Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ,, !! ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΗΣΗ.

Δεκέμβρης…

Ένας ακόμα συμβολισμός για την παράδοση των κινημάτων στην χώρα μας; Μια ακόμα επέτειος μιας εξέγερσης ή ένας ακόμα σταθμός για την υπενθύμιση της ανάγκης για νέες εξεγέρσεις;
Ο Δεκέμβρης είναι και θα είναι για πολλά χρόνια σταθμός για την νέα γενιά, μια...
γενιά που δεν έζησε την εξέγερση του Πολυτεχνείου ή το μαθητικό κίνημα της δεκαετίας του 90. Θα είναι σταθμός για την γενιά του 2008, μια γενιά που βιώνει με τον χειρότερο ίσως τρόπο τις συνέπειες πολιτικών που δεν επέλεξε ποτέ. Η 6ηΔεκέμβρη σηματοδοτεί την δολοφονική επίθεση απέναντι σε κάθε μαθητή και νέο άνθρωπο, σε κάθε παιδί μικρό ή μεγάλο που ονειρεύτηκε ένα άλλο κόσμο, σηματοδοτεί την δική μας σιωπηλή και αναίμακτη δολοφονία από ένα κράτος που ξέχασε. Μας δολοφονούν ακόμα κάθε μέρα σε κάθε γωνιά, σε κάθε γειτονιά.
Σήμερα είναι αργά για δάκρυα και λόγια, είναι αργά για μια ακόμα λιποταξία της γενιά μας από την ιστορική μάχη που πρέπει να δοθεί, στο πεδίο της κοινωνίας. Σήμερα είναι η ώρα να δώσουμε συλλογικά και ατομικά απαντήσεις στα ερωτήματα της εξέγερσης του Δεκέμβρη. Είναι επιτακτική η ανάγκη να δώσουμε στίγμα μιας πολιτικής που έρχεται όχι για να διαχειριστεί, αλλά να ανατρέψει το χτες, να συγκροτήσει το σήμερα, να δημιουργήσει το αύριο. Είναι επιτακτική η ανάγκη να δώσουμε στίγμα μιας πολιτικής που δεν στηρίζετε στην διαμαρτυρία και την άρνηση, αλλά στην δημιουργία της ελπίδας και του οράματος. Η νέα γενιά της χώρας μαθητιώσα, σπουδάζουσα, εργαζόμενη είναι η μόνη ξεκάθαρη ελπίδα για τον τόπο, είναι η μόνη ελπίδα για το έθνος και την πατρίδα, αν σήμερα παραμείνει σιωπηλή και φοβισμένη, τότε όλα θα έχουν χαθεί.

http://mkaradim.blogspot.com/