Η ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ για την συνχώνευση σχολείων

«Καμία Συγχώνευση Σχολείου»
Τα χωριά μας ερημώνουν. Η ανεπάρκεια πολιτικών και Διευθυντών δεν μπορεί να οδηγεί σε νέα χειρότερη βλαβερή κατάσταση την ήδη προβληματική παιδεία μας. Η ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων στις 28-1-11 πήρε καθαρή θέση κατά της συγχώνευσης των σχολείων. Επισημαίνω το γεγονός ότι τη δεκαετία του 1920 οι κυβερνήσεις Ελευθερίου Βενιζέλου και Αλέξανδρου Παπαναστασίου, με υπουργό Παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου έκτισαν σχολικό κτίριο σε κάθε χωριό της Ελλάδας. Έκτισαν σχολικά κτίρια και στις πόλεις. Σχολικά κτίρια στατικά επαρκή μέχρι σήμερα, ψηλά, ευήλια, ευάερα, αρχιτεκτονικά πανέμορφα κτίρια. Σχολικά κτίρια ελκυστικά. Εκεί τα παιδιά των χωριών, τα παιδιά του φτωχού λαού έμαθαν γράμματα. Σχεδόν όλα αυτά τα πανέμορφα κτίρια σήμερα είναι εγκαταλελειμμένα ως σχολεία και ή είναι... αποθήκες ή εξυπηρετούν άλλες... ανάγκες ή τίποτα. Και όλα αυτά στη λογική… των συγχωνεύσεων, που μάζεψαν τα παιδιά στις πόλεις, σε πανάθλια σχολικά κτίρια-γράβες-φυλακές-αποκρουστικά. Αποδείχθηκε ότι οι συγχωνεύσεις απέτυχαν παταγωδώς. Τα παιδιά για να μεταφερθούν κάθε μέρα από το χωριό τους σε άλλο χωριό δαπανούν πολύ περισσότερο χρόνο, οι γονείς δαπανούν επίσης περισσότερο χρόνο, το κράτος επιβαρύνθηκε με τεράστια ποσά μεταφοράς και ταυτόχρονα κάθε χρόνο πέφτει το επίπεδο της παιδείας και ερημώνουν και τα χωριά μας. π.χ. στη Κέρκυρα 40 χωριά έμειναν χωρίς έστω και ένα καφενείο τα οποία έκλεισαν και από τις φορολογικές επιδρομές των κυβερνήσεων και ελλείψει πελατείας. Τα χωριά μας μένουν χωρίς ένα χώρο συνάντησης, ανταλλαγής πολιτικών και κοινωνικών απόψεων, έρμαια στην υποκουλτούρα του απολιτίκ, του life style, του ημίγυμνου της τηλεόρασης, της αποχαύνωσης και της αδράνειας αλλά και της απάθειας στα δρώμενα. Σήμερα, μετά από 90 χρόνια, η κυβέρνηση του εγγονού, Γιώργου Παπανδρέου αυταρχικά αποφασίζει να κλείσει σχολεία και να συγκεντρώνει το μαθητόκοσμο προς τα κέντρα και σε άθλια σχολικά κτίρια, καλλιεργώντας παράλληλα την αστυφιλία. Τα παιδιά του λαού έμαθαν γράμματα και σε μονοθέσια και σε διθέσια σχολεία στα χωριά μας, στα οποία ο εκπαιδευτικός είναι ψυχικά πιο κοντά στο μαθητή και δείχνει και μεγαλύτερη κατανόηση και φροντίδα. Τι θέλουν να μας πουν τώρα οι ανεγκέφαλοι; Έκλεισαν που έκλεισαν ελλείψει μαθητών τα δημοτικά σχολεία Οθωνών, Ερείκουσας και Μαθρακίου, θα κλείσουν και τα σχολεία του Κάλαμου και του Καστού και του Μεγανησίου; Η Ελλάδα με αυτές τις ανόητες πολιτικές ερημώνει εκεί που χρειάζεται να’ ναι πιο ισχυρή, στα ακριτικά νησιά και στα χωριά μας. Πρέπει να ξαναγυρίσουμε στη προσέγγιση ο μαθητής να’ χει σχολείο όσο πιο κοντά γίνεται στο σπίτι του. Η συγχώνευση των σχολείων θα είναι άλλο ένα έγκλημα σε βάρος της παιδείας του λαού.