Πως θα καθαρίσει ο τόπος.......
Μπορεί στις μέρες μας,να έλκουν το ενδιαφέρον του κόσμου,τα αποτελέσματα από το κλείσιμο της β΄αξιολόγησης ,αφού θα καθοριστούν ,από δώ και πέρα,με τα ψηλά γράμματα της συμφωνίας ,οι παράμετροι ,της ανάπτυξης,που είναι ένα μεγάλο ζητούμενο,γιά τον τόπο.Παρ΄όλα αυτά,μεσούντος αυτού του EWG,που αποτελεί παρελθόν πιά,είχαμε την ενδιαφέρουσα είδηση,της κατάθεσης του τέως προέδρου, του τέως Δημόσιου Νοσοκομείου “Ερρίκος Ντυνάν” ,κου Ανδρέα Μαρτίνη. Μιά κατάθεση,που εάν θέλεις να έχεις αντικειμενική γνώμη,θά ΄πρεπε να την παρακολουθήσεις,απ΄την αρχή έως το τέλος της.Το ενδιαφέρον σ΄αυτήν την εξέληξη,δεν εντοπίζεται μόνο στο , εάν θα αποδοθούν ευθύνες,σε πολιτικούς για το πώς ένα πρωτοπόρο Νοσοκομείο στην Ευρώπη,το “Ερρίκος Ντυνάν” του Ε.Ε.Σ,που είχε Δημόσιο χαρακτήρα, “πέρασε” ,με μεθοδευσεις στα ιδιωτικά συμφέροντα,αφού χρησιμοποιήθηκαν διάφορα τεχνάσματα και στρατηγικές, αλλά και στο πώς,με αφορμή αυτό το συμβάν, θα προστατευτεί,η πορεία στην πολιτική,ανθρώπων, που δεν ήρθαν σ΄αυτήν την ζωή,με την ρετσινιά του λαμόγιου,ούτε του κομπιναδόρου. Έγιναν στην πορεία. Γιατί πριν την εμπλοκή τους στην πολιτική και τα Οικονομικά Σκάνδαλα που τρέφουν την περιέργειά μας , ο Τσοχατζόπουλος,ο Μαντέλης ή ο Γιάννος Παπαντωνίου,θα μπορούσε να είναι ,ένας οποιοδήποτε από εμάς.Το εάν έγιναν δακτυλοδεικτούμενοι και ορισμένων οι εμπλοκές σ΄αυτά, απασχολούν την Ελληνική Δικαιοσύνη ακόμη και σήμερα, είναι γιατί υπήρξαν δρόμοι διάπλατα ορθάνοικτοι , τεράστια νομικά κενά,που έθρεψαν την ματαιοδοξία τους ,για “να την δούν” ισχυροί ,που όλοι θα οφείλαμε να τους ανεχθούμε,όποια κι άν ήταν η προσβολή και η διασπάθηση, με την οικειοποίηση του Δημόσιου χρήματος. Το εάν δηλαδή, μόνο οι σημερινές εξεταστικές επιτροπές,μπορούν να λειτουργήσουν,ως σχολείο επιμόρφωσης για αποφυγή μεθόδων ,παράνομου πλουτισμού των Πολιτικών,για χτές ,σήμερα και το μέλλον.Οι πολίτες μένουν άφωνοι,από την ευκολία ,του πολιτικού συστήματος που ανδρώθηκε,από τον πόλεμο και ύστερα, να μπορεί να λειτουργεί έτσι ,πίσω από τις κουρτίνες,πέρα από την νομιμότητα και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Είναι αφοπλιστική η αναφορά ,του κου Ανδρέα Μαρτίνη,πως ,από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, “μόνο ο Κώστας Καραμανλής και ο Αλέξης Τσίπρας, δεν μου ζήτησαν τίποτα”.΄Εστω και άν ,η απόφανσή του αυτή, είχε κριθεί υπερβολική, θα έπρεπε να χτυπήσουν καμπάνες κινδύνου,για όσους χειρίζονται τις τύχες του τόπου. Δεν κρίνεται επομένως μόνο,η τύχη κάποιων επίορκων, αλλά και το εάν,η έκταση της βλάβης,που έχει προσβάλει τον πολιτικό μας κόσμο,ως νόσος ,είναι θεραπεύσιμη.
Μπορεί από την μία πλευρά ,ο ρόλος ύπαρξης των εξεταστικών επιτροπών,να κρίνεται σήμερα αναγκαίος,αφού έχει και παιδευτικό χαρακτήρα για το μέλλον ή κατ΄ άλλους, επειδή “βολεύει”, γιατί εκτίθενται οι άλλοι πολιτικά, αλλά από την άλλη πλευρά,δεν περιποιεί ιδιαίτερη ΤΙΜΗ, σε μιά χώρα του μεγέθους της Ελλάδος, η ύπαρξη τόσων εξεταστικών επιτροπών.Πρίν παγιωθεί η άποψη στους πολίτες και στους ξένους φίλους μας ,πως στην Ελλάδα,όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες,θα πρέπει να υπάρξουν,νομικές δικλείδες ασφαλείας,που θα αποτρέπουν μιά τόσο αρνητική εξέλιξη,όπως είναι, η δημιουργία Οικονομικών Σκανδάλων.Είναι επομένως ζήτημα,πολιτικής βούλησης,η νομική θωράκιση ,για την προστασία του πολιτικού κόσμου. Συμπληρωματικά όμως,το μέγα ερώτημα που γεννά το παραπάνω γεγονός ,είναι το ακόλουθο: Τι θα γίνει ,με την τύχη του συγκεκριμένου Νοσοκομείου,του “Ερρίκος Ντυνάν”; Υπάρχουν διαδικασίες για να επιστρέψει στην αρχική μορφή του Δημόσιου χαρακτήρα; και ιδιαίτερα : υπαρχει Νομικός τρόπος,που να διασφαλίζει ώστε και στο μέλλον να μη ξαναζήσουμε παρόμοια εκτροπή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου