ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ

ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΞΕ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ , ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ.

Αλ = Ο νοητός ήλιος
Φα-ος = Το φως
Βη = προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)
Τα = Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την
Γα = Γη (δωρικός τύπος)
Αμα = (επιρρ.) συγχρόνως
Έλ = ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος
Έψ = ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος
Ιλών = Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός
Στη = προστακτική ρήματος ίστημι
Ίγμα = καταστάλαγμα, απόσταγμα
Ζή = προστακτική ρήματος ζω
Η = υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι
Θη = προστακτική ρήματος θέτω
Ιώτα = τα ίωγα, τα Εγώ
Παλάν = Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι) επίθετο παλλάς-
πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλας Αθηνά)
Δά = άλλος τύπος της Γα, Γης (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ, Δήμητρα=Μητέρα γη)
Νύξ = νύκτα
Ο = το οποίο, που
Φυ(οι) = ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι) Κ.Ο.Κ.


ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ...(;)


ΑΛ, ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΛΑ ΣΤΗ ΓΗ! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΛ ΡΙΞΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΥ ΠΟΥ ΨΗΝΕΤΑΙ (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού). ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ (μία ξηρά) ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΓΩ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ.
ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ Η ΝΥΚΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟΝ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ ΝΑ ΤΑΦΗ (να σβήση, να χαθεί) ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΡΑΖΟΥΣΑ ΙΛΥ, ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΨΥΧΗ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ, ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ!

Γιά όσους ρωτούν : Ή συγκεκριμένη ανάλυσις έχει γίνει πρίν από 2200 χρόνια, γιαυτό καί δέν υπάρχουν τά άλλα 4 γράμματα (είχαν ήδη εκλείψει). Ή ανάλυσις τού Αλφαβήτου έχει γίνει σύμφωνα μέ τόν Ερμητισμό, ένα μεταφυσικό σύστημα πρακτικών, πού ανάγεται σέ μυθολογικές διδασκαλίες. Τά Ερμητικά κείμενα χάθηκαν καί τόν 15ον αιώνα εμφανίζονται στό έργο Mercurii Trismegisti liber de postestate et sapientia Dei. Ή ανάλυσις δέν αποτελεί ΔΟΓΜΑ, αλλά μία ακαδημαϊκή αφετηρία γιά προβληματισμό ώς πρός τήν αρχαία Ελληνική γραμματεία.

Τα γράμματα της Ελληνικής αλφαβήτου είναι 27, τα οποία 3 (δίγγαμα ή στίγμα, κόππα και σαμπί) έχουν αφαιρεθεί από το 300 π.Χ. Το δίγγαμα συνυπάρχει με το στίγμα, οι παλαιότεροι θα θυμάστε πως στο Δημοτικό λέγαμε «Πάω στην 6η δηλ. στην ΣΤ». Να λοιπόν πως μετρούσαν οι αρχαίοι και πως οι λέξεις αντιστοιχούσαν σε αριθμούς :

Α=1
Β=2
Γ=3
Δ=4
Ε=5
δίγγαμα F/ΣΤ=6
Ζ=7
Η=8
Θ=9
Ι=10
Κ=20
Λ=30
Μ=40
Ν=50
Ξ=60
Ο=70
Π=80
κόππα Q=90
Ρ=100
Σ=200
Τ=300
Υ=400
Φ=500
Χ=600
Ψ=700
Ω=800
σαμπ Ϡ =900.

ΚΑΙ ΣΑΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ  ΤΟ ΕΠΩΜΕΝΟ  ΑΡΘΡΟ.

Το Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών στο πλαίσιο των εορτασμών των Τριών Ιεραρχών διοργάνωσε πριν από λίγες ημέρες διάλεξη με θέμα τη σημασία της ελληνικής γλώσσας και του αλφαβήτου για τη διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς. Οι κίνδυνοι, που εγκυμονούν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς πολλοί ακαδημαϊκοί παρατηρούν πως η ελληνική γλώσσα αλλοιώνεται σημαντικά μέσα από διάφορες διαδικασίες, όπως η χρησιμοποίηση λατινικών χαρακτήρων στις ηλεκτρονικές αλληλογραφίες, η κατάργηση των τόνων, η περίπτωση κατάργησης των φωνηέντων και η γενικότερη χρήση του "ι" για την απλούστευση της γραφής, ήταν το κύριο σημείο αναφοράς στη διάλεξη.
Σύμφωνα με την ομογενειακή εφημερίδα "Πρωινή" της Νέας Υόρκης στην ομιλία της η κ.Βάγια Καραντινίδη, κλινική ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος και διεθνής επιστήμων της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας χαρακτηριστικά πως «αν ο Eλληνας θέλει να αναδείξει ξανά τις φυλετικές του αρετές, πρέπει να μάθει το παρελθόν του και τη δική του προϊστορία. Ο λαός της έρευνας και του στοχασμού έχει υποχρέωση να γνωρίσει και να περισώσει τον πολιτισμικό γίγαντα των προγόνων του και πάνω απ` όλα τη γλώσσα του». Η ομιλήτρια παρουσίασε ιδέες και ερευνητικά στοιχεία σχετικά με τη σημασία της ελληνικής γλώσσας και κάνοντας αναλυτική αναφορά στη δημιουργία του αλφάβητου και τη συγκεκριμένη σημασία του κάθε συμβόλου/γράμματος, τονίζοντας ότι είναι η πλουσιότερη του κόσμου με 5.000.000 λέξεις και 70.000.000 λεξικούς τύπους, όπως καταγράφτηκε στο βιβλίο Guinness το 1990, ενώ η αγγλική έχει μόνο 490.000 λέξεις. Τόνισε δε πως όταν αγνοείται η σχέση της αλφαβήτου μέσα στη γλώσσα, χάνεται το πραγματικό νόημα και η βασική ενέργεια τις λέξης, εφόσον τα γράμματα συμβολίζουν συγκεκριμένες ιδιότητες.
«Η ελληνική γλώσσα είναι η τροφός και η βάση όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών με λέξεις που κατέχουν απερίγραπτο οπτικό-ηχητικό εννοιολογικό κάλος. Η γλώσσα ενός λαού εκφράζει την επικοινωνία του και τη διαλογική του. Είναι αδιανόητο μία γλώσσα, που ομιλείται πάνω από 5.000 χρόνια, να ξεχνιέται, να παραγκωνίζεται και να υφίσταται πόλεμο» τόνισε μεταξύ άλλων η κ. Καραντινίδη.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας να επουλωθεί το καίριο πλήγμα κατά του ελληνικού πολιτισμού που εκφράζεται με γραπτά κείμενα, το Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών θα διευρύνεις τις προσπάθειες του με μια σειρά διαλέξεων σε πανεπιστημιακά κέντρα της Νέας Υόρκης, με σκοπό την ενημέρωση αυτών που διδάσκουν μαθήματα συνυφασμένα με τον ελληνικό πολιτισμό, ελπίζοντας να περιορίσουν την παραπληροφόρηση και την ημιμάθεια.

Agelos Mantalvanos

«Μονάς» -έλεγεν ο Ευκλείδης- «εστίν καθ’ ήν έκαστον των όντων εν λέγεται. Α-ριθμός δε το εκ μονάδων συγκείμενον πλήθος». Το ελληνικόν αλφάβητο τελειώνει στο Ω. Το Ω παλαιότερα εγράφετο ως ΟΟ. Το Ω εδάνεισε την μορφή του στο μαθηματικό σύμβολο του απείρου (∞). Στην ελληνική σκέψι ο Ωρανός, όπως εγράφετο στην Δωρική, ο οποίος κατά την «Θεογονία» (στίχ. 126) ισούται προς το πλήθος των αστέρων, που και αυτό ισούται προς την «Γαίαν», την μάζα των δομικών στοιχείων του σύμπαντος, είχε ως αρκτικό γράμμα το Ω.; Είναι τυχαίο, ότι το άπειρον (∞) έχει σύμβολο το Ω; Πρέπει τέλος να υπενθυμίσω, ότι είναι τάσι πολλών γλωσσολόγων, και μάλιστα των «επικρατούντων» σήμερα στους πανεπιστημιακούς χώρους, η απόλυτη αποδοχή της «συμβατικότητος», δηλαδή της μη αιτιώδους σχέσεως όχι μόνο μεταξύ των σημείων, δηλαδή των λέξεων, αλλά και μεταξύ της γραφής, δηλ. των στοιχείων (γραμμάτων), και των σημαινόμενων. Γιά τον λόγον αυτό δεν θεώρησαν ότι αναγκαστικώς υπήρξε ταυτ

όχρονη άνοδος γλώσσας – γραφής – πολιτισμού: διότι άλλως πως εξηγείται, ότι εδέχθησαν ως φορείς του ελληνικού αλφαβήτου τους «τρώκτας» Φοίνικας, όπως τους αποκαλεί ό Όμηρος (Οδύσ. Ξ 288), που, ενώ ως λαός ουδεμίαν ανάγκη πολιτισμού υπηρέτησαν, παρά ταύτα «επενόησαν» το άχρηστο σ’αύτούς αλφάβητο; Η αντίληψί τους ότι το γράμμα «α» ανεστραμμένο είναι η εξεικόνισις της κεφαλής βοδιού (η αντιστροφή της αλήθειας είναι γνώρισμα των νέων Φοινίκων ή φοινικιστών) αποτελεί απόδειξιν του τρόπου που η εξ-ουσία ανέτρεψε κάθε ιστορικήν αρχήν επιβάλλουσα στην θέσι του ελληνικού λόγου την εξωλογική επικράτησι των δογματικών της αντιλήψεων, με συνέπεια την εκτροπήν της φιλοσοφίας, της τέχνης, της κοσμολογίας κ.λπ, εκ του «λόγου» και την μεταβολή τους σε συμπαραστάτες και υπηρέτες των εξωλογικών «ισμών». Το αληθές πάντως, όπως θα διαπιστώση ο αναγνώστης, είναι ότι το ελληνικό αλφάβητο μόνο από βόδια δεν ξεκίνησε.