/Η aris άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "πως βρεθήκε με τόσες ελιές το θιάκι": 

Μάλλον σωστά σκέφτεσαι. Οι δικιές μου υποθέσεις είναι ότι από την εποχή μετά τους Ρωμαίους όταν ενέσκηψαν οι Βάνδαλοι, μέχρι το 1700 μ.χ. περίπου που οι Ενετοί κατέλαβαν την Λευκάδα και ηρέμισε κάπως η περιοχή, η Ιθάκη ήταν ένα αραιοκατοικημένο και κατεστραμμένο θα έλεγα νησί.

Ίσως εκεί οφείλεται και το πρόβλημα με το όνομά της. 

Αν κάποιος έχει γνώσεις πάνω σε αυτό το θέμα θα τον παρακαλούσα να τοποθετηθεί.!!!!
και η ανάρτηση αντιγραφή και εδώ:

πως βρεθήκε με τόσες ελιές το θιάκι

Από το κείμενο της Διαθήκης του 1585 του Θιακοκερκυραίου Θοδωρή Προσαλέντη-που ασχολήθηκαμε και παλιότερα- διαπιστώνουμε κάτι πολύ ενδιαφέρον για το νησί μας :

Η Διαθήκη δεν περιλαμβάνει ούτε αμπέλια,ούτε ελιές. Τα λιόδεντρα στο Θιάκι πρέπει να ήταν λίγα την εποχή εκείνη και μόνο σαν τοπωνύμιο αναφέρεται «Στις Ελιές». Το σχετικό με την καλλιέργεια της ελιάς Διάταγμα της Βενετικής Γερουσίας,¨που αφορά βενετικές κτήσεις από τη Δαλματία  μέχρι την Κρήτη,εκδόθηκε μόλις το 1623. Το Διάταγμα αυτό υποχρεώνει όλους,  εποίκους (όπως ο Θ. Προσαλέντης) και παλιούς κατοίκους,να καλλιεργήσουν, μέσα σε δ υ ο χρόνια, όλα τα ελιόδεντρα των κτημάτων τους και να κεντρώσουν σε ήμερες όλες τις

αγριελιές τους και όπου δεν υπάρχουν ελιόδεντρα  να φυτέψουν από οχτώ  σε κάθε «μουντζούρι» (misura) γης, δηλαδή οχτώ δέντρα στα 1200 τετραγωνικά μέτρα. Το Διάταγμα,μάλιστα, επιβάλλει κυρώσεις στους μη συμμορφούμενους. Γαυτό λοιπόν στην Διαθήκη του Θ.Προσαλέντη αναφέρονται  μόνο λίγα οπωροφόρα δέντρα στα χωράφια  του κυρίως συκιές , απιδιές, σκαμνιές και όχι ελιές.

Το εμβαδόν των χωραφιών της Διαθήκης, περιγράφεται σε «βατσέλια», κάτι που σημαίνει  ότι τα ήμερα χωράφια του σπέρνονταν, είτε από τον ίδιο  είτε από τρίτους  στους οποίους τα «πάχτωνε». Με άλλα λόγια (γράφει ο Π.Γ.Καλλίνικος  στα «Επτανησιακά σύμμεικτά» του),όταν γράφτηκε η Διαθήκη-1585- βρισκόμαστε στην περίοδο που ο πληθυσμός του Θιακιού ήταν ακόμη σχετικά μικρός και οι κάτοικοι έδιναν προτεραιότητα στα δημητριακά,δηλαδή στην εξασφάλιση του ψωμιού τους.

Η καλλιέργεια,λοιπόν,της ελιάς προωθήθηκε από την Βενετία, που την ενδιέφερε το μονοπώλιο  του λαδιού κι έτσι ευτυχώς βρεθήκαμε με τόσες ελιές !