Καλημέρα Ομηριστές του Πόρου, (Γιώργος, Αβραάμ και Σία).Δε κοιμήθηκα όλη νύχτα ψάχνοντας την Αθηνά να μου πει για εκειό το φιφίρι. Πουθενά. Εξαφανισμένη! Εκεί που έφεξε λοιπόν γλέπω το Δία τον Αινήσιο να κοντεύει να γκρεμοτσακιστεί πιασμένος από μια τσίμη ελάτου απά στον Αίνο και να παρατηρεί με τσι ώρες το Καραβόμυλο. Με έφαε η περιέργεια αφήνω τσι αρματωσιές γιατί κάνουνε θόρυβο σα σακαράκα χωρίς λάστιχα και πάω λάου – λάου απόκοντα να δω τι τηράει. Και τι γλέπω! Ετήραε μέσα στη Μελισσάνη τη θεά που μπανιαριζότανε. Θεά σκέτη που λένε ορέ παιδιά! Ορέ το γερομπισμπίκη λέω και έδεκει φεύγει ένα μπατικό που πάταα και κόντεψα να γίνω μελίδια.
Πάει το θέαμα και ο Δίας χαμπάααρι, τώρα εντυπωσιασμένος ήτανε, κουφός όπως όλοι οι μεγάλοι Θεοί δε ξέρω.
Κατεβαίνω λοιπόνε και τη περιμένω όξου από τη πόρτα τσή εισόδου για τσου θεούς. Που είναι? Μα γι΄αυτό είναι μόνο για τσου θεούς, γιατί κοινοί αθρώποι δε μπορούνε να τη βρούνε!
Και να σας πω χίλια χρόνια να ψάχνετε δε θα τη βρείτε. (Το έλυσα το πρόβλημα τση εισόδου που σφαζόσαστε άμυαλοι). Όπ και βγαίνει με τα παρφούρμια τση. Ξαναστραβοπατάω από την ευμορφιά και μου σακατεύει τα παΐδια και η ασπίδα. Με παίρνει στο ψιλό η να μη τη πω. Τι έπαθες Αρούλη μπονώρι – μπονώρι μου λέει ειρωνικά? Εκειός ο αχαΐρευτος ο Ήφαιστος μου έχει φτιάξει στραβιά την αριστερή περικνημίδα και με χτυπάει τση λέω, αλλά για δε μου λές τι σόϊ δώρο μου έκαμες εψές τρακόσια χρόνια νεότερο μου το βγάλανε οι ειδικοί ρεζίλι τω σκυλιώνε θα με κάμεις?
Όχι Αρούλη μου μου λέει, η Αθηνά πάντα τιμία εστί! Τι λές μωρή θεομπαίχτρα τση λέω και βουτάω το θηκάρι τση σπάθας και βάνει εκείνη τα γέλια! Τι σούργελο έχεις εκεί κρεμασμένο μου λέει χαχα χα. Τηράω, ματατηράω και βλέπω αντί για σπάθα το μολύβι του Αβραάμ! Με έφαε ο κερ@τάς, άλλο ξευτιλίκι!
Άκου μου λέει αυτοί που στο βγάλανε νεότερο δεν είναι Θιακοκεφαλλονίτες, είναι μπαστουνόβλαχοι από την αντίπερα ηπείριο χώρα και λοιπά τση Ελλάδας. Το βασίλειο του Οδυσσέα ήτανε πολύ πιο μπροστά σε τεχνολογία, αφού σπέρνανε αλάτι και φυτρώνανε αλατιές με αλατάκια να κρέμουνται, αλλά επειδή οι άλλοι δε καταλαβαίνανε και τσού λέανε κουρλούς, είδανε και αποείδανε ότι δε μπορούνε να συνεννοηθούνε με δαύτους και εκάμανε 300 χρόνια κράτει στην τεχνολογική εξέλιξη. Γι΄αυτό τώρα οι αρχαιολόγοι έχουνε χάσει το μπούσουλα στα νησιά από το 1100 μέχρι το 800 πρό Χριστού. Στο μυαλό όμως πώς να κάμουνε κράτει? Αυτό πήαινε μόνο του με χίλια, γι΄αυτό με τη ρετσινιά του ΚΟΥΡΛΟΥ δεν έγινε τίποτις ΤΗΝ ΕΧΟΥΝΕ ΑΚΟΜΑ!
Και πρέπει να έχει δίκιο η ψημένη η Αθηνούλα. Ετούτη η λέξη όσο και να έψαξα δε υπάρχει στην Ελληνική γλώσσα. Μόνο στα βαρβαρικά οι βάρβαροι το κατέχω το λένε κουρ-κουρ και το μυαλό λως. Σε σύμπτυξη λοιπόν έγινε: Κουρ-κουρ-λως = κουρλώς, ΚΟΥΡΛΟΣ.
Από εκεί προέρχεται και η φράση « τα μυαλά μου είναι κουρ-κουρ κουρκούτι». Δηλαδή -τα μυαλά μου κατέχω-, τα έχω τετρακόσα που λένε! Μόνο που οι απέναντι ανάποδα καταλαβαίνουνε και δε πρόκειται να καταλάβουνε ούτε στον αιώνα τον άπαντα.
Ούτε και εγώ ακόμη που είμαι Θεός δε μπορώ να κάμω τίποτις.
Χουά χα χα χα χα χα χα.
Και κάτι που θεωρώ απαραίτητο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Αβραάμ πήρα το θάρρος να χρησιμοποιήσω κάποια έκφραση μέσα στο γενικό πλαίσιο του ύφους του άρθρου, ελπίζω να με συγχωρήσεις. Γιατί εσύ είσαι ικανός να με στήσεις
τσιτσίδι μουρέλο σε κάνα γάιδαρο καβάλα ανάποδα. Ήμαρτον δε το ξανακάνω!
Χα χα χα χα.
MALON TO KOVO ,NA SE FTIAKSO BOBERMAN BY ITHACA
ΑπάντησηΔιαγραφήΑβραάμ δε θα μου πέσει και άσχημα, ένα κουμπί θα πατάω και θα βλέπω και τη τροχιά μέχρι τον Αίνο από κει πίσω δε βλέπω που σκάνε και είναι πρόβλημα λαθεύω λιγάκι, αλλά που θα πάει? Έχω δώσει τα μέτρα στον Ήφαιστο για ένα καθρέφτη απάνου στα ραντάρ αλλά αντιδράει ο Δίας. Τον έχει πιάσει κολλέα εκειός ο πονηρός ο Γιώργης, όλο κοψίδια του στέρνει και λέει στο μαγαζί ότι τα καίει τσι θυσίες. Τα φτιάνει και ωραία ο μπαγάσας, που να του βρείς αντίπαλο? Κοίτα αηπάνου από το μαγαζί ο Ερμής το (ντιλίβερι) όλο βόρτες κάνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου έλεα να μου φκιάσεις και πάτριοτ για άμυνα, αλλά θα βάλω όλο το επιτελείο μέσα στη σπηλιά του Οδυσσέα σκέτο καταφύγιο είναι, δοκιμασμένο από το πόλεμο.
Χα χα χα χα να είστε καλά να «ξεφεύγουμε» και λίγο.