ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ο Θεός Ποσειδών ήθελε να "ενωθεί" με τη Θεοφανώ, την κόρη του Βισάλτη, και την πήγε σε ένα άγνωστο νησί. Εκεί ο Ποσειδών έγινε κριάρι και ενώθηκε με τη Θεοφανώ, που της είχε δώσει μορφή προβατίνας. Από αυτή την ένωση γεννήθηκε το Χρυσόμαλλο Κριάρι. Το όνομα Θεοφανώ είναι σύνθετη λέξη: «Θεός» + «φαίνομαι». Έχουμε δηλαδή τη φανέρωση, την εμφάνιση του θεού. Εφόσον το Χρυσόμαλλο Δέρας ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ το θεό, είναι η Πηγή κάθε χαράς και θεραπείας. Γι’ αυτό ακριβώς και ο επικεφαλής της Αναζήτησης του Χρυσόμαλλου Δέρατος, είναι ο ήρωας Ιάσων, που το όνομά του σημαίνει «Ίαση».

Οι Χριστιανοί αντέγραψαν (η ορθή λέξη είναι έκλεψαν) την Ελληνική άποψη και δημιούργησαν τα Θεοφάνεια, όπου ο Πατέρας μέσω του Ιουδαίου Ιωάννη του Προδρόμου, φανερώνει τα άλλα δύο πρόσωπα της Θεότητας: τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Το Χρυσόμαλλο Κριάρι είναι το αποτέλεσμα της θέλησης του θεού να "φανερωθεί" και εμπερικλείει τις όψεις του Αμνού, της Θυσίας και επομένως της Σωτηρίας. Διότι η θυσία πάντοτε σώζει ή επιφέρει τον καθαρμό. 

Στα Θεοφάνεια ο μαύρο-ρασοφόρος λέει: «Ούτος ει ο Υιός μου ο Αγαπητός εν Ω ηυδόκησα». Παρουσιάζει ο Πατέρας τον «Αμνόν επί σφαγήν».

Από την άλλη το Χρυσόμαλλο Κριάρι φέρει ύψιστες ποιότητες όπως: την ΄Οψη του Παιδιού (Φρίξος και Έλλη), την όψη του θυσιασμένου (Έλλη, Άψυρτος [βρέφος-αδελφός της Μήδειας], το ίδιο το Χρυσόμαλλο Κριάρι. Συνυπάρχει όμως και η όψη της Σωτηρίας (Φρίξος και Έλλη). Αφού εκτελεί αυτή την αποστολή σωτηρίας, θυσιάζεται, γίνεται το Χρυσόμαλλο Κριάρι, «Αμνός επί σφαγήν».

Αυτόν λοιπόν τον «Αμνόν επί σφαγήν» θέλησαν ο Ιάσων και οι Αργοναύτες να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Εδώ υπάρχει η Αναζήτηση και η Επίτευξη όλων αυτών των ηρώων και ημίθεων που πρέπει εμείς σαν Έλληνες να έχουμε σαν ΑΡΧΕΤΥΠΑ. Αυτοί με τις διαρκείς θυσίες τους, τον συνεχή προσωπικό και ομαδικό τους αγώνα, μας δείχνουν τον δρόμο. Όταν η Αργοναυτική εκστρατεία λαμβάνει χώρα, δίνει το φωτεινό στίγμα, το μοναδικό σαν επίτευγμα, για τα αποτελέσματα του ομαδικού αγώνα μιας φυλής που είχε (και έχει) σαν ελάττωμα τη διχόνοια και την ατομικότητα. Στην Αργοναυτική Εκστρατεία ξεπερνιέται το ατομικό για χάρη του Κοινού Σκοπού. 

ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Στην Αρχαία Αθήνα γινόταν μία φορά το χρόνο η τελετή των γνωστών «Πλυντηρίων». Εν πομπή μετέφεραν στην ακτή του Φαλήρου το άγαλμα της Αθηνάς, όπου το έπλεναν με θαλασσινό νερό για να το εξαγνίζουν και για να αποκτήσει εκ νέου θαυματουργές δυνάμεις.

Αυτά τα στοιχεία μας τα παρέχουν ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης αποδεικνύεται η ξεκάθαρη κλοπή του Ελληνικού εθίμου των Θεοφανίων

Ηρόδοτος

Επιτελέσας δέ ο Κροίσος ταύτα απέπεμπε ες Δελφούς καί τάδε άλλα άμα τοίσι. κρητήρας δύο μεγάθεϊ μεγάλους, χρύσεον καί αργύρεον, τών ο μέν χρύσεος έκειτο επί δεξιά εσιόντι ες τόν νηόν, ο δέ αργύρεος αριστερά. μετεκινήθησαν δέ καί ούτοι υπό τόν νηόν κατακαέντα, καί ο μέν χρύσεος κείται εν τώ Κλαζομενίων θησαυρώ, έλκων σταθμόν είνατον ημιτάλαντον καί έτι δώδεκα μνέας, ο δέ αργύρεος επί τού προνηίου της γωνίης, χωρέων αμφορέας εξακοσίους. επικίρναται γάρ υπό Δελφών Θεοφανίοισι.

Απόδοση

Ο Κροίσος δεν σταμάτησε εκεί τις προσφορές του στο μαντείο των Δελφών. Έστειλε ακόμα δύο τεράστιους κρατήρες ένα χρυσό, που τοποθετήθηκε στη δεξιά μεριά της εισόδου του ναού κι έναν ασημένιο, στα αριστερά. Αυτά μετακινήθηκαν επίσης την εποχή της πυρκαγιάς και το χρυσό, που ζυγίζει τεσσερισήμισι τάλαντα και δώδεκα μνες, βρίσκεται τώρα στον θησαυρό των Κλαζομενών, ενώ το ασημένιο χωρεί εξακόσιους αμφορείς, είναι στη γωνία του πρόναου. Η χωρητικότητά του είναι γνωστή, επειδή οι ιερείς το χρησιμοποιούν για να αναμειγνύουν κρασί στα Θεοφάνεια.

Όπως λοιπόν ξεκάθαρα φαίνεται από το παραπάνω απόσπασμα, στους Δελφούς, εορτάζονταν τα Θεοφάνεια.

Θουκυδίδης

Κνήμος δέ καί οι μετά αυτού χίλιοι οπλίται επειδή επεραιώθησαν λαθόντες Φορμίωνα, ός ήρχε τών είκοσι νεών τών Αττικών αί περί Ναύπακτον εφρούρουν, ευθύς παρεσκευάζοντο τήν κατά γήν στρατείαν. Καί αυτώ παρήσαν Ελλήνων μέν Αμπρακιώται καί Λευκάδιοι καί Ανακτόριοι καί ούς αυτός έχων ήλθε χίλιοι Πελοποννησίων, βάρβαροι δέ Χάονες χίλιοι αβασίλευτοι, ών ηγούντο επετησίω προστατεία εκ τού αρχικού γένους Φώτιος καί Νικάνωρ. ξυνεστρατεύοντο δέ μετά Χαόνων καί Θεσπρωτοί αβασίλευτοι.

Απόδοση

Ο Κνήμος, με τους χίλιους οπλίτες, κατόρθωσε να φτάσει στη Λευκάδα, χωρίς να τον πάρει είδηση ο Φορμίωνας ο οποίος ήταν αρχηγός των είκοσι αθηναϊκών καραβιών που περιπολούσαν γύρω από τη Ναύπακτο κι αμέσως άρχισε τις ετοιμασίες για την εκστρατεία από στεριά. Έλληνες είχε μαζί του τους Αμπρακιώτες, τους Λευκαδίους καί τους Ανακτορίους, κι επίσης τους χίλιους Πελοποννησίους που έφερε όταν ήρθε. βαρβάρους είχε χίλιους Χάονες, λαό χωρίς βασιλιά, με αρχηγούς το Φώτιο και το Νικάνορα, από την ηγεμονική οικογένεια του τόπου, οι οποίοι ασκούσαν την εξουσία για ένα χρόνο. Μαζί με τους Χάονες εκστρατεύουν κι οι Θεσπρωτοί, χωρίς βασιλιά και τούτοι.

Όπως βλέπουμε από το ανωτέρω απόσπασμα, το όνομα Φώτιος είναι Ελληνικό, και τα Θεοφάνια είναι Ελληνική Εορτή

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

Οι Χριστιανοί τα Θεοφάνεια τα ονομάζουν και Φώτα. Τι γιορτή είναι τα Φώτα; Όχι πάντως Ελληνική. Τα Φώτα είναι Ιουδαϊκή εορτή και γιορτάζεται από τους Ιουδαίους η ανάκτηση της Θρησκείας τους. Οι Χριστιανοί γιορτάζουν την ανάκτηση της θρησκείας των Ιουδαίων;

καὶ ἔκτοτε ἑορτάζουσιν οἱ Ἰουδαῖοι τὴν ἀνάκτησιν τῆς θρησκείας, φῶτα καλοῦντες αὐτήν.

Απόδοση

και από τότε οι Ιουδαίοι γιορτάζουν την ανάκτηση της θρησκείας των και φώτα την ονομάζουν

Joannes Zonaras Gramm., Hist., Epitome historiarum (lib. 1-12)
Volume 1, page 319, line 28

αρθρο "ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΣ-ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ"

Βιβλιογραφία

Κερενυϊ Κ. - Η Μυθολογία των Ελλήνων

Smoking Knight, Ελληνική Μυθολογία

Ζαν Ρισπέν, Μεγάλη Ελληνική Μυθολογία

Ηρόδοτος

Θουκυδίδης