ΕΣΤΑΛΗ ΑΠΟ ΟΡΦΕΑ ΤΖΑΝΕΤΟΠΟΥΛΟ
Η
γενιά του 40 άξια της φυλής. Η δικιά μας;...
Του
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Ο Στρατής Μυριβήλης έγραψε τον
Οκτώβριο του 1945 για τη μεγάλη επέτειο του ΟΧΙ: «Η Ελλάδα των Μηδικών, η
Ελλάδα της Πόλης, η Ελλάδα του 21, η Ελλάδα του 17 είναι μέσα στην Ελλάδα του
40. Σαν φυλή σταθήκαμε άξιοι της Ιστορίας μας. Τώρα είναι το χρέος μας να
σταθούμε άξιοι της Φυλής μας. Ψηλά τις καρδιές, οι Πανέλληνες! Και ψηλά τις
Σημαίες!». Διερωτώμαι πώς θα κρίνουν τη γενιά μας οι επόμενες. Φοβούμαι πως θα
την χαρακτηρίσουν γενιά όχι του χρέους προς την Ιστορία μας και προς τη Φυλή
μας, αλλά του επαχθέστατου χρέους προς τους δανειστές.
Η αλήθεια είναι ότι για τον αρνητικό
χαρακτηρισμό η μεγίστη ευθύνη πέφτει στις κυβερνήσεις της Ελλάδος, από το 1981
και μετά και ιδιαίτερα στη σημερινή
κυβέρνηση Τσίπρα. Το πνεύμα του κρατικισμού και της εξουσιαστικής γραφειοκρατίας,
το συντεχνιακό πνεύμα, η ιδεολογία της άρνησης προς κάθε ιδιωτική επένδυση και
ιδιωτική πρωτοβουλία, το πνεύμα της εξίσωσης προς τα κάτω των πάντων και της
ισοπέδωσης κάθε παραδοσιακής αξίας, όλα αυτά τα πίστευε η Αριστερά πάντοτε και
σήμερα τα εφαρμόζει. Ως εξουσία σπέρνει
ένα διχαστικό πνεύμα και εκδικείται όσους θεωρεί ότι είναι απέναντί της.
Καλλιεργεί επίσης το φθόνο προς ομάδες
του πληθυσμού, π.χ. τις οικογένειες που έχουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά
σχολεία και φροντιστήρια
Ο με ανεξαρτησία άποψης Γάλλος
ιστορικός και κοινωνιολόγος Πιερ Ροζανβαλόν, εκ των ιδρυτών του σοσιαλιστικού
συνδικάτου CFDT,
στο βιβλίο του «Η καλή κυβέρνηση» σημειώνει: « Τα καθεστώτα μας μπορεί να
λέγονται δημοκρατικά, αλλά δεν κυβερνιόμαστε δημοκρατικά. Μετά την ψήφο οι
εκλεγμένοι στην εξουσία μετατρέπονται σε μια ολιγαρχία και απομακρύνονται από
τον σφυγμό, από την καθημερινότητα του λαού». Αυτό ισχύει σήμερα στην Ελλάδα. Ο
αυταρχισμός της πολιτικής εξουσίας φάνηκε στην περίπτωση της αποπομπής της
Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων, κυρίας Κατερίνας Σαββαΐδου. Με την πράξη
της η Κυβέρνηση Τσίπρα μετέτρεψε μιαν Ανεξάρτητη Αρχή σε εργαλείο της κρατικής
εξουσίας.
Παρά την κρίση κυρίαρχο ιδεολόγημα
στην κυβέρνηση της Αριστεράς παραμένει
το συντεχνιακό ωφελιμιστικό πνεύμα. Αυτό που από τη δεκαετία του 1980 έχει αλλοιώσει την ψυχή του Έλληνα, που
σκέφτεται αποκλειστικά πώς ο ίδιος και η συντεχνία του θα καλοπεράσουν, περιφρονώντας
το συμφέρον του συνόλου του λαού.
Στη γενιά μας συνέβη αυτό που γράφει ο
Στίβεν Ράνσιμαν για τους Φαναριώτες και το οθωμανικό ντοβλέτι: «Αν ολίσθαιναν
συχνά σε μηχανορραφίες και πολλές φορές στη διαφθορά, αυτή είναι η αναπόφευκτη
μοίρα των δευτέρας τάξεως πολιτών υπό μια κυβέρνηση στην οποία ανθεί η
δολοπλοκία και η διαφθορά». Μακάρι, την ύστατη στιγμή, να αρθούμε στο ύψος των
περιστάσεων και να μην αφήσουμε στην Ιστορία αυτή τη ρετσινιά να μας
συνοδεύει.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου