ΕΣΤΑΛΗ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΡΕΤΖΑΤΟ
Μετά τον Επιτάφιο του Περικλέους, η σειρά της Αντιγόνης!
Του Τάσου Χατζηαναστασίου*
δημοσιεύτηκε στην Ρήξη φ. 130
Η «προοδευτική» μεταρρύθμιση της Παιδείας ολοκληρώνεται με τα νέα ωρολόγια προγράμματα για το λύκειο. Πρόκειται για ένα έκτρωμα στην κυριολεξία το οποίο έχει δύο στοχεύσεις: αφενός να εξοικονομήσει διδακτικό προσωπικό από ειδικότητες στις οποίες υπάρχει έλλειψη προσωπικού και θα έπρεπε να γίνουν προσλήψεις (φιλολόγους, μαθηματικούς, καθηγητές φυσικών επιστημών), αφετέρου να συσπειρώσει ένα ακροατήριο, κατά βάση αριστερό, το οποίο τα τελευταία χρόνια υποδέχεται με… ενθουσιασμό οποιοδήποτε μέτρο αποδομεί τα στοιχεία εθνικής ταυτότητας και πολιτισμού του ελληνικού λαού, ενώ καταδικάζει στην αμάθεια τα παιδιά του!
Η τακτική που ακολουθείται δεν είναι άλλη από αυτήν του διαίρει και βασίλευε καθώς, μειώνοντας τις ώρες κάποιων κλάδων διδασκόντων και αυξάνοντας τις ώρες άλλων, επιτυγχάνεται η πολυδιάσπαση των εκπαιδευτικών, που αφενός χωρίζονται σε «προοδευτικούς» που υπερασπίζονται τις «μεταρρυθμίσεις» και τις «καινοτομίες» και σε «συντηρητικούς» ή και «φυγόπονους», που αντιδρούν σε κάθε τι «καινούργιο», επειδή δεν επιθυμούν να ξεβολευτούν.
Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση ξηλώνει από την Παιδεία ακόμη και κορυφαία δημιουργήματα του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος, χωρίς να υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις πέρα από τις συνήθεις διαμαρτυρίες των ενώσεων των φιλολόγων, ελάχιστων πρωτοβάθμιων σωματείων εκπαιδευτικών, ορισμένων ιστολογίων και του… Κινήματος Άρδην, αλλά όχι της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ, των γονέων, των κομμάτων κτλ. Μετά την κατάργηση της διδασκαλίας του Επιταφίου λόγου του Περικλέους, που διδασκόταν ως μάθημα Γενικής Παιδείας, δηλαδή σε όλα τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου, είχαμε την υποβάθμιση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο, καθώς μειώθηκαν οι ώρες διδασκαλίας τους και δεν εξετάζονται πλέον γραπτώς στις τελικές ανακεφαλαιωτικές εξετάσεις και σήμερα, με βάση όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας («αποκλειστικά»(sic) στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, την… Αυγή) καταργείται η υποχρεωτική διδασκαλία του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών στη Β΄ Λυκείου. Πρακτικά, δηλαδή, η διδασκαλία της Αντιγόνης.
Αυτό σημαίνει ότι τα διαχρονικά μηνύματα του αριστουργήματος αυτού θα πάψουν πλέον να ακούγονται και να συζητιούνται στις σχολικές αίθουσες. Αυτή η τραγική σύγκρουση αφενός της κοσμικής εξουσίας και του νόμου και αφετέρου της προσήλωσης στην παράδοση και στην αγάπη για τον πλησίον, της ορθολογικής, αλλά αυταρχικής διαχείρισης της εξουσίας από τη μια και της ανορθολογικής μεν, και σ’ έναν βαθμό αλαζονικής, αλλά πάντοτε συμπαθούς αμφισβήτησης της εξουσίας από την άλλη. Το αξεπέραστο: «Έρως ανίκατε μάχαν», το συγκλονιστικό, «δεν γεννήθηκα για να μισώ (συνέχθειν), αλλά για να (συν)αγαπώ (συμφιλείν), που σαφώς προοικονομεί τον χριστιανισμό, αλλά και το ανατριχιαστικό: «Τίποτα πιο φοβερό από τον άνθρωπο», όλα όσα ακούγονται σε αυτό το μνημειώδες έργο θα σιγήσουν…
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι, ενώ η κοινωνία και ειδικά τα πιο φτωχά, λαϊκά, εργατικά και αγροτικά στρώματα, διατηρούν κάποια πατριωτικά αντανακλαστικά, ο κλάδος των εκπαιδευτικών σε μεγάλο βαθμό έχει υιοθετήσει τον εθνομηδενισμό και έχει στηρίξει τις κυρίαρχες επιλογές του συστήματος τα τελευταία χρόνια. Θα είναι τεράστια έκπληξη εάν η ΟΛΜΕ εκδώσει έστω ένα ψήφισμα εναντίον οποιασδήποτε κυβερνητικής επιλογής αφορά στην αποδόμηση της εθνικής ταυτότητας, ενώ μάλλον θα χαιρετούσε με ενθουσιασμό την κατάργηση των θρησκευτικών.
Τα σχεδιαζόμενα όμως προγράμματα για το λύκειο, επειδή μαζί με το περιεχόμενο της εκπαίδευσης πλήττουν οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών, ενώ καταδικάζουν οριστικά πλέον στην ανεργία χιλιάδες αναπληρωτές που έχουν ήδη πολλά χρόνια προϋπηρεσία σε όλη την Ελλάδα, υπάρχει μια ελπίδα να συναντήσουν τη μαζική αντίδραση του εκπαιδευτικού κόσμου. Ήδη επιμέρους «καινοτομίες», όπως είναι η βλακώδης εισαγωγή εική και ως έτυχεν των δήθεν «δημιουργικών εργασιών» στη μέση της χρονιάς αμφισβητούνται ομόφωνα από την ΟΛΜΕ και ζητείται η απόσυρσή τους. Είπαμε: «Πολλά είναι τα φοβερά, αλλά τίποτα πιο φοβερό από τον άνθρωπο!» (Σοφοκλέους Αντιγόνη).
Η τακτική που ακολουθείται δεν είναι άλλη από αυτήν του διαίρει και βασίλευε καθώς, μειώνοντας τις ώρες κάποιων κλάδων διδασκόντων και αυξάνοντας τις ώρες άλλων, επιτυγχάνεται η πολυδιάσπαση των εκπαιδευτικών, που αφενός χωρίζονται σε «προοδευτικούς» που υπερασπίζονται τις «μεταρρυθμίσεις» και τις «καινοτομίες» και σε «συντηρητικούς» ή και «φυγόπονους», που αντιδρούν σε κάθε τι «καινούργιο», επειδή δεν επιθυμούν να ξεβολευτούν.
Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση ξηλώνει από την Παιδεία ακόμη και κορυφαία δημιουργήματα του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος, χωρίς να υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις πέρα από τις συνήθεις διαμαρτυρίες των ενώσεων των φιλολόγων, ελάχιστων πρωτοβάθμιων σωματείων εκπαιδευτικών, ορισμένων ιστολογίων και του… Κινήματος Άρδην, αλλά όχι της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ, των γονέων, των κομμάτων κτλ. Μετά την κατάργηση της διδασκαλίας του Επιταφίου λόγου του Περικλέους, που διδασκόταν ως μάθημα Γενικής Παιδείας, δηλαδή σε όλα τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου, είχαμε την υποβάθμιση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο, καθώς μειώθηκαν οι ώρες διδασκαλίας τους και δεν εξετάζονται πλέον γραπτώς στις τελικές ανακεφαλαιωτικές εξετάσεις και σήμερα, με βάση όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας («αποκλειστικά»(sic) στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, την… Αυγή) καταργείται η υποχρεωτική διδασκαλία του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών στη Β΄ Λυκείου. Πρακτικά, δηλαδή, η διδασκαλία της Αντιγόνης.
Αυτό σημαίνει ότι τα διαχρονικά μηνύματα του αριστουργήματος αυτού θα πάψουν πλέον να ακούγονται και να συζητιούνται στις σχολικές αίθουσες. Αυτή η τραγική σύγκρουση αφενός της κοσμικής εξουσίας και του νόμου και αφετέρου της προσήλωσης στην παράδοση και στην αγάπη για τον πλησίον, της ορθολογικής, αλλά αυταρχικής διαχείρισης της εξουσίας από τη μια και της ανορθολογικής μεν, και σ’ έναν βαθμό αλαζονικής, αλλά πάντοτε συμπαθούς αμφισβήτησης της εξουσίας από την άλλη. Το αξεπέραστο: «Έρως ανίκατε μάχαν», το συγκλονιστικό, «δεν γεννήθηκα για να μισώ (συνέχθειν), αλλά για να (συν)αγαπώ (συμφιλείν), που σαφώς προοικονομεί τον χριστιανισμό, αλλά και το ανατριχιαστικό: «Τίποτα πιο φοβερό από τον άνθρωπο», όλα όσα ακούγονται σε αυτό το μνημειώδες έργο θα σιγήσουν…
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι, ενώ η κοινωνία και ειδικά τα πιο φτωχά, λαϊκά, εργατικά και αγροτικά στρώματα, διατηρούν κάποια πατριωτικά αντανακλαστικά, ο κλάδος των εκπαιδευτικών σε μεγάλο βαθμό έχει υιοθετήσει τον εθνομηδενισμό και έχει στηρίξει τις κυρίαρχες επιλογές του συστήματος τα τελευταία χρόνια. Θα είναι τεράστια έκπληξη εάν η ΟΛΜΕ εκδώσει έστω ένα ψήφισμα εναντίον οποιασδήποτε κυβερνητικής επιλογής αφορά στην αποδόμηση της εθνικής ταυτότητας, ενώ μάλλον θα χαιρετούσε με ενθουσιασμό την κατάργηση των θρησκευτικών.
Τα σχεδιαζόμενα όμως προγράμματα για το λύκειο, επειδή μαζί με το περιεχόμενο της εκπαίδευσης πλήττουν οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών, ενώ καταδικάζουν οριστικά πλέον στην ανεργία χιλιάδες αναπληρωτές που έχουν ήδη πολλά χρόνια προϋπηρεσία σε όλη την Ελλάδα, υπάρχει μια ελπίδα να συναντήσουν τη μαζική αντίδραση του εκπαιδευτικού κόσμου. Ήδη επιμέρους «καινοτομίες», όπως είναι η βλακώδης εισαγωγή εική και ως έτυχεν των δήθεν «δημιουργικών εργασιών» στη μέση της χρονιάς αμφισβητούνται ομόφωνα από την ΟΛΜΕ και ζητείται η απόσυρσή τους. Είπαμε: «Πολλά είναι τα φοβερά, αλλά τίποτα πιο φοβερό από τον άνθρωπο!» (Σοφοκλέους Αντιγόνη).
*δρ Ιστορίας, γραμματέας ΕΛΜΕ Αργολίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου