ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΟΡΦΕΑ ΤΖΑΝΕΤΟΠΟΥΛΟ
ΜΕ ΒΑΣΗ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΥΠΟΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
02 Οκτ 2012
... ποιά είναι η προέλευση των αριθμών;. Οι αριθμοί που γράφουμε δημιουργήθηκαν με αλγόριθμους, (1, 2, 3, 4, κλπ) που ονομάζονται αραβικοί αλγόριθμοι, για να ξεχωρίζουν από τους ρωμαϊκούς αλγόριθμους (I, II, III, IV, κλπ).
06 Ιαν 2014
Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοιπου τα διέπουν) ...
11 Ιαν 2013
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί το 1 είναι “ένα”, το 2 είναι “δύο”, το 3 είναι “τρία” και ποιά είναι η προέλευση των αριθμών;. Οι αριθμοί που γράφουμε δημιουργήθηκαν με αλγόριθμους, (1, 2, 3, 4, κλπ) που ονομάζονται αραβικοί .
01 Μαρ 2013
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί το 1 είναι “ένα”, το 2 είναι “δύο”, το 3 είναι “τρία” και ποιά είναι η προέλευση των αριθμών;. Οι αριθμοί που γράφουμε δημιουργήθηκαν με αλγόριθμους, (1, 2, 3, 4, κλπ) που ονομάζονται αραβικοί .
23 Μαρ 2014
«Όλοι οι αριθμοί είναι ενδιαφέροντες, μερικοί όμως είναι πιο ενδιαφέροντες από τους άλλους και το π είναι ο πιο ενδιαφέρων από όλους» [Ίαν Στιούαρτ, καθηγητής των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο τού Warwick] Το περίεργο ...
05 Ιουν 2014
Παλαιότερα επικρατούσε η θεωρία ότι οι αρχαίοι Έλληνες παρέλαβαν το αλφάβητο από τους Φοίνικες, οι οποίοι κατοικούσαν στις ακτές της Συρίας – Παλαιστίνης. Ενώ συνέβη το αντίθετο: Οι Φοίνικες παρέλαβαν τη γραφή από .
02 Δεκ 2012
Τα γράμματα της Ελληνικής αλφαβήτου είναι 27, τα οποία 3 (δίγγαμα ή στίγμα, κόππα και σαμπί) έχουν αφαιρεθεί από το 300 π.Χ. Το δίγγαμα συνυπάρχει με το στίγμα, οι παλαιότεροι θα θυμάστε πως στο Δημοτικό λέγαμε ...
06 Ιαν 2014
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της μετατροπής του ελληνικού αλφαβήτου κυρίως του χαλκιδαϊκού σε λατινικό, είναι η μετατροπή του εν αχρηστία σήμερα αρχαίου γράμματος κόππα στο λατινικό Q. Στα 27 αρχαία γράμματα υπήρχε ...
26 Ιουλ 2013
για την αναρτηση με πολλες προβολές πια, (παντα και δεξιά) ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΠΕΝΘΕΙ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΓΙΩ... ΠΟΛΥ ΚΕΦΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΑΝΔΡΙΤΙ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ! ΦΩΤΟ ΦΥΣΙΚΑ ...
Δείτε κάτι που, ίσως, ΔΕΝ ξέρατε, για την γλώσσα μας!!!
από Xrimablog | xrimablog.gr
Η Eλληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία... Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά και αυτό που ελάχιστοι, ακόμα, γνωρίζουν είναι, ότι κάθε λέξη, στην Ελληνική γλώσσα, έχει μαθηματικό υπόβαθρο....
Τα γράμματα, στην Ελληνική γλώσσα, δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα, με ειδικό τονισμό αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων, που χρησιμοποιούντο στην Αρμονία (Μουσική στα νέο - Ελληνικά). Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι, ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε, κατ’ επέκταση, και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός.
Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη – κωδικοποιημένη, μέσα σε λέξεις, λόγω των μαθηματικών τιμών, που έχουν. Ένας από τους Πρωτοπόρους, επί του θέματος, ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας. Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι, αντίστοιχα, τα μαθηματικά (αριθμοί), η γεωμετρία (σχήματα), η αρμονία (μουσική) και η αστρο - νομία (αστήρ = α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοι, που τα διέπουν) ήταν, κατά τον Πυθαγόρα, αδελφές επιστήμες, που, με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε, ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (= εκ – του - έλικος, DNA) του νου – ψυχής, προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό, που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα – αριθμοί, με αριθμητική αξία, συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα - αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα, κάθε ομάδας, 45, 450, 4.500.
ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1
ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου.
Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης, πρέπει, πρωτίστως, να γνωρίζουμε κάποια πράγματα, για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.
Η αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική, η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι, απλά, καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ», όπως συμβαίνει με όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα, το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.
Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο, φυσικά, δεν το πήραμε από κάποιον άλλον, όπως θα δούμε παρακάτω, διότι, εκ των πραγμάτων, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να γίνει). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου, στο σύνολο τους, ήταν 33, όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα, τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς*. ΄Ένα, από αυτά, ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον), η οποία, στα λατινικά, έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν, για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή τον σκοτεινό θάνατο.
Υπήρχαν, ακόμα, κάποια γράμματα, τα οποία, στην πάροδο του χρόνου, καταργήθηκαν, όπως το Δίγαμμα (F), το Κόππα (Q), το Στίγμα (S') και το Σαμπί (ϡ).
Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει, για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. ομιλών,
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο),
3. Κρύπτον (α. διαστήματα, β. κραδασμός, γ. λεξάριθμος, δ. τονάριθμος).
-Το πρώτο είναι η ομιλία.
-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο, που θα αναλύσουμε κατωτέρω.
-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο, μέσω ιδιοσυχνοτήτων, από τους δημιουργηθέντες παλμούς - Παλλάδα Αθηνά), ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων, με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων, με μουσικούς τόνους).
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο, άρα γράμμα = αριθμός = τόνος (μουσικός), πράγμα, που φανερώνει, ότι, στη γλώσσα μας, πίσω από τα γράμματα - λέξεις, υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).
Οι 4 αδελφές επιστήμες, κατά τον Πυθαγόρα, ήταν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά),
2. Σχήματα (Γεωμετρία),
3. Μουσική (Αρμονία),
4. Αστρονομία.
Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην, όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε, τώρα, το αλφάβητο, που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους, με τις 4 αυτές επιστήμες.
1.- Αστρονομία = αστήρ + νόμος, α-στηρ = αυτό, που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία = οι συμπαντικοί νόμοι, που διέπουν αυτό, που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), τα σχήματα (γεωμετρία), τους αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα, ο οποίος περιβάλλει τις ουράνιες σφαίρες.
2.- Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών, άρα μιλάμε μια γλώσσα, η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ, λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας, όχι μόνο, του Αλφαβήτου - λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών, που γεννώνται, όπως, π.χ., η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: σύνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, έκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις, παράθεσις, κτλ, κτλ… Αν, τώρα, αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά, είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.
Το ό,τι δεν γίνεται το Αλφάβητο να έχει αντιγραφεί από κάπου αλλού, φαίνεται από το ό,τι, εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ. όπως ισχυρίζονται άλλοι), ο Όμηρος έχει, ήδη, στην διάθεση του, 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού), τις οποίες, αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό, ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι, μην ξεχνάμε, ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.
ΑΝ συγκρίνουμε τώρα, π.χ., την Αγγλική γλώσσα - που έχει 80.000 λέξεις, εκ οποίων, όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, το 80% είναι Ελληνικές - και μετρήσουμε, ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται επί 1000 χρόνια, μπορούμε, αβίαστα, να βγάλουμε το συμπέρασμα, ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα, η οποία έχει βάθος στον χρόνο, 100.000 π.Χ; 500.000 π.Χ.;…. Ποιός ξέρει...
Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε, ακόμα, το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει, αναγκαστικά, σχέση με την πηγή (root-0/1).
Πριν, όμως, από το «Κρύπτον», υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων, με τις έννοιες αυτών. Είπαμε νωρίτερα, ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν, ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύνανται να περιγράψουν νέες έννοιες, που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος, εφ’ όσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες, μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους, εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική.
Πώς θα μπορούσε, π.χ., ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, ή ο Υ, με μια λέξη, που έχει 10 έννοιες, να περιγράψει, με ακρίβεια, άρα και σαφήνεια, μια βαθύτερη έννοια; Πόσο, μάλλον, τις πολλαπλές πλευρές αυτής; Δεν μπορεί! Να, λοιπόν, το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ.
Το Σημαίνον, λοιπόν, είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή, η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιον τρόπο, που να περιγράφει την έννοια, που εσωκλείει μέσα της.
Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις). Δηλαδή, όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι, κτλ.) τρα.κάρ.ουν, με τα κέρ.ατα τους, ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο), το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). Το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με τον εγκέφαλο.
Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω). ΄Οπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα), δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.
Το μουσικό - αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο - μαθηματικές λέξεις, οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως, δηλαδή της Δημιουργίας, άρα, κατ’ επέκταση, του ίδιου του Δημιουργού, αλλά, η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν, για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα, που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις, δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων, κρύβουν, μέσα τους, εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, και έννοιες, οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες, αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;
Ευλόγως, λοιπόν, ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει: «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις».
~~~.~~~.~~~.~~~.~~~.~~~.~~~.~~
- Δείτε περισσότερα στην σελίδα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου