Ποιήματα και ρίμνες τσι σιόρας Σταματίας Βιτσεντζάτου Νο2

ΜΕ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ  ΑΠΟ ΦΙΛΟ ΟΡΕΣΤΗ ΚΑΠΠΑΤΟ

Μπουρμπουλας μετα εμποδιων!

Επεσα να κοιμηθω
κ ο υπνος δε με περνει
αναθεμασε μπουρμπουλα
δε ξερω τι συμβαινει..!

Σκλεπουνια με τρυγιριζουνε
τιρανε να με φανε
διαλεπαρτο σοι τους
το αιμα μου ρουφανε!

Κλεινω το φως
μαρτουρια μου κανουνε
σφυρανε!

ερκοντε μεσα στο αυτι
με ολη την κομπανια
κ αρκινανε τζογια μου
την σκνιποχωροδια

Δεν ξεβρω κατα πουθε
να παω να σωθω! 
κ γρηγορα στο Διαμαντη
το ντονιο μου πηαινει
κ με ενα σαρτο εδεκει
κ μια αναπτηρα τσους
εκαμα τη νυχτα τους
μεγαλη τραγωδια!


Κ τομου Σταυροκοπηθω
πηαινω να μπαταρω
που επιτελους απο το
να κρεπαρω εγω
κ να ξιεμαι ουλη νυχτα
τα αφηκα στον Διαμαντη
Κ τσους ειπα Καληνυχτα!

Ας μην εμπεκρουλιαζανε
το αιμα το δικο μου
οπου στο D.N.A του σταμπα
εχει απο πηγη κουρλη
Φλεβα Κεφαλονιτη
κ κανει για 100 κουρλους
αηπανου στον πλανητη!

Αναθεμα σας σκλεπουνες
ξενυχτησα κ αποψε
απο την δικη σας φαουσα 
εγινηκε το σωσε!

Ένα ποίημα στα Κεφαλονίτικα ... και όποιος καταλάβει !!!

Μπονόρα μπονόρα 
έφυα για τη γλυκιά μου νήσο!
Παρόλα όπου ο μπούρμπουλας 
ήτανε κατεργάρης και τίραξε 
ο άτιμος να με ξεγελάσει!

Όπως κουρλή πετάχτηκα
και εγκάριξα ξυπνήστε
γιατί το Παπόρο εσάλπαρε
και σκασίλα του μεγάλη
αν μέσα δεν έμπαινε 
η δική μου χάρη!

Εσπαβεντάρισα και τα έβαλα
με εφκείνο το κουρλορολόι
το αναθεματισμένο
όπου σαν νάτε μούκακας
άχνα δεν είχε βγάλει
αλλά και εγώ ο δαίμονας 
δεν του "καμα τη χάρη!

Ρεντάτοι επηαίναμε
και κοψοχολιασμένοι
μη πάει και το μαγκουφοπάπορο
και δε μας περιμένει!
Μα να! και το αντικρίσαμε
και πήραμε μια ανάσα
και τώρα τα εισιτήρια 
ετρέχαμε να κόψουμε πιλάλα!

Εφκειός ο κουμανταδόρος κύριος
με αντίκρισε και μου είπε
κυρα μου δεν φεύγει ακόμη 
μη σκοτίζεσαι παρά 
κάμε κράτι όπου 
τρέχεις σαν την κουρλή
μη πάει και δε προλάβεις!

Και μέσα επιτέλους εμπήκα
και πήρα δυο ανάσες
όπου στο παραπέντε δεν
επάθαμε ετούτο το στραπάτσο
και εφτιόμουνα τριγύρω μου
άλλο κακό μη πάθω!

Για δαύτο την άλλη 
την βολά θα πάρω
πετεινάρι και αν δεν
το βάλω στο σαλόνι μου
ο διάολος να με πάρει!

Αγ. Γερασιμε...

Στου αγιου Γερασιμου την αυλη
μαζευονται κουρλοι πολλοι!
με απορια τσους κοιταζει
κ συμπερασμα δε βγαζει!

Χρονια τωρα τσους ευλογα
μη παει κ γενουνε καλα!
μα εφτουνοι αγριευουν
κ ηρεμια καμια δεν εχουν..

Τι να καμει κ εφκειος
Διαομαει οπως κουρλος!
πασουμακια αραδα φθειρει
μα δεν πιανουνε χ α ι ρι !

Τα πηγαδια του κοιταζει
κ βαθια αναστεναζει
δε τσους επνιγα εδω!
μηπως ησυχαζα κ εγω?

Δυο φορες το χρονο γιορταζει
μη παει κ τσους προκανει!
Μα δεν προκανονται αυτοι
ειναι πολλοι κ ειναι κουρλοι
οπως δαιμονοι θεριεβουν
κ δεν ξερουν τι γυρευουν.

Αγ μου Γερασιμακη
τι το"θελες ετουτο το νησακι
δε τσους ηγδες πιο νωρις?
να καμεις περα να σωθεις!

Τωρα ευλογα τσους κουρλους
κ κανε πως δεν τσους ακους
οτα σε βλαστημανε κ
υστερα σε παρακαλανε
Εδεπα να τσους γιατρευεις
το μπελλα σου μη παει κ εβρεις

Στιχοι Σταματια Βιτσεντζατου....