Επεξεργαζόμουν τα σχόλια για το επόμενο βιβλίο μου...
Νικόλαος ΚαμπάνηςπροςΟμηρική Ιθάκη - Geography of Odyssey
Είχα ολοκληρώσει άρθρο για την παρουσία του Ηρακλή στην Οδύσσεια.
Δυσφορούσα που έβλεπα να κρατάει ο Όμηρος περίεργη στάση απέναντί του και ξαφνικά έγινα θεατής ενός ''αυτογκόλ'', που δέχεται η θεωρία του Πόρου για την Ομηρική Ιθάκη εδώ και πολλές δεκαετίες και κανείς δεν τό 'χει προσέξει.
Αν όντως, η λατρεία του Ηρακλή στ' Αράκλι είναι από αρχαιοτάτων χρόνων, τότε δεν είναι Ιθάκη του Οδυσσέα οι Πρόννοι και ο Πόρος, αφού ο Ηρακλέας είναι ήρωας των Δωριέων.
Διαβάστε στο άρθρο που ακολουθεί, γιατί ο Όμηρος τον αντιμετωπίζει σχεδόν εχθρικά.
Δυσφορούσα που έβλεπα να κρατάει ο Όμηρος περίεργη στάση απέναντί του και ξαφνικά έγινα θεατής ενός ''αυτογκόλ'', που δέχεται η θεωρία του Πόρου για την Ομηρική Ιθάκη εδώ και πολλές δεκαετίες και κανείς δεν τό 'χει προσέξει.
Αν όντως, η λατρεία του Ηρακλή στ' Αράκλι είναι από αρχαιοτάτων χρόνων, τότε δεν είναι Ιθάκη του Οδυσσέα οι Πρόννοι και ο Πόρος, αφού ο Ηρακλέας είναι ήρωας των Δωριέων.
Διαβάστε στο άρθρο που ακολουθεί, γιατί ο Όμηρος τον αντιμετωπίζει σχεδόν εχθρικά.
...Και μη μάθω ότι στον σφραγιδόλιθο ήταν λιοντάρι αντί για σκυλί...
Όμως, επειδή είμαι φίλος, ας τους ρίξουμε στα μαλακά: Το Αράκλι, μάγκες, δεν βγαίνει από τον ''βίην Ηρακλέα'', αλλά από το κλέος της ηέρας, δηλαδή της ομίχλης και, τη φήμη ότι τον χειμώνα τα νέφη κατεβαίνουν χαμηλά και η ομίχλη είναι έντονη στο οροπέδιο. χαχαχα
Διαλέξτε...
Διαλέξτε...
Νικόλαος ΚαμπάνηςπροςΟμηρική Ιθάκη - Geography of Odyssey
Όπως γνωρίζουν οι πάντες στα πέρατα της υφηλίου, ο μεγαλύτερος ήρωας της Ελληνικής και πιθανόν της Παγκόσμιας μυθολογίας, είναι ο ΗΡΑΚΛΗΣ.
Θηβαίος στην καταγωγή, πραγματοποίησε 12 τουλάχιστον άθλους, παλεύοντας με τα στοιχεία της φύσης αφενός και αφετέρου με την εξουσία του άνακτα Ευρυσθέα των Αχαιών της Τίρυνθας.
Έγινε σύμβολο και τελικά, η κοινή γνώμη εναπόθεσε στις πλάτες του μύθου του Ηρακλέα κάθε παλαιότερο κατόρθωμα του ανθρώπου.
Οι Δωριείς, όχι μόνο τον αγκάλιασαν, ημίθεο τον έκαναν για πολιτικούς λόγους και εξαιτίας της βάναυσης καταπίεσης που υπέστη από την εξουσία των Αχαιών.
Θηβαίος στην καταγωγή, πραγματοποίησε 12 τουλάχιστον άθλους, παλεύοντας με τα στοιχεία της φύσης αφενός και αφετέρου με την εξουσία του άνακτα Ευρυσθέα των Αχαιών της Τίρυνθας.
Έγινε σύμβολο και τελικά, η κοινή γνώμη εναπόθεσε στις πλάτες του μύθου του Ηρακλέα κάθε παλαιότερο κατόρθωμα του ανθρώπου.
Οι Δωριείς, όχι μόνο τον αγκάλιασαν, ημίθεο τον έκαναν για πολιτικούς λόγους και εξαιτίας της βάναυσης καταπίεσης που υπέστη από την εξουσία των Αχαιών.
Ο Όμηρος ‘’ακουμπάει’’ πάνω στον απόηχο του Ηρακλέους πολλές φορές, αλλά απ’ ότι διαπιστώνουμε, τις πιο πολλές φορές απαξιωτικά. Του δίνει το επίθετο ‘’βίην’’, που δείχνει τσαμπουκά, τραμπουκισμό, άγαρμπη βιαιότητα και τελικά, όταν τον συναντά ο Οδυσσέας στον Κάτω Κόσμο λέει ότι η Αθηνά εκπόνησε το σχέδιο της εξόντωσής του !
Από πληροφορίες που μας παρέχει ο κατάλογος συμετασχόντων στην Αργοναυτική εκστρατεία, διαπιστώνεται ότι ο Ηρακλής είναι της γενιάς των Λαέρτη, Άκαστου και Θησέα. Άρα, αν ζούσε όταν ήταν παιδί ο Οδυσσέας, θα ήταν ο ίδιος γέροντας, που όμως ακόμα και τότε διατηρούσε, ακόμα πιο αυξημένες τις ιδιότητες που προείπαμε, εξαιτίας ενός απαράδεκτου γεγονότος.
ΤΟ ΤΟΞΟ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΑ
Υποβιβασμός με σκοπό την καταξίωση του Οδυσσέα.
Υποβιβασμός με σκοπό την καταξίωση του Οδυσσέα.
Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία φ’ 11-38:
…Όπου και τόξο έκειτο με ήχο όταν παλλόταν μαζί με τη φαρέτρα
υποδοχή βελών, πολλές και μέσα ήσαν σαΐτες που πονούν,
δώρα, τα πού ’δωκε σ’ αυτόν φίλος από τα ξένα που «πέτυχε» στη Λακεδαίμονα
ο Ευρυτίδης Ίφιτος τελείως όμοιος των αθανάτων.
Και στη Μεσσήνη με αυτόν οι δρόμοι τους συμπέσανε αλλήλων
μέσα στου επιδέξιου Ορτίλοχου τον οίκο. Ήτοι ο Οδυσσεύς
ήλθε κατόπιν χρέους, που ο δήμος όλος σε αυτόν ανέθεσε
διότι αιγοπρόβατα “σηκώσανε” Μεσσήνιοι άνδρες εξ Ιθάκης
με πλοία φορτηγά (μέσα απ’ τα μαντριά) τριακόσια και με τους βοσκούς.
Ένεκ’ αυτών οδόν πολλή (σ’ αποστολή) ήλθε ο Οδυσσεύς από (μακριά)
παιδί ακόμα· προώθησε διότι ο πατήρ κι οι γέροντες οι άλλοι.
Ίφιτος απ’ την άλλη αναζητώντας ίππους, που κλάπηκαν από αυτόν
δώδεκα θηλυκές, και κάτω (απ’ το μαστό) ημίονοι που αντέχουν τη δουλειά·
τα που και έπειτα γι’ αυτόν αιτία φόνου θα εγένοντο και μοίρας ριζικό,
στου Δία τον υιό αφίκετο επειδή που “η ψυχή του να το λέει” (κρατερή),
παλικαρά τον Ηρακλή, μεγάλων έργων πολυθρύλητο,
ο που τον κατασκότωσε φιλοξενούμενος κι ας ήταν μες στο σπίτι το δικό του,
άθλιος, δεν φοβήθηκε τη μήνιν των θεών ούτε και το τραπέζι
αυτό, το που παρέθεσε γι’ αυτόν· ...έπειτα δε από αυτό σκότωσε και τον ίδιο,
κράτησε και αυτός ίππους με δυνατές οπλές μέσα στο κάστρο (το δικό του).
Αναζητώντας (όλα) αυτά με Οδυσσέα συναντήθηκε, και έδωκε το τόξο,
αυτό μεν πριν που έφερε ο Εύρυτος ο μέγας, ύστερα στο παιδί του
αποθνήσκων εγκατέλειψε εντός των ανακτόρων υψηλών.
Σ’ αυτόν δε Οδυσσεύς ξίφος οξύ και έδωκε ακόντιο «γενναίο»,
αρχή εγκάρδιας φιλίας απ’ τα ξένα, σ’ ένα τραπέζι όμως δεν
γνωρίστηκαν ο ένας με τον άλλο· διότι πριν υιός Διός εσκότωσε
τον Ευρυτίδη Ίφιτο που έμοιαζε με τους αθάνατους,
αυτός που έδωκε το τόξο σε αυτόν.
…Όπου και τόξο έκειτο με ήχο όταν παλλόταν μαζί με τη φαρέτρα
υποδοχή βελών, πολλές και μέσα ήσαν σαΐτες που πονούν,
δώρα, τα πού ’δωκε σ’ αυτόν φίλος από τα ξένα που «πέτυχε» στη Λακεδαίμονα
ο Ευρυτίδης Ίφιτος τελείως όμοιος των αθανάτων.
Και στη Μεσσήνη με αυτόν οι δρόμοι τους συμπέσανε αλλήλων
μέσα στου επιδέξιου Ορτίλοχου τον οίκο. Ήτοι ο Οδυσσεύς
ήλθε κατόπιν χρέους, που ο δήμος όλος σε αυτόν ανέθεσε
διότι αιγοπρόβατα “σηκώσανε” Μεσσήνιοι άνδρες εξ Ιθάκης
με πλοία φορτηγά (μέσα απ’ τα μαντριά) τριακόσια και με τους βοσκούς.
Ένεκ’ αυτών οδόν πολλή (σ’ αποστολή) ήλθε ο Οδυσσεύς από (μακριά)
παιδί ακόμα· προώθησε διότι ο πατήρ κι οι γέροντες οι άλλοι.
Ίφιτος απ’ την άλλη αναζητώντας ίππους, που κλάπηκαν από αυτόν
δώδεκα θηλυκές, και κάτω (απ’ το μαστό) ημίονοι που αντέχουν τη δουλειά·
τα που και έπειτα γι’ αυτόν αιτία φόνου θα εγένοντο και μοίρας ριζικό,
στου Δία τον υιό αφίκετο επειδή που “η ψυχή του να το λέει” (κρατερή),
παλικαρά τον Ηρακλή, μεγάλων έργων πολυθρύλητο,
ο που τον κατασκότωσε φιλοξενούμενος κι ας ήταν μες στο σπίτι το δικό του,
άθλιος, δεν φοβήθηκε τη μήνιν των θεών ούτε και το τραπέζι
αυτό, το που παρέθεσε γι’ αυτόν· ...έπειτα δε από αυτό σκότωσε και τον ίδιο,
κράτησε και αυτός ίππους με δυνατές οπλές μέσα στο κάστρο (το δικό του).
Αναζητώντας (όλα) αυτά με Οδυσσέα συναντήθηκε, και έδωκε το τόξο,
αυτό μεν πριν που έφερε ο Εύρυτος ο μέγας, ύστερα στο παιδί του
αποθνήσκων εγκατέλειψε εντός των ανακτόρων υψηλών.
Σ’ αυτόν δε Οδυσσεύς ξίφος οξύ και έδωκε ακόντιο «γενναίο»,
αρχή εγκάρδιας φιλίας απ’ τα ξένα, σ’ ένα τραπέζι όμως δεν
γνωρίστηκαν ο ένας με τον άλλο· διότι πριν υιός Διός εσκότωσε
τον Ευρυτίδη Ίφιτο που έμοιαζε με τους αθάνατους,
αυτός που έδωκε το τόξο σε αυτόν.
Γιατί το κάνει αυτό ο Όμηρος;
Διότι σε εποχή που πρόσφατα κυριάρχησαν οι Δωριείς-Ηρακλειδείς, ο Ηρακλέας αποτελεί σύμβολο γι’ αυτούς. Ο Όμηρος εξυμνεί τη δόξα και το μεγαλείο των ηττημένων Αχαιών και γι’ αυτό προσπαθεί να παρουσιάσει ως μεγαλύτερο ήρωα τον Οδυσσέα και να εξευτελίσει τον Ηρακλέα !
Διότι σε εποχή που πρόσφατα κυριάρχησαν οι Δωριείς-Ηρακλειδείς, ο Ηρακλέας αποτελεί σύμβολο γι’ αυτούς. Ο Όμηρος εξυμνεί τη δόξα και το μεγαλείο των ηττημένων Αχαιών και γι’ αυτό προσπαθεί να παρουσιάσει ως μεγαλύτερο ήρωα τον Οδυσσέα και να εξευτελίσει τον Ηρακλέα !
Ας δούμε και το πρωτότυπο:
"... ἔνθα δὲ τόξον κεῖτο παλίντονον ἠδὲ φαρέτρη
ἰοδόκος, πολλοὶ δ᾽ ἔνεσαν στονόεντες ὀιστοί,
δῶρα, τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
Ἴφιτος Εὐρυτίδης ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν.
Τὼ δ᾽ ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιιν
οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος. Ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλεν·
μῆλα γὰρ ἐξ Ἰθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
νηυσὶ πολυκλήισι τριηκόσι᾽ ἠδὲ νομῆας.
20 Τῶν ἕνεκ᾽ ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν Ὀδυσσεὺς
παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες.
Ἴφιτος αὖθ᾽ ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δ᾽ ἡμίονοι ταλαεργοί·
αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα φόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
25 ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμον,
φῶθ᾽ Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,
ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,
σχέτλιος, οὐδὲ θεῶν ὄπιν ᾐδέσατ᾽ οὐδὲ τράπεζαν
τὴν, ἥν οἱ παρέθηκεν· ἔπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν,
30 ἵππους δ᾽ αὐτὸς ἔχε κρατερώνυχας ἐν μεγάροισιν.
Tὰς ἐρέων Ὀδυσῆι συνήντετο, δῶκε δὲ τόξον,
τὸ πρὶν μέν ῥ᾽ ἐφόρει μέγας Εὔρυτος, αὐτὰρ ὁ παιδὶ
κάλλιπ᾽ ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσιν.
Tῷ δ᾽ Ὀδυσεὺς ξίφος ὀξὺ καὶ ἄλκιμον ἔγχος ἔδωκεν
ἀρχὴν ξεινοσύνης προσκηδέος, οὐδὲ τραπέζῃ
γνώτην ἀλλήλων· πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν
Ἴφιτον Εὐρυτίδην ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν,
ὅς οἱ τόξον ἔδωκε...."
"... ἔνθα δὲ τόξον κεῖτο παλίντονον ἠδὲ φαρέτρη
ἰοδόκος, πολλοὶ δ᾽ ἔνεσαν στονόεντες ὀιστοί,
δῶρα, τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
Ἴφιτος Εὐρυτίδης ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν.
Τὼ δ᾽ ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιιν
οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος. Ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλεν·
μῆλα γὰρ ἐξ Ἰθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
νηυσὶ πολυκλήισι τριηκόσι᾽ ἠδὲ νομῆας.
20 Τῶν ἕνεκ᾽ ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν Ὀδυσσεὺς
παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες.
Ἴφιτος αὖθ᾽ ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δ᾽ ἡμίονοι ταλαεργοί·
αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα φόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
25 ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμον,
φῶθ᾽ Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,
ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,
σχέτλιος, οὐδὲ θεῶν ὄπιν ᾐδέσατ᾽ οὐδὲ τράπεζαν
τὴν, ἥν οἱ παρέθηκεν· ἔπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν,
30 ἵππους δ᾽ αὐτὸς ἔχε κρατερώνυχας ἐν μεγάροισιν.
Tὰς ἐρέων Ὀδυσῆι συνήντετο, δῶκε δὲ τόξον,
τὸ πρὶν μέν ῥ᾽ ἐφόρει μέγας Εὔρυτος, αὐτὰρ ὁ παιδὶ
κάλλιπ᾽ ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσιν.
Tῷ δ᾽ Ὀδυσεὺς ξίφος ὀξὺ καὶ ἄλκιμον ἔγχος ἔδωκεν
ἀρχὴν ξεινοσύνης προσκηδέος, οὐδὲ τραπέζῃ
γνώτην ἀλλήλων· πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν
Ἴφιτον Εὐρυτίδην ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν,
ὅς οἱ τόξον ἔδωκε...."
Το συμπέρασμα για εμάς είναι ότι η Οδύσσεια είναι έργο ενός, του Ομήρου, γιατί έχει έντονη σκοπιμότητα προβολής συγκεκριμένων πραγμάτων και ειδικά, όπως λέει και ο χρησμός του Μαντείου τω Δελφών προς τον Αδριανό, των προγόνων του ίδιου του Ομήρου τον Νέστορα και τον Οδυσσέα !!
ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ:
Από ποια γειτονικά βασίλεια ξεκίνησε η κατάρρευση, η προδοσία και η παράδοση της Ιθάκης και της Πύλου στους Δωριείς;
Η εμπάθεια που παρουσιάζεται στην Οδύσσεια για τη Σάμη (σημερινή Ιθάκη) με τον μνηστήρα Κτήσιππο και για τη Μεσσήνη με τις συμμορίες ζωοκλεπτών, είναι δυο σοβαρές ενδείξεις. Άλλωστε στον Πισσαετό, τα Μηκυναικά ευρήματα με τον κωδικό ‘’αλαλκομενές’’, δεν έχουν ίχνη φωτιάς, ενώ η Μεσσήνη συνεχίζει να ακμάζει για πολλούς αιώνες ειρηνικά μετά την επέλαση των Δωριέων…
Από ποια γειτονικά βασίλεια ξεκίνησε η κατάρρευση, η προδοσία και η παράδοση της Ιθάκης και της Πύλου στους Δωριείς;
Η εμπάθεια που παρουσιάζεται στην Οδύσσεια για τη Σάμη (σημερινή Ιθάκη) με τον μνηστήρα Κτήσιππο και για τη Μεσσήνη με τις συμμορίες ζωοκλεπτών, είναι δυο σοβαρές ενδείξεις. Άλλωστε στον Πισσαετό, τα Μηκυναικά ευρήματα με τον κωδικό ‘’αλαλκομενές’’, δεν έχουν ίχνη φωτιάς, ενώ η Μεσσήνη συνεχίζει να ακμάζει για πολλούς αιώνες ειρηνικά μετά την επέλαση των Δωριέων…
-Ηρακλής του Λυσίππου 3ος αιώνας π.Χ. ελληνιστική περίοδος ή από την αυτοκρατορική εποχή αντίγραφο από το πρωτότυπο του Λύσιππου.
-Προτομή Κόμμοδου ως Ηρακλής με λεοντή σε υπερμεγέθη ανάγλυφο λίθο από χαλκηδόνιο (2ος αι.)
-https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images…
-Προτομή Κόμμοδου ως Ηρακλής με λεοντή σε υπερμεγέθη ανάγλυφο λίθο από χαλκηδόνιο (2ος αι.)
-https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images…
Θα ήταν ορθότερο πριν βγάζουμε συμπεράσματα για την παρουσίαση και τους χαρακτηρισμούς του Ηρακλή από τον «Όμηρο» να γίνεται η σωστή μετάφραση στα αντίστοιχα σημεία, γιατί τουλάχιστον εγώ καταλαβαίνω τελείως διαφορετικά πράγματα από τα αναφερόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα είμαι δεούτελος φαίνεται και μακάρι γιατί κάτι τέτοιοι ζούνε ευτυχισμένοι στον κόσμο τσου.
Χα χα χα χα.