Σήμα Facebook

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ | κινητο 6907471738


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Συνεχή Ροή Ειδήσεων από το νησί

Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

Το κρασί στην Αρχαία Ελλάδα

Tα ίχνη του αμπελιού και του κρασιού χάνονται στα βάθη των προϊστορικών χρόνων. Ο Όμηρος, στα έπη του, χαρακτηρίζει πολλές περιοχές με επίθετα που μαρτυρούν παράδοση οινοποίησης, ενώ στην ένατη ραψωδία της Ιλιάδας ο Νέστορας θυμίζει στον Αγαμέμνονα πως τα κελάρια τους είναι γεμάτα από κρασί που το μετέφεραν καθημερινά από τη Θράκη τα πλοία των Αχαιών διασχίζοντας το πέλαγος. Στην Κρήτη, τον 17ο αιώνα π.Χ., το αμπέλι, που το είχαν φέρει οι φοίνικες έμποροι, καλλιεργούνταν συστηματικά, ενώ στις Αρχάνες βρέθηκε το αρχαιότερο πατητήρι στον κόσμο.Η εικόνα ίσως περιέχει: ποτό και υπαίθριες δραστηριότητες
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούν το κρασί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους, γι’ αυτό και λατρεύουν τον Διόνυσο, τον θεό του κρασιού, του γλεντιού και του θεάτρου. Αυτόν τον τόσο γήινο θεό, με τις αντιφάσεις του και τις εξάρσεις του, θα τον δούμε σε αρκετές απεικονίσεις σε πλήθος αγγείων να βαστά στο ένα χέρι ένα τσαμπί σταφύλια και στο άλλο μια κούπα κρασί, ενώ γύρω του σε κατάσταση έκστασης έχουν στήσει χορό Σάτυροι, Σειληνοί και Μαινάδες.
Στα συμπόσια το κρασί έρεε άφθονο διευκολύνοντας την επικοινωνία μεταξύ των συνδαιτυμόνων και δημιουργώντας ατμόσφαιρα πρόσφορη για την ανάπτυξη φιλοσοφικών συζητήσεων. Το νερό με το οποίο αραίωναν τον οίνο καθυστερούσε τη μέθη εξασφαλίζοντας τη νηφαλιότητα της διάθεσης και την ενάργεια τοπνεύματος σε όλη τη διάρκεια του συμποσίου, που κρατούσε πολλές ώρες, πολλές φορές και μέρες.
Στην αρχαιότητα, πολλοί ασχολούνται με το κρασί και εξαίρουν τις αρετές του, ενώ ο φιλόσοφος Θεόφραστος από τη Λέσβο περιγράφει τις τεχνικές του κλαδέματος, ποτίσματος και ραντίσματος, ανάγοντας την αμπελουργία σε επιστήμη. Το κρασί, εκτός από την τέρψη των αισθήσεων, ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο και στη φαρμακευτική, αλλά και απαραίτητο για τις σπονδές στους θεούς.όλης της Χαλκιδικής, θεωρούνταν τα διαπρεπέστερα της κλασικής περιόδου για τους περισσότερους. Σ’ αυτά πρέπει να προσθέσουμε τα κρασιά της Λέσβου, τα οποία Βρίσκουμε σποραδικά στις λίστες από πολύ νωρίς, από τις αρχές του 5ου αιώνα, αν και ο Πλίνιος πιστεύει ότι η φήμη τους χρονολογείται από τα τέλη του 4ου. Οι ήρωες των θεατρικών έργων διαπραγματεύονται άνετα τις περίεργες ιδιότητες κάθε κρασιού, το χαρακτηριστικό χρώμα και άρωμά του, τη γλυκύτητά του, όπως στο λόγο του Διονύσου από ένα έργο του Ερμίππου.

3 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κρασί και συνεπαγόμενα η Διονυσιακή λατρεία πολλά προσέφεραν στον Ελληνικό πολιτισμό και στη Κεφαλλονιά ακόμα περισσότερο, μόνο που από τον «Όμηρο» αντιμετωπίστηκαν υπούλως και τεχνιέντως κατά τη λαϊκή ρήση εξυπηρετώντας συμφέροντα της εποχής !
    Αιωνίως τα ίδια δηλαδής!!

    Έτσι τα Ομηρικά έπη προσπαθούν να συμβιβάσουν ή μάλλον να αποκρύψουν αλήθειες, όπως μπερδεύοντας τον Δία σαν εξουσιαστή της Ιθάκης στους στίχους της Οδύσσειας, πράγμα που φαίνεται καθαρά στο σημείο που ο Οδυσσέας προσπαθεί να πείσει τον Λαέρτη ότι είναι γιός του:
    (ω – 342)
    … « και μου ‘ταζες κι αμπέλιπενήντα αράδες᾿
    κι ούτε που ‘πεφτε μαζί της κάθε αράδας ο τρύγος,
    τι είχες μες στο αμπέλι σου λογής λογής σταφύλι,
    κάθε χρονιά που ο Δίας θα χάριζε καλή σοδιά ψηλάθε.»…

    Τί δουλειά είχε ο Δίας όταν ο Διόνυσος θεός της αμπέλου, γονιμότητας και βλάστησης ήταν αυτός που χάριζε την καλή σοδιά?? Δεν το γνώριζε αυτό ο Όμηρος?? Χα χα.

    Γιατί τη λέξη Κεφαλλήνες την αποφεύγει (ο Όμηρος) σαν ο διάβολος το λιβάνι?

    Στην Οδύσσεια χρησιμοποιεί τη λέξη στην ραψωδία (ω), εκεί που δεν γίνεται διαφορετικά (ω-378, 355, 429) και μετά άλλες φορές αποκαλεί τους Κεφαλλονίτες Αχαιούς! (ω-426, ω-438, α – 394, α – 400, κλπ.) χα χα.

    Για περισσότερα στο, www.portoassos.gr/αντικεφαλλήνας-ο-όμηρος


    Κουά κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Διόνυσος είναι θεός του γλεντιού, γέλια τρελά προκαλεί και διώχνει τις μαύρες έγνοιες. Και στο τραπέζι των θεών, το νέκταρ του αυξάνει τη μακαριότητά τους κι αντλούν οι θνητοί από τη γελαστή του κύλικα τον ύπνο και ξεχνούν τα βάσανά τους”.
    τμημα της αναρτησης σου την οποια ανεβασα με υποσυνδεσμο και τους δυο σχολιασμους:
    Ενα χρονο μετα την δολοφονια φυσσα -Σεμπτεμβρη αν θυμαμαι καλα ,,ειχα εναν μοναχικο πελατη, ετρωγε ενα μεζεδακι και επινε κρασι , καθε απογευμα! 2η μερα με ειδε πως επειδη τα παιδια μου λογο ηληκιας τα εχανα στο απεναντι μπαρ με υπολογιστες με αρχισε το τροπαριο να προσεχω τα παιδια μου γιατι θα τα χασω!! μην μακρυγορω ομως ηταν ο πατερας του Φυσσα, πιασαμε την κουβεντα ,αρχαιολατρης, επειδη εκλεινε ενας χρονος απο την δολοφονιθα ειχε ερθει Κεφαλονια να ξεφυγει απο τον πόνο του, η γυναικα του κοντευε σε αθηνα να σαλταρει! Ο γιος μου ειχε κανει κακες παρεες και εκεινη την ημερα με αφησε λεει και πηγε με τους φιλους του να δει ολυμπιακο, και οι δολοφονει βρηκαν την ευκαιρια να τον μαχαιρωσουν ,, για τα τραγουδια που ελεγε!
    Ας παμε ομως στα δια ταυτα,, πηγα λεει στον Αγιο,, Καλα δεν το εχετε δει πως ειναι ο αρχαιος ναος εκει του Διονυσου? Στον ταφο στα Τζαννατα του λεω πηγες! Φυσικα μου λεει βασιλικος και σιγουρα του Οδυσσεα, θεωρησα οτι ο ναος που βλεπω στο μοναστηρι του Αγιου επρεπε να ειναι της Αθηνας που την ειχε προστατιδα, αλλα ειναι του διονυσου, οι Κεφαλλονητες το εχετε με τα αμπελια, και σιγουρα θα λατρευανε τον Διονυσο! Περασα μου λεει και απο ιθακη μια βολτα,, και ενω δεν εκετσα και πολυ, το βλεπω οτι η Ιθακη του Οδυσσεα ειναι το νησι σας!Ειπαμε πολλα, τα εχει φιλοσοφισει πολυ τα πραγματα αλλα δεν κρατησα επαφες,,! Ελπιζω καποια στιγμη να ξαναπερασει σαν επισκεπτης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή