Στην Μάνα μου Διαμάντω
Πρωΐ σηκώθηκα με την αυγή
στον κήπο κάθησα όπως κι εσύ
καφέ ετοίμασα, τσάϊ λουΐζα
κι οπτασία σου ήλθε και κάθισε μαζί μου μάνα.
Κουβέντα άρχισες για τα παλιά
που ’ταν το σπίτι μας σωστή φωλιά.
Μου είπες για όνειρα που έκανες νέα
για τον καθένα μας ξεχωριστά.
Το χέρι άπλωσες να χαϊδέψεις
αργά τη ρίζα κι ένα κλαδάκι απ’ τη λουΐζα,
που ’χες φυτέψει μεσ’ στην αυλή.
Μου ’πες εκεί ψηλά στο εικονοστάσι
έχεις κρεμάσει τη μητρική για μας στοργή.
23-4-2018 Πάτρα
Καπετά Γιώργος Σπηλιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου