POROSNEWS: Η ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ithacanews.gr

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

Η ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ithacanews.gr

Η ΑΚΤΟΠΛΟΙΑ ΕΝ ΕΤΕΙ 1880

Η εικόνα και η αγωνία για την ανάπτυξη της προβληματικής και επίπονης ακτοπλοϊκής σύνδεσης των ελεύθερων μέχρι τότε νησιών, αποτυπώνεται στο παρακάτω απόσπασμα από δημοσίευμα του Τύπου της εποχής: «Τα ατμόπλοια υποσκελίζουσιν οσημέραι περισσότερο τα ιστιοφόρα πλοία. Θα έλθει ημέρα όταν τους ωκεανούς και τας μεγάλας θάλασσας δεν θα διασχίζουσα ή ατμόπλοια κινούμενα δια του ατμού, ή ίσως δια του ηλεκτρισμού. Αλλά επί πολύ ακόμη την ακτοπλοϊών θα εκτελώσι τα μικρά ιστιοφόρα, τα δυνάμενα να πλέωσιν επί ναύλους κατά πολύ συγκαταβατικότερους.

Εν Ελλάδι προπάντων τη πανταχόθεν υπό της θαλάσσης περιβρεχόμενη τη τοσούτον πλούσια εις κόλπους, εις όρμους και εις νήσους, μικρόν απ΄ αλλήλων απεχούσας, η ακτοπλοΐα επί πολύ ακόμη θα διατηρεί την εξουσία της. Εις τούτο συντελεί πολύ και ο χαρακτήρ και η αξιοθαύμαστος επιτηδειότης του Έλληνος ναύτου, όστις ανέκαθεν διακρίνεται δια την τόλμη, την εγκαρτέρισιν και τη λιτότητά του. Ολίγα έθνη δύνανται να καυχώνται επι τοιούτοις ναυτικοίς, οιοί είσιν οι Έλληνες, ίσως οι ναύται της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Αμερικής και της Δαλματίας είναι οι θεωρητικώς πλέον καταρτισμένοι των Ελλήνων (όπερ και τούτο ζήτημα), βεβαίως όμως οι Έλληνες ναύται υπερτερούσε πάντων των ομοτέχνων των κατά την γενναιότητα κατά την ηθικότητα και προ πάντων την κατά την περί τον βίον και την δίαιταν λιτότητα. Εν ώ η οινοποσία είναι τα μάλιστα διαδεδομένη παρά τοις ναυτικοίς των Ευρωπαϊκών χωρών, σπανιότατα απαντάται Έλλην ναύτης παραδεδομένος εις το ελάττωμα τούτο. Προσθετέων εις τούτον η πείρα, ην νηπιόθεν ο Έλλην αποκτά, τους λιμένας, τα ακρωτήρια, τους πορθμούς της πατρίδος του ο Έλλην γνωρίζει ως τη ιδίαν αυτού οικία. Ο κίνδυνος δεν τον πτοεί».

Από τον τύπο της εποχής, 13 Δεκεμβρίου 1882.

Ως προς την χρονολογία της κατασκευής τους κατανέμονταν ως εξής:

* 1 κατασκευής προ του 1860.

* 7 κατασκευής 1861-1870.

* 14 κατασκευής 1871-1880.

* 24 κατασκευής 1881-1890.

* 24 κατασκευής 1891-1900.

* 3 κατασκευής 1901-1910.

* 1 κατασκευής 1917.

Από τα πλοία αυτά, τις 17 εβδομαδιαίες δρομολογιακές γραμμές εξυπηρετούσαν τα 61, καθώς τα άλλα βρίσκονταν παροπλισμένα. κατά την εισήγηση στην κυβερνητική επιτροπή του Η.Γ. Βλασσόπουλου, οι 17 αυτές δρομολογιακές γραμμές καθώς και ορισμένες του εξωτερικού, που παρουσίαζαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελληνική Σημαία, θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν με 45 μόνο πλοία που θα επιλέγονταν προσεκτικά, ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε δρομολογιακής γραμμής. προτείνονταν επίσης να απαγορευθεί με νόμο στην Ελλάδα η εισαγωγή σκαφών παλαιότερων των 10 ετών, να εκκαθαρισθούν τα πλοία που δεν πληρούσαν τους απαραίτητους όρους ευστάθειας, λεβήτων, μηχανών, ταχύτητας και ανέσεων και να ιδρυθεί Ταμείο Εκκαθαρίσεως του Ακτοπλοϊκού Στόλου με σκοπό την αποζημίωση των πλοιοκτητών που θα επέσυραν τα σκάφη τους. επί των προτάσεων που παρουσίασαν στην επιτροπή οι διάφοροι εισηγητές, έγιναν μακρές συζητήσεις με τους εκπροσώπους της πανελληνίου ακτοπλοϊκής Ενώσεως.

Ας σημειωθεί ότι η εξέλιξη του Ελληνικού επιβατηγού στόλου τη δεκαετία του 1920, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, έχει ως εξής:

* 1923, 126 πλοία, ο.χ. 63.821 τόν.

* 1924, 108 πλοία, ο.χ. 56.719 τόν.

* 1925, 120 πλοία, ο.χ. 67489 τόν.

* 1926, 122 πλοία, ο.χ. 72724 τόν.

* 1927, 119 πλοία, ο.χ. 75625 τόν.

* 1928, 117 πλοία, ο.χ. 77.706 τόν.

* 1929, 113 πλοία, ο.χ. 77.538 τόν.

Το 1929, η ηλικία των πλοίων του ακτοπλοϊκού στόλου κατανέμονταν ως εξής:

* 1 πλοίο μέχρι 5 ετών.

* ο πλοία 6-10 ετών.

* 4 πλοία 11-15 ετών.

* 1 πλοίο από 16-20 ετών.

* 3 πλοία από 21-25 ετών.

* 8 πλοία από 26-30 ετών.

* 37 πλοία από 31-40 ετών.

* 28 πλοία από 41-50 ετών.

* 31 πλοία από 51-74 ετών.

Από αυτό προκύπτει ότι το 87% του αριθμού των πλοίων ήταν ηλικίας άνω των 30 ετών.

Στη διάρκεια του πολέμου, η επιβατική ναυτιλία έχασε από διάφορες αιτίες το 94% των πλοίων της, το 86% σε χωρητικότητα. Τα μόνα ακτοπλοϊκά που διασώθηκαν από την θύελλα του πολέμου ήταν το Κορινθία (που είχε χρησημεύσει ως μάνα υποβρυχίων στη Μέση Ανατολή), το Ιωνία (που βυθίστηκε δύο χρόνια αργότερα), Το Ελένη (που κατελήφθη απο τους γερμανούς στο ναύσταθμο) και τα Κεφαλληνία (μετέπειτα Κορυτσά) και Ναυσικά.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΩΛΕΣΘΕΝΤΩΝ ΕΠΙΒΑΤΗΓΩΝ ΠΛΟΙΩΝ 1940-1945

Ατμόπλοια Επιβατηγά κατά την 31/08/1939: 55 κ.ο.χ.: 49.995

Ατμόπλοια Επιβατηγά εναπομείναντα κατά την 31/03/1945: 3 κ.ο.χ.: 6.329

ΟΝΟΜΑ/ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΗΣ/ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑΣ

1. Άγιος Γεώργιος (Ναυτίλος)/Χ.Καβουνίδης/20.05.1941

2. Αετός/Α.Πολέμης/29.04.1941

3. Αθήναι/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/06.04.1941

4. Αθηνά Σ./Ατμόπλοια Παρνασσίδος/23.04.1941

5. Ακρόπολις/Αν. Αντωνίου/07.04.1941

6. Αλμπέρα/Υιοί Δ. Ιγγλέση/23.04.1941

7. Άνδρος/Ακτοπλοϊα της Ελλάδος/23.04.1941

8. Αρντένα/Ακτοπλοΐα Κ. Ε. Τόγια/27/09/1948

9. Αττική/Ακτοπλοϊα της Ελλάδος/04.04.1941

10. Αυλίς/Ν. & Χ. Καβουνίδης/22.04.1941

11. Αύρα (πρώην Μάνα)/Κ. Γεωργιάδης/24.04.1941

12. Ελβίρα/Γ. Ποταμιάνος/23.04.1941

13. Ελλάς/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/24.04.1941

14. Έλλη/Α. Στάμου/18.04.1941

15. Ελληνίς/Ι. Χ. Τσέγκας κ.ά./18.04.1941

16. Έλση/Ατμοπλοϊα Κ. Τόγιας/29.04.1941

17. Έσπερος/Ατμοπλοϊα Μαρκέτου/21.04.1941

18. Ζάκυνθος/Ακτοπλοϊα της Ελλάδος/26.04.1941

19. θράκη/Ακτοπλοϊα της Ελλάδος/22.04.1941

20. Ιθάκη/Ακτοπλοϊα της Ελλάδος/20.04.1941

21. Ιωνία/Ακτοπλοϊα της Ελλάδος/14.12.1944

22. Καλυδών/Σιδ. Β. Δ. Ελλάδος/-.-.1944

23. Κέρκυρα/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/23.04.1941

24. Κεφαληνία/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/13.08.1941

25. Κρήτη/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/23.04.1941

26. Κώστας//Ευάγγ. Τόγιας/28.04.1941

27. Λευκάς/Ακτοπλοϊα της Ελλάδος/24.04.1941

28. Λέων/Σ. Μπιλίνης κ.ά./18.04.1941

29. Μακεδονία/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/23.04.1941

30. Μήλος/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/-.09.1944

31. Μοσχάνθη/Αλκ. Τόγιας/22.04.1941

32. Ναυσικά/Ατμοπλοϊα Παρνασσίδος/27.05.1941

33. Νικόλαος Λ./ Ν. Λυκούδης/25.04.1941

34. Πατρίς/Ετ. Ι. Χανδρή/06.04.1941

35. Πέτρος/Ηπειρωτική Γ. Ποταμιάνος/24.04.1941

36. Πτερωτή/Π. Σαχτούρης/20.04.1941

37. Πύλαρος /Χ. Μαρκέτος/22,04.1941

38. Σάμος/Υιοί Δ. Ιγγλέση/07.10.1941

39. Σίφνος/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/04.03.1944

40. Σουλτάνα/Τεργιάζος – Λυκούδης/-.-.-

41. Σοφία/Ι.Τόγιας/25.04.1941

42. Σωκράτης/Αφοί Γιαννουλάτου/22.04.1941

43. Τάσος/Ηπειρωτική Γ. Ποταμιάνος/27.04.1941

44. Ύδρα/Π. Α. Πρωτόπαππας/23.04.1941

45. Φρίντων/Υιοί Δ. Ιγγλέση/22.04.1941

46. Φωκίων/Ηπειρωτική Γ. Ποταμιάνος/18.04.1941

47. Χίος/Ακτοπλοΐα της Ελλάδος/18.04.1941

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΣΤΟ http://astypalaia.wordpress.com

ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ

ΤΟΥ ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ – ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΣ 1921/1940

Τη λύση στην κρίσιμη κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η ακτοπλοϊα επεζήτησε να λύσει το κράτος με την εφαρμογή απο 1 Μαϊου 1927 Ενιαίου Κρατικού Ναυλολογίου Επιβατών και Εμπορευμάτων, σε συνδιασμό με την απαγόρευση του αθέμιτου ανταγωνισμού. Με την ακόλουθη Υπουργική απόφαση: «To παρόν ναυλολόγιο εγκεκριμένον παρά του Υπουργείου των Ναυτικών (Διεύθυνσις Εμπορικού Ναυτικού) είναι υποχρεωτικόν δια πάντα τα επιβατηγά πλοία της ακτοπλοϊας. Οιαδήποτε αύξησις ή μείωσις των εν αυτώ οριζομένων τιμών απαγορεύεται. Ο παραβάτης πλοιοκτήτης ή πράκτωρ διώκεται δι΄απευθείας κλήσεως ενώπιον του αρμοδίου πλημελειοδικείου και τιμωρείται διά χρηματικής ποινής 5000 – 50000 δραχμών. Δια πάσαν υποπράκτορος παράβασιν του παρόντος ναυλολογίου συνυπεύθυνος μετ΄αυτού είναι πάντοτε ο πλοιοκτήτης, προκειμένου δε περί νομικών προσώπων ο Διευθυντής αυτών».

Με το ίδιο αυτό διάταγμα καθορίζονται και οι φόροι του Δημοσίου και τα διάφορα τέλη και διακαιώματα που προστίθενται στους ναύλους.

Οι ακτοπλοϊκές γραμμές κατατμήθηκαν ως εξής:

1. ΓΡΑΜΜΗ ΑΡΓΟΛΙΚΟΥ: Πειραιάς, Αίγινα, Μέθανα, Πόρος, Ύδρα, Ερμιόνη, Σπέτσες, Λεωνίδιο, Άστρος, Ναύπλιο.

2. ΓΡΑΜΜΗ ΕΥΒΟΪΚΟΥ: Πειραιάς, Αλιβέρι, Χαλκίδα, Λίμνη, Αταλάντη, Αιδηψός, Στυλίδα, Ωραιοί, Βόλος.

3. ΓΡΑΜΜΗ ΕΥΒΟΪΚΟΥ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Πειραιάς, Χαλκίδα, Αιδιψός, Βόλος, Θεσσαλονίκη.

4. ΓΡΑΜΜΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ: Πειραιάς, Χαλκίδα, Αιδιψός, Βόλος, Θεσσαλονίκη, Άγιον Όρος, Καβάλα, Αλεξανδρούπολις, Ίμβρος, Λήμνος, Μυτιλήνη, Χίος.

5. ΓΡΑΜΜΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Πειραιάς, Λουτράκι, Πάτρα, Κέρκυρα.

6. ΓΡΑΜΜΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ-ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ: Πειραιάς, Λουτράκι, Ιτέα, Γαλαξίδι, Βυτρινίτσα, Πάτρα, Ιθάκη, Σάμη, Αγία Ευθυμία, Φισκάρδο, Λευκάδα, Πρέβεζα, Βόνιτσα, Κόπραινα, Αμφιλοχία.

7. ΓΡΑΜΜΗ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ-ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Πειραιάς, Λουτράκι, Ιτέα, Γαλαξίδι, Βυτρινίτσα, Ναύπακτος, Πάτρα, Κρυονέρι, Μεσσολόγγι, Αστακός, Μύτικας, Κάλαμος, Ζαβέρδα, Λευκάδα, Πρέβεζα, Πάργα, Σαγιάδα, Ηγουμενίτσα, Παξοί, Κέρκυρα.

8. ΓΡΑΜΜΗ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ: Πειραιάς, Λουτράκι, Πάτρα, Ζάκυνθος, Ληξούρι, Αργοστόλι, Κέρκυρα.

9. ΓΡΑΜΜΗ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΥ (ΜΕΣΩ ΙΣΘΜΟΥ): Πειραιάς, Πάτρα, Ζάκυνθος, Κατάκολον, Κυπαρισσία, Μάραθος, Πύλος, Μεθώνη, Κορώνη.

10. ΓΡΑΜΜΗ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟΥ (ΜΕΣΩ ΜΑΛΕΑ): Πειραιάς, Μονεμβασιά, Νεάπολη, Αγία Πελαγία, Καψάλι Γύθειο, Πόρτο Κάγιο, Γερολιμένας, Μεζάπο, Λιμένι, Σελινίτσα, Καρδάμυλα, Καλαμάτα.

11. ΓΡΑΜΜΗ ΑΙΓΑΙΟΥ: Πειραιάς, Χίος, Μυτιλήνη, Κάστρο Μήθυμνα, Αλεξανδρούπολις, Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Βόλος Αιδηψός, Χαλκίδα.

12. ΓΡΑΜΜΗ ΝΗΣΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ: Πειραιάς, Ψαρά, Βολισσός, Πλωμάρι, Μυτιλήνη, Μόλυβος, Άγιος Ευστράτιος, Κάστρο, Μούδρος, Τένεδος, Ιμβρος, Σαμοθράκη.

13. ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΡΕΙΩΝ ΣΠΟΡΑΔΩΝ (ΜΕΣΩ ΚΥΜΗΣ): Πειραιάς, Λαύριο, Κάρυστος, Κύμη, Σκύρος, Αλόνησος, Σκόπελος, Γλώσσα, Σκιάθος, Τρίκερι, Βόλος, Αιδηψός, Χαλκίδα.

14. ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΡΥΣΤΟΥ – ΑΝΔΡΟΥ: Πειραιάς, Κάρυστος, Γαύριο, Μπατσί, Υστέρνια, Σύρος.

15. ΓΡΑΜΜΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Ά: Πειραιάς, Σύρος, Τήνος, Μύκονος, Άνδρος, Κόρθι.

16. ΓΡΑΜΜΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΄Β: Πειραιάς, Κέα, Κύθνος, Σύρος, Μήλος, Κίμωλος.

17. ΓΡΑΜΜΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΄Γ: Πειραιάς, Σύρος, Πάρος, Νάξος, Ίος, Οία, Θήρα.

18. ΓΡΑΜΜΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΄Δ: Πειραιάς, Σύρος, Πάρος, Νάξος, Φολέγανδρος, Σίκινος, Ίος, Οία, Θήρα, Ανάφη, Αμοργός, Αιγιάλη, Κουφονήσια ή Άγιος Γεώργιος.

19. ΓΡΑΜΜΗ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Έ: Πειραιάς, Σύρος, Τήνος, Μύκονος, Ικαρία, Καρλόβασι, Βαθύ.

20. ΓΡΑΜΜΗ ΚΡΗΤΗΣ: Πειραάς, Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Πάνορμος, Άγιος Νικόλαος, Παχ. Άμμος, Σητεία.

Τον ίδιο χρόνο (1927) τις αΓραμμές Εξωτερικού εξυπηρετούσαν οι παρακάτω Ελληνικές εταιρείες και πλοία:

* EΘΝΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: Πειραιάς, Μασσαλία, Θεσσαλονίκη, Κωνσταντινούπολις, Πειραιάς (8ήμερα ταξίδια). Με τα πλοία: ΠΑΤΡΙΣ ΙΙ, ΑΝΔΡΟΣ και ΣΥΡΟΣ.

* ΙΟΝΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΪΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΤΟΥ: 1) Πειραιάς, Μασσαλία (ανα20ήμερο). Με το πλοίο ΑΤΤΙΚΗ. 2) Πειραιάς, Ηρλακλειο, Αλεξάνδρεια (ανα 8-10ήμερο). Με τα πλοία ΑΤΤΙΚΗ και ΜΙΑΟΥΛΗΣ.

* ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΣΑΜΟΥ ΥΙΩΝ ΙΓΓΛΕΣΗ: 1) Πειραιάς, Πάτρα, Κέρκυρα, Άγιοι Σαράντα, Μπρίντεζι (κάθε Δευτέρα). 2) Πειραιάς, Δωδεκάνησα (κάθε Σάββατο). Με το πλοίο ΣΕΡΙΦΟΣ.

* ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΜΑΝΤΑΦΟΥΝΗ: 1) Πειραιάς, Ηράκλειο, Αλεξάνδρεια (κάθε Παρασκευή με επέκταση των πλοών στα λιμάνια Βόλου, Θεσσαλονίκης, Χίου, Μυτιλήνης). Με το πλοίο ΕΛΣΗ. 2) Πειραιάς, Πάτρα, Κέρκυρα, Άγιοι Σαράντα,Μπρίντεζι (κάθε Δευτέρα). Με το πλοίο ΜΥΚΑΛΗ. 3) Σύρος, Τήνος, Σάμος. Επίσης με το πλοίο ΜΥΚΑΛΗ. 4) Πειραιάς, Δωδεκάνησα (κάθε Σάββατο). Με το πλοίο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ.

* ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ: 1) Ηράκλειο, Αλεξάνδρεια (κάθε Δευτέρα). Με το πλοίο ΑΡΚΑΔΙΑ. 2) Πειραιάς, Πάτρα, Κέρκυρα, Άγ. Σαράντα, Μπρίντεζι (κάθε Τετάρτη). Με το πλοίο ΒΥΖΑΝΤΙΟ.

* ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΑΦΩΝ ΠΑΝΤΕΛΗ: 1) Πειραιάς, Δωδεκάνησα (με προσεγγίσεις και σε άλλα νησιά του Αιγαίου), Θεσσαλονίκη, Βόλο. 2) Πειραιάς, Κρήτη, Αλεξάνδρεια, Πόρτ Σάιδ. Σε όχι τακτικές αναχωρήσεις. Με τα πλοία ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ και ΚΑΤΕΡΙΝΑ, εναλάξ και τα δύο και στα δύο δρομολόγια.

* ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ: Ρόδος, Λιμένες Κύπρου, Πόρτ Σάιδ, Αλεξάνδρεια, και επιστροφή απο Κύπρο για Ρόδο. Με το πλοίο ΑΛΚΜΗΝΗ.

* ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ Δ. ΑΓΓΕΛΑΚΟΥ: Πειραιάς, Πόρτ Σάιδ, Αλεξάνδρεια. Με το πλοίο CAIRO CITY.

* ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΑΦΩΝ ΤΥΠΑΛΔΟΥ: Κωστάνζα, Κωνσταντινούπολη, Πειραιάς, Χανιά, Αλεξάνδρεια. Με το πλοίο ΙΟΝΙΟΝ.

Σε Ελληνικά λιμάνια επίσης απο το 1926 προσέγγιζαν οι ξένες ατμοπλοϊκές εταιρείες:

* Lloyd Triestino ( Ιταλική)

* Societa Italiana Di Servici Martimi (Ιταλική)

* Puglia (Ιταλική)

* Libera Triestina (Ιταλική)

* Ζadranska Provioelba (Σερβική)

* Η Βουλγαρική Ατμοπλοϊα.

* Η Ρουμανική Ατμοπλοϊα

* Messageries Maritime (Γαλλική)

* Cypria Febre (Γαλλική)

* Paquet (Γαλλική)

* Chedivial Mail (Αγγλική)

Oι χαρακτηρισμένες ως άγονες γραμμές τύγχαναν απο το κράτος ειδικής επιχορήγησης.. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι απο το 1926 ήταν οι παρακάτω:

Α. ΑΓΟΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

1. Πειραιάς, Χανιιά, Ρέθυμνο, Πάνορμος, Ηράκλειο, Χερσόνησος, Σητεία, Άγ. Νικόλαος, Παχιά Άμμος, Σητεία και επιστροφή εβδομαδιαίως απο την ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ.

2. α) Πειραιάς, Ιτέα, Αντίκυρα και επιστροφή εβδομαδιαίως, β) Πειραιάς, Πάτρα, Βασιλική, Λευκάδα και επιστροφή απο την ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ Ν.ΓΑΒΑΛΑ.

3. Πειραιάς, Υστέρνια, Τήνος εβδομαδιαίως και επιστροφή.

4. Δυτικών Κυκλάδων: Πειραιάς, Κέα, Κύθνος, Σύρος, Σέριφος, Σίφνος, Κίμωλος, Μήλος και επιστροφή εβδομαδιαίως.

5. Ανατολικών Κυκλάδων: Πειραιάς, Σύρος,Πάρος, Νάξος, Ίος, Σίκινος, Φολέγανδρος, Οία, Θήρα, Ανάφη, Αμοργός, Αιγιάλη, Άγ. Γεώργιος Ηρακλειάς, Κουφονήσια, Σχοινούσα, Απολλωνία, Νάξος, Πάρος, Σύρος, Πειραιάς εβδομαδιαίως.

6. Ευβοιας – Σποράδων: Πειραιάς, Λαύριο, Κάρυστος, Κύμη, Σκύρος, Σκόπελος, Γλώσσα, Αλόνησοα, ΣκιάΘος, Τρίκερι, Βόλος και επιστροφή εβδομαδιαίως απο την ΚΥΜΑΪΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ.

7. Νήσων Αιγαίου Πελάγους: Πειραιάς, Χίος Καρδάμυλα, Βολισσός, Ψαρά, Πλωμάρι, Μυτιλήνη, Μήθυμνα, Άγ. Ευστράτιος, Κάστρο, Μούδρος, Σαμοθράκη, Αλεξανδρούπολις, Καβάλα, Θάσος και επιστροφή εβδομαδιαίως απο την ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

8. Λακωνίας -Κυθήρων: Πειραιάς, Κυπαρίσσι, Γέρακας, Αγία Πελαγία, Κυψέλη, Εληά, Γύθειο, και επιστροφή εβδομαδιαίως με προσέγγιση στα Αντικύθηρα μία φορά τον μήνα στην άνοδο και την επάνοδο.

9. Περιφερειακή Λιμένων Κρήτης: Πειραιάς, Χανιά, Κολυμπάρι, Καστέλι, Στόμιο, Παλαιοχώρα, Σούγια, Χώρα, Σφακιά, Πλακιά, Αγία Γαλήνη, Κοκκινού, Πύργος, Μάταλα, Άρβη, Μύρο, Ιεράπετρα, Μακρυγιαλλός, Σητεία, Άγ. Νικόλαος, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, Πειραιάς ανα 15ήμερο απο την ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ Ι. ΛΥΚΟΥΡΗ.

Β. ΑΓΟΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

1. Γραμμή Αδριατικής: Πειραιάς, Πάτρα, Κέρκυυρα, Άγ. Σαράντα, Αυλώνα, Μπάρι, Δυρράχιο, Κατάρο, Γραβόζη, Τεργέστη ανα 15ήμερο με προσέγγιση στο Φιούμε απο τη ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ.

2. Γραμμή Κύπρου: Πειραιάς, Χανιά, Ηράκλειο, Λάρνακα, Αμμόχωστος, Λεμεσός, Ρόδος, Πειραιάς ανα 15ήμερο απο την ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ ΑΘ. ΔΕΝΔΡΙΝΟΥ.

Οι αποζημιώσεις για τα έτη 1923-1928 παρουσιάζουν την εξής εικόνα:

* 1923 : 1.105.737 δραχμές.

* 1924 : 1.104.000 δραχμές.

* 1925 : 2.350.000 δραχμές.

* 1926 : 1.805.000 δραχμές.

* 1927 : 4.905.000 δραχμές.

* 1928 : 5.471.000 δραχμές.

Παρ΄όλα αυτά η εφαρμογή τουΕενιαίου Κρατικού Ναυλολογίου δεν μπόρεσε να αποδώσει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, λόγω της δυσαναλογίας μεταξύ του μεγάλου αριθμού μεταφορικών μέσων, έναντι των μικρών μεταφορικών αναγκών.

ΤΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ

ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΚΤΟΠΛΟΪΑΣ 1946-1964

Είναι αξιοθαύμαστο πως ένας μόλις χρόνος υπήρξε αρκετός για τις κατεστραμένες απο τον Β΄Π.Π. επιχειρήσεις της ακτοπλοϊας να αναλάβει και να αποκαταστήσει, χωρίς καμία κρατική υποστήριξη (μάλλον το αντίθετο) το δίκτυο των εσωτερικών θαλάσσιων μεταφορών, στην αρχή με νεοαγορασθέντα μικρά επιβατηγά, αργότερα με μεγαλύτερα φορτηγοποστάλια κάποιας ηλικίας.

ΕΠΙΒΙΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΑΡΟΔΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΜΕ ΒΑΡΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΪΚΙΑ

Το Ελληνικό κράτος δεν φρόντισε να αποζημιώσει τους ακτοπλόους πλοιοκτήτες, γιατί ούτε είχε προβλέψει επασφάλιση των επιταγμένων στον πόλεμο πλοίων σε μεγάλους ασφαλιστικούς οργανισμούς του εξωτερικού, ούτε πρόνοια είχε ληφθεί για ουσιαστική και αδάπανη βοήθεια, παρόμοια με αυτή που προσέφερε, σωστά και διακολογημένα, στη φορτηγό ναυτιλία.

Η θέση του κρατικού παράγοντα απέναντι στην ακτοπλοϊα δεν άλλαξε με την απελευθέρωση. Προσπαθούσε όπως και προπολεμικά, να ελέγχει απόλυτα τις θαλάσσιες συγκοινωνίες, συχνά εις βάρος της πλοιοκτησίας. Εφάρμοζε συστηματικά, δικαιολογημένα ή όχι, υπέρμετρα φιλεργατική πολιτική εις βάρος του χειμαζόμενου για μεγάλο χρονικό διάστημα σκάφους, ζητούσε να μεταφέρονται οι υπάλληλοί του, το ταχυδρομείο και γενικά ότι αφορούσε τη δημόσια υπηρεσία με ναύλους υπερβολικά χαμηλούς ή και δωρεάν, εισέπρατε υπέρμετρους φόρους απο την διακίνηση επιβατών και φορτίων, πέραν της φορολογίας των εταιρειών κατά 50% περίπου, σε ανύπαρκτα και υποτιθέμενα απο τους εκάστοτε υπαλλήλους του κέρδη.

ΕΠΙΒΙΒΑΣΗ ΖΩΝΤΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ

Στις 19 Νοεμβρίου 1948, με ένα μακροσκελές υπόμνημα προς τον Υπουργό Εμπορικής ναυτιλίας, ο πρόεδρος της Πανελληνίου Ακτοπλοϊκής Ενώσεως Αναστάσιος Ποταμιάνος, περιέγραφε τα ζητήματα που απασχολούσαν τις ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις, για τα οποία επιβαλόταν άμεση ρύθμιση. Συγκεκριμένα αναφερόταν το πρόβλημα των δαπανών εκμετάλευσης (καύσιμα, μισθοτροφοδοσία πληρώματος, έξοδα συντηρήσεως, γενικά έξοδα) που είχαν αυξηθεί κατά 276% σε σχέση με τα προπολεμικά δεδομένα ενώ η μεταφορική ικανότητα του ακτοπλοϊκού στόλου είχε μειωθεί κατά 50% σε σχέση με πριν τον πόλεμο, το ίδιο και η ζήτηση μεταφοράς επιβατών, ενώ η πληρότητα της Α΄οικονομικής θέσης, που μπορούσε να προσδώσει κέρδος πληρούνταν απο στρατιωτικούς και δημοσίους υπαλλήλους με 50% έκπτωση ναύλου.

ΣΤΗ ΒΑΡΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΟΙΟ

Παρόλες όμως τις αντιξοότητες που αντιμετώπιζαν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες και παρά την παλαιότητα του υλικού της, η ακτοπλοϊα κατάφερνε κάπως να εξυπηρετεί τις θαλάσσιες συγκοινωνιακές ανάγκες της χώρας βελτιώνοντας σιγά σιγά τις συνθήκες μεταφοράς επιβατών φθάνοντας σε ικανοποιητικά, για την εποχή εκείνη επίπεδα.

Συγκεκριμένα, την 1η Ιανουαρίου 1949 τις εσωτερικές γραμμές εξυπηρετούσαν τα παρακάτω πλοία:

1. Αδρίας, 2.083 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1893.

2. Έλση, 1493 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1929.

3. Ηλιούπολις, 789 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1903.

4. Ελένη, 1.441 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1903.

5. Ναυσικά, 261 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1896.

6. Χαλκιδική, 514 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1900.

7. Μεσσαριά, 330 κ.ο.χ. ναυπηγήσεως 1889.

8. Έφη, 214 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1890.

9. Κύκνος, 503 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1930.

10. Σοφία Τόγια, 745 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1908.

11. Μοσχάνθη, 635 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1923.

12. Ιόνιον, 661 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1903.

13. Καδιώ, 1039 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1943.

14. Αύρα, 374 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1904.

15. Γλάρος, 207 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1904.

16. Βαλένα, 790 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1908.

17. Πατρίς, 889 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1911.

18. Αμαρύνθια, 386 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1907.

19. Λίκα, 1.090 κ.ο.χ., ναυπηγήσεως 1912.

20. Καλαμάρα, 217 κ.ο.χ.

21. Ουρανία, 151 κ.ο.χ.

22. Ανατολή

23. Ευθαλία

24. Κάρυστος

25. Λουτσίντα

26. Πίνδος ΙΙ

27. Νίσυρος

28. Ιτέα

Το 1950 προστέθηκαν τα εξής πλοία:

1. Ελένη, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Γ. ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ

2. Aδρίας, της ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Γ.ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ Α.Ε.

3. Πίνδος, της ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Γ.ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ Α.Ε.

4. Έλση, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ι.ΤΟΓΙΑ

5. Κάρυστος, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ι.ΤΟΓΙΑ

6. Έφη, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ι.ΛΑΤΣΗ

7. Κύκνος, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ Α.Ε.

8. Γλάρος, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΚΑΒΟΥΝΙΔΗΣ Α.Ε.

9. Καλαμάρα, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

10. Ηλιούπολις, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΑΙΓΑΙΟΥ

11. Ιόνιον, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΑΙΓΑΙΟΥ

12. Τάσος, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ε.ΚΑΡΑΒΙΑ

13. Βαρβάρα Τσέπα, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ε.ΤΣΕΠΑ

14. Λακωνία, της ΛΑΚΩΝΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ

15. Νίκη, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ι.ΛΑΤΣΗ

Στο μεταξύ ο ακτοπλοϊκός στόλος όλο και εκσυγχρονιζόταν με την προσθήκη νέων μονάδων καθώς το 1952 – 1953 προστέθηκαν τα νεότευκτα ακτοπλοϊκά πλοία, απο τις Ιταλικές επανορθώσεις:

1. Μιαούλης

2. Κανάρης

3. Καραϊσκάκης

4. Κολοκοτρώνης

5. Αγαμένων (Μεσογειακό)

6. Αχιλεύς (Μεσογειακό)

ΤΑ ΙΤΑΛΙΑΝΙΚΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ

ΤΟ Ε/Γ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

ΤΟ Ε/Γ ΚΑΝΑΡΗΣ

ΤΟ Ε/Γ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

Η εικόνα των πλοίων που προστέθηκαν μέχρι το 1953 είναι η εξής:

1. Αλεξάνδρα, της ΠΕΙΡΑΪΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ

2. Αύρα, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΛΑΓΑ

3. Άνδρος, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ν.ΔΙΑΠΟΥΛΗ

4. Κυκλάδες, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ι.ΤΟΓΙΑ

5. Κωστάκης, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ε.Κ.ΤΟΓΙΑ

6. Μοσχάνθη, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Ε.Κ.ΤΟΓΙΑ

7. Κολοκοτρώνης, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΝΕΑΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ

8. Μιαούλης, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Π.Μ.ΝΟΜΙΚΟΣ

9. Κανάρης, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Π.Μ.ΝΟΜΙΚΟΣ

10. Καραϊσκάκης, τηςΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ Π.Μ.ΝΟΜΙΚΟΣ

11. Τέτη, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΥΙΩΝ ΣΙΓΑΛΑ

12. Καδιώ, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΥΙΩΝ ΣΙΓΑΛΑ

13. Αγγέλικα, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΑΦΟΙ ΤΥΠΑΛΔΟΥ Α.Ε.

14. Αιγαίον, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΑΦΟΙ ΤΥΠΑΛΔΟΥ Α.Ε.

15. Νεραϊδα, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΑΦΟΙ ΤΥΠΑΛΔΟΥ Α.Ε.

16. Σπύρος, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΑΦΟΙ ΤΥΠΑΛΔΟΥ Α.Ε.

17. Εριέττα, της ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ ΑΦΟΙ ΤΥΠΑΛΔΟΥ Α.Ε.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ Ε/Γ – Ο/Γ

(ΕΠΙΒΑΤΗΓΩΝ – ΟΧΗΜΑΤΑΓΩΓΩΝ) ΣΤΗΝ ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ

Μια άλλη επανάσταση στη ακτοπλοϊα έφεραν τα εκ μετασκευής οχηματαγωγά. Το 1959 το ατμόπλοιο Ατρεύς της ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ, ύστερα απο μετασκευή των αμπαριών του σε γκαράζ (με ανελκυστήρα στο ένα απο αυτά) για 40 αυτοκίνητα, ήταν το πρώτο <<αυτοσχέδιο> επιβατηγό – οχηματαγωγό στην γραμμή Πάτρας – Μπρίντεζι, όπως επίσης και το ανάλογο της ΝΕΑΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ, το Αδρίας, για λιγότερα όμως αυτοκίνητα.

ΤΟ ΑΤΡΕΥΣ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ ΤΟΥ ΑΤΡΕΥΣ

Το 1960 – 1961, δύο άλλα πλοία της ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑΣ, το Ερμής και το Πήγασος, απο κατασκευής FERRY BOAT, άνοιξαν τις γραμμές Βενετίας, Αιγύπτου, Βηρυτού αντίστοιχα με 10ήμερα και 11ήμερα ταξίδια αρχικά, 14ήμερα αργότερα, μεταφέροντας επιβάτες και αυτοκίνητα μεταξύ των λιμένων αλλά και ένα μεγάλο αριθμό περιηγητών για το κυκλικό ταξίδι. Στις γραμμές της Αδριατικής, το πρώτο νεότευκτο Επιβατηγό – Οχηματαγωγό (ναυπηγήσεως 1960), μετά απο παραγγελία του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, ήταν το Εγνατία της ΕΛ.ΜΕΣ που δρομολογήθηκε στις γραμμές Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Μπρίντεζι.

O AΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

Το 1960, επίσης, η εταιρεία ΑΦΟΙ ΣΤΡΙΝΤΖΗ ναυπήγησε το FERRY Άγιος Γεράσιμος για τη γραμμή της Κεφαλονιάς. Ήταν το πρώτο ναυπηγηθέν που εκτελούσε εσωτερικές γραμμές διαπορθμέυσεως.

Το 1964, με τη μετασκευή ενός δεξαμενόπλοιου σε Επιβατηγό – Οχηματαγωγό, το Φαιστός του Κώστα Ευθυμιάδη άνοιξε το δρόμο για την διασύνδεση των Ελληνικών νησιών με πλοία που θα μετέφεραν και φορτηγά αυτοκίνητα με εξαγόμενα και εισαγόμενα προϊόντα, που μέχρι τότε μεταφέρονταν με μικρά φορτηγά πλοία ή στα αμπάρια των ακτοπλοϊκών. Η εταιρεία Ευθυμιάδη επεξέτεινε στη συνέχεια τις δραστηριότητές της στις γραμμές Ελλάδας – Ιταλίας με παρόμοια πλοία. Για μια σχετικά μικρή περίοδο ασχολήθηκε και με κρουαζιερόπλοια.