Οι ειδικοί στον γεωμαγνητισμό από όλο τον κόσμο αναγκάζονται να προχωρήσουν εσπευσμένα σε κάτι ασυνήθιστο: στην αναθεώρηση του Παγκόσμιου Μαγνητικού Μοντέλου στις 15 Ιανουαρίου.
Οι επιστήμονες έχουν ξαφνιαστεί από την ασυνήθιστα γρήγορη μετακίνηση του βορείου μαγνητικού πόλου, ο οποίος απομακρύνεται συνεχώς από τον Καναδά, κινούμενος ολοένα ανατολικότερα προς τη Σιβηρία. Ενώ το 1900 βρισκόταν κάπου στην ξηρά του ανατολικού Καναδά, σήμερα πια βρίσκεται κάπου στον Αρκτικό Ωκεανό, αρκετά χιλιόμετρα βόρεια του γεωγραφικού βορείου πόλου (οι δύο πόλοι δεν ταυτίζονται).
Η κίνηση του βορείου μαγνητικού πόλου, η οποία οφείλεται στις μετακινήσεις του λιωμένου σιδήρου στον καυτό πυρήνα της Γης, είναι τόσο γρήγορη, που οι ειδικοί στον γεωμαγνητισμό από όλο τον κόσμο αναγκάζονται να προχωρήσουν εσπευσμένα σε κάτι ασυνήθιστο: στην αναθεώρηση του Παγκόσμιου Μαγνητικού Μοντέλου στις 15 Ιανουαρίου.
Το εν λόγω Μοντέλο περιγράφει το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και αποτελεί το θεμέλιο της σύγχρονης πλοήγησης, από τα συστήματα των πλοίων ως το Google Maps στα κινητά τηλέφωνα. Η τελευταία αναθεώρηση του μοντέλου είχε γίνει το 2015 και η επόμενη προγραμματιζόταν για το 2020, όμως θα επισπευσθεί εξαιτίας της απρόσμενα γρήγορης κίνησης του μαγνητικού πόλου του Βορρά, κάτι που έχει ως συνέπεια το μοντέλο να εμφανίζει πλέον ολοένα μεγαλύτερο σφάλμα.
Οι επιστήμονες της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ και της Βρετανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, που παρακολουθούν συνεχώς το φαινόμενο, σύμφωνα με το "Nature", συνειδητοποίησαν ότι έχει επιταχυνθεί πολύ, με αποτέλεσμα το Παγκόσμιο Μαγνητικό Μοντέλο να είναι πια τόσο ανακριβές, ώστε ξεπερνά το αποδεκτό όριο για τα σφάλματα πλοήγησης.
Η θέση του βόρειου μαγνητικού πόλου -που υπολογίστηκε για πρώτη φορά το 1831 από τον Τζέιμς Κλαρκ Ρος- «περιπλανιέται» με απρόβλεπτο τρόπο, κάτι που έχει ανέκαθεν γοητεύσει εξερευνητές και επιστήμονες. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 η κίνηση του πόλου έγινε πιο γρήγορη, από περίπου 15 χιλιόμετρα ετησίως έως τότε, σε 55 χιλιόμετρα το χρόνο. Το 2001 για πρώτη φορά ο πόλος εισήλθε στον Αρκτικό Ωκεανό, ενώ το 2018 διέσχισε τη νοητή Διεθνή Γραμμή Ημερομηνίας (International Date Line), περνώντας έτσι από το δυτικό στο ανατολικό ημισφαίριο και βάζοντας «πλώρη» ολοταχώς για τη Σιβηρία.
Προς το παρόν, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα γιατί έχει επιταχυνθεί τόσο δραματικά η κίνηση του βορείου μαγνητικού πόλου.
Πηγή:
ΑΠΕ-ΜΠΕ, Nature
ΚΑΙ
ΚΑΙ
Υπάρχουν… δύο Βόρειοι Πόλοι
Σε αντίθεση με το Νότιο Πόλο, που βρίσκεται στην ήπειρο της Ανταρκτικής, δεν υπάρχει έδαφος κάτω από το Βόρειο Πόλο, αλλά ένα πλωτό φύλλο πάγου της Αρκτικής, που επεκτείνεται κατά τους ψυχρότερους μήνες και συρρικνώνεται στο μισό μέγεθος το καλοκαίρι. Για να περιπλέξουμε τα πράγματα ακόμη περισσότερο, υπάρχουν δύο διαφορετικοί ορισμοί του Βόρειου Πόλου. Ο πρώτος είναι ο βόρειος μαγνητικός πόλος, ο οποίος είναι, κυριολεκτικά, ένα μαγνητικό φαινόμενο που αλλάζει καθημερινά ανάλογα με τις αλλαγές κάτω από το φλοιό της Γης. Επίσης υπάρχει ένας επίγειος Βόρειος Πόλος, που είναι το σταθερό σημείο αναφοράς της κορυφής της Γης. Ανεξάρτητα από το πώς ορίζεται πάντως ο Βόρειος Πόλος, η υπερθέρμανση του πλανήτη εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα εδώ –καθώς οι πάγοι λιώνουν και η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, συρρικνώνεται η «γη» όπου ζουν πολικές αρκούδες και άλλα άγρια ζώα και έτσι γίνεται δυσκολότερη η επιβίωσή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου