σχολιασμοί στην καρφιτσα της Πηνελοπης του Μακη Μήλα εκ Ληξουριου,,
Εγω μέσω Λαιλαπας του Κεφαλου, τον εφτασα στον Αργο του Οδυσσεα, και
Σχόλια
Μπορεί να μην σ' ενδιαφέρουν τα Ομηρικά Επη ή ακόμη και να μην αγαπάς τα ζώα. Αν όμως δεν είναι έτσι, τότε σίγουρα η ιστορία του Αργου, του σκύλου του Οδυσσέα θα σε συγκινήσει...
Τα σκυλιά οι άνθρωποι τα είχαν πάντα για να κάνουνε τη δουλειά του σκύλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσι «λατρείες» και τση άλλες «@@@τέτοιες» να τση σταματήσουμε γιατί κοροϊδεύουμε τσι νέες γενιές.
Ραψωδία ξ – 530
«ἂν δὲ νάκην ἕλετ᾽ αἰγὸς ἐϋτρεφέος μεγάλοιο,
εἵλετο δ᾽ ὀξὺν ἄκοντα, κυνῶν ἀλκτῆρα καὶ ἀνδρῶν».
Μεταφράστε το και γδείτε λατρεία !!!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
Δεν σου ειπα οτι ολοι τα λατρευουμε,, και τοτε οπως και σημερα,, ο καθενας εχει διαφορετιικη αντιιληψη, οπως και αυτα,, αμφιδρομο ειναι χαχαχα, γι αυτο μερικους τους ξεσκιζουν!,, Τωρα θα σου μπηκα στο ματι χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν η υπόθεση με τον Αργος ,,ειμαι σιγουρος και ας αφησουμε την πλάκα, κατι επιδιωκει να μας πει ο ποιητής,, διότι λογικό ηταν να μην υπήρχε περιπτωση να τον περιμενει το σκυλι 20 χρονια, και επιπλέον σιγουρα,, οπως εχει τεθει και σε συνεδρια, αν ο ανθρωπός δεν ειχε κάνει την κινηση πριν περιπου 30.000 χρονια να εξημερωσει το πρωτο ζωο που ήταν ο σκύλος,, ακόμη θα ειμασταν σε πρωτογονες εποχές! Βρήκε έναν συμαχο στο κυνηγι, στην φυλαξη των κοπαδιων του εν συνεχεια , και της ιδιοκτησίας του (γης) , και σε πολλους ακόμη τομείς! Καποιοι δενοντουσαν οπως και σημερα, με τον Φιλο σκυλο τους, και λογικο ηταν σε πολλες περιπτωσεις αυτη η συνδεση να μενει για ολη τους την ζωη, τουλαχιστον του σκυλιου που ηταν μικρη.
Για τα περί «δεσίματος» ή φιλίας ανθρώπου και ζώου φισιολογικότατο είναι να υπήρχαν και να υπάρχουν και πόσο μάλλον ανθρώπου σκύλου που υπάρχουν και ενδείξεις ανταπόκρισης. Εδώ δένεσαι με άψυχα πράγματα και αυτό φυσιολογικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔένεσαι με το σπίτι που γεννήθηκες ή όχι? Προσωπικά όταν πούλησα το πρώτο μου αυτοκίνητο σχεδόν δάκρυσα, πόσα είχα περάσει μαζί του! Αφού δεν έδωσα τα δεύτερα κλειδιά και τα φυλάω ακόμα!
Αυτά για κάτι άψυχο όχι να βλέπεις και κινήσεις ή εκφράσεις ματιών και, και, και…
Όλα όμως έχουνε ένα όριο και μια λογική, κάπου δηλαδή δεν υπάρχει ψυχολογική δύναμη να παραδεχτείς ότι δεν μπορείς να ζεις με ένα σκύλο και να τρως από το ίδιο πιάτο γιατί είσαι άνθρωπος.
Κάπου δεν μπορεί να αναπτύσσεις ανώμαλες πλέον φιλίες με ένα ζώο γιατί στην ουσία με συνανθρώπους σου υπάρχουν προβλήματα μια και υπάρχει η διαφορά προσωπικότητας την οποία μη μπορώντας να ξεπεράσεις και να ανεχτείς, το ρίχνεις στα «υπάκουα» ζωάκια.
Αυτά και λίγο «ελάφρυνση»:
Πιο παλιά ένας φίλος του γιού μου είχε αγοράσει ένα ιγουάνα, το έβαλε κάτου από το κρεβάτι του και το τάιζε μαρουλόφυλλα. Το αντιλήφθηκε η μάνα του και προσπαθούσε να πείσει το παιδάκι ότι δεν είναι δυνατόν, ούτε φυσιολογικό να ζεί στο ίδιο δωμάτιο με το τερατάκι.
Μέχρι να τον πείσει όμως μια μέρα που ο μικρός ήταν σχολείο μπαίνει ο πατέρας του μέσα, βλέπει το μεγαλούτσικο πλέον ιγουάνα να ξεπροβάλει κάτου από το κρεβάτι και κόντεψε να πηδήξει από το μπαλκόνι και να τον χάσουμε! Κάκακακακα.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ,, ΟΛΑ ΜΕ ΜΕΤΡΟ,, Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΡΩΣΤΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή