του δρ. Μηνά Τσικριτσή, mtsikritsis@gmail.com,
ερευνητή αιγαιακών γραφών
Με αφορμή την 9η Φεβρουαρίου που έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής γλώσσας και ημέρα μνήμης του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού, καταθέτουμε και το μαθηματικό υπόβαθρο που κρύβουν οι λέξεις με βάση τις απόψεις των Πυθαγορείων.
Κατά τον Πυθαγόρα υπήρχαν 4 αδελφές επιστήμες που ήταν:
- οι Αριθμοί (μαθηματικά),
- τα Σχήματα (Γεωμετρία),
- η Μουσική (Αρμονία) και
- η Αστρονομία.
Συνέδεσε και συσχέτισε λοιπόν τους αριθμούς που είναι γράμματα με τις 4 επιστήμες για να κατανοήσει και να ερμηνεύσει το κόσμο.
Το κάθε γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι ένα απλό σύμβολο, αλλά έχει μια αριθμητική αξία (βλ. πίνακα), οπότε κατ΄ επέκταση και κάθε λέξη κρύβει ένα αριθμό. Η Ελληνική γλώσσα δεν είναι απλά ένα σύνολο λέξεων αλλά κάθε λέξη στην Ελληνική έχει και συμβολικό μαθηματικό υπόβαθρο.
Επί πλέον ο Πυθαγόρας μιλά για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
- η ομιλία-λόγος,
- το σημαίνον με το σημαινόμενο, και
- το κρύπτον (που δηλώνει απόσταση και χρόνος, συχνότητα - κραδασμός στον εγκέφαλο, λεξάριθμος σχέση γραμμάτων των λέξεων με αριθμούς και μουσικούς φθόγγους - τονάριθμους).
Αυτά τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας θεωρούμε ότι πιθανόν συνέβαλαν στην εξέλιξη των Μαθηματικών από το τον 5ο αιώνα π.Χ. και μετά, με τους: Λεύκιππο, Δημόκριτο, τον Πυθαγόρα στα Μαθηματικά, τον Θαλή και Ευκλείδη στην Γεωμετρία και Διόφαντο.
Στα 24 γράμματα του Πίνακα 1 χρησιμοποιούνται και τρεις πρόσθετοι χαρακτήρες:
- το Ϛ(στίγμα), ή Ϝ(δίγαμμα - 6),
- το Ϟ (κόππα - 90), και
- το Ϡ (σαμπί - 900).
[σύνολον 27 γράμματα].
Υπάρχει μια τεράστια γνώση κωδικοποιημένη και κρυμμένη μέσα στις λέξεις λόγω των μαθηματικών τιμών που έχουν, όπως αναφέρει ο Ιάμβλιχος στο έργο του ¨Θεολογούμενα της Αριθμητικής¨ αναφερόμενος στο μέγιστο φιλόσοφο Πυθαγόρα. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι αν προσθέσουμε τους αριθμούς από το ένα ως το δέκα γεννάται o αριθμός έν = 55 που κρύβεται στην λέξη ΕΝ:
«ἔτι ἡ δεκὰς ἀριθμὸν γεννᾷ τὸν ε′ καὶ ν′ θαυμαστὰ περιέχοντα κάλλη».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι αν προστεθούν τα γράμματα της λέξης
ΜΟΝΑΣ = 40 + 70 + 50 + 1 + 200 = 361 = τξα′
- που είναι οι μοίρες του ζωδιακού κύκλου. «συναριθμηθὲν γὰρ τὸ μονὰς ὄνομα τξα′ ἀποδίδωσιν, ἅπερ ζωδιακοῦ κύκλου μοῖραί εἰσιν. ὅτι τὴν μονάδα ἐκάλουν οἱ Πυθαγόρειοι νοῦν,». Ολοκληρώνοντας την λογική να προσδιορίζουμε σε κάθε λέξη τον αριθμό που κρύβει, αναφέρουμε τη λέξη ΚΟΣΜΟΣ που δίνει άθροισμα 600: «ἡ συναρίθμησις τοῦ κόσμου ὀνόματος ἑξακόσιά ἐστιν.»
Είναι εύλογο κλείνοντας το σύντομο αφιέρωμα για τις λέξεις της Ελληνικής γλώσσας να αναφερθούμε στον Κυνικό φιλόσοφο Αντισθένη (445 - 360 π.Χ.) ο οποίος αναφέρει: «Ἀρχὴ Σοφίας Ἡ Τῶν Ὀνομάτων Ἐπίσκεψις». Δηλαδή μας αναφέρει ότι αν θέλουμε να εμβαθύνουμε στα βασικά φιλοσοφικά θέματα πρέπει να μελετηθούν οι λέξεις που τα περιγράφουν. Είναι ενδιαφέρον στην μελέτη μας να ενταχθούν τα Πυθαγόρεια 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας.
Ως παράδειγμα θα αναφερθούμε στο Γράμμα Ο – όμικρον που είναι ένας κύκλος. Λεξαριθμώντας στη λέξη
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70 + 40 + 10 + 20 + 100 + 70 + 50 = 360,
προκύπτουν όσες και οι μοίρες του κύκλου, που έχει παρόμοιο λεξάριθμο με τον υψηλότερο πυθαγόρειο φθόγγο Νήτη = 366 (δηλαδή χαμηλότατη). - ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης "Μουσικής Μύησις".
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.2.2023.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τι εγραψες...τα μαθηματικά μετείχαν συνεπάρει στα νιάτα μου...ο Όμηριστης Φισκάρδοτης βέβαια το έχει τερματίσει...Όταν είχα πρωτοπαρε υπολογιστή τρίτη λυκείου με εκμάθηση τότε με βιβλία και εντολές DOS ένα από τα προγράμματα που έφτιαξα ήταν γραφωντας ένα όνομα να μου βγάζει τον αριθμό του ήθελα να λύσω τον γριφοπιιοςεχει τον αριθμό του αντιχρίστου χξς 666. Τελικά δεν τον έλυσα καιτοεγκατελειψα.Μετα ασχολήθηκα με τον Οδυσσέα και την Ιθάκη.
ΔιαγραφήΜε αυτές τσι θεωρίες δηλαδής άμα πω, ογδόντα – εβδομήντα – εκατό – εβδομήντα – διακόσια, εννοώ τη λέξη ΠΟΡΟΣ ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι και άσχημα, κάθε λέξη και πρόταση!
Χα χα χα χα.
Μα η «μαγκιά» της γλώσσας είναι να μπορείς να συνεννοηθείς χρησιμοποιώντας λιγότερες λέξεις ή όχι?
Δηλώνω άσχετος βέβαια και μπορεί να μη κατάλαβα καλά το νόημα του άρθρου αλλά στους έξυπνους ανθρώπους όπως οι αρχαίοι Έλληνες υπήρχε σωστότατα κατά τη γνώμη μου το ρητό «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν», δηλαδή το να λέγεις λίγα είναι φιλοσοφία, του Σπαρτιάτη φιλόσοφου Χείλωνα (γεννήθηκε το 600 π.Χ.)
Μου αρέσει και η θεωρία του όμικρον!
..."Ως παράδειγμα θα αναφερθούμε στο Γράμμα Ο – όμικρον που είναι ένας κύκλος. Λεξαριθμώντας στη λέξη
ΟΜΙΚΡΟΝ = 70 + 40 + 10 + 20 + 100 + 70 + 50 = 360,"
Το λοιπόνε στο αλφάβητό μας υπάρχουν τα γράμματα (ο) και (ω) δηλαδή το μικρόν (ο) και το μέγα - μεγάλο (ο) δηλαδή το (ω), οπότε οι 360 μοίρες (κύκλος) που «κολλάνε»??
Απλά οι αντίστοιχες λέξεις εκφράζουν το μέγεθος του γράμματος άσχετες με οτιδήποτε άλλο.
Κουά κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα
το ομικρον ειναι το συνολο σε αριθμο 360 ,, που τυχαια ισως ειναι και οι μοιρες τυ κυκλο, και το ομικρον ειναι κυκλος .Ο Ποροος = 520 δηλαδη με νεα αποκοδηκοποιηση ας πουμε ΦΚ! Η Ασσος 671 η αποκοδικοποιηση ΧΟΑ , Bεβαια αν τα σιγμα ειναι τα ρελικα τοτε τα συνολα αλαζουν το Πορος =326 (ς=6) Ασσος 477
Διαγραφή