και Σπύρος Καγκάδης
Μεγάλη συγκίνηση καθώς επισκέφτηκα νωρίτερα το μνημείο στο ακρωτήρι του Πόρου για τον μοναδικό επιζήσαντα του Βρετανικού "Υποβρύχιου Περσέας" John H. Capes και τους Κεφαλονιτες ήρωες που τον προστάτευσαν και τον φυγάδευσαν από αυτό το σημείο κατά την διάρκεια της κατοχής του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου!!
I was very emotional as I visited earlier today the memorial plaque near the port of Poros commemorating the sole survivor of the British Submarine H.M.S. Perseus John H. Capes and the Kefalonian heroes who protected and helped him escape from this area of our Nazi occupied island during World War II.
ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ, ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΔΡΑΣΕΙΣ ,ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ,ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ
porosnewstv.blogspot.com
Orestis KappatosΚομπόγιο ιστορίας Κεφαλονιάς & Ιθάκης
Καπετάν Μιλτιάδης Χούμας. Ήταν αυτός που με το καϊκι του "Ευαγγελίστρια" ήρθε στην Κεφαλονιά τον Μάιο 1943, παρέλαβε τον John Capes, μοναδικό επιζήσαντα του υποβρυχίου Perseus, μαζί με τον Νικόλαο Βανδώρο και τους φυγάδευσε στην Μ. Ανατολή. Προσωπικά αντικείμενά του, εκτίθενται στις παρουσιάσεις του βιβλίου "Άγριες Θάλασσες" της κας Τέσυ Μπαίλα. Οι φωτογραφίες της αναρτήσεως , μας παραχωρήθηκαν από την συγγραφέα του βιβλίου, την οποία ευχαριστούμε πολύ.
Πριν από 76 χρόνια, κοντά στο ελληνικό νησί της Κεφαλονιάς, το βρετανικό υποβρύχιο HMS Perseus έπεσε πάνω σε μια ιταλική νάρκη, δημιουργώντας μια από τις μεγαλύτερες και πιο αμφιλεγόμενες ιστορίες επιβίωσης από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ
Ένας θρύλος της Ελληνικής Αντίστασης , ο καπετάν Μιλτιάδης Χούμας από τη Σάμο, διασχίζει το Μάη του 1943 τις επικίνδυνες Ελληνικές θάλασσες με ένα μικρό καϊκι την “Ευαγγελίστρια” .
Παραλαμβάνει το Βρετανό ναυτικό και Έλληνες πατριώτες από τον Πόρο της Κεφαλλονιάς , από την περιοχή Σαρακίνικο , και τους φυγαδεύει στη Μέση Ανατολή.
Από το ημερολόγιο του καπετάν Χούμα , ένα κείμενο γραμμένο με απλό και λιτό τρόπο , διαβάζουμε μικρά αποσπάσματα που δείχνουν τις δυσκολίες και τους κινδύνους αυτής της αποστολής .
Πέμπτη 20 Μαϊου 1943
Ο καπετάν Χούμας και οι τρεις σύντροφοι του αναχωρούν από το Κιόστε , μικρό λιμανάκι κοντά στον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας και στο ημερολόγιο του γράφει για τα χαρτιά που είχαν φτιάξει και τα ονόματα που πήραν για να ταξιδέψουν .
Αναφέρει λοιπόν χαρακτηριστικά : « Με αυτά τα ονόματα αναχωρήσαμε για το μεγαλύτερο ταξίδι που δεν έχει γίνει ποτέ μέχρι τώρα από την αρχή του πολέμου.»
Έτσι αρχίζει η αποστολή και ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους στις ταραγμένες Ελληνικές θάλασσες με προορισμό την Κεφαλλονιά .
Παρασκευή 21 Μαϊου 1943
«Ξημερώθηκα στα Χταπόδια όπου κατά τας 6 η ώρα πέρασε ένα αεροπλάνο για τη Σύρο . Στας 9 η ώρα φάνηκαν δύο βαπόρια από το μπουγάζι της Πάρου-Νάξου . Ένα αντιτορπιλικό και ένα επιβατηγό , που τα συνόδευαν πέντε αεροπλάνα με πορεία Πειραιά . Στας 11 η ώρα έκαναν αργά και πέρασαν 100 μέτρα δίπλα μας …..
Κατά τας 7 η ώρα το βράδυ , 5 μίλια ανοικτά στη Φαλκονέρα έπεσα μέσα σε
πετρέλαιο . Παρακάτω φάνηκε ένα καϊκι και πολλά άλλα πράγματα , επρόκειτο περί τορπιλισμού Ιταλικού , ένας πνιγμένος Ιταλός …..
Το βράδυ φουντάρισα στη Φαλκονέρα και έφυγα στας 2 η ώρα , για να περάσω την Ελαφόνησο ημέρα , επειδή τη νύκτα πυροβολούν . »
Μετά από περιπέτειες επιστρέφουν τελικά από το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι τους στην Κεφαλλονιά , έχοντας μαζί τους το Βρετανό ναυτικό και τους Έλληνες πατριώτες και πιάνουν πάλι στο λιμανάκι από όπου ξεκίνησαν .
Παρασκευή 4 Ιουνίου 1943
Αναφέρει πάλι ο καπετάν Χούμας στο ημερολόγιο του : « Ήρθε ο Ριζ και δεν το πίστευε ότι πήγαμε στην Κεφαλλονιά και γυρίσαμε .Ήρθε και ο Parish και η χαρά του ήταν απερίγραπτη που μας είδε .Το βράδυ ο Αντώνης με το Τζων έφυγαν για τη Σμύρνη . »
Παράλληλα λοιπόν με την ιστορία της διαφυγής από το βυθισμένο υποβρύχιο ξεδιπλώνονται και πολλές άλλες ανθρώπινες ιστορίες .
Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν από την έρευνα του Κ. Θωκταρίδη και της ομάδας του που ήταν μια έρευνα στη θάλασσα αλλά και μια έρευνα στην ιστορία .
Μια έρευνα που στήριξαν και ενίσχυσαν ανεπιφύλαχτα , το Συμβούλιο της Κοινότητας Σκάλας εκείνης της περιόδου και οι κάτοικοι της περιοχής .
Ένας θρύλος της Ελληνικής Αντίστασης , ο καπετάν Μιλτιάδης Χούμας από τη Σάμο, διασχίζει το Μάη του 1943 τις επικίνδυνες Ελληνικές θάλασσες με ένα μικρό καϊκι την “Ευαγγελίστρια” .
Παραλαμβάνει το Βρετανό ναυτικό και Έλληνες πατριώτες από τον Πόρο της Κεφαλλονιάς , από την περιοχή Σαρακίνικο , και τους φυγαδεύει στη Μέση Ανατολή.
Από το ημερολόγιο του καπετάν Χούμα , ένα κείμενο γραμμένο με απλό και λιτό τρόπο , διαβάζουμε μικρά αποσπάσματα που δείχνουν τις δυσκολίες και τους κινδύνους αυτής της αποστολής .
Πέμπτη 20 Μαϊου 1943
Ο καπετάν Χούμας και οι τρεις σύντροφοι του αναχωρούν από το Κιόστε , μικρό λιμανάκι κοντά στον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας και στο ημερολόγιο του γράφει για τα χαρτιά που είχαν φτιάξει και τα ονόματα που πήραν για να ταξιδέψουν .
Αναφέρει λοιπόν χαρακτηριστικά : « Με αυτά τα ονόματα αναχωρήσαμε για το μεγαλύτερο ταξίδι που δεν έχει γίνει ποτέ μέχρι τώρα από την αρχή του πολέμου.»
Έτσι αρχίζει η αποστολή και ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους στις ταραγμένες Ελληνικές θάλασσες με προορισμό την Κεφαλλονιά .
Παρασκευή 21 Μαϊου 1943
«Ξημερώθηκα στα Χταπόδια όπου κατά τας 6 η ώρα πέρασε ένα αεροπλάνο για τη Σύρο . Στας 9 η ώρα φάνηκαν δύο βαπόρια από το μπουγάζι της Πάρου-Νάξου . Ένα αντιτορπιλικό και ένα επιβατηγό , που τα συνόδευαν πέντε αεροπλάνα με πορεία Πειραιά . Στας 11 η ώρα έκαναν αργά και πέρασαν 100 μέτρα δίπλα μας …..
Κατά τας 7 η ώρα το βράδυ , 5 μίλια ανοικτά στη Φαλκονέρα έπεσα μέσα σε
πετρέλαιο . Παρακάτω φάνηκε ένα καϊκι και πολλά άλλα πράγματα , επρόκειτο περί τορπιλισμού Ιταλικού , ένας πνιγμένος Ιταλός …..
Το βράδυ φουντάρισα στη Φαλκονέρα και έφυγα στας 2 η ώρα , για να περάσω την Ελαφόνησο ημέρα , επειδή τη νύκτα πυροβολούν . »
Μετά από περιπέτειες επιστρέφουν τελικά από το μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι τους στην Κεφαλλονιά , έχοντας μαζί τους το Βρετανό ναυτικό και τους Έλληνες πατριώτες και πιάνουν πάλι στο λιμανάκι από όπου ξεκίνησαν .
Παρασκευή 4 Ιουνίου 1943
Αναφέρει πάλι ο καπετάν Χούμας στο ημερολόγιο του : « Ήρθε ο Ριζ και δεν το πίστευε ότι πήγαμε στην Κεφαλλονιά και γυρίσαμε .Ήρθε και ο Parish και η χαρά του ήταν απερίγραπτη που μας είδε .Το βράδυ ο Αντώνης με το Τζων έφυγαν για τη Σμύρνη . »
Παράλληλα λοιπόν με την ιστορία της διαφυγής από το βυθισμένο υποβρύχιο ξεδιπλώνονται και πολλές άλλες ανθρώπινες ιστορίες .
Όλα αυτά αποκαλύφθηκαν από την έρευνα του Κ. Θωκταρίδη και της ομάδας του που ήταν μια έρευνα στη θάλασσα αλλά και μια έρευνα στην ιστορία .
Μια έρευνα που στήριξαν και ενίσχυσαν ανεπιφύλαχτα , το Συμβούλιο της Κοινότητας Σκάλας εκείνης της περιόδου και οι κάτοικοι της περιοχής .
ΚΑΙ
Το HMS Perseus (Περσέας) ξεκίνησε το ταξίδι του τον Μάιο του 1929.
Το HMS Perseus (Περσέας) ξεκίνησε το ταξίδι του τον Μάιο του 1929.
Τα καθαρά νερά της Μεσογείου ήταν θανάσιμη παγίδα για τα βρετανικά υποβρύχια στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μερικά τα βομβάρδιζαν από τον αέρα, άλλα τα κυνηγούσαν με σόναρ, βόμβες βυθού και τα περισσότερα, έπεφταν σε νάρκες.
Τα δύο πέμπτα των υποβρυχίων που επιχείρησαν να διανύσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα βυθίστηκαν και όταν ένα υποβρύχιο βυθίζεται μετατρέπεται σε ομαδικό τάφο - όλο το πλήρωμα πεθαίνει. Αυτός ήταν ο κανόνας.
Μάλιστα, καθ'όλη τη διάρκεια του πολέμου υπήρξαν μόνο 4 εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό και η πιο αξιοσημείωτη από αυτές συνέβει στις 6 Δεκεμβρίου του 1941, όταν το HMS Perseus έπεσε στον πάτο της θάλασσας.
Αίνιγμα
Όταν έφυγε από τη βρετανική ναυτική βάση στη Μάλτα στο τέλος του Νοεμβρίου του 1941, το HMS Perseus αποτελούταν από πλήρωμα 59 ατόμων και 2 επιβάτες, ένας εκ των οποίων ήταν ο John Capes, ένας 31χρονος ναυτικός θερμαστής που ταξίδευε προς την Αλεξάνδρεια.
Ψηλός, σκοτεινός, όμορφος και κάπως αινιγματικός ο Capes είχε μορφωθεί στο Dulwich College και ως γιος διπλωμάτη θα είχε φυσικά τάξη αξιωματικού, αντί για μια από τις χαμηλότερες θέσεις μηχανικού οι οποίοι φρόντιζαν τις μηχανές.
Ένα δύσκολο χειμωνιάτικο βράδυ στις 6 Δεκεμβρίου, το Perseus βρισκόταν στην επιφάνεια της θάλασσας 3 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Κεφαλονιάς επαναφορτίζοντας τις μπαταρίες του υπό την κάλυψη του σκότους της νύχτας για να προετοιμαστεί για μια ακόμα μέρα κάτω από την θάλασσα.
Ένα δύσκολο χειμωνιάτικο βράδυ στις 6 Δεκεμβρίου, το Perseus βρισκόταν στην επιφάνεια της θάλασσας 3 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Κεφαλονιάς επαναφορτίζοντας τις μπαταρίες του υπό την κάλυψη του σκότους της νύχτας για να προετοιμαστεί για μια ακόμα μέρα κάτω από την θάλασσα.
Σύμφωνα με άρθρα εφημερίδων στις οποίες ο Capes αργότερα έγραψε, αυτός ηρεμούσε πάνω σε μια αυτοσχέδια κουκέτα που είχε φτιάξει από έναν εφεδρικό σωλήνα τορπίλης όταν, χωρίς καμία προειδοποίηση, συνέβει μια καταστροφική έκρηξη.
Το σκάφος περιστράφηκε, βυθίστηκε και χτύπησε στον πάτο, που ο Capes περιέγραψε ως ένα "πολύ δυνατό τράνταγμα".
Η κουκέτα του εκτράπηκε και τον πέταξε στον απέναντι τοίχο. Όλα τα φώτα έσβησαν.
Ο Capes συμπέρανε ότι είχαν πέσει σε νάρκη. Μόλις κατάφερε να σταθεί, έψαξε αμέσως για φακό. Μέσα στον όλο και περισσότερο αποπνικτικό αέρα και την αυξανόμενη στάθμη του νερού του μηχανοστασίου βρήκε τα παραμορφωμενα πτώματα μηχανικών.
Αλλά μόνο μέχρι εκεί μπορούσε να φτάσει. Η πόρτα του μηχανοστάσιου είχε κλείσει από την πίεση του νερού που υπήρχε στην άλλη πλευρά. "Έτριζε υπό την τεράστια πίεση. Το νερό έρεε και έσταζε από τις λαστιχένιες αρθρώσεις της πόρτας" είπε ο Capes.
Έσυρε όσους θερμαστήρες έδειχναν σημάδια ζωής προς την καταπαχτή διαφυγής και φόρεσε σε αυτούς αλλά και στον εαυτό του εξοπλισμό διαφυγής.
Αυτός ο εξοπλισμός είχε δοκιμαστεί μόνο μέχρι βάθος 30 μέτρων. Ο μετρητής βάθους έδειχνε μόλις πάνω από 80 μέτρα, και απ'όσο ήξερε ο Capes, κανείς δεν είχε ποτέ καταφέρει να επιζήσει από τέτοιο βάθος.
Μάλιστα, ο μετρητής είχε χαλάσει, υπερεκτιμώντας το βάθος για 30 μέτρα, μα ο χρόνος λιγόστευε. Του ήταν πλέον δύσκολο να αναπνεύσει.
Πλημμύρισε το δωμάτιο, έβαλε ένα μεγάλο μπαούλο κάτω από την καταπακτή διαφυγής και με μεγάλη δυσκολία απελευθέρωσε τις χαλασμένες βίδες της.
Έβαλε τους τραυματισμένους συντρόφους του στο μπαούλο και τους έβγαλε έξω στην κρύα θάλασσα μέσω της καταπακτής. Ήπιε μια τελευταία γουλιά ρούμι από το μπουκάλι του και πέρασε και αυτός από αυτήν.
"Αφέθηκα και το ανοδικό οξυγόνο με ανέβασε γρήγορα προς τα πάνω. Ξαφνικά βρέθηκα μόνος μου στη μέση του μεγάλου ωκεανού."
"Ο πόνος έγινε τρομερός, τα πνευμόνια μου και όλο μου το σώμα σαν να ήταν έτοιμα να διαλυθούν. Η οδύνη με έκανε να ζαλίζομαι. Πόσο θα άντεχα;"
"Στη συνέχεια, ξαφνικά βγήκα στην επιφάνεια και επέπλεα στον αφρό της."
Όμως, έχοντας καταφέρει μια διαφυγή από το μεγαλύτερο βάθος που είχε ως τότε καταγραφθεί, η δοκιμασία του δεν είχε ακόμα τελειώσει.
Οι τραυματισμένοι συνάδελφοι του δεν είχαν βγει στην επιφάνεια μαζί του και έτσι βρέθηκε μόνος του στη μέση μιας κρύας Δεκεμβριανής θάλασσας.
Μέσα στο σκοτάδι εντόπισε μερικά λευκά βράχια και συνειδητοποίησε πως η μόνη του επιλογή ήταν να κολυμπήσει προς αυτά.
Αμφίβολη ιστορία.
Το επόμενο πρωί ο Capes βρέθηκε αναίσθητος από δύο ψαράδες στις ακτές της Κεφαλονιάς.
Για τους επόμενους 18 μήνες τον μετακινούσαν από σπίτι σε σπίτι για να ξεφύγει από τους Ιταλούς κατόχους. Έχασε 32 κιλά και έβαψε τα μαλλιά του μαύρα προσπαθώντας να εναρμονιστεί.
Είπε αργότερα: "Πάντα, τη στιγμή της απελπισίας, κάποιος εντελώς φτωχός αλλά φιλικός και πατριωτικός νησιώτης θα διακινδύνευε τις ζωές όλης της οικογένειας του για μένα."
"Μου δώσανε μέχρι και ένα από τα πολύτιμα υπάρχοντα τους, ένα γαϊδούρι με το όνομα Μαρίκα. Υπό έναν όρο - Έπρεπε να ορκιστώ πως δε θα τη φάω."
Επιτέλους έφυγε από το νησί με ένα ψαροκάικο τον Μάιο του 1943, σε μία μυστική αποστολή οργανωμένη από το Βρετανικό ναυτικό.
Ένα επικίνδυνο, έμμεσο ταξίδι 640χμ που τον πήγε Τουρκία και από κει πίσω στην ναυτική βάση της Αλεξάνδρειας.
Παρά το γεγονός ότι του απονεμήθηκε μετάλλιο για τη διαφυγή του, η ιστορία του Capes ήταν τόσο εκπληκτική που πολλοί, εντός αλλά και εκτός του ναυτικού, την αμφισβητούσαν.
Ήταν όντως στο σκάφος; Εξάλλου, δεν ήταν στο κατάλογο του πληρώματος και οι Διοικητές των υποβρυχίων είχαν διαταχθεί να σφραγίσουν τις καταπακτές για να αποτραπεί η ανύψωση τους σε περίπτωση επίθεσης με βόμβες βυθού.
Δεν υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες, ο Capes φημιζόταν για τις υπερβολικές ιστορίες του και οι ίδιες του οι γραμμένες αναφορές μετά τον πόλεμο είχαν διάφορες εκδοχές.
Και το ότι ο μετρητής βάθους έδειχνε 80 μέτρα έκανε την ιστορία του ακόμα πιο αμφίβολη.
Ο John Capes πέθανε το 1985 αλλά μόνο το 1997 η ιστορία του επιτέλους επαληθεύθηκε.
και μι επιλογη σε σχολιασμους στο φεις
και μι επιλογη σε σχολιασμους στο φεις
Σας ευχαριστώ θερμά για την ανακίνηση και την προβολή του ιστορικού θέματος του υποβρυχίου "Perseus", που συνδέεται άμεσα με την Κεφαλλονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 2000 η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κεφαλλονιάς-Ιθάκης με τον Κύριο Διονύσιο Γεωργάτο και ο Δήμος Ελειού Πρόννων με τον Κύριο Ανδρέα Ζαπάντη, είχαν οργανώσει τριήμερες τιμητικές εκδηλώσεις, με την ευκαιρία της ανεύρεσης του υποβρυχίου από τον Δύτη Κώστα Θωκταρίδη και τους συνεργάτες του.
Επιτρέψτε μου να σημειώσω, ότι στην αποστολή φυγάδευσης του John Capes με το καϊκι "Ευαγγελίστρια", από την Κεφαλλονιά στην Αγρελιά της Μικράς Ασίας, Μηχανικός ήταν ο Γιάννης Κατσουλάκης από το Πυθαγόρειο της Σάμου και Ναύτης ο Νίκος Αναγνώστου από τις Οινούσσες.
Επίσης σημαντική ήταν η συμβολή του Αντώνη Βαγγελάτου, ο οποίος ήταν Μέλος της "ΜΙ 9" και έλαβε μέρος στο ταξίδι, καθώς σημαντική ήταν και η συμβολή, μαζί με πολλούς τολμηρούς ντόπιους, του Γιώργου Βανδώρου και του αδελφού του Νίκου, από το χωριό Αγία Ειρήνη.
Η Κυρία Τέσυ Μπάιλα στο βιβλίο της "Άγριες Θάλασσες" αναφέρεται με λεπτομέρειες σε αυτά τα γεγονότα.
Αν μπορώ να βοηθήσω σε οτιδήποτε, με μεγάλη ευχαρίστηση και τιμή, θα είμαι στή διάθεσή σας.
Σας εύχομαι καλή συνέχεια σε όλες σας τις δραστηριότητες, Καλά Χριστούγεννα, και το Νέο Έτος 2018 με Υγεία.
Σας ευχαριστώ
Γιάννης Χούμας
ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ,,ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑς, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΗΡΩΑ" ΠΑΤΕΡΑ ΣΑΣ! Το να κανω αναφορα σε αυτην την μεγαλη Ιτορια ειναι το λιγοτερο που επρεπε να κανω με αυτη την ερασιτεχικη σελιδα ειδησεων απο αυτό το χωριό,, που ετυχε ο πατέρας σας να γραψει ενα κομάτι της μεγάλης του Ιστορίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι ο Δημος και η Περιφέρεια,, να αξιοποιησουν κάποτε αυτήν την ιστορία,, γιατι ειναι εκτος του αξια θαυμασμου,, Ειναι και οτι το καλύτερο για τουριστικη προβολη, και γνωστοποιηση του συμβαντος!
Καλές γιορτες, και πάντα με υγεια
http://porosnews.blogspot.com/2017/12/blog-post_578.html
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή