Βρισκεις πολλα στοιχεια διαβαζοντας Ομηρο τελικα!
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ 24 ΡΑΨΩΔΙΩΝ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΟΣ
Στην ύστερη ελληνιστική Αλεξάνδρεια η Ιλιάδα χωρίστηκε -πιθανόν από το Ζηνόδοτο- σε 24 ραψωδίες, που στα ελληνικά συμβολίζονται με τα κεφαλαία γράμματατου αλφαβήτου.
Α (Λοιμός. Μήνις): Βρισκόμαστε ήδη στον ένατο χρόνο του πολέμου. Μετά την επίκληση του ποιητή στη Μούσα γίνεται μία αναδρομή και μαθαίνουμε πώς ο Αγαμέμνονας αρνούμενος να επιστρέψει τη Χρυσηίδα στον πατέρα της -ιερέα του Απόλλωνα- προσέβαλε το θεό και προκάλεσε την οργή του εναντίον των Αχαιών. Ο Αγαμέμνονας βρίσκεται υποχρεωμένος από το στρατό να επιστρέψει τη Χρυσηίδα, αλλά ζητάει ως αντάλλαγμα τη Βρισηίδα που ανήκει στον Αχιλλέα. Οι αρχηγοί φιλονικούν, επεμβαίνει η Αθηνά και συνετίζει τον Αχιλλέα που ετοιμαζόταν να σκοτώσει τον Αγαμέμνονα. Εκείνος οργισμένος αποφασίζει να μη συμμετέχει πλέον στις μάχες. Ζητάει από τη μητέρα του Θέτιδα να μεσολαβήσει στο Δία, για να πάρει ικανοποίηση για την προσβολή που του έγινε. Η Θέτιδα συναντά το Δία και εκείνος δίνει τη συγκατάθεσή του.
| Μα τώρα με το θείο τον Έχτορα να πολεμώ δε θέλω᾿ στο Δία και σε όλους τους αθάνατους ταχιά θυσία θα κάνω και στο γιαλό θα ρίξω τ᾿ άρμενα, θα τα καλοφορτώσω, και τότε πια θα ιδείς, αv γνοιάζεσαι και θες, σα φέξει η μέρα, | ||
| 355 | ἔνθά ποτ᾽ οἶον ἔμιμνε, μόγις δέ μευ ἔκφυγεν ὁρμήν. νῦν δ᾽ ἐπεὶ οὐκ ἐθέλω πολεμιζέμεν Ἕκτορι δίῳ αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας καὶ πᾶσι θεοῖσι νηήσας εὖ νῆας, ἐπὴν ἅλα δὲ προερύσσω, ὄψεαι, αἴ κ᾽ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ, | |
| 360 | ἦρι μάλ᾽ Ἑλλήσποντον ἐπ᾽ ἰχθυόεντα πλεούσας νῆας ἐμάς, ἐν δ᾽ ἄνδρας ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας· εἰ δέ κεν εὐπλοίην δώῃ κλυτὸς ἐννοσίγαιος ἤματί κε τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἱκοίμην. ἔστι δέ μοι μάλα πολλά, τὰ κάλλιπον ἐνθάδε ἔρρων· | στον ψαροθρόφο απάνω Ελλήσποντο να φεύγουν τ᾿ άρμενα μου, κι οι ναύτες στα κουπιά να κάθουνται με προθυμία μεγάλη. Κι αν πρίμο ο Κοσμοσείστης δώσει μας καιρό, στη Φθία την πλούσια σε τρεις μονάχα μέρες φτάνουμε᾿ κι έχω αγαθά εκεί πέρα πολλά, που αφήκα εδώ σαν έφτανα—που να μην είχα σώσει! Κοκκινωπό χαλκό και μάλαμα κι άλλο από δω θα φέρω, και σίδερο ψαρί κι ωριόζωνες γυναίκες |
. και Ομηρικό Ύμνο στον Απόλλωνα στ. 418-429
Όμως το στέρεο πλοίο δεν υπάκουε στα πηδάλιά του,
αλλά μακριά απ’ την πλούσια Πελοπόννησο αρμενίζοντας
τράβαε το δρόμο του, κι ο τηλεργής αναξ Απόλλων με άνεμο
το διεύθυνε επιδέξια. Και κείνο ακολουθώνας την πορεία του
έφθασε στην Αρήνη και στην ερατεινή Αργυφέη
και στο Θρύο, το πέρασμα του Αλφειού, και στον καλόχτιστο Αίπυ
και στην αμμουδερή την Πυλο και στους Πύλιους κατοίκους.
Κι έφτασε στους Κρουνούς και στην Χαλκίδα και στην Δύμη
και στην ιερή την Ηλιδα όπου αρχοντεύουν οι Επειοί.
Καθώς πλησίαζε στις Φερές καμαρωτή απ’ του Δία τον ούριο ανεμο,
κάτω απ’ τα νέφη φάνηκαν σ’ αυτούς το απόκρημνο όρος της Ιθάκης
και το Δουλίχιο και η Σάμη και η δασώδης Ζάκυνθος.
Η Ομηρική ΠΥΛΟΣ δηλαδή ήταν λίγο νοτιότερα από τον σημερινό ΠΥΡΓΟ της Ηλείας.
Και ο Στραβων 8,343, ασχολείται με μια 'ΠΥΛΟ τριφυλιακή ή λεπρεατική' σε άγνωστη απόσταση βορειότερα του ΛΕΠΡΕΟΥ. Αυτή την Πύλο ο Στράβων τη θωρει ως την εδρα του Νέστορα. Σε αυτήν ανήκει το ιερό του 'σαμίου Ποσειδωνος' [στην παραλία του Σαμικού], όπου ο Τηλέμαχος, προερχόμενος από την Ιθάκη αποβιβάστηκε και βρήκε τους πυλίους να θυσιάζουν 'παμμέλανας ταύρους' [Οδ. γ-6] στον Ποσειδώνα. Σχετικά με το ιερο του ‘σαμιακού Ποσειδίου’ λέει πως ήταν το σημαντικότερο στην περιοχή του Σαμικού. Επί των ημερών του ήταν ένα άλσος γεμάτο αγριελιές.Οι αγριελιές όμως στην αρχαιότητα ονομάζονταν ΦΥΛΙΑΙ - βλ.Οδύσσεια ε, στ. 478- 'ο μεν ΦΥΛΙΗΣ, ο δ' ΕΛΑΙΗΣ' = ο μεν από ΑΓΡΙΕΛΙΑ ο δε από ήμερη ΕΛΙΑ.
Οπότε και το όνομα της ΠΥΛΟΥ ίσως είχε σχέση με τις ΦΥΛΙΕΣ - ΑΓΡΙΕΛΙΕΣ, γι' αυτό θεωρεί πως πρέπει να το αναφέρει ο Στράβων αυτό το άλσος από αγριελιές.
Όπως και η λέξη ΤΡΙΦΥΛΙΑ θα πρέπει να προέρχεται από την ΦΥΛΙΑ=ΑΓΡΙΕΛΙΑ. Το τρι- είναι επιτατικό μόριο και δείχνει το πλήθος.
Υπάρχει επίσης και ο ΚΟΤΙΝΟΣ = αγριελιά μπολιασμένη με ήμερο μπόλι.
Βόρεια από το σημερινό Σαμικό είναι η Αρχαία Ολυμπία όπου τους νικητές των αγωνισμάτων τους στεφάνωναν με ΚΟΤΙΝΟΥΣ, θέλοντας να δείξουν έτσι το πέρασμα από την 'αγρια' εποχή στην ημερότερη.Βλ. επίσης Ραψωδία Ε, στ. 542-545
Οπότε και το όνομα της ΠΥΛΟΥ ίσως είχε σχέση με τις ΦΥΛΙΕΣ - ΑΓΡΙΕΛΙΕΣ, γι' αυτό θεωρεί πως πρέπει να το αναφέρει ο Στράβων αυτό το άλσος από αγριελιές.
Όπως και η λέξη ΤΡΙΦΥΛΙΑ θα πρέπει να προέρχεται από την ΦΥΛΙΑ=ΑΓΡΙΕΛΙΑ. Το τρι- είναι επιτατικό μόριο και δείχνει το πλήθος.
Υπάρχει επίσης και ο ΚΟΤΙΝΟΣ = αγριελιά μπολιασμένη με ήμερο μπόλι.
Βόρεια από το σημερινό Σαμικό είναι η Αρχαία Ολυμπία όπου τους νικητές των αγωνισμάτων τους στεφάνωναν με ΚΟΤΙΝΟΥΣ, θέλοντας να δείξουν έτσι το πέρασμα από την 'αγρια' εποχή στην ημερότερη.Βλ. επίσης Ραψωδία Ε, στ. 542-545
υἷε Διοκλῆος Κρήθωνά τε Ὀρσίλοχόν τε,
τῶν ῥα πατὴρ μὲν ἔναιεν ἐϋκτιμένῃ ἐνὶ Φηρῇ
ἀφνειὸς βιότοιο, γένος δ᾽ ἦν ἐκ ποταμοῖο
Ἀλφειοῦ, ὅς τ᾽ εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ γαίης
τον Κρήθωνα και Ορσίλοχον, παιδιά του Διοκλέους,
που μέσα στην καλόκτιστην Φεράν εκατοικούσε
πάμπλουτος και απ’ τον Αλφειόν κρατούσεν όπου ρέει,
πλατύ ποτάμι, ανάμεσα στην χώρα των Πυλίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου