ΑΡΙΘΜΙΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΕΛΛ.ΑΛΦΑΒΗΤΟ

Αρχαία Ελληνική αρίθμηση

ΕΝΩ ΜΕ ΒΑΣΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ  

• μαθαίνουμε το λατινικό σύστημα αρίθμησης
• ΜΠΗΚΑΜΕ   ΣΤΟ  MMXIV
• ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ (ΧΧΔΙΙΙ)
• ή   (,βιδ,)   (το έτος της βιδας)

Το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο αποτελούνταν από 27 γράμματα και όχι από 24 όπως το σημερινό.  Τα τρία επιπρόσθετα γράμματα ήταν το στίγμα , το κόππα , και το σαμπί . Στην πιο πάνω εικόνα το στίγμα βρίσκετε κάτω από το γράμμα ε΄ και το κόππα, κάτω από το γράμμα π΄. αυτά σαν επεξήγηση γιατί δεν απεικονίζονται ακριβός στην εικόνα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της μετατροπής του ελληνικού αλφαβήτου κυρίως του χαλκιδαϊκού σε λατινικό, είναι η μετατροπή του εν αχρηστία σήμερα αρχαίου γράμματος κόππα στο λατινικό Q. Στα 27 αρχαία γράμματα υπήρχε η ιερή σχέση των τριών εννεάδων, όπου τα πρώτα εννέα γράμματα χρησιμοποιούνταν δια να δηλώσουν τις μονάδες, τα δεύτερα εννέα τις δεκάδες και τα τρίτα εννέα τις εκατοντάδες. Από το χίλια και πέρα χρησιμοποιούνται ως χιλιάδες και πάλι τα γράμματα α-θ, αλλά με την οξεία να σημειώνεται στο κάτω αριστερό μέρος του γράμματος. Το σύστημα αυτό διατηρήθηκε ως το μοναδικό αριθμητικό σύστημα μέχρι και το τέλος της βυζαντινής περιόδου. ΠΗΓΗ http://coinsmania.gr/cm/ancient/ancient/noumeral.htm

Οι αρχαίοι Έλληνες έγραφαν όλους τους αριθμούς από το 1 ως το 999 με γράμματα του αλφαβήτου και με τη βοήθεια σημείων στίξεως, τα οποία ήταν

• «΄» η κεραία επάνω και μετά από το γράμμα,
• «,» η ανάποδη κεραία κάτω και πριν από το γράμμα,
• «.» η τελεία μεταξύ των γραμμάτων και
• «¨» τα διαλυτικά επάνω από το γράμμα.

Χρησιμοποιούνται και κεφαλαία, προ πάντων για δυναστικά ονόματα και κεφάλαια βιβλίων.

Σε ελληνικά νομίσματα της εποχής του 19ου και των αρχών 20ού αιώνα, αντί για το σύμβολο (´) έχει χρησιμοποιηθεί και το θαυμαστικό, π.χ. Α!

Έτσι έχουμε

• α´ β´ γ´ δ´ ε´ ϛ´ ζ´ η´ θ´ τους αριθμούς 1 2 3 4 5 6 7 8 9 αντίστοιχα
• ι΄ κ΄ λ΄ μ΄ ν΄ ξ΄ ο΄ π΄ ϟ΄ τους αριθμούς 10 20 30 ... 90 αντίστοιχα
• ρ΄ σ΄ τ΄ υ΄ φ΄ χ΄ ψ΄ ω΄ ϡ΄ τους αριθμούς 100 200 300 ... 900 αντίστοιχα

Το Ϝ´ χρησιμοποιείτο ως έξι στην αρχαιότητα. Αντικαταστάθηκε από το στίγμα σταδιακά, αφού είχε πάψει πρώτα να χρησιμοποιείται ως γράμμα. Τις τελευταίες δεκαετίες το στίγμα εξαφανίστηκε από τον γραπτό λόγο για πρακτικούς κυρίως λόγους και τη θέση του πήρε το Στ΄.

Ξεκινώντας από αυτό το σύστημα γραφής, οι πιο σύνθετοι αριθμοί γράφονταν ως σειρά γραμμάτων έτσι, ώστε το άθροισμα να μας δίνει τον συγκεκριμένο αριθμό. Τα γράμματα γράφονταν και διαβάζονταν από τα αριστερά προς τα δεξιά.

Παραδείγματα

• Ο αριθμός 153 γραφόταν «ρνγ΄» ή «ρνγ».
• Ο αριθμός 780 γραφόταν «ψπ΄» ή «ψπ».
• Ο αριθμός 306 γραφόταν «τϛ΄».

Οι χιλιάδες (1000, 2000 κλπ) εκφράζονταν με τα ίδια γράμματα όπως οι εννιά μικροί αριθμοί, είχαν όμως για διακριτικό την κεραία πριν και κάτω του γράμματος.

Παραδείγματα

• Το «,δ» σήμαινε 4.000, ενώ
• το 1823 γραφόταν «,αωκγ΄» και
• το «,αζ΄» σήμαινε 1.007.

Συνοπτικά

Για τους αριθμούς 1-9999 χρησιμοποιούνταν τα εξής γράμματα:

Γράμμα	Αξία		Γράμμα	Αξία		Γράμμα	Αξία		Γράμμα	Αξία
Α´	1		Ι´	10		Ρ´	100		͵Α	1000
Β´	2		Κ´	20		Σ´	200		͵Β	2000
Γ´	3		Λ´	30		Τ´	300		͵Γ	3000
Δ´	4		Μ´	40		Υ´	400		͵Δ	4000
Ε´	5		Ν´	50		Φ´	500		͵Ε	5000
Ϛ´	6		Ξ´	60		Χ´	600		͵Ϛ	6000
Ζ´	7		Ο´	70		Ψ´	700		͵Z	7000
Η´	8		Π´	80		Ω´	800		͵H	8000
Θ´	9		Ϟ´	90		Ϡ´	900		͵Θ	9000

Μυριάδες

Για τους αριθμούς μεγαλύτερους του 9.999 χρησιμοποιούταν ο όρος μυριάς ή μυριάδες, το οποίο υποδηλώνονταν με το γράμμα «Μ» ή τη συντόμευση «Μυ», το οποίο προηγείτο του αριθμού, και είχε τα γράμματα από πάνω. Ο Διόφαντος χρησιμοποιούσε για απλούστευση την τελεία, χρησιμοποιώντας τα ίδια γράμματα, και μάλιστα με τρόπο πολύ ανάλογο του σημερινού δεκαδικού συστήματος.

Παράδειγμα

• Ο Διόφαντος έγραφε τον αριθμό 3.069.000 ως «τϛ.θ» και τον αριθμό 331.776 ως «λγ.,αψοϛ»

Μερικές φορές συναντάμε δύο τελείες πάνω από έναν αριθμό που συμβολίζει τη λέξη «μυριάδες». Π.χ. ¨ρ είναι 100 μυριάδες. Διπλά διαλυτικά, το ένα πάνω στο άλλο και πάνω από το γράμμα σημαίνουν δέκα μυριάδες μυριάδες, δηλαδή ένα δισεκατομμύριο (1.000.000.000).