Το εβδομαιαιο θεματάκι μας
“Παράγεις,μέσα από εκείνα τα υλικά, που βρίσκονται γύρο σου σε αφθονία και όχι από εκείνα που ψάχνεις με το σταγονόμετρο να τα βρείς....”
Μικρός,όταν πήγαινα τα καλοκαίρια στο χωριό της μητέρα μου, επισκεπτόμουν συχνά το Καφενείο στην Πλατεία ,γιατί μου άρεσε να ακούω και να μαθαίνω, από τους γεροντότερους.Υπήρχε ,ένας γέρων λοιπόν,που συχνά τον άκουγα να λέει,πως η λύση στα όποια Οικονομικά προβλήματα αντιμετώπιζε η Ελλάδα από τότε,βρισκόταν μέσα στην σωστή συνεργασία,των 3 “Π”.( Πολίτες,Πολιτικοί,Πολιτισμός). Έπρεπε να περάσουν πολλά αναξιοποίητα χρόνια από τότε,για να αποδεχτώ ,αφού έπρεπε πρώτα , να κατανοήσω, πως ο Πολιτισμός,μπορεί να λύσει,τα όποια Οικονομικά προβλήματα των Πολιτών σε συνεργασία με τους Πολιτικούς μας εκπροσώπους.Το κακό,με εμάς τους Πολίτες είναι,πως αντιλαμβανόμαστε τους Πολιτικούς,σαν να είναι εξωπραγματικά όντα.Τους προσδίδουμε υπεράνθρωπα χαρακτηριστικά.Ενώ δεν έχουν.Τους θεωρούμε παντογνώστες,ενώ στην πραγματικότητα,δεν είναι τίποτα περισσότερο,από αυτό που είναι καθένας από εμάς,με τα προτερήματα και τα ελατώμματά του.Το κακό όμως με τους Πολιτικούς είναι , πως ορισμένες φορές παγιδεύονται μέσα στον δικό τους, κόσμο .Ζούν και κινούνται στον κόσμο που γεννούν οι συνθήκες της πολιτικής,που τους κρατά δέσμιους και καθηλωμένους ,χωρίς ανατροπές,μέσα σαυτές,σε μιά στιγμή που οι Πολίτες ,περιμένουν απ΄αυτούς ,να ανοίξουν δρόμους.Μόνο όταν προκύψει κάποια συνέντευξη,που δίνουν,σε κάποιον ευφυή δημοσιογράφο,μπορεί να χαλαρώσουν και τότε προβάλλει η ανθρώπινή τους πλευρά , όπου εκπλήσσει, η κοινόφορη,με όλους εμάς,θέση τους.Αλλού όμως βρίσκεται το ενδιαφέρον μας για εκείνους. Πόσοι, στ΄αλήθεια από τους Πολιτικούς μας εκπροσώπους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο , έχουν ξεσκονίσει τα ράφια της Ιστορίας πρίν αρθρώσουν τον πολιτικό τους λόγο ,εάν δηλαδή,βουτάνε την σκέψη τους,μέσα στο μελάνι της,όπως είναι αναγκαίο,πρίν από οποιοδήποτε θέμα και πόσο εμείς οι Πολίτες το αξιολογούμε αναγκαίο, αυτό;Πολλοί λίγοι.Πόσοι από αυτούς,είναι εξοικειωμένοι με το κεφάλαιο Πολιτισμός,που τους περιμένει ,ακατέργαστο,εκεί στην γωνία ,εάν δεν έχουν προσχωρίσει,στην άποψη, πως ο Πολιτισμός,είναι ένας παλαιομοδίτικος χώρος,που θυμίζει περισσότερα “περσινά ξινά σταφύλια”,παρά οτιδήποτε άλλο ευεργετικό; Μετρημένοι στα δάχτυλα.Μόνο σαν βρεθούν,τίποτα προς Κίνα μεριά,μέσα σε Κοινοβουλευτικές αποστολές και ξεπεράσουν την έκπληξη,από τις χαιρετούρες ,που τα κεφάλια των Κινέζων ,βρίσκουν πάτωμα,απ τον ενθουσιασμό, ίσως μόνο τότε μπορέσουν να κατανοήσουν,πως οι ηγήτορες της 1ης, σε ανάπτυξη χώρας στον κόσμο, που εκπροσωπούν, τα δισεκατομμύρια των Κινέζων Πολιτών,ε κ τ ι μ ο ύ ν μ ό ν ο και σέβονται χώρες με προϋπάρχον αξιόλογο Πολιτισμό,όπως είναι ο Ελληνικός.Βλέπεις τις Ελληνικές Κυβερνήσεις ,να ψάχνουν για να αντιγράψουν ξένα μοντέλλα ανάπτυξης για την πατρίδα,επειδή δεν έμαθαν ή δεν τους είπαν,πως πρέπει να σκύψουν και να μελετήσουν,τον πλούτο που υπάρχει,ανενεργός και σε αναμονή γύρο τους.Είναι μεγάλα τα παράπονα των Πολιτών, δεκαετίες τώρα, αυτά που θα πω κι άς ακουστούν, σαν γκρίνια. Ποιός άλλος λαός στον Κόσμο να υπήρχε με την δική μας Ιστορία,τον δικό μας Πολιτισμό και δεν θα είχε λύσει,το βιοποριστικό πρόβλημα των Πολιτών του,με την αποτελεσματική καθοδήγηση έξυπνων Πολιτικών ; Ε εεεε; Εάν υπήρχαν Αμερικανοί ,να την διαχειριστούν,θα είχαν επιβάλλει σε όλον το υπόλοιπο κόσμο “διόδια”,εσαεί. Αντ΄αυτού βλέπουμε ,δεκαετίες τώρα,τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, να προσπαθούν να δημιουργήσουν π.χ,“αξιόλογη”Βιομηχανική παραγωγή,με κόστος δισεκατομμυρίων για τους Έλληνες φορολογούμενους,σε μιά χώρα που δεν την είχε ποτέ ανάγκη,κυρίως γιατί τα δικά της υλικά,είναι τελείως διαφορετικά και σε ποιότητα και σε ποσότητα. Σε ποιά χώρα στον κόσμο,παρόμοια ευρήματα,όπως αυτά της Αμφίπολης , θα έμεναν παρατημένα μέσα στην λασπουριά,μέσα στην αναμονή της απελευθέρωσης κονδυλίων,για να καταστήσουν απλά ,επισκέψιμους του χώρους πρόσβασης σαυτά ή ακόμη ακόμη,έως ότου ξεκαθαρίσει εάν ο Σαμαράς τελικά, είναι εκείνος που την ανέδειξε ή ,εάν, η Λυδία Κονιόρδου,την σαμποτάρει, γιαυτό; Έλεος πατριώτες.Ο Πολιτισμός των Ελλήνων είναι για όλους και όσοι προσπαθούν να τον αξιοποιήσουν για πολιτικό όφελος.......στην πυρά.Ξεκάθαρα πράγματα. Όμως ο Ελληνικός Πολιτισμός ,με το απύθμενο εύρος του,πέρα από τα υπολογήσιμα για τους τοπικούς πληθισμούς οικονομικά δεδομένα,για να τους συντηρούν,υπηρετεί,διαχρονικές αξίες ανώτερες ,που είναι ηθικές,πνευματικές με Παγκόσμιες προεκτάσεις,με λίγα λόγια,μοναδικές.Ο ιδιαίτερος και αυτόνομος τρόπος ανάπτυξης του Ελληνικού Πολιτισμού,παραμένει κορυφαίο ζητούμενο .Σαφέστατα ωφελεί τον Τουρισμό ,σαν παράπλευρη δράση,όπως είναι ο εκκλησιαστικός ή ο φυσιολατρικός Τουρισμός,όμως παρά τον μονοπωλιακό και αένανο χαρακτήρα του,κατα βάση, παραμένει αναξιοποίητος στην πατρίδα μας. Η αυτόνομη ανάπτυξη του Ελληνικού Πολιτισμού σε ορισμένες περιοχές της πατρίδας μας,όπου θα λύσει αποτελεσματικά μιά άλλη μεγάλη πληγή που δεν μας τιμά,ως Πολίτες και ως χώρα και που πονάει πολύ.Την Αρχαιοκαπηλία,καθώς είναι σε θέση να εντάξει το παράνομο και άρα παρακινδυνευμένο προσωπικό όφελος μερικών,σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό, πού θα μπορεί να παράγει αενάως,πλούτο για όλους τους συντοπίτες,μιάς περιοχής. Σε όλα τα πράγματα ,υπάρχει μιά οριογραμμή,που διαχωρίζει το θεμιττό,από το αθέμιττο.Έχει επομένως την δική του αξία,το πως μιά Κυβέρνηση τοποθετείται και πού.Ο Πολίτης,όποιες κι άν είναι οι προθέσεις του,ακολουθεί πάντα ,τον δρόμο που δείχνει ,η Πολιτεία. Εκεί δημιουργείται το ζωτικό στοιχείο της συνεργασίας των δύο πλευρών.Ειδικά ,όταν το Μεγάλο Κεφάλαιο “Ελληνικός Πολιτισμός”,μπεί δυναμικά στην ζωή μας,για αξιοποίηση ,προς όφελος των πολλών.Οι Νεοφιλελεύθερες Πολιτικές, έχουν αποτύχει έως τώρα,γιατί στο κομμάτι “Ελληνικός Πολιτισμός”,απαιτούνται λογικές,που ξεπερνούν το εύκολο κέρδος,κάτι που είναι μανούλες.Απαιτούνται σοβαρές επενδύσεις, σε μυαλά και σε ηθικές αξίες. Σοβαρό πλάνο ανάπτυξης μεγάλων περιοχών,πολιτισμικών πάρκων ,που πέρα από το οικονομικό στοιχείο, θα αφοίνουν σε όλους τους συμμετέχοντες,ένα ξεχωριστό ηθικό κέρδος. Το να γκρινιάζουμε διαρκώς,ίσως μας δίνει άλλοθι .......για να μπορούμε να συνεχίσουμε να γκρινιάζουμε,για να......δικαιλογούμε την αέναη γκρίνια μας,που δεν λύνει όμως αυτή ,κανένα πρόβλημα και μας διασπά,από τον κύριο στόχο που είναι η Πολιτισμική μας ανάπτυξη. Μόνο τότε θα πάρει ο Πολιτισμός,την θέση που μας αξίζει,όταν, “οι όποιες επιχειρήσεις,που θα δημιουργηθούν,με Κοινωνικό χαρακτήρα, θα κριθούν θετικά,από την ικανότητά τους, να δημιουργήσουν υπεραξία,όχι μόνο για τις ίδιες,αλλά για όλους όσους συμμετέχουν (επενδυτές,μετόχους,συνεργάτες ,προμηθευτές εργαζόμενους,δημόσια ή δημοτική διοίκηση και βέβαια πελάτες).Καθώς για να αξιολογηθούν επιτυχώς,θα πρέπει να αποδείξουν,ότι τα κέρδη τους , έχουν προκύψει,χωρίς να επιρρεάσουν αρνητικά την κοινωνία και το περιβάλλον”.Ιδού η Ρόδος..........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου