Στα κουρλογυρίσματά μας με τσι Κολέϊσες (φίλες) μου απάς στην παλαιά Σκάλα απαντήσαμε (συναντήσαμε) σε ένα χωράφι έδεκει στα Γρουζαίικα ετούτο το παλαιό λεωφορείο, λησμονημένο (ξεχασμένο) σε μία μάντα (μεριά) μας ετηρούσε με λεμέντο (παράπονο) μα και σε ελόου μας εσγάρλισε (σκάλισε) η αφεντιά του ούλες τση νιότης μας τσι καροτσαρίες (βόλτες με αυτοκίνητο).
Για την Λοΐζα και τη Λούλα που τα γεννητάτα τσου και το ανάστημά (θρέμμα) τους ήταν έδεπα στο νησί και πηαίνανε και στο σκολειό με δαύτα ακόμη περσότερα κουάδρα (εικονες) και ιστορίες εβγάνανε όσο το ετηράγανε!
Ελόου μου εθυμούμαι κάτι καλοκαίρια μοναχά που ερκόμουνα με την νόνα μου και τα δύο λεωφορεία έδεπα στον Ελειό ήταν συγγενολόι τση νόνας μου ο γέρο Κουρκουμέλης ο Αντρέας ο χοντρός ήτανε γαμπρός τση τόμου έχε τη μιτσή της την αδρεφή και παντού μας έπηαινε, επατούσανε και κάτι πορδόμυλους (καυγάδες) κουνιάδα και γαμπρός μα ήταν του μομέντου (στιγμή) θα εθυμάστε τσου παλαιούς Κεφαλονίτες βλαστήμια και γκρίνα με το τσάχαλο (σκουπιδάκι) ήταν και η νόνα μου εκειό που θέλω, θέλω... Με ρέμπελους (χαλασμένους) και ανάσβολους (δύσκολους) τσου δρόμους τότενες να την πάει και όξου από το Πορτόνι τση! Το τι έκοφτε ο ένας στον άλλονε ήτανε και οι δύο καλές μοσκοβολιές, μα απέ την έπηαινε τση επέρναγε εκειό που ήθελε, έλεγε στα στερνά (στο τέλος) ο ένας τον άλλονε Θεόκουρλο και ούλα απέ όπως το μέλι!
Το άλλο το λεωφορείο το έχε ο γαμπρός του αδρεφού τση του Παπά Βαγγέλη ο Διονύσης ο Χιόνης (Τζαρλής)!
Ώ!!! τι παραστάσεις έδινε μέσαθε στο λεωφορείο, όταν ακούαμε να έρκεται ο Τζαρλής με τσί καραμούζες του για κόρνες, βόγια, γαϊδούρια, γίδια, ενόμισες πως αριβάρουν,τα παιδοβόλια ετρύφταμε τα χέρια μου ότι θα χασκίσουμε (γελάσουμε) μέχρι το Αργοστόλι που επηαίναμε !
Ότα μπαίναμε μέσαθε αρκίναγε να φορεί περούκες και μέσα σε ούλες τσι φωνές που άλλαχτε και επαρουσίαζε ολάκερο πρόγραμμα ήταν και ευκείνη η φωνή του Παλαβονικόλα από τον Λουρδά και παρλάριζε τσι ιστορίες του !
Βεραμέντε ο Παλαβονικόλας ο ψημένος που ήταν πρώτος ξάδερφος τση νόνας μου και του πεθερού του έχε περάσει τύφο όταν ήτανε μιτσός και έκαμε πολλά κουρλοπάλαβα !
Όσοι είσαστε από έδεπα τον Πόρο, Ελειό και το Αργοστόλι ούλα ευκειά τα προσώπατα που έλεγε και η νόνα μου, αμά και τσι Ιστορίες θα τσι θυμηθήκατε!
Καλό βράδυ εύκομαι σε ούλους μας με τσι ανάμνησες του τότενες! — στην τοποθεσία Παλιά Σκάλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου