εστάλη από Βασίλη Λορετζάτο
Ήταν 17 Μαΐου του 1897 όταν η γερμανική εφημερίδα Schlei-Bote δημοσίευε άρθρο για την τότε πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας μας.
Ήταν 17 Μαΐου του 1897 όταν η γερμανική εφημερίδα Schlei-Bote δημοσίευε άρθρο για την τότε πολιτική, οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας μας.
116 χρόνια μετά, το δημοσίευμα μοιάζει να είναι επίκαιρο και να αναφέρεται στο σήμερα.
"Το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα διασπαθίζεται αμέσως αφού δεν γίνεται καμία αξιόλογη προσπάθεια αξιοποίησής του προς το συμφέρον της χώρας... Στη σύγχρονη Ελλάδα ωστόσο είθισται οι υποστηρικτές του εκάστοτε πρωθυπουργού και οι δικοί του άνθρωποι να θεωρούν αποκλειστικό τους προνόμιο να πληρώνουν όσο λιγότερους φόρους γίνεται στο κράτος ή ακόμη καλύτερα να μην πληρώνουν καθόλου", αναφέρεται σε ένα σημείο.
Το απόσπασμα δημοσιεύτηκε από το Γερμανό συγγραφέα Dirk Muller στο βιβλίο του "Σύγκρουση" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Στο νέο βιβλίο του, ο Γερμανός συγγραφέας αναφέρεται στον ρόλο των Ελλήνων πολιτικών, Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμου, Σαμαρά, καθώς και του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και προσπαθεί να απαντήσει στα ερωτήματα "ποιοι πυροδότησαν την πύρινη λαίλαπα που κατακαίει την Ελλάδα", "ποιοι την κατευθύνουν" και "γιατί ξεπουλιέται ο φυσικός πλούτος της χώρας".
Αναλυτικά:
"Μπορεί το ελληνικό κράτος να είναι φτωχό, αλλά δεν ευθύνεται αυτό. Χειρότερη ακόμη και από τη φτώχεια του όμως είναι η δεινή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Όποια και αν είναι η σύνθεση των υπουργείων, υπάρχει μονίμως έλλειψη χρηματικών πόρων. Εκατομμύρια και εκατομμύρια που κανονικά θα έπρεπε να διατίθενται για την υλοποίηση μεγάλων και ωφέλιμων για τη χώρα έργων μπαίνουν σε άλλες τσέπες αντί για τις τσέπες των μηχανικών και των εργατών που εκτελούν τις εργασίες.
Ενδεικτικά, κατά την κατασκευή της περίφημης διώρυγας της Κορίνθου εξανεμίστηκαν 80 εκατομμύρια.
Μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα από την Τουρκία στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας έως τους γάμους του διαδόχου του θρόνου πρίγκιπα Κωνσταντίνου με την πριγκίπισσα της Σοφία της Πρωσίας, οι έλληνες υπουργοί Οικονομικών τσέπωναν το ένα δάνειο ύψους 100 εκατομμυρίων μετά το άλλο, Μεγάλες τράπεζες στο Γερμανικό Ράιχ, στη Γαλλία και στην Αγγλία αναλάμβαναν με προθυμία τη διαμεσολάβηση και όλα αυτά τα πανέμορφα ποσά που η αξία τους έχει πλέον απομειωθεί κατά τα 2/3 θα πάνε χαμένα αν δεν προκύψει βέβαια ανατροπή του καθεστώτος.
Το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα διασπαθίζεται αμέσως αφού δεν γίνεται καμία αξιόλογη προσπάθεια αξιοποίησής του προς το συμφέρον της χώρας. Ακόμη και για στρατιωτικούς σκοπούς δεν απομένει τίποτα. Τα δανειζόμενα κεφάλαια βρέθηκαν πρόσφατα στο επίκεντρο της διαμάχης για τις τρέχουσες κρατικές δαπάνες, τις οποίες οφείλουν να καλύψουν οι φορολογούμενοι πολίτες.
Στη σύγχρονη Ελλάδα ωστόσο είθισται οι υποστηρικτές του εκάστοτε πρωθυπουργού και οι δικοί του άνθρωποι να θεωρούν αποκλειστικό τους προνόμιο να πληρώνουν όσο λιγότερους φόρους γίνεται στο κράτος ή ακόμη καλύτερα να μην πληρώνουν καθόλου.
Καθώς η Ελλάδα αλλάζει περίπου δύο κυβερνήσεις το χρόνο, μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσοι από τους πληρωτέους φόρους καταβάλλονται τελικά. Πόσα τρυφερά και στοργικά συναισθήματα τρέφουν οι κυβερνήσεις για τους ψηφοφόρους αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλοι οι υπουργοί ψήφισαν εντελώς αβασάνιστα υπέρ της μείωσης των αποδόσεων για τους ξένους κατόχους ελληνικών κρατικών τίτλων, ενώ στους Έλληνες κατόχους εξακολουθούν να καταβάλλονται κανονικά".
Το "ΔΝΤ" του 1897
Υπενθυμίζεται ότι τον Δεκέμβριο του 1893 η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση. Είχε προηγηθεί μια μακρά περίοδος οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Από το 1879, αφού άνοιξαν οι ξένες χρηματαγορές για την Ελλάδα, το ελληνικό κράτος είχε συνάψει πολλά εξωτερικά δάνεια και είχε αυξήσει υπερβολικά τη φορολογία - με έμμεσους φόρους στην κατανάλωση - για να μπορέσει να αυξήσει τα δημόσια έσοδα. Η σταφιδική κρίση εξάλλου είχε πλήξει τις εξαγωγές και είχε μειώσει σημαντικά την εισροή συναλλάγματος.
Στην αναζήτηση νέου δανείου ο Τρικούπης είχε προσκρούσει στον αγγλογαλλικό ανταγωνισμό, με τους Άγγλους να συναινούν στην παραχώρηση δανείων και τους Γάλλους να επιδιώκουν την πτώχευση, η οποία τελικά συνέβη.
Παρά την πτώχευση, η ελληνική κοινωνία επέμενε στα αλυτρωτικά της οράματα και ενεπλάκη σε έναν καταστροφικό πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μετά την ήττα το 1897 επιβλήθηκε στην Ελλάδα διεθνής οικονομικός έλεγχος με στόχο να καταβάλει η Ελλάδα πολεμική αποζημίωση στην Τουρκία και να υπάρξουν πρόσοδοι για την αποπληρωμή των ξένων δανείων.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Ο Dirk Muller, γνωστός και ως "Mr. Dax", δημοφιλής συγγραφέας και ανεξάρτητος οικονομικός αναλυτής στη Γερμανία, παρουσιάζει στη Σύγκρουση τα αποτελέσματα των πολυετών ερευνών του που κόβουν την ανάσα. Στην πολυσύνθετη παγκόσμια οικονομική κρίση που βιώνουμε, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, εκτυλίσσεται ένα οικονομικό μυθιστόρημα μυστηρίου, με κεντρικά θέματα την πολυπόθητη πρόσβαση στον ορυκτό πλούτο, τη νομισματική ισχύ και την πολιτική κυριαρχία.
Όμως η Ευρώπη έχει τις δυνατότητες να υπερισχύσει σε αυτή τη διεθνή οικονομική σύγκρουση και να κερδίσει ένα καλύτερο αύριο. Ο Dirk Muller διαβλέπει τη μεγάλη ευκαιρία της Ευρώπης να εισέλθει σε ένα χρυσό αιώνα μέσα από τη στροφή της Γηραιάς Ηπείρου προς τον τομέα της ενέργειας και τις εκτεταμένες επενδύσεις στις υποδομές.
Αλλά όπου υπάρχουν ευκαιρίες, καραδοκούν και κίνδυνοι. Η καθοριστική σύγκρουση ξεκινά ανελέητη. Και ο Ντιρκ Μίλερ φροντίζει να μας βάλει στο παιχνίδι.
Ο Dirk Muller εργάστηκε για σχεδόν είκοσι χρόνια στο Χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης. Σήμερα, ο επονομαζόμενος "Mr. Dax", ένας από τους διασημότερους χρηματιστηριακούς αναλυτές, παραχωρεί συνεντεύξεις σε τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα και παράλληλα πραγματοποιεί πολυάριθμες διαλέξεις.
Το 2009 δημοσιεύθηκε το bestseller του Crashkurs, στο οποίο εξηγεί πώς οδηγηθήκαμε στην οικονομική κρίση που βιώνουμε μέχρι σήμερα. Το 2011 εκδόθηκε το Cashkurs, που παρέχει χρηματοοικονομικές συμβουλές για αρχάριους και προχωρημένους και το οποίο ανέβηκε στην κορυφή της λίστας των bestsellers του περιοδικού Spiegel.
"Το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα διασπαθίζεται αμέσως αφού δεν γίνεται καμία αξιόλογη προσπάθεια αξιοποίησής του προς το συμφέρον της χώρας... Στη σύγχρονη Ελλάδα ωστόσο είθισται οι υποστηρικτές του εκάστοτε πρωθυπουργού και οι δικοί του άνθρωποι να θεωρούν αποκλειστικό τους προνόμιο να πληρώνουν όσο λιγότερους φόρους γίνεται στο κράτος ή ακόμη καλύτερα να μην πληρώνουν καθόλου", αναφέρεται σε ένα σημείο.
Το απόσπασμα δημοσιεύτηκε από το Γερμανό συγγραφέα Dirk Muller στο βιβλίο του "Σύγκρουση" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Στο νέο βιβλίο του, ο Γερμανός συγγραφέας αναφέρεται στον ρόλο των Ελλήνων πολιτικών, Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, Παπαδήμου, Σαμαρά, καθώς και του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και προσπαθεί να απαντήσει στα ερωτήματα "ποιοι πυροδότησαν την πύρινη λαίλαπα που κατακαίει την Ελλάδα", "ποιοι την κατευθύνουν" και "γιατί ξεπουλιέται ο φυσικός πλούτος της χώρας".
Αναλυτικά:
"Μπορεί το ελληνικό κράτος να είναι φτωχό, αλλά δεν ευθύνεται αυτό. Χειρότερη ακόμη και από τη φτώχεια του όμως είναι η δεινή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Όποια και αν είναι η σύνθεση των υπουργείων, υπάρχει μονίμως έλλειψη χρηματικών πόρων. Εκατομμύρια και εκατομμύρια που κανονικά θα έπρεπε να διατίθενται για την υλοποίηση μεγάλων και ωφέλιμων για τη χώρα έργων μπαίνουν σε άλλες τσέπες αντί για τις τσέπες των μηχανικών και των εργατών που εκτελούν τις εργασίες.
Ενδεικτικά, κατά την κατασκευή της περίφημης διώρυγας της Κορίνθου εξανεμίστηκαν 80 εκατομμύρια.
Μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα από την Τουρκία στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας έως τους γάμους του διαδόχου του θρόνου πρίγκιπα Κωνσταντίνου με την πριγκίπισσα της Σοφία της Πρωσίας, οι έλληνες υπουργοί Οικονομικών τσέπωναν το ένα δάνειο ύψους 100 εκατομμυρίων μετά το άλλο, Μεγάλες τράπεζες στο Γερμανικό Ράιχ, στη Γαλλία και στην Αγγλία αναλάμβαναν με προθυμία τη διαμεσολάβηση και όλα αυτά τα πανέμορφα ποσά που η αξία τους έχει πλέον απομειωθεί κατά τα 2/3 θα πάνε χαμένα αν δεν προκύψει βέβαια ανατροπή του καθεστώτος.
Το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα διασπαθίζεται αμέσως αφού δεν γίνεται καμία αξιόλογη προσπάθεια αξιοποίησής του προς το συμφέρον της χώρας. Ακόμη και για στρατιωτικούς σκοπούς δεν απομένει τίποτα. Τα δανειζόμενα κεφάλαια βρέθηκαν πρόσφατα στο επίκεντρο της διαμάχης για τις τρέχουσες κρατικές δαπάνες, τις οποίες οφείλουν να καλύψουν οι φορολογούμενοι πολίτες.
Στη σύγχρονη Ελλάδα ωστόσο είθισται οι υποστηρικτές του εκάστοτε πρωθυπουργού και οι δικοί του άνθρωποι να θεωρούν αποκλειστικό τους προνόμιο να πληρώνουν όσο λιγότερους φόρους γίνεται στο κράτος ή ακόμη καλύτερα να μην πληρώνουν καθόλου.
Καθώς η Ελλάδα αλλάζει περίπου δύο κυβερνήσεις το χρόνο, μπορεί κανείς να υπολογίσει πόσοι από τους πληρωτέους φόρους καταβάλλονται τελικά. Πόσα τρυφερά και στοργικά συναισθήματα τρέφουν οι κυβερνήσεις για τους ψηφοφόρους αποδεικνύεται από το γεγονός ότι όλοι οι υπουργοί ψήφισαν εντελώς αβασάνιστα υπέρ της μείωσης των αποδόσεων για τους ξένους κατόχους ελληνικών κρατικών τίτλων, ενώ στους Έλληνες κατόχους εξακολουθούν να καταβάλλονται κανονικά".
Το "ΔΝΤ" του 1897
Υπενθυμίζεται ότι τον Δεκέμβριο του 1893 η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση. Είχε προηγηθεί μια μακρά περίοδος οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Από το 1879, αφού άνοιξαν οι ξένες χρηματαγορές για την Ελλάδα, το ελληνικό κράτος είχε συνάψει πολλά εξωτερικά δάνεια και είχε αυξήσει υπερβολικά τη φορολογία - με έμμεσους φόρους στην κατανάλωση - για να μπορέσει να αυξήσει τα δημόσια έσοδα. Η σταφιδική κρίση εξάλλου είχε πλήξει τις εξαγωγές και είχε μειώσει σημαντικά την εισροή συναλλάγματος.
Στην αναζήτηση νέου δανείου ο Τρικούπης είχε προσκρούσει στον αγγλογαλλικό ανταγωνισμό, με τους Άγγλους να συναινούν στην παραχώρηση δανείων και τους Γάλλους να επιδιώκουν την πτώχευση, η οποία τελικά συνέβη.
Παρά την πτώχευση, η ελληνική κοινωνία επέμενε στα αλυτρωτικά της οράματα και ενεπλάκη σε έναν καταστροφικό πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μετά την ήττα το 1897 επιβλήθηκε στην Ελλάδα διεθνής οικονομικός έλεγχος με στόχο να καταβάλει η Ελλάδα πολεμική αποζημίωση στην Τουρκία και να υπάρξουν πρόσοδοι για την αποπληρωμή των ξένων δανείων.
Βιογραφικό Συγγραφέα
Ο Dirk Muller, γνωστός και ως "Mr. Dax", δημοφιλής συγγραφέας και ανεξάρτητος οικονομικός αναλυτής στη Γερμανία, παρουσιάζει στη Σύγκρουση τα αποτελέσματα των πολυετών ερευνών του που κόβουν την ανάσα. Στην πολυσύνθετη παγκόσμια οικονομική κρίση που βιώνουμε, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, εκτυλίσσεται ένα οικονομικό μυθιστόρημα μυστηρίου, με κεντρικά θέματα την πολυπόθητη πρόσβαση στον ορυκτό πλούτο, τη νομισματική ισχύ και την πολιτική κυριαρχία.
Όμως η Ευρώπη έχει τις δυνατότητες να υπερισχύσει σε αυτή τη διεθνή οικονομική σύγκρουση και να κερδίσει ένα καλύτερο αύριο. Ο Dirk Muller διαβλέπει τη μεγάλη ευκαιρία της Ευρώπης να εισέλθει σε ένα χρυσό αιώνα μέσα από τη στροφή της Γηραιάς Ηπείρου προς τον τομέα της ενέργειας και τις εκτεταμένες επενδύσεις στις υποδομές.
Αλλά όπου υπάρχουν ευκαιρίες, καραδοκούν και κίνδυνοι. Η καθοριστική σύγκρουση ξεκινά ανελέητη. Και ο Ντιρκ Μίλερ φροντίζει να μας βάλει στο παιχνίδι.
Ο Dirk Muller εργάστηκε για σχεδόν είκοσι χρόνια στο Χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης. Σήμερα, ο επονομαζόμενος "Mr. Dax", ένας από τους διασημότερους χρηματιστηριακούς αναλυτές, παραχωρεί συνεντεύξεις σε τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα και παράλληλα πραγματοποιεί πολυάριθμες διαλέξεις.
Το 2009 δημοσιεύθηκε το bestseller του Crashkurs, στο οποίο εξηγεί πώς οδηγηθήκαμε στην οικονομική κρίση που βιώνουμε μέχρι σήμερα. Το 2011 εκδόθηκε το Cashkurs, που παρέχει χρηματοοικονομικές συμβουλές για αρχάριους και προχωρημένους και το οποίο ανέβηκε στην κορυφή της λίστας των bestsellers του περιοδικού Spiegel.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου