ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου
Ας γυρίσουμε όμως πίσω στο χρόνο. Το σχέδιο απεικονίζει το εσωτερικό του τάφου γεμάτο χώμα και με τα αντικείμενα μέσα, όπως θα πρέπει να ήταν πριν από την ανασκαφή. Θα ήταν πολύ χρήσιμο, φυσικά, αν γνωρίζαμε την ακριβή θέση και το ύψος στο οποίο βρέθηκαν μέσα στο χώμα, αλλά τουλάχιστον για αρκετά από αυτά γνωρίζουμε ότι βρίσκονταν επί του δαπέδου, όπως θα ήταν και το φυσιολογικό. Είναι βέβαιο, πάντως, πως η στάθμη του χώματος θα πρέπει να ήταν πολύ ψηλότερη μετά από την κατάχωση, αλλά σταδιακά το χώμα συμπιέστηκε από το βάρος του προς τα κάτω. Βλέποντας το σχέδιο μπορούμε για αρχή να διαλύσουμε ένα μύθο, να θέσουμε τρεις βασικές ερωτήσεις και να βρούμε τέσσερις βεβαιότητες....
Ο Λέοντας
Ο λέοντας είναι από μόνος του μια ιδιαίτερη περίπτωση. Στο ερώτημα, αν βρισκόταν στην κορυφή του λόφου, ή όχι, κι αν αποτελούσε το επιτάφιο σήμα της επίστεψης του τύμβου, έχω την γνώμη πως βρισκόταν επί του τύμβου. Όχι μόνο διότι έχουν βρεθεί τα ίχνη της θεμελίωσης του, αλλά και επειδή δεν θα ήταν καθόλου περίεργο, αφού ο λέων ήταν ένα γνωστό επιτάφιο σύμβολο της εποχής, προκειμένου να τιμηθεί ένας όχι συνηθισμένος νεκρός, ή νεκροί, πόσο μάλλον όταν αξιώθηκε ενός τέτοιου μεγαλειώδους τάφου. Το επίγραμμα του Σιδωνίου Αντιπάτρου «Ειπέ, λέων, φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας, βουφάγε; Τις τας σας άξιος ην αρετάς;», το οποίο εσφαλμένα αποδίδεται στον λέοντα της Αμφίπολης, μας δίνει ωστόσο την πληροφόρηση για τη διαχρονική χρήση του λέοντα ως κατεξοχήν ταφικού συμβόλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου