ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με παρουσία πλήθους κόσμου, εκπροσώπων φορέων, μελών του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πολιτών, διεξήχθη το βράδυ της Τρίτης 30/6, στην «Πλακάδα τ’ Αγιού», ο ανοιχτός δημόσιος απολογισμός του βουλευτή Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Σαμοΐλη για τον ένα χρόνο δράσης του εντός και εκτός Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Στην εκδήλωση παρίσταντο και χαιρέτισαν η Κερκυραία -απολυμένη πια- δημοσιογράφος της ΕΡΤ Αννέτα Καββαδία, καθώς επίσης ο επικεφαλής της Περιφερειακής παράταξης “ΑΝ.Α.Σ.Α. για τα Ιόνια Νησιά” Θόδωρος Γαλιατσάτος και ο επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης “ΕΜΠΡΟΣ μ’ Εσένα για την Κέρκυρα” Γιώργος Ραιδεστινός.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του βουλευτή Κέρκυρας του ΣΥΡΙΖΑ.
1. ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Συμπολίτες και συμπολίτισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες.
Σας καλωσορίζω στη σημερινή εκδήλωση, που σκοπό έχει τον ετήσιο απολογισμό της κοινοβουλευτικής μου δράσης. Η επιλογή μου να απευθυνθώ ανοιχτά στον κόσμο, να λογοδοτήσω στους πολίτες της Κέρκυρας και να δεχτώ τη δημόσια κριτική τους, προκύπτει από το ήθος και τις αρχές που μου επιβάλει η αριστερή μας κουλτούρα. Προκύπτει από τη δέσμευσή μου -τόσο τη συνειδησιακή όσο και την ιδεολογική- αφενός μεν να υπερασπίζομαι τα δίκαια αιτήματα και τους δίκαιους αγώνες του λαού μας, αφετέρου δε να αφουγκράζομαι τις αγωνίες των συμπολιτών μου για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας.
Προκύπτει, αν θέλετε, από το σεβασμό που νιώθω προς όσους με εμπιστεύτηκαν να εκπροσωπώ την Αριστερά και ειδικότερα το ΣΥΡΙΖΑ και τον κερκυραϊκό λαό στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Ο κοινοβουλευτικός μου ρόλος καθορίστηκε από δυο σημαντικούς παράγοντες. Πρώτον, εκπροσωπώ ένα κόμμα βαθιά δημοκρατικό, με διασφαλισμένο το καταστατικό δικαίωμα στην πολυφωνία των ιδεολογικών ρευμάτων, με ισχυρό όραμα για το μέλλον και επαρκώς τεκμηριωμένες προτάσεις για το παρόν που, μετά το ιστορικό ιδρυτικό του Συνέδριο, κατοχυρώθηκε στη συνείδηση της κοινωνίας ως δύναμη ανατροπής. Δεύτερον, εκπροσωπώ μια σημαντική μερίδα ανθρώπων, που ζητούν διαφάνεια, καθαρότητα, ευθύτητα και τόλμη στην πολιτική πράξη, που ζητούν την ανατροπή της σημερινής κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης.
Συμπολίτες και συμπολίτισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες.
Σας καλωσορίζω στη σημερινή εκδήλωση, που σκοπό έχει τον ετήσιο απολογισμό της κοινοβουλευτικής μου δράσης. Η επιλογή μου να απευθυνθώ ανοιχτά στον κόσμο, να λογοδοτήσω στους πολίτες της Κέρκυρας και να δεχτώ τη δημόσια κριτική τους, προκύπτει από το ήθος και τις αρχές που μου επιβάλει η αριστερή μας κουλτούρα. Προκύπτει από τη δέσμευσή μου -τόσο τη συνειδησιακή όσο και την ιδεολογική- αφενός μεν να υπερασπίζομαι τα δίκαια αιτήματα και τους δίκαιους αγώνες του λαού μας, αφετέρου δε να αφουγκράζομαι τις αγωνίες των συμπολιτών μου για το παρόν και το μέλλον της κοινωνίας.
Προκύπτει, αν θέλετε, από το σεβασμό που νιώθω προς όσους με εμπιστεύτηκαν να εκπροσωπώ την Αριστερά και ειδικότερα το ΣΥΡΙΖΑ και τον κερκυραϊκό λαό στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Ο κοινοβουλευτικός μου ρόλος καθορίστηκε από δυο σημαντικούς παράγοντες. Πρώτον, εκπροσωπώ ένα κόμμα βαθιά δημοκρατικό, με διασφαλισμένο το καταστατικό δικαίωμα στην πολυφωνία των ιδεολογικών ρευμάτων, με ισχυρό όραμα για το μέλλον και επαρκώς τεκμηριωμένες προτάσεις για το παρόν που, μετά το ιστορικό ιδρυτικό του Συνέδριο, κατοχυρώθηκε στη συνείδηση της κοινωνίας ως δύναμη ανατροπής. Δεύτερον, εκπροσωπώ μια σημαντική μερίδα ανθρώπων, που ζητούν διαφάνεια, καθαρότητα, ευθύτητα και τόλμη στην πολιτική πράξη, που ζητούν την ανατροπή της σημερινής κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης.
Επομένως, σε αυτό το μεσοδιάστημα, προσπάθησα να προωθήσω με συνέπεια τις προγραμματικές θέσεις του κόμματός μου και, χωρίς ιδιοτέλεια, να υπερασπίσω τα λαϊκά συμφέροντα. Επίσης, σε αυτό το μεσοδιάστημα, θεωρώ ότι δεν έστρεψα ποτέ την πλάτη μου στα προβλήματα της κοινωνίας, δεν έστρεψα ποτέ την πλάτη μου στους ανθρώπους αυτού του τόπου και δεν υποτίμησα τη γνώμη κανενός. Άκουσα με προσοχή, σκέφτηκα με προσοχή και έπραξα με όση δυνατόν μεγαλύτερη υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα διαθέτω.
Σίγουρα θα μπορούσαμε να κάνουμε περισσότερα. Σίγουρα θα μπορούσαμε να κάναμε λιγότερα πιθανά λάθη. Σίγουρα θα μπορούσαμε να κάνουμε ακόμα αποδοτικότερη την παρέμβασή μας και να προκαλέσουμε βαθύτερα ρήγματα στο σύστημα. Ακόμα και έτσι, όμως, η δουλειά μας και η επιμονή μας έφεραν σημαντικά αποτελέσματα, άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο εμφανή.
Μην ξεχνάμε ότι, προς το παρόν, διαθέτουμε ελάχιστα μέσα για την ανατροπή αυτού του πολιτικού συστήματος. Μην ξεχνάμε ότι η σημερινή κατάσταση στην Κέρκυρα και τα Ιόνια Νησιά είναι παράγωγο μιας βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο μεταίχμιο κοσμοϊστορικών αλλαγών, σε επίπεδο διαχείρισης της παγκόσμιας οικονομίας και του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος. Μην ξεχνάμε ότι αυτό το μοντέλο έχει χρεοκοπήσει και ο θάνατός του συμπαρασύρει όλες τις κρατικές, αναπτυξιακές και δημοκρατικές δομές και δικαιώματα, που χρόνια τώρα κατακτήθηκαν με αιματηρούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.
Αυτό ακριβώς κάνουν τώρα. Παραδίδουν κατεστραμμένη χώρα κατά την υποχώρησή τους.
Εκβιάζουν τους λαούς και τα κράτη, οποιαδήποτε περαιτέρω ανάπτυξη και οικονομική αυτοδυναμία να εξαρτάται αποκλειστικά από τους δικούς τους παραγωγικούς, εμπορικούς και τραπεζικούς μηχανισμούς. Αυτό κάνουν και στην Ελλάδα. Αυτό κάνει και η σημερινή κυβέρνηση της υποταγής. Παραδίδει αμαχητί όλες τις αναπτυξιακές επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, όλα τα δίκτυα μεταφορών, εμπορίου, ενέργειας και συγκοινωνίας.
Παραδίδει, για μια σταγόνα εύνοιας των ισχυρών, όλο το κρίσιμο σώμα της ανάπτυξης του ελληνικού κράτους, υποθηκεύοντας το μέλλον μας.
2. ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ
Είμαι σίγουρος ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα ξοδέψουν χιλιάδες σελίδες γραπτών, προκειμένου να ερμηνεύσουν με διάφορους τρόπους όσα ο κόσμος βιώνει σήμερα.
Είμαστε αυτοί που ζούμε μια σύγκρουση δυο διαφορετικών κόσμων, όπου το “παλιό” ρευστοποιείται συνεχώς και το “καινούριο” πασχίζει να γεννηθεί. Η μορφή και το περιεχόμενο που θα αποκτήσει αυτός ο νέος κόσμος είναι και δική μας ευθύνη, είναι και δικό μας καθήκον.
Θυμηθείτε ποια ήταν η μεγάλη υπόσχεση του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, όταν πριν λίγες δεκαετίες ξεκινούσε να ασκεί πολιτικές λιτότητας στον κόσμο της εργασίας. Έλεγαν «μη διαμαρτύρεστε για τις περικοπές που γίνονται, γιατί μόνο έτσι η μηχανή του καπιταλισμού μπορεί να ξαναπάρει μπροστά. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, από το να υποτιμηθεί το κόστος της εργασίας, προκειμένου να μεγαλώσει η “πίτα της ανάπτυξης” και στο τέλος να ξαναφάμε όλοι απ’ αυτήν…». Αν κανείς ανατρέξει στα παλιά δόγματα τύπου Θάτσερ, πιστεύουμε ότι μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς εννοούμε. Όμως, υπάρχει το παράδειγμα της γειτονικής Βουλγαρίας που από πέρυσι μέχρι φέτος οι ξένες επενδύσεις μειώθηκαν κατά 50%, παρ’ ότι το κόστος εργασίας είναι άθλια χαμηλό.
Ωστόσο, η ίδια η ζωή αποδεικνύει πως η υπόσχεσή τους κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, μετατράπηκε σε μια μεγάλη απάτη των κυρίαρχων ελίτ και παράλληλα σε σαφή ανικανότητα να εγγυηθούν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, κοινωνική συνοχή και κοινωνική ευημερία. Δεν ήθελαν να εγγυηθούν καλύτερες συνθήκες ζωής. Με τη σειρά του, το περίφημο “success story” του κ. Σαμαρά, αποδεικνύεται ιστορία παταγώδους αποτυχίας. Μια αποτυχία που δε χρεώνεται μόνο στις πολιτικές που ασκεί η κυβέρνηση του, αλλά μια αποτυχία που βαραίνει τα αδιέξοδα ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, ολόκληρου του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Οι ίδιοι οι λαοί, από κάθε γωνιά του πλανήτη, το βροντοφωνάζουν με κάθε τρόπο, κραυγάζουν πως «δεν πάει άλλο, το σχέδιο σας δε μας χωράει, δε μας συμπεριλαμβάνει…».
Όπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του, θα δει τις ίδιες “γυμνές εικόνες” του παγκόσμιου συστήματος, την ίδια αποτυχία των κυρίαρχων τάξεων να αποδείξουν πως το σχέδιό τους μπορεί να εκφράσει τα συμφέροντα ολόκληρης της κοινωνίας.
Από τους ασταμάτητους αγώνες των λαών του ευρωπαϊκού νότου ενάντια στα μνημόνια λιτότητας, μέχρι τις εξεγέρσεις στα προάστια του Λονδίνου και της Στοκχόλμης. Από τη μεγαλειώδη εξέγερση του τουρκικού λαού, ενάντια στη βαρβαρότητα και τον αυταρχισμό που επιδεικνύουν οι πολιτικές Ερντογάν, μέχρι και τις αλυσιδωτές κοινωνικές εκρήξεις του Αραβικού κόσμου. Από τις μακρινές φαβέλες της Βραζιλίας, μέχρι και τα κινήματα όκιουπαϊ Γουόλ Στρήτ στη Νέα Υόρκη, οι λαοί αντιστέκονται, διεκδικούν, αγωνίζονται, βάζοντας μπροστά αιτήματα, όπως το βάθεμα της δημοκρατίας, η αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων, το καθολικό δικαίωμα στην εργασία και η υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά πολλαπλάσια ευθύνη. Το ελληνικό παράδειγμα αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα και ξεχωριστή σημασία. Πολλοί λαοί αντιστάθηκαν σθεναρά, με επιμονή και αντοχή στο χρόνο. Όμως, η φανερή απουσία οργανωμένων πολιτικών υποκειμένων, που να είναι σε θέση να δώσουν διέξοδο και να εκφράσουν τα συμφέροντα του λαού, άφησε όλο το πεδίο ανοιχτό στις αυταρχικές και μιλιταριστικές δυνάμεις καταστολής να πνίξουν στο αίμα τα δίκαια αιτήματα του κόσμου. Το παράδειγμα της Αιγύπτου έχει να μας διδάξει πολλά επ’ αυτού.
Στη χώρα μας, η χρονιά που πέρασε αποτέλεσε ένα πυκνότατο πεδίο κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. Οι πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων συνέχισαν να χτυπούν με κάθε τρόπο την πλειοψηφία της κοινωνίας. Το δόγμα της λιτότητας εντάθηκε και αναβαθμίστηκε ποιοτικά σε γενικευμένη ανθρωπιστική κρίση. Θυμίζοντας σκοτεινούς καιρούς του παρελθόντος, το κράτος έκτακτης ανάγκης πασχίζει να φιμώσει τα πάντα. Για την κυβέρνηση, δεν έχει καμία σημασία αν η πολιτική της έχει εκπέσει στα μάτια του κόσμου. Αρκεί που αυτή επιβάλλεται.
Αλλά για μια κυβέρνηση της συμφοράς, που έχει απέναντί της πλειοψηφία του ελληνικού λαού, το τέλος είναι κοντά!
Από τον περασμένο καλοκαίρι μέχρι σήμερα ψηφίστηκαν απανωτά μνημόνια με διαδικασίες εξπρές, μηδενικής δημόσιας διαβούλευσης. Διαδικασίες αντιδημοκρατικές, που ευτέλιζαν την λειτουργία του κοινοβουλίου και μετέτρεψαν το Σύνταγμα σε κουρελόχαρτο. Μέσα σε ένα χρόνο, μειώθηκαν εκ νέου μισθοί και συντάξεις, καταργήθηκαν κοινωνικά επιδόματα, έγιναν χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα, φορολογήθηκαν σκληρά οι φτωχές κοινωνικές τάξεις, φοροελαφρύνθηκαν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, πέρασε σχεδόν το σύνολο του δημόσιου πλούτου στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση. Το κράτος άνοιξε διάπλατα το δρόμο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα να σαρώσουν τα πάντα. Η λίστα των απάνθρωπων μέτρων, που ψηφίστηκαν τον προηγούμενο καιρό, κυριολεκτικά δεν έχει τελειωμό και, πιθανότατα, η απαρίθμησή τους στο σημερινό ανοιχτό απολογισμό που διοργανώνουμε να μην έχει ουσιαστικό νόημα. Ο ελληνικός λαός τα γνωρίζει καλά, βιώνει καθημερινά τις συνέπειες τους μέχρι το κόκαλο. Ο υπερδιπλασιασμός του χαρατσιού στις δομημένες επιφάνειες για τις φτωχογειτονιές των πόλεων και τα χωριά μας είναι βαρύς.
Επανειλημμένα ακούμε τον πρωθυπουργό, να μας μιλάει για τη “Νέα Ελλάδα” που βρίσκεται στο προσκήνιο. Για εμάς, η “Νέα Ελλάδα” του κ. Σαμαρά είναι η Ελλάδα που πετάει το λαό της στο περιθώριο, που τον αφήνει στο έλεος των νόμων της ζούγκλας και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Είναι η Ελλάδα της άνεργης ανάπτυξης, της Μανωλάδας, του εξαθλιωμένου εργατικού δυναμικού που τρέφεται από τα ψίχουλα των επενδύσεων μέσα σε συνθήκες εργοδοτικής τρομοκρατίας. Είναι η Ελλάδα του γενικευμένου αναλφαβητισμού και της οικονομικής μετανάστευσης, των δακρυγόνων και των επιστρατεύσεων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και του μίσους απέναντι στο διαφορετικό.
Η απειλή του φασιστικού φαινομένου δεν αποτυπώνεται απλώς μέσα από τις δράσεις μίσους της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση η ίδια μπολιάζει την κοινωνία με μίσος, με φόβο και ανασφάλεια στον ασταμάτητο αγώνα για επιβίωση, με ρατσισμό και ξενοφοβία, με τον αυταρχισμό, τη βία των απολύσεων, των περικοπών και του “μαύρου” στους πομπούς της δημόσιας τηλεόρασης. Η ίδια η κυβέρνηση και τα μνημόνια ενισχύουν το φασισμό σαν πολιτική τάση απαξίωσης της δημοκρατίας. Διότι φασισμός είναι η ανεργία, η φτωχοποίηση, οι απολύσεις.
Αυτό το πρόγραμμα με τα μνημόνια δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε συνθήκες Δημοκρατίας. Για να το εφαρμόσουν, καταργούν τη δημοκρατία και εγκαθιδρύουν ένα αυταρχικό κράτος.
Ως ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθήσαμε και προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να σταθούμε ολοκληρωτικά απέναντι στην προαναφερθείσα ζοφερή κατάσταση. Αγωνιστήκαμε μέσα και έξω από την βουλή, προκειμένου να φέρουμε στο επίκεντρο της πολιτικής τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, όπως αυτές της εργασίας, της υγείας, της δημοκρατίας, της μόρφωσης και του πολιτισμού. Όμως, είναι αλήθεια ότι σε πολλές περιπτώσεις φανήκαμε πιθανόν αναντίστοιχοι των προσδοκιών του κόσμου.
Είμαι σίγουρος ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα ξοδέψουν χιλιάδες σελίδες γραπτών, προκειμένου να ερμηνεύσουν με διάφορους τρόπους όσα ο κόσμος βιώνει σήμερα.
Είμαστε αυτοί που ζούμε μια σύγκρουση δυο διαφορετικών κόσμων, όπου το “παλιό” ρευστοποιείται συνεχώς και το “καινούριο” πασχίζει να γεννηθεί. Η μορφή και το περιεχόμενο που θα αποκτήσει αυτός ο νέος κόσμος είναι και δική μας ευθύνη, είναι και δικό μας καθήκον.
Θυμηθείτε ποια ήταν η μεγάλη υπόσχεση του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, όταν πριν λίγες δεκαετίες ξεκινούσε να ασκεί πολιτικές λιτότητας στον κόσμο της εργασίας. Έλεγαν «μη διαμαρτύρεστε για τις περικοπές που γίνονται, γιατί μόνο έτσι η μηχανή του καπιταλισμού μπορεί να ξαναπάρει μπροστά. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, από το να υποτιμηθεί το κόστος της εργασίας, προκειμένου να μεγαλώσει η “πίτα της ανάπτυξης” και στο τέλος να ξαναφάμε όλοι απ’ αυτήν…». Αν κανείς ανατρέξει στα παλιά δόγματα τύπου Θάτσερ, πιστεύουμε ότι μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς εννοούμε. Όμως, υπάρχει το παράδειγμα της γειτονικής Βουλγαρίας που από πέρυσι μέχρι φέτος οι ξένες επενδύσεις μειώθηκαν κατά 50%, παρ’ ότι το κόστος εργασίας είναι άθλια χαμηλό.
Ωστόσο, η ίδια η ζωή αποδεικνύει πως η υπόσχεσή τους κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, μετατράπηκε σε μια μεγάλη απάτη των κυρίαρχων ελίτ και παράλληλα σε σαφή ανικανότητα να εγγυηθούν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, κοινωνική συνοχή και κοινωνική ευημερία. Δεν ήθελαν να εγγυηθούν καλύτερες συνθήκες ζωής. Με τη σειρά του, το περίφημο “success story” του κ. Σαμαρά, αποδεικνύεται ιστορία παταγώδους αποτυχίας. Μια αποτυχία που δε χρεώνεται μόνο στις πολιτικές που ασκεί η κυβέρνηση του, αλλά μια αποτυχία που βαραίνει τα αδιέξοδα ολόκληρου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, ολόκληρου του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Οι ίδιοι οι λαοί, από κάθε γωνιά του πλανήτη, το βροντοφωνάζουν με κάθε τρόπο, κραυγάζουν πως «δεν πάει άλλο, το σχέδιο σας δε μας χωράει, δε μας συμπεριλαμβάνει…».
Όπου κι αν στρέψει κανείς το βλέμμα του, θα δει τις ίδιες “γυμνές εικόνες” του παγκόσμιου συστήματος, την ίδια αποτυχία των κυρίαρχων τάξεων να αποδείξουν πως το σχέδιό τους μπορεί να εκφράσει τα συμφέροντα ολόκληρης της κοινωνίας.
Από τους ασταμάτητους αγώνες των λαών του ευρωπαϊκού νότου ενάντια στα μνημόνια λιτότητας, μέχρι τις εξεγέρσεις στα προάστια του Λονδίνου και της Στοκχόλμης. Από τη μεγαλειώδη εξέγερση του τουρκικού λαού, ενάντια στη βαρβαρότητα και τον αυταρχισμό που επιδεικνύουν οι πολιτικές Ερντογάν, μέχρι και τις αλυσιδωτές κοινωνικές εκρήξεις του Αραβικού κόσμου. Από τις μακρινές φαβέλες της Βραζιλίας, μέχρι και τα κινήματα όκιουπαϊ Γουόλ Στρήτ στη Νέα Υόρκη, οι λαοί αντιστέκονται, διεκδικούν, αγωνίζονται, βάζοντας μπροστά αιτήματα, όπως το βάθεμα της δημοκρατίας, η αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων, το καθολικό δικαίωμα στην εργασία και η υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά πολλαπλάσια ευθύνη. Το ελληνικό παράδειγμα αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα και ξεχωριστή σημασία. Πολλοί λαοί αντιστάθηκαν σθεναρά, με επιμονή και αντοχή στο χρόνο. Όμως, η φανερή απουσία οργανωμένων πολιτικών υποκειμένων, που να είναι σε θέση να δώσουν διέξοδο και να εκφράσουν τα συμφέροντα του λαού, άφησε όλο το πεδίο ανοιχτό στις αυταρχικές και μιλιταριστικές δυνάμεις καταστολής να πνίξουν στο αίμα τα δίκαια αιτήματα του κόσμου. Το παράδειγμα της Αιγύπτου έχει να μας διδάξει πολλά επ’ αυτού.
Στη χώρα μας, η χρονιά που πέρασε αποτέλεσε ένα πυκνότατο πεδίο κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. Οι πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων συνέχισαν να χτυπούν με κάθε τρόπο την πλειοψηφία της κοινωνίας. Το δόγμα της λιτότητας εντάθηκε και αναβαθμίστηκε ποιοτικά σε γενικευμένη ανθρωπιστική κρίση. Θυμίζοντας σκοτεινούς καιρούς του παρελθόντος, το κράτος έκτακτης ανάγκης πασχίζει να φιμώσει τα πάντα. Για την κυβέρνηση, δεν έχει καμία σημασία αν η πολιτική της έχει εκπέσει στα μάτια του κόσμου. Αρκεί που αυτή επιβάλλεται.
Αλλά για μια κυβέρνηση της συμφοράς, που έχει απέναντί της πλειοψηφία του ελληνικού λαού, το τέλος είναι κοντά!
Από τον περασμένο καλοκαίρι μέχρι σήμερα ψηφίστηκαν απανωτά μνημόνια με διαδικασίες εξπρές, μηδενικής δημόσιας διαβούλευσης. Διαδικασίες αντιδημοκρατικές, που ευτέλιζαν την λειτουργία του κοινοβουλίου και μετέτρεψαν το Σύνταγμα σε κουρελόχαρτο. Μέσα σε ένα χρόνο, μειώθηκαν εκ νέου μισθοί και συντάξεις, καταργήθηκαν κοινωνικά επιδόματα, έγιναν χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα, φορολογήθηκαν σκληρά οι φτωχές κοινωνικές τάξεις, φοροελαφρύνθηκαν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, πέρασε σχεδόν το σύνολο του δημόσιου πλούτου στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση. Το κράτος άνοιξε διάπλατα το δρόμο στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα να σαρώσουν τα πάντα. Η λίστα των απάνθρωπων μέτρων, που ψηφίστηκαν τον προηγούμενο καιρό, κυριολεκτικά δεν έχει τελειωμό και, πιθανότατα, η απαρίθμησή τους στο σημερινό ανοιχτό απολογισμό που διοργανώνουμε να μην έχει ουσιαστικό νόημα. Ο ελληνικός λαός τα γνωρίζει καλά, βιώνει καθημερινά τις συνέπειες τους μέχρι το κόκαλο. Ο υπερδιπλασιασμός του χαρατσιού στις δομημένες επιφάνειες για τις φτωχογειτονιές των πόλεων και τα χωριά μας είναι βαρύς.
Επανειλημμένα ακούμε τον πρωθυπουργό, να μας μιλάει για τη “Νέα Ελλάδα” που βρίσκεται στο προσκήνιο. Για εμάς, η “Νέα Ελλάδα” του κ. Σαμαρά είναι η Ελλάδα που πετάει το λαό της στο περιθώριο, που τον αφήνει στο έλεος των νόμων της ζούγκλας και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Είναι η Ελλάδα της άνεργης ανάπτυξης, της Μανωλάδας, του εξαθλιωμένου εργατικού δυναμικού που τρέφεται από τα ψίχουλα των επενδύσεων μέσα σε συνθήκες εργοδοτικής τρομοκρατίας. Είναι η Ελλάδα του γενικευμένου αναλφαβητισμού και της οικονομικής μετανάστευσης, των δακρυγόνων και των επιστρατεύσεων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και του μίσους απέναντι στο διαφορετικό.
Η απειλή του φασιστικού φαινομένου δεν αποτυπώνεται απλώς μέσα από τις δράσεις μίσους της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση η ίδια μπολιάζει την κοινωνία με μίσος, με φόβο και ανασφάλεια στον ασταμάτητο αγώνα για επιβίωση, με ρατσισμό και ξενοφοβία, με τον αυταρχισμό, τη βία των απολύσεων, των περικοπών και του “μαύρου” στους πομπούς της δημόσιας τηλεόρασης. Η ίδια η κυβέρνηση και τα μνημόνια ενισχύουν το φασισμό σαν πολιτική τάση απαξίωσης της δημοκρατίας. Διότι φασισμός είναι η ανεργία, η φτωχοποίηση, οι απολύσεις.
Αυτό το πρόγραμμα με τα μνημόνια δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε συνθήκες Δημοκρατίας. Για να το εφαρμόσουν, καταργούν τη δημοκρατία και εγκαθιδρύουν ένα αυταρχικό κράτος.
Ως ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθήσαμε και προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις να σταθούμε ολοκληρωτικά απέναντι στην προαναφερθείσα ζοφερή κατάσταση. Αγωνιστήκαμε μέσα και έξω από την βουλή, προκειμένου να φέρουμε στο επίκεντρο της πολιτικής τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, όπως αυτές της εργασίας, της υγείας, της δημοκρατίας, της μόρφωσης και του πολιτισμού. Όμως, είναι αλήθεια ότι σε πολλές περιπτώσεις φανήκαμε πιθανόν αναντίστοιχοι των προσδοκιών του κόσμου.
3. ΤΟΠΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ
Ας έρθουμε τώρα και στα δικά μας. Οι παραπάνω εξελίξεις, στο διεθνές και ελληνικό γίγνεσθαι, επηρεάζουν τις ειδικότερες παραμέτρους της οικονομίας και της ανάπτυξης, όπως επίσης και την ποιότητα των κοινωνικών μας σχέσεων.
Στα Ιόνια Νησιά, ο δείκτης της ανεργίας έχει αυξηθεί περίπου στο μέσο όρο της υπόλοιπης Ελλάδας, περίπου στο 30%. Αυτό σημαίνει ότι, ο ισχυρός τριτογενής τομέας (δηλαδή ο τομέας των υπηρεσιών) που διαθέτουμε, έχει αρχίσει να μην αποδίδει τις αναμενόμενες θέσεις εργασίας και το αναμενόμενο ετήσιο οικονομικό κέρδος. Σημαίνει ότι το σημερινό πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης, έχει κορεστεί και αρχίζει να αντιστρέφει τους ρυθμούς αποδοτικότητάς του.
Αυτή η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου και η μονοδιάστατη ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας έχουν δραματικές επιπτώσεις στους κατοίκους των Επτανήσων. Εκεί οφείλεται η αύξηση του κόστους διαβίωσης και η αύξηση του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων. Εκεί οφείλεται η συρρίκνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η μείωση της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. Εκεί οφείλεται η αύξηση των εισαγωγών και η μείωση της αγοραστικής ικανότητας των πολιτών. Εκεί οφείλεται η διαφορετική αντιμετώπιση του Αιγαίου σε σχέση με το Ιόνιο (ΦΠΑ).
Συμπολίτες και συμπολίτισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες.
Πρέπει να καταλάβουμε κάτι. Κανείς δε θέλει να μειωθεί ο τουρισμός και τα κέρδη που αυτός αφήνει στα νησιά μας. Κανείς δε θέλει η Κέρκυρα ή οι Παξοί και η Ζάκυνθος να σταματήσουν να αποτελούν πόλο τουριστικής έλξης. Αν, όμως, δε μετατοπίσουμε το βάρος της τοπικής οικονομίας στα δικά μας χέρια, αν δε μειώσουμε το βαθμό εξάρτησής μας από τα διεθνή και εγχώρια ολιγοπώλια, αν δεν πιστέψουμε στις δικές μας ικανότητες και αν δεν αξιοποιήσουμε διαφορετικά το φυσικό μας πλούτο, τότε δε θα μπορέσει να ανακάμψει σύντομα η τοπική οικονομία. Καταλαβαίνω ότι, εδώ που φτάσαμε, δεν μπορούμε εύκολα να αρνηθούμε τα βραχυπρόθεσμα οφέλη του τουρισμού, ωστόσο πρέπει να προσπαθήσουμε την εξισορρόπηση αυτού του φαινομένου και να θέσουμε αναπτυξιακές βάσεις με το μικρότερο δυνατό βαθμό εξάρτησης. Κι αυτό, σεβόμενοι τον εργαζόμενο, τον πελάτη και το φυσικό περιβάλλον, ώστε ο τουρισμός να έχει διάρκεια και για τα παιδιά μας, και για τα εγγόνια μας.
Πάντα υπάρχει εναλλακτικός δρόμος. Ξέρετε, η Κέρκυρα έχει αξιόλογους νέους επιστήμονες, καλλιτέχνες και αθλητές. Έχει έναν σπάνιο πολιτισμό και ένα σπάνιο φυσικό περιβάλλον. Έχει ένα καλό πανεπιστήμιο -με πολλά, βέβαια, προβλήματα και ακόμα περισσότερα φαινόμενα κακοδιαχείρισης- που, όμως, τροφοδοτεί νέους ερευνητές σε διάφορα γνωσιακά πεδία. Έχει τις δυνατότητες ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού, αγροτουρισμού και κτηνοτροφίας. Θα μπορούσε να ήταν διεθνής κόμβος εμπορίου και συγκοινωνιών. Θα μπορούσε να έχει ισχυρή παραγωγή και μικρότερα ποσοστά εισαγώγιμων προϊόντων. Θα μπορούσε να έχει λύσει -εδώ και πολλά χρόνια- τα τεράστια προβλήματα ύδρευσης, αποχέτευσης και διαχείρισης στερεών αποβλήτων.
Για όλα αυτά, όμως, δε φταίει μόνο η παγκόσμια οικονομική κρίση και ο σύγχρονος καπιταλισμός. Δε φταίνε μόνο οι ευρωπαϊκές τράπεζες και η δημοσιονομική πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων. Φταίνε και οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μαζί με τους μηχανισμούς άσκησης της τοπικής εξουσίας, φταίνε η διαπλοκή, η αδιαφάνεια, τα μικροσυμφέροντα και οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Γιατί δε ρωτάτε του υπευθύνους πόσα εκατομμύρια ευρώ αφήσαμε αναξιοποίητα από τα ΕΣΠΑ και πόσα ακόμα έργα δεν έχουν απορροφηθεί; Γιατί δε ρωτάτε τους υπευθύνους πόσα διευρωπαϊκά προγράμματα αφήσαμε να περάσουν ανεκμετάλλευτα; Γιατί δε ρωτάτε τους υπευθύνους πόσα σχέδια μένουν στα συρτάρια της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και του Δήμου Κέρκυρας για την αστική ανάπλαση, για την οργάνωση των χωροταξικών, για την επίλυση του υδρευτικού προβλήματος, για την ολοκλήρωση των βιολογικών, για το φορέα διαχείρισης της UNESCO, για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, για τις επιδοτήσεις των ενεργειακών “πράσινων σχολείων”, για τη συντήρηση των ιστορικών μνημείων και των μουσείων, για τη συντήρηση των οδικών δικτύων και τόσα άλλα;
Όπως και να ’χει, οι ευθύνες των αρμοδίων, τόσο στην κεντρική όσο και στην τοπική διοίκηση, είναι μεγάλες, όσο μεγάλες είναι και οι ευθύνες της σημερινής υποτακτικής κυβέρνησης, όσο μεγάλες είναι και οι ευθύνες του σύγχρονου εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κοινωνία μας βρίσκεται σε κρίση και η ανατροπή της κυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ κρίνεται επιτακτική.
Ας έρθουμε τώρα και στα δικά μας. Οι παραπάνω εξελίξεις, στο διεθνές και ελληνικό γίγνεσθαι, επηρεάζουν τις ειδικότερες παραμέτρους της οικονομίας και της ανάπτυξης, όπως επίσης και την ποιότητα των κοινωνικών μας σχέσεων.
Στα Ιόνια Νησιά, ο δείκτης της ανεργίας έχει αυξηθεί περίπου στο μέσο όρο της υπόλοιπης Ελλάδας, περίπου στο 30%. Αυτό σημαίνει ότι, ο ισχυρός τριτογενής τομέας (δηλαδή ο τομέας των υπηρεσιών) που διαθέτουμε, έχει αρχίσει να μην αποδίδει τις αναμενόμενες θέσεις εργασίας και το αναμενόμενο ετήσιο οικονομικό κέρδος. Σημαίνει ότι το σημερινό πρότυπο τουριστικής ανάπτυξης, έχει κορεστεί και αρχίζει να αντιστρέφει τους ρυθμούς αποδοτικότητάς του.
Αυτή η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου και η μονοδιάστατη ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας έχουν δραματικές επιπτώσεις στους κατοίκους των Επτανήσων. Εκεί οφείλεται η αύξηση του κόστους διαβίωσης και η αύξηση του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων. Εκεί οφείλεται η συρρίκνωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η μείωση της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. Εκεί οφείλεται η αύξηση των εισαγωγών και η μείωση της αγοραστικής ικανότητας των πολιτών. Εκεί οφείλεται η διαφορετική αντιμετώπιση του Αιγαίου σε σχέση με το Ιόνιο (ΦΠΑ).
Συμπολίτες και συμπολίτισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες.
Πρέπει να καταλάβουμε κάτι. Κανείς δε θέλει να μειωθεί ο τουρισμός και τα κέρδη που αυτός αφήνει στα νησιά μας. Κανείς δε θέλει η Κέρκυρα ή οι Παξοί και η Ζάκυνθος να σταματήσουν να αποτελούν πόλο τουριστικής έλξης. Αν, όμως, δε μετατοπίσουμε το βάρος της τοπικής οικονομίας στα δικά μας χέρια, αν δε μειώσουμε το βαθμό εξάρτησής μας από τα διεθνή και εγχώρια ολιγοπώλια, αν δεν πιστέψουμε στις δικές μας ικανότητες και αν δεν αξιοποιήσουμε διαφορετικά το φυσικό μας πλούτο, τότε δε θα μπορέσει να ανακάμψει σύντομα η τοπική οικονομία. Καταλαβαίνω ότι, εδώ που φτάσαμε, δεν μπορούμε εύκολα να αρνηθούμε τα βραχυπρόθεσμα οφέλη του τουρισμού, ωστόσο πρέπει να προσπαθήσουμε την εξισορρόπηση αυτού του φαινομένου και να θέσουμε αναπτυξιακές βάσεις με το μικρότερο δυνατό βαθμό εξάρτησης. Κι αυτό, σεβόμενοι τον εργαζόμενο, τον πελάτη και το φυσικό περιβάλλον, ώστε ο τουρισμός να έχει διάρκεια και για τα παιδιά μας, και για τα εγγόνια μας.
Πάντα υπάρχει εναλλακτικός δρόμος. Ξέρετε, η Κέρκυρα έχει αξιόλογους νέους επιστήμονες, καλλιτέχνες και αθλητές. Έχει έναν σπάνιο πολιτισμό και ένα σπάνιο φυσικό περιβάλλον. Έχει ένα καλό πανεπιστήμιο -με πολλά, βέβαια, προβλήματα και ακόμα περισσότερα φαινόμενα κακοδιαχείρισης- που, όμως, τροφοδοτεί νέους ερευνητές σε διάφορα γνωσιακά πεδία. Έχει τις δυνατότητες ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού, αγροτουρισμού και κτηνοτροφίας. Θα μπορούσε να ήταν διεθνής κόμβος εμπορίου και συγκοινωνιών. Θα μπορούσε να έχει ισχυρή παραγωγή και μικρότερα ποσοστά εισαγώγιμων προϊόντων. Θα μπορούσε να έχει λύσει -εδώ και πολλά χρόνια- τα τεράστια προβλήματα ύδρευσης, αποχέτευσης και διαχείρισης στερεών αποβλήτων.
Για όλα αυτά, όμως, δε φταίει μόνο η παγκόσμια οικονομική κρίση και ο σύγχρονος καπιταλισμός. Δε φταίνε μόνο οι ευρωπαϊκές τράπεζες και η δημοσιονομική πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων. Φταίνε και οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μαζί με τους μηχανισμούς άσκησης της τοπικής εξουσίας, φταίνε η διαπλοκή, η αδιαφάνεια, τα μικροσυμφέροντα και οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Γιατί δε ρωτάτε του υπευθύνους πόσα εκατομμύρια ευρώ αφήσαμε αναξιοποίητα από τα ΕΣΠΑ και πόσα ακόμα έργα δεν έχουν απορροφηθεί; Γιατί δε ρωτάτε τους υπευθύνους πόσα διευρωπαϊκά προγράμματα αφήσαμε να περάσουν ανεκμετάλλευτα; Γιατί δε ρωτάτε τους υπευθύνους πόσα σχέδια μένουν στα συρτάρια της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και του Δήμου Κέρκυρας για την αστική ανάπλαση, για την οργάνωση των χωροταξικών, για την επίλυση του υδρευτικού προβλήματος, για την ολοκλήρωση των βιολογικών, για το φορέα διαχείρισης της UNESCO, για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, για τις επιδοτήσεις των ενεργειακών “πράσινων σχολείων”, για τη συντήρηση των ιστορικών μνημείων και των μουσείων, για τη συντήρηση των οδικών δικτύων και τόσα άλλα;
Όπως και να ’χει, οι ευθύνες των αρμοδίων, τόσο στην κεντρική όσο και στην τοπική διοίκηση, είναι μεγάλες, όσο μεγάλες είναι και οι ευθύνες της σημερινής υποτακτικής κυβέρνησης, όσο μεγάλες είναι και οι ευθύνες του σύγχρονου εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κοινωνία μας βρίσκεται σε κρίση και η ανατροπή της κυβέρνησης από το ΣΥΡΙΖΑ κρίνεται επιτακτική.
4. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΟΥ ΣΕ ΤΟΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Με γνώμονα αυτές τις αναλύσεις και αυτές τις ερμηνείες, προσπαθήσαμε να παρέμβουμε στο κοινοβούλιο για τα ζητήματα που απασχολούν την Κέρκυρα και τα Επτάνησα. Είναι αυτονόητο ότι δεν προλάβαμε να θίξουμε όλα τα θέματα που μας απασχολούν. Εκτιμώ, όμως, ότι καταφέραμε να έχουμε σφαιρική και αντιπροσωπευτική κάλυψη, ενώ, όπου χρειάστηκε, διερευνήσαμε κάποια προβλήματα σε βάθος και επιμείναμε χαρακτηριστικά.
Για τα Διαπόντια Νησιά, κάναμε Ερωτήσεις για τη νοσοκομειακή κάλυψη, για τα συγκοινωνιακά προβλήματα και για το μεταφορικό ισοδύναμο, όπως και για την εγκατάλειψη των ελικοδρομίων.
Για τους Παξούς, κάναμε Ερωτήσεις για την υποστελέχωση του Πυροσβεστικού κλιμακίου και για το έργο ύδρευσης, ενώ μας απασχόλησαν τα θέματα των ελικοδρομίων και του φορέα διαχείρισης Natura, τα υδατοδρόμια και ο νέος αναπτυξιακός νόμος, καθώς και οι καταλήψεις στα σχολεία. Για το έργο της ύδρευσης, συναντηθήκαμε με τη διεύθυνση ΕΠΠΕΡΡΑ, που μας ενημέρωσε ενδελεχώς για την εξέλιξή του.
Για την Κέρκυρα, στο πεδίο της Κοινωνικής Πρόνοιας και της Υγείας κάναμε Ερωτήσεις για τα προβλήματα υποστελέχωσης του ΓΝΚ και τις ελλείψεις στην καρδιολογική Κλινική, ενώ επισκεφτήκαμε επανειλημμένως τη Διοίκησή του και τα σωματεία εργαζομένων. Κάναμε, επίσης, Ερωτήσεις για την κατάρρευση του ΕΟΠΥΥ και την οικονομική επιβάρυνση των χρονίως πασχόντων για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, για τη γενικότερη αποδόμηση και την κατάργηση των υπηρεσιών του ΙΚΑ, για τη λειτουργία των Συμβουλευτικών Κέντρων και Ξενώνων Φιλοξενίας, για την υποχρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, για την ελλιπή χρηματοδότηση του ΟΚΑΝΑ, για τη δυσλειτουργία των ΚΕ.Π.Α και τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και για την αποκατάσταση των αστέγων.
Στο πεδίο της Εργασίας, κάναμε Ερωτήσεις για τους πρώην εργαζομένους του Καζίνο, με τους οποίους επισκεφτήκαμε επανειλημμένως το διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΤΑΔ για τα οφειλόμενα και για το επίδομα ανεργίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων, επίσης για τη συνδικαλιστική δίωξη κατά την διάρκεια της απεργίας της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, για τη διαλεύκανση της υπόθεσης των πορισμάτων των δυο Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων προς την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, για την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, των μισθών και των συντάξεων, για την τήρηση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, για τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, για τη λήψη προσωρινής σύνταξης των συνταξιούχων λόγω αναπηρίας, για την έγκαιρη πληρωμή των ανέργων που εργάζονται στα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας, για την καταβολή του εφάπαξ των συνταξιούχων του ΝΑΤ, για την άμεση ανάκληση των απολύσεων των καθαριστριών των Εφοριών και άλλων υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών και για την αδικαιολόγητη κατάργηση υπηρεσιών του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Στο πεδίο του Τουρισμού και της Νησιωτικής Πολιτικής, κάναμε Ερωτήσεις για την αδικαιολόγητη κατάργηση του ΟΤΕΚ και για την επιτακτική ανάγκη αναβάθμισή του, για το Ασφαλιστικό των Τουριστικών Καταλυμάτων, για το απαράδεκτα υψηλό κόστος συγκοινωνιακής πρόσβασης στα λιμάνια, για την ηχορύπανση στις τουριστικές περιοχές, για την άρση του καμποτάζ στο χώρο των σκαφών αναψυχής, για το υπέρογκο ποσό των δημοσίων δαπανών για την τουριστική προβολή του Υπ. Τουρισμού και του ΕΟΤ, για την ενίσχυση Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων Τουριστικών Καταλυμάτων, για την επιλεκτική και αυθαίρετα κατευθυνόμενη δράση ορισμένων tour operators, για τη διοικητική αναδιοργάνωση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Τουρισμού, για το προτεινόμενο μοντέλο αναδιοργάνωσης των Γραφείων Εξωτερικού του ΕΟΤ, για την παράνομη ανάθεση ταχύρρυθμων προγραμμάτων κατάρτισης για απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων ξεναγού και για τη διεξαγωγή ελέγχων στους οδηγούς των τουριστικών λεωφορείων.
Με γνώμονα αυτές τις αναλύσεις και αυτές τις ερμηνείες, προσπαθήσαμε να παρέμβουμε στο κοινοβούλιο για τα ζητήματα που απασχολούν την Κέρκυρα και τα Επτάνησα. Είναι αυτονόητο ότι δεν προλάβαμε να θίξουμε όλα τα θέματα που μας απασχολούν. Εκτιμώ, όμως, ότι καταφέραμε να έχουμε σφαιρική και αντιπροσωπευτική κάλυψη, ενώ, όπου χρειάστηκε, διερευνήσαμε κάποια προβλήματα σε βάθος και επιμείναμε χαρακτηριστικά.
Για τα Διαπόντια Νησιά, κάναμε Ερωτήσεις για τη νοσοκομειακή κάλυψη, για τα συγκοινωνιακά προβλήματα και για το μεταφορικό ισοδύναμο, όπως και για την εγκατάλειψη των ελικοδρομίων.
Για τους Παξούς, κάναμε Ερωτήσεις για την υποστελέχωση του Πυροσβεστικού κλιμακίου και για το έργο ύδρευσης, ενώ μας απασχόλησαν τα θέματα των ελικοδρομίων και του φορέα διαχείρισης Natura, τα υδατοδρόμια και ο νέος αναπτυξιακός νόμος, καθώς και οι καταλήψεις στα σχολεία. Για το έργο της ύδρευσης, συναντηθήκαμε με τη διεύθυνση ΕΠΠΕΡΡΑ, που μας ενημέρωσε ενδελεχώς για την εξέλιξή του.
Για την Κέρκυρα, στο πεδίο της Κοινωνικής Πρόνοιας και της Υγείας κάναμε Ερωτήσεις για τα προβλήματα υποστελέχωσης του ΓΝΚ και τις ελλείψεις στην καρδιολογική Κλινική, ενώ επισκεφτήκαμε επανειλημμένως τη Διοίκησή του και τα σωματεία εργαζομένων. Κάναμε, επίσης, Ερωτήσεις για την κατάρρευση του ΕΟΠΥΥ και την οικονομική επιβάρυνση των χρονίως πασχόντων για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, για τη γενικότερη αποδόμηση και την κατάργηση των υπηρεσιών του ΙΚΑ, για τη λειτουργία των Συμβουλευτικών Κέντρων και Ξενώνων Φιλοξενίας, για την υποχρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, για την ελλιπή χρηματοδότηση του ΟΚΑΝΑ, για τη δυσλειτουργία των ΚΕ.Π.Α και τον περιορισμό των κοινωνικών παροχών στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και για την αποκατάσταση των αστέγων.
Στο πεδίο της Εργασίας, κάναμε Ερωτήσεις για τους πρώην εργαζομένους του Καζίνο, με τους οποίους επισκεφτήκαμε επανειλημμένως το διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΤΑΔ για τα οφειλόμενα και για το επίδομα ανεργίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων, επίσης για τη συνδικαλιστική δίωξη κατά την διάρκεια της απεργίας της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, για τη διαλεύκανση της υπόθεσης των πορισμάτων των δυο Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων προς την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, για την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, των μισθών και των συντάξεων, για την τήρηση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, για τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων, για τη λήψη προσωρινής σύνταξης των συνταξιούχων λόγω αναπηρίας, για την έγκαιρη πληρωμή των ανέργων που εργάζονται στα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας, για την καταβολή του εφάπαξ των συνταξιούχων του ΝΑΤ, για την άμεση ανάκληση των απολύσεων των καθαριστριών των Εφοριών και άλλων υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών και για την αδικαιολόγητη κατάργηση υπηρεσιών του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Στο πεδίο του Τουρισμού και της Νησιωτικής Πολιτικής, κάναμε Ερωτήσεις για την αδικαιολόγητη κατάργηση του ΟΤΕΚ και για την επιτακτική ανάγκη αναβάθμισή του, για το Ασφαλιστικό των Τουριστικών Καταλυμάτων, για το απαράδεκτα υψηλό κόστος συγκοινωνιακής πρόσβασης στα λιμάνια, για την ηχορύπανση στις τουριστικές περιοχές, για την άρση του καμποτάζ στο χώρο των σκαφών αναψυχής, για το υπέρογκο ποσό των δημοσίων δαπανών για την τουριστική προβολή του Υπ. Τουρισμού και του ΕΟΤ, για την ενίσχυση Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων Τουριστικών Καταλυμάτων, για την επιλεκτική και αυθαίρετα κατευθυνόμενη δράση ορισμένων tour operators, για τη διοικητική αναδιοργάνωση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Τουρισμού, για το προτεινόμενο μοντέλο αναδιοργάνωσης των Γραφείων Εξωτερικού του ΕΟΤ, για την παράνομη ανάθεση ταχύρρυθμων προγραμμάτων κατάρτισης για απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων ξεναγού και για τη διεξαγωγή ελέγχων στους οδηγούς των τουριστικών λεωφορείων.
Στο πεδίο της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, κάναμε Ερωτήσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Μουσικό Σχολείο Κέρκυρας, για την εξασφάλιση της λειτουργίας του Ναυτικού Αθλητικού Ομίλου Κέρκυρας από την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΚΕ, για τις τεράστιες ελλείψεις στην Ειδική Αγωγή, για τη φύλαξη, προστασία και αξιοποίηση του ενάλιου αρχαιολογικού πλούτου των νησιών, για τη συνέχιση της χρηματοδότησης του πολιτισμού μετά τη σχεδιαζόμενη πώληση του ΟΠΑΠ και για τα απαράδεκτα χαράτσια της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδος σε συλλόγους και αθλητές. Ιδιαίτερη βαρύτητα δώσαμε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και το “Σχέδιο Αθηνά” για τα οποία παρακολουθήσαμε στενά την επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και συμμετείχαμε ενεργά σε κινητοποιήσεις στην Κέρκυρα και την Λευκάδα. Κάναμε Ερωτήσεις για τα χρόνια προβλήματα του Ιονίου Πανεπιστημίου, για τον αυταρχισμό και τις διώξεις στην ακαδημαϊκή κοινότητα (χαρακτηριστικό παράδειγμα, η παραβίαση του ασύλου στην Πρυτανεία του Ιονίου Πανεπιστημίου, που στιγματίστηκε από την προκλητική και αντιδημοκρατική στάση της πρυτάνεως), για τον αποκλεισμό Πανεπιστημίων, ΤΕΙ και Ερευνητικών Κέντρων από τις διεθνείς ακαδημαϊκές ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες και για το νεοφιλελεύθερο σχεδιασμό της κυβέρνησης για το απαράδεκτο “Σχέδιο Αθηνά”.
Στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων, κάναμε Ερωτήσεις για τη μεθοδευμένη υποτίμηση του Αεροδρομίου Κέρκυρας “Ι. Καποδίστριας” και το πρόβλημα της πιστοποίησής του, για την αντισυνταγματική παραχώρηση του Παλαιού Νοσοκομείου Κέρκυρας στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, ζήτημα για το οποίο επιμείναμε αρκετά, θεωρώντας ότι η Κέρκυρα έχει μεγαλύτερη ανάγκη σε δομές κοινωνικής πρόνοιας και πρωτοβάθμιας περίθαλψης, για την αντισυνταγματική μεταβίβαση του “Ίσσου” στο ΤΑΙΠΕΔ, για την απαράδεκτη παραχώρηση εγκαταστάσεων της ΕΡΤ στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη και για το μεγάλο σκάνδαλο της χαριστικής μεταβίβασης της Αγροτικής Τράπεζας στην Τράπεζα Πειραιώς. Ιδιαίτερη βαρύτητα, δώσαμε στην υπόθεση του ξεπουλήματος του “Ερημίτη” και πολλών ακόμα περιοχών των Ιονίων από το ΤΑΙΠΕΔ, την παραχώρηση του Ναυτικού Οχυρού στον Αγ. Στέφανο και την παράνομη παραχώρηση κοινοχρήστων και αναπαλλοτρίωτων κατά το Σύνταγμα πραγμάτων. Για τον “Ερημίτη” συμμετείχαμε ενεργά στην Συντονιστική Επιτροπή, επισκεφτήκαμε τους κατοίκους της περιοχής και στείλαμε Εξώδικη Πρόσκληση 39 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, προς το ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. και την εταιρία «N.C.H.CAPITAL». Για τους ίδιους λόγους, επισκεφτήκαμε το Castello Bibelli και δρομολογήσαμε παρέμβαση για το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης.
Σε επίπεδο διαφόρων διάσπαρτων τοπικών προβλημάτων, κάναμε Ερωτήσεις για την αποπεράτωση του οικισμού εργατικών κατοικιών Αγίου Ιωάννη και την απόδοση των κατοικιών στους δικαιούχους, για τις σοβαρές ελλείψεις στις Υπηρεσίες και τα Κλιμάκια Πυροσβεστικής του νομού Κέρκυρας, για την αξιοποίηση του Σπηλαίου «Ανθρωπόγραβα» Κληματιάς, για την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού και το πρόβλημα της μετεγκατάστασης του ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ Α.Ε., για την προκλητική και αυθαίρετη δίωξη πολίτη στην Κέρκυρα, για το μεγάλο έργο των Φραγμάτων, για τη διάλυση του Τελωνείου Κέρκυρας, για την υποβάθμιση της Χημικής Υπηρεσίας Κέρκυρας, για τις σοβαρές ελλείψεις προσωπικού στο ΔΕΔΔΗΕ (ΔΕΗ) Κέρκυρας, για το πρόβλημα υποστελέχωσης της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και των Τμημάτων Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων, για τα προβλήματα που προξενεί η λανθασμένη εσωτερική διάταξη του προσωπικού της Αστυνομίας στην Κέρκυρα, για το αναξιοποίητο έργο “Λιμνοδεξαμενή Μοσχόπουλου” στη νότια Κέρκυρα, για τη διάλυση των τμημάτων Ελέγχου και Δικαστικού της Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας, για την αδικαιολόγητη κατάργηση του Κτηνιατρικού Εργαστηρίου, για τη θεσμοθέτηση της “Ειδικής Μελέτης Χωροθέτησης Δραστηριοτήτων” της “ΘΕΩΡΗΜΑ Α.Ε” και όσων άλλων μελετών εξειδικεύουν τα χωροταξικά στο νομό μας και για την εξέλιξη της υπόθεσης του κυκλώματος τοκογλυφίας.
5. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΟΥ ΣΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Θα ήθελα αναφερθώ διεξοδικότερα στο πεδίο της Οικονομίας, επειδή συμμετέχω μαζί με άλλους 11 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Επιτροπή Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου του Υπ. Οικονομικών. Με αυτήν την αρμοδιότητα, εποπτεύουμε κάθε σχέδιο νόμου και κάθε τροπολογία, κάθε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και κάθε νομοπαρασκευαστική διαδικασία που άπτεται των οικονομικών. Κατά αυτήν την έννοια, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου αφορούσε σε κεντρικά ζητήματα του φορολογικού, του χρηματοπιστωτικού, του ασφαλιστικού και του δημοσιονομικού συστήματος. Προσπαθήσαμε, ως αξιωματική αντιπολίτευση, να ασκήσουμε τον καλύτερο δυνατό έλεγχο και να αναχαιτίσουμε -όσο το δυνατόν- τα σχέδια και τις αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης της υποταγής.
Θα ήθελα αναφερθώ διεξοδικότερα στο πεδίο της Οικονομίας, επειδή συμμετέχω μαζί με άλλους 11 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Επιτροπή Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου του Υπ. Οικονομικών. Με αυτήν την αρμοδιότητα, εποπτεύουμε κάθε σχέδιο νόμου και κάθε τροπολογία, κάθε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και κάθε νομοπαρασκευαστική διαδικασία που άπτεται των οικονομικών. Κατά αυτήν την έννοια, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μου αφορούσε σε κεντρικά ζητήματα του φορολογικού, του χρηματοπιστωτικού, του ασφαλιστικού και του δημοσιονομικού συστήματος. Προσπαθήσαμε, ως αξιωματική αντιπολίτευση, να ασκήσουμε τον καλύτερο δυνατό έλεγχο και να αναχαιτίσουμε -όσο το δυνατόν- τα σχέδια και τις αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης της υποταγής.
Ως προς την εισήγηση στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ, για την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων.
Παρότι ως ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε σε πολλά σημεία, διαφορετικές προγραμματικές προσεγγίσεις από το ΚΚΕ, στη συγκεκριμένη πρόταση νόμου ανταποκριθήκαμε θετικά. Ο λόγος ήταν διπλός. Πρώτον, διότι πάγια θέση μας ως ριζοσπαστική αριστερά, είναι πως η ακύρωση του μνημονίου μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την ενωτική συμπόρευση των δυνάμεων της αριστεράς και δεύτερον θεωρούμε πως, παρά τις διαφορές που μας διακρίνουν με το ΚΚΕ, μπορεί να υπάρξει πραγματική σύγκλιση απόψεων και πολιτικής δράσης, στα ζητήματα του μνημονίου και του χρέους. Σε κάθε περίπτωση, θεωρήσαμε χρέος μας να υπερψηφίσουμε την συγκεκριμένη πρόταση νόμου, που ήταν έτσι κι αλλιώς - επί της αρχής - συμβατή με τις δικές μας πολιτικές θέσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Παρότι ως ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε σε πολλά σημεία, διαφορετικές προγραμματικές προσεγγίσεις από το ΚΚΕ, στη συγκεκριμένη πρόταση νόμου ανταποκριθήκαμε θετικά. Ο λόγος ήταν διπλός. Πρώτον, διότι πάγια θέση μας ως ριζοσπαστική αριστερά, είναι πως η ακύρωση του μνημονίου μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την ενωτική συμπόρευση των δυνάμεων της αριστεράς και δεύτερον θεωρούμε πως, παρά τις διαφορές που μας διακρίνουν με το ΚΚΕ, μπορεί να υπάρξει πραγματική σύγκλιση απόψεων και πολιτικής δράσης, στα ζητήματα του μνημονίου και του χρέους. Σε κάθε περίπτωση, θεωρήσαμε χρέος μας να υπερψηφίσουμε την συγκεκριμένη πρόταση νόμου, που ήταν έτσι κι αλλιώς - επί της αρχής - συμβατή με τις δικές μας πολιτικές θέσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ως προς την εισήγηση για την κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού.
Ο προϋπολογισμός του 2013, αποτέλεσε έναν από τους πιο σκληρούς και άδικους προϋπολογισμούς που έχει ψηφιστεί στην ιστορία της μεταπολίτευσης. Οι περικοπές σε επιδόματα, παιδεία, νοσοκομεία, μισθούς και συντάξεις, η αύξηση της έμμεσης φορολογίας και οι φοροαπαλλαγές στα πλούσια εισοδήματα, ήταν μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά του. Παράλληλα οι δημοσιονομικοί δείκτες όπως το χρέος και το πρωτογενές έλλειμμα, εμφάνιζαν ανεξέλεγκτες τάσεις, ενώ αντίστοιχη συμπεριφορά είχαν (και έχουν) οι κοινωνικοί δείκτες, όπως αυτοί της ανεργίας και του ποσοστού διαβίωσης κάτω από τα όρια της φτώχειας. Επιπλέον, για πρώτη φορά, το ύψος του προγράμματος των δημόσιων επενδύσεων, δεν έφτασε ούτε το ένα δις, γεγονός που υποδεικνύει τη στρατηγική της κυβέρνησης, για πλήρη παραχώρηση των πάντων, στον ιδιωτικό τομέα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ως ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίσαμε το σχέδιο του προϋπολογισμού, αναδεικνύοντας μια διαφορετική δημοσιονομική στρατηγική που με ρεαλιστικούς όρους, δύναται να εφαρμοστεί σε καιρούς οικονομικής κρίσης.
Ο προϋπολογισμός του 2013, αποτέλεσε έναν από τους πιο σκληρούς και άδικους προϋπολογισμούς που έχει ψηφιστεί στην ιστορία της μεταπολίτευσης. Οι περικοπές σε επιδόματα, παιδεία, νοσοκομεία, μισθούς και συντάξεις, η αύξηση της έμμεσης φορολογίας και οι φοροαπαλλαγές στα πλούσια εισοδήματα, ήταν μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά του. Παράλληλα οι δημοσιονομικοί δείκτες όπως το χρέος και το πρωτογενές έλλειμμα, εμφάνιζαν ανεξέλεγκτες τάσεις, ενώ αντίστοιχη συμπεριφορά είχαν (και έχουν) οι κοινωνικοί δείκτες, όπως αυτοί της ανεργίας και του ποσοστού διαβίωσης κάτω από τα όρια της φτώχειας. Επιπλέον, για πρώτη φορά, το ύψος του προγράμματος των δημόσιων επενδύσεων, δεν έφτασε ούτε το ένα δις, γεγονός που υποδεικνύει τη στρατηγική της κυβέρνησης, για πλήρη παραχώρηση των πάντων, στον ιδιωτικό τομέα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ως ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίσαμε το σχέδιο του προϋπολογισμού, αναδεικνύοντας μια διαφορετική δημοσιονομική στρατηγική που με ρεαλιστικούς όρους, δύναται να εφαρμοστεί σε καιρούς οικονομικής κρίσης.
Ως προς την παρέμβαση για την επικαιροποίηση του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Με την συγκεκριμένη παρέμβαση, επαναλάβαμε την θέση μας σε σχέση με τις πολιτικές επιβολής διαδοχικών μνημονίων λιτότητας. Κάναμε σαφές το γεγονός, ότι με την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, δίνεται το τελειωτικό χτύπημα τόσο στο δημόσιο πλούτο της χώρας όσο και σε στοιχειώδη κοινωνικά κεκτημένα ολόκληρων δεκαετιών. Καταψηφίσαμε το σχέδιο νόμου, διασαφηνίζοντας για ακόμη μια φορά πως μια κυβέρνηση της αριστεράς δεν πρόκειται να τηρήσει τέτοιου είδους δεσμεύσεις απέναντι στους δανειστές, ούτε να επιβάλλει μέτρα λιτότητας σε κοινωνικά στρώματα που ήδη έχουν γονατίσει από την κρίση και τις πολιτικές διαχείρισής της.
Με την συγκεκριμένη παρέμβαση, επαναλάβαμε την θέση μας σε σχέση με τις πολιτικές επιβολής διαδοχικών μνημονίων λιτότητας. Κάναμε σαφές το γεγονός, ότι με την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, δίνεται το τελειωτικό χτύπημα τόσο στο δημόσιο πλούτο της χώρας όσο και σε στοιχειώδη κοινωνικά κεκτημένα ολόκληρων δεκαετιών. Καταψηφίσαμε το σχέδιο νόμου, διασαφηνίζοντας για ακόμη μια φορά πως μια κυβέρνηση της αριστεράς δεν πρόκειται να τηρήσει τέτοιου είδους δεσμεύσεις απέναντι στους δανειστές, ούτε να επιβάλλει μέτρα λιτότητας σε κοινωνικά στρώματα που ήδη έχουν γονατίσει από την κρίση και τις πολιτικές διαχείρισής της.
Ως προς την εισήγηση για τους Οργανισμούς Συλλογικής Επένδυσης σε Κινητές Αξίες (Ο.Σ.Ε.Κ.Α) και τις Ανώνυμες Εταιρείες Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων (Α.Ε.Δ.Α.Κ).
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, αποτέλεσε μια κίνηση της κυβέρνησης για ενσωμάτωση μιας σειράς αντίστοιχων ευρωπαϊκών κοινοτικών οδηγιών. Θεωρήσαμε πως ο τρόπος με τον οποίο δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης, λειτουργίας και μετακίνησης των εταιρειών διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, προστατεύει, αντί να πολεμά φαινόμενα μαζικής φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής. Εντάσσεται σε ένα ευρύτερο νεοφιλελεύθερο πλαίσιο λειτουργίας της ευρωπαϊκής ένωσης, ανεξέλεγκτης μετακίνησης κεφαλαίων, από τον ένα φορολογικό παράδεισο στον άλλον. Καταψηφίσαμε την παρούσα κοινοτική οδηγία, κάνοντας σαφές πως ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει για μια συνολική αλλαγή, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα ελέγχει αποτελεσματικότερα την μέχρι στιγμής ασύδοτη λειτουργία των χρηματιστηριακών αγορών.
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, αποτέλεσε μια κίνηση της κυβέρνησης για ενσωμάτωση μιας σειράς αντίστοιχων ευρωπαϊκών κοινοτικών οδηγιών. Θεωρήσαμε πως ο τρόπος με τον οποίο δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης, λειτουργίας και μετακίνησης των εταιρειών διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων, προστατεύει, αντί να πολεμά φαινόμενα μαζικής φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής. Εντάσσεται σε ένα ευρύτερο νεοφιλελεύθερο πλαίσιο λειτουργίας της ευρωπαϊκής ένωσης, ανεξέλεγκτης μετακίνησης κεφαλαίων, από τον ένα φορολογικό παράδεισο στον άλλον. Καταψηφίσαμε την παρούσα κοινοτική οδηγία, κάνοντας σαφές πως ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει για μια συνολική αλλαγή, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα ελέγχει αποτελεσματικότερα την μέχρι στιγμής ασύδοτη λειτουργία των χρηματιστηριακών αγορών.
Ως προς την παρέμβαση για το Νέο Φορολογικό (ρυθμίσεις στη φορολογία εισοδήματος, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών και λοιπές διατάξεις) .
Αποτέλεσε ένα ακόμη φορολογικό νομοσχέδιο, που προσέθετε οικονομικά βάρη και μονιμοποιούσε χαράτσια στα χαμηλά εισοδήματα, ενώ τα εισοδήματα που ανέρχονταν σε πάνω από εκατό χιλιάδες ευρώ το χρόνο, κλήθηκαν να πληρώσουν ως και 3000 ευρώ λιγότερο φόρο. Ως κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάσαμε συντονισμένα τις θέσεις μας, όντας ακριβώς στον αντίποδα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Τονίσαμε την ανάγκη ριζικής αλλαγής του φορολογικού μας συστήματος, με πρώτη προτεραιότητα την σταδιακή οικονομική επιβάρυνση των εύπορων κοινωνικών στρωμάτων. Αντίστοιχα θεωρούμε, ότι τα εισοδήματα πολιτών που αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, θα πρέπει να δεχθούν μια σειρά από φορολογικές ελαφρύνσεις, όπως, η κατάργηση του χαρατσιού και η σταδιακή μείωση της έμμεσης φορολογίας.
Αποτέλεσε ένα ακόμη φορολογικό νομοσχέδιο, που προσέθετε οικονομικά βάρη και μονιμοποιούσε χαράτσια στα χαμηλά εισοδήματα, ενώ τα εισοδήματα που ανέρχονταν σε πάνω από εκατό χιλιάδες ευρώ το χρόνο, κλήθηκαν να πληρώσουν ως και 3000 ευρώ λιγότερο φόρο. Ως κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάσαμε συντονισμένα τις θέσεις μας, όντας ακριβώς στον αντίποδα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Τονίσαμε την ανάγκη ριζικής αλλαγής του φορολογικού μας συστήματος, με πρώτη προτεραιότητα την σταδιακή οικονομική επιβάρυνση των εύπορων κοινωνικών στρωμάτων. Αντίστοιχα θεωρούμε, ότι τα εισοδήματα πολιτών που αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, θα πρέπει να δεχθούν μια σειρά από φορολογικές ελαφρύνσεις, όπως, η κατάργηση του χαρατσιού και η σταδιακή μείωση της έμμεσης φορολογίας.
Ως προς την εισήγηση για την ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας με θέμα: ρυθμίσεις θεμάτων ΕΛ.ΤΕ, αναμόρφωση Ν.Σ.Κ και άλλες διατάξεις.
Πρόκειται για μια σειρά κοινοτικών οδηγιών, πάνω σε ζητήματα άμεσης φορολογίας και διακρατικής ανταλλαγής πληροφοριών. Στην ουσία, οι διακρατικές ανταλλαγές πληροφοριών, περιορίζονται αυστηρά στις κατηγορίες εισοδήματος που αφορούν εισοδήματα από απασχόληση, αμοιβές διευθυντών, καταβολή συντάξεων και εισοδήματα από ακίνητη περιουσία. Ουσιαστικά αναφέρεται, στον έλεγχο μικρών και μεσαίων εισοδημάτων. Από την αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών, εξαιρούνται όλοι όσοι πραγματικά θα έπρεπε να ελεγχθούν και να πληρώσουν αυτά που πραγματικά τους αντιστοιχούν. Καμία αναφορά δε γίνεται, για τον έλεγχο διεθνών εμπορικών δραστηριοτήτων, για τα ελεύθερα επαγγέλματα, για τα υπέρογκα και κατά τα άλλα αόρατα, κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων. Πουθενά δεν αγγίζονται, τα σημαντικότατα προβλήματα της ‘’νόμιμης’’ φοροαποφυγής των ισχυρών οικονομικών ελίτ, των ενδοομιλικών συναλλαγών, των τριγωνικών πωλήσεων, της ασυδοσίας των φορολογικών παραδείσων, της αόρατης κινητικότητας των αμοιβαίων κεφαλαίων στην ευρωπαϊκή επικράτεια, των εικονικών συμβάσεων έργου μεταξύ θυγατρικών και μητρικών επιχειρήσεων, των ανεξέλεγκτων off shore εταιριών που δρουν κατά εκατομμύρια στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Κρατώντας υπόψη τα παραπάνω επιχειρήματα, καταψηφίσαμε το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο.
Πρόκειται για μια σειρά κοινοτικών οδηγιών, πάνω σε ζητήματα άμεσης φορολογίας και διακρατικής ανταλλαγής πληροφοριών. Στην ουσία, οι διακρατικές ανταλλαγές πληροφοριών, περιορίζονται αυστηρά στις κατηγορίες εισοδήματος που αφορούν εισοδήματα από απασχόληση, αμοιβές διευθυντών, καταβολή συντάξεων και εισοδήματα από ακίνητη περιουσία. Ουσιαστικά αναφέρεται, στον έλεγχο μικρών και μεσαίων εισοδημάτων. Από την αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών, εξαιρούνται όλοι όσοι πραγματικά θα έπρεπε να ελεγχθούν και να πληρώσουν αυτά που πραγματικά τους αντιστοιχούν. Καμία αναφορά δε γίνεται, για τον έλεγχο διεθνών εμπορικών δραστηριοτήτων, για τα ελεύθερα επαγγέλματα, για τα υπέρογκα και κατά τα άλλα αόρατα, κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων. Πουθενά δεν αγγίζονται, τα σημαντικότατα προβλήματα της ‘’νόμιμης’’ φοροαποφυγής των ισχυρών οικονομικών ελίτ, των ενδοομιλικών συναλλαγών, των τριγωνικών πωλήσεων, της ασυδοσίας των φορολογικών παραδείσων, της αόρατης κινητικότητας των αμοιβαίων κεφαλαίων στην ευρωπαϊκή επικράτεια, των εικονικών συμβάσεων έργου μεταξύ θυγατρικών και μητρικών επιχειρήσεων, των ανεξέλεγκτων off shore εταιριών που δρουν κατά εκατομμύρια στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Κρατώντας υπόψη τα παραπάνω επιχειρήματα, καταψηφίσαμε το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο.
6. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ
Έως τώρα, σας περιέγραψα τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμορφώθηκε η δράση μας στο κοινοβούλιο. Τη διεθνή, ελληνική και τοπική κοινωνικοπολιτική συγκυρία. Περιέγραψα, επίσης, και τους βασικούς τομείς του κοινοβουλευτικού μου έργου, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο.
Πώς θα συνεχίσουμε όμως από εδώ και πέρα; Πάνω σε ποιους άξονες προτεραιοτήτων και με ποιους στόχους; Τι έχει να περιμένει από το ΣΥΡΙΖΑ ο κόσμος; Ποιες είναι οι προτάσεις του, για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια; Σας απαντώ, λοιπόν, ευθέως.
Βασική προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η συγκρότηση ενός μοντέλου παραγωγής, που στον πυρήνα του θα έχει τον κόσμο της εργασίας. Μια πραγματική έξοδος από την κρίση είναι αδύνατον να υπάρξει, χωρίς να συνδέεται στρατηγικά με την άμεση εξασφάλιση εργασιακών δικαιωμάτων και την ταχύρρυθμη μείωση της ανεργίας υπό συνθήκες πλήρους και σταθερής απασχόλησης.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σαφής κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων και η επαναδιαπραγμάτευση του συνόλου του δημοσίου χρέους. Η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του και το μορατόριουμ πληρωμών με ρήτρες ανάπτυξης για οποιαδήποτε ενέργεια αποπληρωμής.
Οι στρατηγικοί μας στόχοι, πάνω στους οποίους θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και θα θέσουμε τις βάσεις για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, είναι οι εξής:
1. Η τόνωση της ζήτησης, μέσα από την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, των χαμηλών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.
2. Η σταδιακή αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων.
3. Η επανεξέταση και ανακατανομή των δημοσίων δαπανών.
4. Η ριζική αλλαγή της φορολογικής πολιτικής, με μετατόπιση των βαρών στα πλουσιότερα κοινωνικά στρώματα και η σταδιακή μείωση των έμμεσων φόρων με παράλληλη αύξηση των δημόσιων εσόδων από την άμεση φορολόγηση.
5. Η ρύθμιση των χρεών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
6. Η ολική αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, θέτοντας τον υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.
Συγκεκριμένα, όσες τράπεζες χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή με χρήματα του ελληνικού λαού, θα περάσουν υπό δημόσιο έλεγχο προκειμένου να γίνει αναπροσαρμογή των δανείων με βασικό κριτήριο την δυνατότητα αποπληρωμής τους.
Στόχος μας, η δημιουργία ενός δημόσιου τραπεζικού συστήματος που θα αναλάβει την χρηματοδότηση αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών δημόσιων επενδύσεων σε υποδομές και σε επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας. Συμπληρωματικά αναφέρουμε την δημιουργία τραπεζών ειδικού σκοπού, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματικότερη χρηματοδότηση σε φρέσκα παραγωγικά εγχειρήματα, όπως αυτά των συνεταιριστικών δικτύων και ενώσεων.
7. Η αναδιοργάνωση του δημοσίου τομέα. Υπογραμμίζουμε ότι, σε κεντρικούς τομείς της παραγωγής, όλα τα ισχυρά κράτη, παντού στον κόσμο, διατηρούν μεγάλες δημόσιες ή κρατικά ελεγχόμενες επιχειρήσεις, προκειμένου να διασφαλίζεται η ομαλή παροχή και ροή κρίσιμων αγαθών και υπηρεσιών όπως η ενέργεια, οι μεταφορές και συγκοινωνίες, το νερό και οι τηλεπικοινωνίες, αλλά και να διασφαλίζεται η προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι οργανισμοί, αποτελούν κεφαλαιώδους σημασίας αναπτυξιακά εργαλεία, καθώς επίσης και σταθερή πηγή δημόσιων εσόδων.
Γι’ αυτό, θα βάλουμε τέρμα στις μνημονιακές διαδικασίες εκποίησής τους και θα κάνουμε τα πάντα, ώστε εκείνες που ιδιωτικοποιήθηκαν, να ανακτηθούν από το Δημόσιο.
Θεωρούμε πως εκτός από τη μετατροπή των δημοσίων επιχειρήσεων σε δυναμικά εργαλεία αναπτυξιακής πολιτικής και αναδιανομής του πλούτου, χρειαζόμαστε και ένα σχέδιο “κατευθυντήριων γραμμών” για την κλαδική έμφαση, που πρέπει να δοθεί σε συγκεκριμένους παραγωγικούς τομείς. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένες από τις παραγωγικές προτεραιότητες και επιλογές:
8. Ενίσχυση δραστηριοτήτων με αυξανόμενη ζήτηση στις παγκόσμιες αγορές, όπως και εκείνων των δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην υποκατάσταση εισαγωγών.
9. Ενίσχυση τεχνολογικής πολιτικής και παραγωγή «εντάσεως γνώσης».
10. Επικέντρωση σε δραστηριότητες εντάσεως εργασίας, που θα συμβάλουν άμεσα στη μείωση της ανεργίας.
11. Προτεραιότητα σε κλάδους και επιχειρήσεις που συμβάλλουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και στον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας.
12 Ενίσχυση των τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας.
13. Στήριξη της δημόσιας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας, με την ενθάρρυνση παραγωγικών και καινοτόμων συνεταιρισμών.
Ωστόσο όλα τα παραπάνω στοιχεία που δίνουν έμφαση προς συγκεκριμένες παραγωγικές κατευθύνσεις, δεν πρόκειται να εφαρμοστούν υπό συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. Για εμάς η εξασφάλιση ενός σταθερού πλαισίου εργασιακών σχέσεων αποτελεί στρατηγική επιλογή.
Απαιτούνται παρεμβάσεις, ώστε να αυξηθούν ταχύτερα οι θέσεις εργασίας και να διευρυνθεί η κοινωνική προστασία των εργαζομένων και των ανέργων. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αύξηση της απασχόλησης στις κοινωνικές υπηρεσίες, την υγεία, την εκπαίδευση και την πρόνοια.
Στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει η επίτευξη σταθερής και πλήρους απασχόλησης. Και αυτό μπορεί να γίνει με παρεμβάσεις που θα συνοδεύουν την παραγωγική ανασυγκρότηση, όπως οι εξής:
14. Δημιουργία θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής απασχόλησης, συμβατών με την αξιοπρέπεια και την αναβάθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
15. Μεταρρύθμιση του δικαίου, ώστε από εργοδοτικό να ξαναγίνει εργατικό δίκαιο. Να επανέλθει η προστασία των εργαζομένων.
16. Αντιμετώπιση της μακροχρόνιας ανεργίας, της ανεργίας των νέων και της ανεργίας στα φτωχά νοικοκυριά ανέργων με ανήλικα παιδιά.
17. Ακύρωση του θεσμικού πλαισίου, με το οποίο, οι απολύσεις έγιναν πιο φτηνές και εύκολες για τις επιχειρήσεις, ειδικά για αυτές που έχουν συνεχή κερδοφορία.
18. Άμεση παύση των απολύσεων στον δημόσιο τομέα, που προγραμματίζονται και υλοποιούνται κατά χιλιάδες από την κυβέρνηση και την τρόικα.
19. Άμεσα μέτρα για να σταματήσει η ασυδοσία στον ιδιωτικό τομέα, όπως η γρήγορη και δυναμική ανασύσταση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε πως όλες οι προτάσεις που καταθέτουμε δεν θεωρούνται θέσφατα και δεδομένες, αλλά αντιθέτως αποτελούν την βάση για δημόσια διαβούλευση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, με τον ίδιο τον κόσμο. Ένα πρόγραμμα, φτιαγμένο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού, δεν μπορεί να υπάρξει εφόσον δεν συμπεριλαμβάνει την ενεργή συμμετοχή του κόσμου στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων.
Θα ήθελα να πω ακόμη μια φορά ότι εργασία και Δημοκρατία συμβαδίζουν. Διότι η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ καταργούν, ακυρώνουν τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα, για να περάσουν την ανεργία, τη φτωχοποίηση και το ξεπούλημα της χώρας.
Έως τώρα, σας περιέγραψα τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαμορφώθηκε η δράση μας στο κοινοβούλιο. Τη διεθνή, ελληνική και τοπική κοινωνικοπολιτική συγκυρία. Περιέγραψα, επίσης, και τους βασικούς τομείς του κοινοβουλευτικού μου έργου, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο.
Πώς θα συνεχίσουμε όμως από εδώ και πέρα; Πάνω σε ποιους άξονες προτεραιοτήτων και με ποιους στόχους; Τι έχει να περιμένει από το ΣΥΡΙΖΑ ο κόσμος; Ποιες είναι οι προτάσεις του, για την έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια; Σας απαντώ, λοιπόν, ευθέως.
Βασική προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί η συγκρότηση ενός μοντέλου παραγωγής, που στον πυρήνα του θα έχει τον κόσμο της εργασίας. Μια πραγματική έξοδος από την κρίση είναι αδύνατον να υπάρξει, χωρίς να συνδέεται στρατηγικά με την άμεση εξασφάλιση εργασιακών δικαιωμάτων και την ταχύρρυθμη μείωση της ανεργίας υπό συνθήκες πλήρους και σταθερής απασχόλησης.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σαφής κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων και η επαναδιαπραγμάτευση του συνόλου του δημοσίου χρέους. Η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του και το μορατόριουμ πληρωμών με ρήτρες ανάπτυξης για οποιαδήποτε ενέργεια αποπληρωμής.
Οι στρατηγικοί μας στόχοι, πάνω στους οποίους θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και θα θέσουμε τις βάσεις για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, είναι οι εξής:
1. Η τόνωση της ζήτησης, μέσα από την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, των χαμηλών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.
2. Η σταδιακή αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων.
3. Η επανεξέταση και ανακατανομή των δημοσίων δαπανών.
4. Η ριζική αλλαγή της φορολογικής πολιτικής, με μετατόπιση των βαρών στα πλουσιότερα κοινωνικά στρώματα και η σταδιακή μείωση των έμμεσων φόρων με παράλληλη αύξηση των δημόσιων εσόδων από την άμεση φορολόγηση.
5. Η ρύθμιση των χρεών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
6. Η ολική αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, θέτοντας τον υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο.
Συγκεκριμένα, όσες τράπεζες χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή με χρήματα του ελληνικού λαού, θα περάσουν υπό δημόσιο έλεγχο προκειμένου να γίνει αναπροσαρμογή των δανείων με βασικό κριτήριο την δυνατότητα αποπληρωμής τους.
Στόχος μας, η δημιουργία ενός δημόσιου τραπεζικού συστήματος που θα αναλάβει την χρηματοδότηση αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών δημόσιων επενδύσεων σε υποδομές και σε επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας. Συμπληρωματικά αναφέρουμε την δημιουργία τραπεζών ειδικού σκοπού, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματικότερη χρηματοδότηση σε φρέσκα παραγωγικά εγχειρήματα, όπως αυτά των συνεταιριστικών δικτύων και ενώσεων.
7. Η αναδιοργάνωση του δημοσίου τομέα. Υπογραμμίζουμε ότι, σε κεντρικούς τομείς της παραγωγής, όλα τα ισχυρά κράτη, παντού στον κόσμο, διατηρούν μεγάλες δημόσιες ή κρατικά ελεγχόμενες επιχειρήσεις, προκειμένου να διασφαλίζεται η ομαλή παροχή και ροή κρίσιμων αγαθών και υπηρεσιών όπως η ενέργεια, οι μεταφορές και συγκοινωνίες, το νερό και οι τηλεπικοινωνίες, αλλά και να διασφαλίζεται η προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι οργανισμοί, αποτελούν κεφαλαιώδους σημασίας αναπτυξιακά εργαλεία, καθώς επίσης και σταθερή πηγή δημόσιων εσόδων.
Γι’ αυτό, θα βάλουμε τέρμα στις μνημονιακές διαδικασίες εκποίησής τους και θα κάνουμε τα πάντα, ώστε εκείνες που ιδιωτικοποιήθηκαν, να ανακτηθούν από το Δημόσιο.
Θεωρούμε πως εκτός από τη μετατροπή των δημοσίων επιχειρήσεων σε δυναμικά εργαλεία αναπτυξιακής πολιτικής και αναδιανομής του πλούτου, χρειαζόμαστε και ένα σχέδιο “κατευθυντήριων γραμμών” για την κλαδική έμφαση, που πρέπει να δοθεί σε συγκεκριμένους παραγωγικούς τομείς. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένες από τις παραγωγικές προτεραιότητες και επιλογές:
8. Ενίσχυση δραστηριοτήτων με αυξανόμενη ζήτηση στις παγκόσμιες αγορές, όπως και εκείνων των δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην υποκατάσταση εισαγωγών.
9. Ενίσχυση τεχνολογικής πολιτικής και παραγωγή «εντάσεως γνώσης».
10. Επικέντρωση σε δραστηριότητες εντάσεως εργασίας, που θα συμβάλουν άμεσα στη μείωση της ανεργίας.
11. Προτεραιότητα σε κλάδους και επιχειρήσεις που συμβάλλουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και στον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας.
12 Ενίσχυση των τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας.
13. Στήριξη της δημόσιας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας, με την ενθάρρυνση παραγωγικών και καινοτόμων συνεταιρισμών.
Ωστόσο όλα τα παραπάνω στοιχεία που δίνουν έμφαση προς συγκεκριμένες παραγωγικές κατευθύνσεις, δεν πρόκειται να εφαρμοστούν υπό συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα. Για εμάς η εξασφάλιση ενός σταθερού πλαισίου εργασιακών σχέσεων αποτελεί στρατηγική επιλογή.
Απαιτούνται παρεμβάσεις, ώστε να αυξηθούν ταχύτερα οι θέσεις εργασίας και να διευρυνθεί η κοινωνική προστασία των εργαζομένων και των ανέργων. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αύξηση της απασχόλησης στις κοινωνικές υπηρεσίες, την υγεία, την εκπαίδευση και την πρόνοια.
Στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει η επίτευξη σταθερής και πλήρους απασχόλησης. Και αυτό μπορεί να γίνει με παρεμβάσεις που θα συνοδεύουν την παραγωγική ανασυγκρότηση, όπως οι εξής:
14. Δημιουργία θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής απασχόλησης, συμβατών με την αξιοπρέπεια και την αναβάθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
15. Μεταρρύθμιση του δικαίου, ώστε από εργοδοτικό να ξαναγίνει εργατικό δίκαιο. Να επανέλθει η προστασία των εργαζομένων.
16. Αντιμετώπιση της μακροχρόνιας ανεργίας, της ανεργίας των νέων και της ανεργίας στα φτωχά νοικοκυριά ανέργων με ανήλικα παιδιά.
17. Ακύρωση του θεσμικού πλαισίου, με το οποίο, οι απολύσεις έγιναν πιο φτηνές και εύκολες για τις επιχειρήσεις, ειδικά για αυτές που έχουν συνεχή κερδοφορία.
18. Άμεση παύση των απολύσεων στον δημόσιο τομέα, που προγραμματίζονται και υλοποιούνται κατά χιλιάδες από την κυβέρνηση και την τρόικα.
19. Άμεσα μέτρα για να σταματήσει η ασυδοσία στον ιδιωτικό τομέα, όπως η γρήγορη και δυναμική ανασύσταση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας.
Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε πως όλες οι προτάσεις που καταθέτουμε δεν θεωρούνται θέσφατα και δεδομένες, αλλά αντιθέτως αποτελούν την βάση για δημόσια διαβούλευση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, με τον ίδιο τον κόσμο. Ένα πρόγραμμα, φτιαγμένο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού, δεν μπορεί να υπάρξει εφόσον δεν συμπεριλαμβάνει την ενεργή συμμετοχή του κόσμου στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων.
Θα ήθελα να πω ακόμη μια φορά ότι εργασία και Δημοκρατία συμβαδίζουν. Διότι η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ καταργούν, ακυρώνουν τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα, για να περάσουν την ανεργία, τη φτωχοποίηση και το ξεπούλημα της χώρας.
7. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΠΙΚΑ
Πάνω σε αυτούς τους στρατηγικούς στόχους, έχουμε προσαρμόσει και το πρόγραμμά μας για τα Ιόνια Νησιά και την Κέρκυρα. Αν καταφέρουμε να εφαρμόσουμε, έστω σε ένα βαθμό, όσα ανέφερα προηγουμένως, τότε θα διαθέτουμε τα κατάλληλα αναπτυξιακά και οικονομικά εργαλεία, για την οικονομική ανάκαμψη των νησιών μας. Η τοπική οικονομία, είναι έως ένα βαθμό, μικρογραφία των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Ως εκ τούτου, οι αλλαγές που θα επιφέρουμε σε επίπεδο δημοσιονομικό και οικονομικό, θα έχουν άμεσο αντίκτυπο και στα νησιά μας.
Οι βασικοί μας στρατηγικοί στόχοι είναι οι εξής. Χαριτολογώντας, θα έλεγα ότι θα μπορούσαμε να τους συμπτύξουμε σε 10 και να του ονομάσουμε “Δεκάλογο του ΣΥΡΙΖΑ για τα Επτάνησα και την Κέρκυρα”:
1. Αυτοδύναμη και Ενιαία Περιφέρεια, ικανή να χαράζει μόνη της, τις πολιτικές που χρειάζεται ο τόπος για την οικονομική του ανάκαμψη. Βασική προϋπόθεση, είναι η αποκέντρωση των εξουσιών και των μηχανισμών διοικητικού ελέγχου και η αναδιάρθρωση του χωροταξικού των Δήμων, στην αντίληψη του “σπασίματος” των δομών του Καλλικράτη. Για την Κέρκυρα, επιβάλλεται το σπάσιμο σε 4 τουλάχιστον Δήμους (μαζί με τα Διαπόντια Νησιά), εφόσον όμως θα είμαστε σίγουροι ότι θα εξασφαλίσουμε την επιτευξιμότητα της υλοποίησής τους.
2. Ενίσχυση των ενδοπεριφερειακών δικτύων μεταφορών και συγκοινωνίας. Αυτό θα πενταπλασιάσει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης των νησιών και θα μειώσει αισθητά το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων και το κόστος διαβίωσης των κατοίκων. Ιδιαίτερα χρήσιμο θα ήταν, εκτός από την αναβάθμιση των λιμένων και των αεροδρομίων, να καταφέρουμε ένα στρατηγικό σχεδιασμό, για τη βελτίωση της εμπορικής διασύνδεσης των Επτανήσων, τόσο με την ηπειρωτική Ελλάδα, όσο και με τους διευρωπαϊκούς άξονες μεταφορών. Βασική προϋπόθεση, είναι να μην επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση, καμιάς αναπτυξιακής υποδομής.
3. Οργανωμένο και σχεδιασμένο ακτοπλοϊκό δίκτυο, με τακτικές, προγραμματισμένες, γρήγορες και ασφαλείς συνδέσεις, τόσο μεταξύ των νησιών της Περιφέρειας, όσο και με την ηπειρωτική Ελλάδα και την Ιταλία. Ενθάρρυνση και ενίσχυση της χρησιμοποίησης και άλλων μέσων όπως υδροπλάνα, ελικόπτερα κλπ για την κάλυψη ειδικών αναγκών. Επίλυση του προβλήματος του υψηλού κόστους των καυσίμων που επιβαρύνει τα ναύλα, με παρέμβαση του κράτους. Εκσυγχρονισμό και ενίσχυση των λιμενικών υποδομών των νησιών μας και βελτιωτικά έργα σύνδεσης τους με τα οδικά και αεροπορικά δίκτυα. Βασική προϋπόθεση, είναι η εφαρμογή του μέτρου του Μεταφορικού Ισοδύναμου.
4. Εξισορρόπηση του σημερινού τουριστικού μοντέλου και ανασυγκρότηση της παραγωγής. Το εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο και χρονοβόρο, μέχρι να αναπτυχθούν πλήρως τα αντικίνητρα μεταφοράς των παραγωγικών συντελεστών στο ύπαιθρο και την ενδοχώρα. Αποτελεί όμως μονόδρομο, η ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και η ενίσχυση του αγροτουρισμού και των εναλλακτικών μορφών. Τα Επτάνησα και πολύ περισσότερο η Κέρκυρα, αν δεν αναβαθμίσουν την παραγωγική τους ικανότητα και δεν στηρίξουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεν θα μπορέσουν να μειώσουν το βαθμό εξάρτησής τους από τους διεθνείς και εγχώριους ολιγοπωλιακούς μηχανισμούς.
5. Ισχυρά κίνητρα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στόχος μας είναι, η χρηματοδοτική στήριξη με παροχή δημόσιας εγγύησης δανείων και η κατάργηση των νόμων, που δίνουν το δικαίωμα στις τράπεζες, να επιβάλουν τεράστια πανωτόκια, σε βάρος ΜΜΕ. Η άρση του αποκλεισμού των μικρών επενδύσεων από τις επιχορηγήσεις του αναπτυξιακού νόμου και η απλοποίηση των διαδικασιών υπαγωγής μικρών επενδύσεων, ώστε το κόστος συμμετοχής να μην λειτουργεί ως αντικίνητρο πραγματοποίησης της επένδυσης. Ο περιορισμός των φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου και φρένο στην μείωση των ανωτάτων φορολογικών συντελεστών. Η ανατροπή της σχέσης άμεσων και έμμεσων φόρων και εφαρμογή της αρχής, ο καθένας να πληρώνει ανάλογα με το εισόδημά του με προοδευτική κλίμακα.
6. Σωστός σχεδιασμός των χωροταξικών, ως μέσο εφαρμογής των αναπτυξιακών κατευθύνσεων που εμείς θέτουμε. Η οργάνωση χρήσεων γης και τα πολεοδομικά, πρέπει να γίνουν με μεγάλη προσοχή, έτσι ώστε να είναι ρεαλιστικά και να μην ξεφεύγουν από την ανάγκη διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης. Αυτό σημαίνει, ότι δεν θα επιδιώξουμε ουτοπικές και ανεφάρμοστες αλλαγές, ούτε όμως και ότι θα φοβηθούμε να θέσουμε τις σωστές βάσεις για την ανάπτυξη του τόπου, ακόμα και αν έρθουμε σε σύγκρουση με τα ιδιωτικά συμφέροντα. Όπως και να ’χει, η ορθολογική χωροταξική οργάνωση, με πρόβλεψη των πραγματικών αναγκών σε δομημένη γη, στη χωροθέτηση οργανωμένων υποδοχέων για τη φιλοξενία των παραγωγικών δραστηριοτήτων και κυρίως στην ταυτόχρονη προστασία των φυσικών και πολιτισμικών πόρων, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων μας. Η αναβάθμιση των υπαρχουσών τουριστικών υποδομών.
7. Η βιωσιμότητα του περιβάλλοντος, πρέπει να αποτελεί την κοινή συνισταμένη, τόσο για τη διαχείριση των υγρών και στερεών αποβλήτων, όσο και για τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Το σημαντικότερο είναι, να εστιάσουμε στις πολιτικές πρόληψης της ρύπανσης και στις πολιτικές προστασίας και βελτίωσης του υδάτινου περιβάλλοντος. Σε αυτή τη βάση, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι το περιβάλλον δεν αντικαθίσταται ούτε με όλα τα πλούτη της γης, γι' αυτό θεωρούμε αδιανόητη τη θυσία του στο βωμό των ορέξεων των επενδυτών. Κλασσικό παράδειγμα, για την Κέρκυρα, αποτελούν ο “Ερημίτης” και η Λιμνοθάλασσα Κορισσίων, που ήδη έχει δρομολογηθεί η μεταμόρφωσή τους, σε ξενοδοχείο και γκολφ, αντίστοιχα.
8. Η κοινωνική συνοχή, μέσω ισχυρών δομών υγείας - κοινωνικής πρόνοιας και μέσω μιας αξιοπρεπούς δημόσιας παιδείας και ενός δημιουργικού πολιτισμού. Πρέπει να κρατούμε διαρκώς στο μυαλό μας, ότι όλα αυτά, έχουν ένα και μοναδικό σκοπό. Την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Εκεί κρίνονται όλα και εκεί αξιολογείται η αποτελεσματικότητα και η ορθότητα των θέσεών μας.
9. Πόροι χρηματοδότησης. Από τη μια έχουμε τους εθνικούς πόρους και το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που εφόσον όμως δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε αύξηση του Προϋπολογισμού, μάλλον δεν θα μπορέσουν να αποτελέσουν επί του παρόντος, σοβαρά υπολογίσιμες πηγές χρηματοδότησης. Από την άλλη έχουμε τους ευρωπαϊκούς πόρους, το τρέχον ΕΣΠΑ και το επόμενο ΣΕΣ (2014-2020), αλλά και εκεί τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα, μιας και σίγουρα θα έχουμε μειωμένη συμμετοχή και απορροφητικότητα. Κυρίαρχη, όμως, επιδίωξή μας θα είναι η αυτοχρηματοδότηση, κυρίως μέσω της αναδιανομής κρατικών κονδυλίων ή μέσω των εσόδων από την αλλαγή του φοροεισπρακτικού συστήματος ή μέσω των πολυμετοχικών - συνεταιριστικών συμπράξεων ή μέσω των μηχανισμών της αυτοδιοίκησης, ή μέσω της αξιοποίησης του κρατικού τραπεζικού συστήματος. Μην ξεχνάμε, πως θεμελιώδης αρχή της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς, είναι ο σταδιακός απεγκλωβισμός της Ελλάδας, από τους τραπεζικούς και κεφαλαιοκρατικούς μηχανισμούς της Ε.Ε. και του παγκόσμιου καπιταλισμού.
10. Δέκατον, η σωστή αξιολόγηση των έργων πρώτης προτεραιότητας. Για την Κέρκυρα, επείγει η οριστική επίλυση του υδρευτικού προβλήματος, η κατασκευή του οδικού άξονα βορρά - νότου και η επίλυση του προβλήματος διαχείρισης των απορριμμάτων. Έργα επίσης πρώτης προτεραιότητας, θα χαρακτηρίζαμε την αναβάθμιση του νέου Γενικού Νοσοκομείου, την αναβάθμιση του Ιονίου Πανεπιστημίου, τη βελτίωση των υποδομών ελλιμενισμού, τη βελτίωση των λιμανιών Κασσιώπης και Αγ. Στεφάνου Αυλιωτών, τη βελτίωση του λιμανιού της Λευκίμμης, την παραγωγική και αισθητική αναδιάρθρωση του ελαιώνα, την προστασία των αιγιαλών και των υδροβιότοπων, τη συντήρηση του οδικού δικτύου, τις χωροταξικές παρεμβάσεις στην Παλαιά Πόλη κλπ. Για όλα αυτά, και κάποια ακόμα που δεν προλαβαίνουμε να τα αναφέρουμε εδώ, τόσο εγώ, ως βουλευτής της Κέρκυρας, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεσμευόμαστε να παλέψουμε συνειδητά και υπεύθυνα για την υλοποίησή τους.
Πάνω σε αυτούς τους στρατηγικούς στόχους, έχουμε προσαρμόσει και το πρόγραμμά μας για τα Ιόνια Νησιά και την Κέρκυρα. Αν καταφέρουμε να εφαρμόσουμε, έστω σε ένα βαθμό, όσα ανέφερα προηγουμένως, τότε θα διαθέτουμε τα κατάλληλα αναπτυξιακά και οικονομικά εργαλεία, για την οικονομική ανάκαμψη των νησιών μας. Η τοπική οικονομία, είναι έως ένα βαθμό, μικρογραφία των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας. Ως εκ τούτου, οι αλλαγές που θα επιφέρουμε σε επίπεδο δημοσιονομικό και οικονομικό, θα έχουν άμεσο αντίκτυπο και στα νησιά μας.
Οι βασικοί μας στρατηγικοί στόχοι είναι οι εξής. Χαριτολογώντας, θα έλεγα ότι θα μπορούσαμε να τους συμπτύξουμε σε 10 και να του ονομάσουμε “Δεκάλογο του ΣΥΡΙΖΑ για τα Επτάνησα και την Κέρκυρα”:
1. Αυτοδύναμη και Ενιαία Περιφέρεια, ικανή να χαράζει μόνη της, τις πολιτικές που χρειάζεται ο τόπος για την οικονομική του ανάκαμψη. Βασική προϋπόθεση, είναι η αποκέντρωση των εξουσιών και των μηχανισμών διοικητικού ελέγχου και η αναδιάρθρωση του χωροταξικού των Δήμων, στην αντίληψη του “σπασίματος” των δομών του Καλλικράτη. Για την Κέρκυρα, επιβάλλεται το σπάσιμο σε 4 τουλάχιστον Δήμους (μαζί με τα Διαπόντια Νησιά), εφόσον όμως θα είμαστε σίγουροι ότι θα εξασφαλίσουμε την επιτευξιμότητα της υλοποίησής τους.
2. Ενίσχυση των ενδοπεριφερειακών δικτύων μεταφορών και συγκοινωνίας. Αυτό θα πενταπλασιάσει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης των νησιών και θα μειώσει αισθητά το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων και το κόστος διαβίωσης των κατοίκων. Ιδιαίτερα χρήσιμο θα ήταν, εκτός από την αναβάθμιση των λιμένων και των αεροδρομίων, να καταφέρουμε ένα στρατηγικό σχεδιασμό, για τη βελτίωση της εμπορικής διασύνδεσης των Επτανήσων, τόσο με την ηπειρωτική Ελλάδα, όσο και με τους διευρωπαϊκούς άξονες μεταφορών. Βασική προϋπόθεση, είναι να μην επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση, καμιάς αναπτυξιακής υποδομής.
3. Οργανωμένο και σχεδιασμένο ακτοπλοϊκό δίκτυο, με τακτικές, προγραμματισμένες, γρήγορες και ασφαλείς συνδέσεις, τόσο μεταξύ των νησιών της Περιφέρειας, όσο και με την ηπειρωτική Ελλάδα και την Ιταλία. Ενθάρρυνση και ενίσχυση της χρησιμοποίησης και άλλων μέσων όπως υδροπλάνα, ελικόπτερα κλπ για την κάλυψη ειδικών αναγκών. Επίλυση του προβλήματος του υψηλού κόστους των καυσίμων που επιβαρύνει τα ναύλα, με παρέμβαση του κράτους. Εκσυγχρονισμό και ενίσχυση των λιμενικών υποδομών των νησιών μας και βελτιωτικά έργα σύνδεσης τους με τα οδικά και αεροπορικά δίκτυα. Βασική προϋπόθεση, είναι η εφαρμογή του μέτρου του Μεταφορικού Ισοδύναμου.
4. Εξισορρόπηση του σημερινού τουριστικού μοντέλου και ανασυγκρότηση της παραγωγής. Το εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο και χρονοβόρο, μέχρι να αναπτυχθούν πλήρως τα αντικίνητρα μεταφοράς των παραγωγικών συντελεστών στο ύπαιθρο και την ενδοχώρα. Αποτελεί όμως μονόδρομο, η ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και η ενίσχυση του αγροτουρισμού και των εναλλακτικών μορφών. Τα Επτάνησα και πολύ περισσότερο η Κέρκυρα, αν δεν αναβαθμίσουν την παραγωγική τους ικανότητα και δεν στηρίξουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δεν θα μπορέσουν να μειώσουν το βαθμό εξάρτησής τους από τους διεθνείς και εγχώριους ολιγοπωλιακούς μηχανισμούς.
5. Ισχυρά κίνητρα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στόχος μας είναι, η χρηματοδοτική στήριξη με παροχή δημόσιας εγγύησης δανείων και η κατάργηση των νόμων, που δίνουν το δικαίωμα στις τράπεζες, να επιβάλουν τεράστια πανωτόκια, σε βάρος ΜΜΕ. Η άρση του αποκλεισμού των μικρών επενδύσεων από τις επιχορηγήσεις του αναπτυξιακού νόμου και η απλοποίηση των διαδικασιών υπαγωγής μικρών επενδύσεων, ώστε το κόστος συμμετοχής να μην λειτουργεί ως αντικίνητρο πραγματοποίησης της επένδυσης. Ο περιορισμός των φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου και φρένο στην μείωση των ανωτάτων φορολογικών συντελεστών. Η ανατροπή της σχέσης άμεσων και έμμεσων φόρων και εφαρμογή της αρχής, ο καθένας να πληρώνει ανάλογα με το εισόδημά του με προοδευτική κλίμακα.
6. Σωστός σχεδιασμός των χωροταξικών, ως μέσο εφαρμογής των αναπτυξιακών κατευθύνσεων που εμείς θέτουμε. Η οργάνωση χρήσεων γης και τα πολεοδομικά, πρέπει να γίνουν με μεγάλη προσοχή, έτσι ώστε να είναι ρεαλιστικά και να μην ξεφεύγουν από την ανάγκη διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης. Αυτό σημαίνει, ότι δεν θα επιδιώξουμε ουτοπικές και ανεφάρμοστες αλλαγές, ούτε όμως και ότι θα φοβηθούμε να θέσουμε τις σωστές βάσεις για την ανάπτυξη του τόπου, ακόμα και αν έρθουμε σε σύγκρουση με τα ιδιωτικά συμφέροντα. Όπως και να ’χει, η ορθολογική χωροταξική οργάνωση, με πρόβλεψη των πραγματικών αναγκών σε δομημένη γη, στη χωροθέτηση οργανωμένων υποδοχέων για τη φιλοξενία των παραγωγικών δραστηριοτήτων και κυρίως στην ταυτόχρονη προστασία των φυσικών και πολιτισμικών πόρων, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων μας. Η αναβάθμιση των υπαρχουσών τουριστικών υποδομών.
7. Η βιωσιμότητα του περιβάλλοντος, πρέπει να αποτελεί την κοινή συνισταμένη, τόσο για τη διαχείριση των υγρών και στερεών αποβλήτων, όσο και για τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Το σημαντικότερο είναι, να εστιάσουμε στις πολιτικές πρόληψης της ρύπανσης και στις πολιτικές προστασίας και βελτίωσης του υδάτινου περιβάλλοντος. Σε αυτή τη βάση, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι, ότι το περιβάλλον δεν αντικαθίσταται ούτε με όλα τα πλούτη της γης, γι' αυτό θεωρούμε αδιανόητη τη θυσία του στο βωμό των ορέξεων των επενδυτών. Κλασσικό παράδειγμα, για την Κέρκυρα, αποτελούν ο “Ερημίτης” και η Λιμνοθάλασσα Κορισσίων, που ήδη έχει δρομολογηθεί η μεταμόρφωσή τους, σε ξενοδοχείο και γκολφ, αντίστοιχα.
8. Η κοινωνική συνοχή, μέσω ισχυρών δομών υγείας - κοινωνικής πρόνοιας και μέσω μιας αξιοπρεπούς δημόσιας παιδείας και ενός δημιουργικού πολιτισμού. Πρέπει να κρατούμε διαρκώς στο μυαλό μας, ότι όλα αυτά, έχουν ένα και μοναδικό σκοπό. Την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών. Εκεί κρίνονται όλα και εκεί αξιολογείται η αποτελεσματικότητα και η ορθότητα των θέσεών μας.
9. Πόροι χρηματοδότησης. Από τη μια έχουμε τους εθνικούς πόρους και το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που εφόσον όμως δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε αύξηση του Προϋπολογισμού, μάλλον δεν θα μπορέσουν να αποτελέσουν επί του παρόντος, σοβαρά υπολογίσιμες πηγές χρηματοδότησης. Από την άλλη έχουμε τους ευρωπαϊκούς πόρους, το τρέχον ΕΣΠΑ και το επόμενο ΣΕΣ (2014-2020), αλλά και εκεί τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα, μιας και σίγουρα θα έχουμε μειωμένη συμμετοχή και απορροφητικότητα. Κυρίαρχη, όμως, επιδίωξή μας θα είναι η αυτοχρηματοδότηση, κυρίως μέσω της αναδιανομής κρατικών κονδυλίων ή μέσω των εσόδων από την αλλαγή του φοροεισπρακτικού συστήματος ή μέσω των πολυμετοχικών - συνεταιριστικών συμπράξεων ή μέσω των μηχανισμών της αυτοδιοίκησης, ή μέσω της αξιοποίησης του κρατικού τραπεζικού συστήματος. Μην ξεχνάμε, πως θεμελιώδης αρχή της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς, είναι ο σταδιακός απεγκλωβισμός της Ελλάδας, από τους τραπεζικούς και κεφαλαιοκρατικούς μηχανισμούς της Ε.Ε. και του παγκόσμιου καπιταλισμού.
10. Δέκατον, η σωστή αξιολόγηση των έργων πρώτης προτεραιότητας. Για την Κέρκυρα, επείγει η οριστική επίλυση του υδρευτικού προβλήματος, η κατασκευή του οδικού άξονα βορρά - νότου και η επίλυση του προβλήματος διαχείρισης των απορριμμάτων. Έργα επίσης πρώτης προτεραιότητας, θα χαρακτηρίζαμε την αναβάθμιση του νέου Γενικού Νοσοκομείου, την αναβάθμιση του Ιονίου Πανεπιστημίου, τη βελτίωση των υποδομών ελλιμενισμού, τη βελτίωση των λιμανιών Κασσιώπης και Αγ. Στεφάνου Αυλιωτών, τη βελτίωση του λιμανιού της Λευκίμμης, την παραγωγική και αισθητική αναδιάρθρωση του ελαιώνα, την προστασία των αιγιαλών και των υδροβιότοπων, τη συντήρηση του οδικού δικτύου, τις χωροταξικές παρεμβάσεις στην Παλαιά Πόλη κλπ. Για όλα αυτά, και κάποια ακόμα που δεν προλαβαίνουμε να τα αναφέρουμε εδώ, τόσο εγώ, ως βουλευτής της Κέρκυρας, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεσμευόμαστε να παλέψουμε συνειδητά και υπεύθυνα για την υλοποίησή τους.
8. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Συμπολίτες και συμπολίτισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες.
Ο κόσμος δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν αλλάζει χωρίς αγώνες και κοινωνικοπολιτικές ρήξεις. Ήδη έχουν φτάσει την κοινωνία σε απόγνωση, ήδη πληρώνουμε τις πρώτες μεγάλες επιπτώσεις της ανεργίας, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, της αποδόμησης της παιδείας, της κατάφωρης καταπάτησης των εργασιακών, μισθολογικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, του άδικου φορολογικού συστήματος και του άγριου ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ήδη πληρώνουμε τη φτωχοποίηση του λαού μας, που καλείται να επιβιώσει στο καθεστώς της άγριας λιτότητας, για την πληρωμή του δημόσιου χρέους. Ήδη η Ελλάδα έχει γίνει διδακτικό παράδειγμα υποταγής και υποτέλειας.
Λύση, όμως, υπάρχει. Σε όλα αυτά, έχουμε να αντιπροτείνουμε, ως ΣΥΡΙΖΑ, μέτρα ανακούφισης, έχουμε να αντιπροτείνουμε διαχειρίσιμη και αποτελεσματική πρόταση εξόδου από την κρίση. Μπορούμε να υλοποιήσουμε μια διαφορετική πολιτική, που θα περιορίσει την περαιτέρω φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Μας ρωτούν, τι θα κάνετε αν βγείτε εσείς στην κυβέρνηση; Τους απαντούμε λοιπόν, συγκεκριμένα. Αν εμείς κυβερνήσουμε, θα θεσμοθετήσουμε την επόμενη κιόλας μέρα:
1. Τη διαγραφή χρεών και την απαγόρευση πράξεων αναγκαστικής είσπραξης για όσους διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας,
2. Την περικοπή δόσεων αποπληρωμής δανείων, ώστε σε καμία περίπτωση να μην ξεπερνούν το 30% του διαθέσιμου μηνιαίου εισοδήματος και διαγραφή του υπόλοιπου της αρχικής δόσης σε ετήσια βάση (με εξαίρεση τα πολύ υψηλά εισοδήματα),
3. Τη μερική διαγραφή χρεών, σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση του εισοδήματος, κατά τα χρόνια του Μνημονίου,
4. Τη μη επιβάρυνση της οφειλής με τόκους υπερημερίας,
5. Την κατάργηση περαιτέρω φορολογικών επιβαρύνσεων για οικογένειες χωρίς εισόδημα,
6. Το πάγωμα εξυπηρέτησης των χρεών χωρίς επιβάρυνση, για οικογένειες χωρίς εισόδημα,
7. Την ελάττωση του συντελεστή ΦΠΑ για τα βασικά είδη διατροφής,
8. Την άμεση Μείωση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ,
9. Την άμεση εξίσωση του ΦΠΑ στο Ιόνιο με αυτό του Αιγαίου,
10. Την άμεση αύξηση του αφορολόγητου ορίου,
11. Τον καθορισμό ανώτατου ορίου για μηνιαία καταβολή χρεών στην εφορία, ανάλογα με το διαθέσιμο εισόδημα,
12. Την απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων πρώτης κατοικίας,
13. Την εγγυημένη δωρεάν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο θέρμανσης, νερό, και τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, στις αναγκαίες για αξιοπρεπή διαβίωση ποσότητες για τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού,
14. Τη μείωση τιμολογίου ενέργειας, νερού, τηλεπικοινωνιών, για ομάδες πολιτών που διαβιούν κοντά στο όριο φτώχειας,
15. Τη διασφάλιση δωρεάν πρόσβασης σε πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και για τους ανασφάλιστους άνεργους και φτωχούς,
16. Την άμεση διασφάλιση δωρεάν πρόσβασης σε νοσοκομειακή φροντίδα, για όσους χρειάζονται χειρουργική επέμβαση, νοσηλεία και εξετάσεις που αδυνατούν πληρώσουν,
17. Την ελάττωση συμμετοχής ασθενών στην φαρμακευτική δαπάνη και τη μηδενική συμμετοχή για ευπαθείς ομάδες (άποροι, ανασφάλιστοι, κλπ) με ταυτόχρονη μείωση συμμετοχής, για όσους βρίσκονται κοντά στα όρια της φτώχειας,
18. Τη δωρεάν μετακίνηση με τις αστικές συγκοινωνίες για ανέργους και άτομα με ελάχιστο εισόδημα.
Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε και τις σταδιακές αλλαγές του πολιτικού και δημοσιονομικού συστήματος που περιέγραψα προηγουμένως, αν δηλαδή αρχίσουμε να θέτουμε σε εφαρμογή το σχέδιο ριζοσπαστικοποίησης των νόμων του κράτους, τη:
1. Συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας και της λαϊκής αρνησικυρίας,
2. Ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας,
3. Ενδυνάμωση της διαφάνειας στη διοίκηση του κράτους και της δυνατότητας ελέγχου των αποφάσεων από όλους τους πολίτες χωρίς μεσολαβητές και μεσολαβήσεις,
4. Καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα διεξαγωγής όλων των εκλογικών αναμετρήσεων σε Βουλή, Ευρωβουλή και Αυτοδιοίκηση,
5. Καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας και κατάργηση των βουλευτικών προνομίων στη σύνταξη,
6. Τέλος στον άθλιο νόμο περί ευθύνης υπουργών, στην ανισότητα απέναντι στο νόμο ανάμεσα στο Βουλευτή και τον απλό πολίτη,
7. Δραστικός περιορισμός της χρήσης της βουλευτικής ασυλίας, μόνον σε περιπτώσεις πολιτικών διώξεων,
8. Ριζική αλλαγή του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, με γνώμονα την απόλυτη διαφάνεια των οικονομικών τους, αποκλείοντας τη διαπλοκή με τα ιδιωτικά συμφέροντα,
9. Ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της δημόσιας διοίκησης,
10. Εμβάθυνση της διάκρισης μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας,
11. Ίδρυση της Αρχής Εγγύησης της δημόσιας Περιουσίας – Υπηρεσιών, με ταυτόχρονη συνταγματική απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης του Νερού, του Ηλεκτρισμού και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των κοινόχρηστων, κοινόκτητων και κοινών αγαθών,
12. Δημιουργία ενός σύγχρονου και δημοκρατικού τοπίου, για τα ΜΜΕ στην Ελλάδα,
τότε θα δημιουργηθούν οι στέρεες βάσεις για τη συνολική ανατροπή και τη ριζική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών δομών της χώρας μας. Θα μπορούμε να μιλάμε για σταδιακή έξοδο από την κρίση και σταδιακό απεγκλωβισμό από τις επιταγές των μνημονίων και τις ορέξεις του άγριου εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού. Θα μπορούμε να μιλάμε για μια Ελλάδα ικανή να στηρίξει την οικονομική και αναπτυξιακή της προοπτική, στα δικά της χέρια και τις δικές της επιλογές.
Κλείνω, λέγοντας τα εξής:
Προσπαθήσαμε, και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε, μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, στους δρόμους, στις πλατείες, στα κινήματα, για την ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού, για την εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας, για το δίκαιο της εργατικής τάξης, για την εξασφάλιση των κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων, για την υιοθέτηση ενός συστήματος διακυβέρνησης χωρίς διαπλοκή και διαφθορά, για την κατάργηση των μνημονίων, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για την αναδιανομή του πλούτου και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην καθημερινότητα των πολιτών, για την προστασία του περιβάλλοντος, για τη σοσιαλιστική ανάπτυξη της χώρας μας και για την παγκόσμια ειρήνη του πλανήτη.
Εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε μια δίκαιη κοινωνία και ας μας θεωρούν αιθεροβάμονες. Εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε έναν δίκαιο σοσιαλιστικό κόσμο και ας μας θεωρούν αθεράπευτα ρομαντικούς. Αυτά τα όνειρα, όμως, δε θα αργήσει η στιγμή που θα πάρουν εκδίκηση. Δε θ’ αργήσει η στιγμή που θα γίνουν πραγματικότητα και, τότε, θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε το μέλλον της κοινωνίας και των παιδιών μας, με ελπίδα και αισιοδοξία. Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και γι’ αυτόν δεσμευτήκαμε να παλέψουμε μέχρι τέλους. Σε αυτό δεσμεύομαι και εγώ προσωπικά να παλέψω, τόσο μέσα από το κοινοβούλιο όσο και μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ.
Συμπολίτες και συμπολίτισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες.
Ο κόσμος δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν αλλάζει χωρίς αγώνες και κοινωνικοπολιτικές ρήξεις. Ήδη έχουν φτάσει την κοινωνία σε απόγνωση, ήδη πληρώνουμε τις πρώτες μεγάλες επιπτώσεις της ανεργίας, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, της αποδόμησης της παιδείας, της κατάφωρης καταπάτησης των εργασιακών, μισθολογικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, του άδικου φορολογικού συστήματος και του άγριου ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ήδη πληρώνουμε τη φτωχοποίηση του λαού μας, που καλείται να επιβιώσει στο καθεστώς της άγριας λιτότητας, για την πληρωμή του δημόσιου χρέους. Ήδη η Ελλάδα έχει γίνει διδακτικό παράδειγμα υποταγής και υποτέλειας.
Λύση, όμως, υπάρχει. Σε όλα αυτά, έχουμε να αντιπροτείνουμε, ως ΣΥΡΙΖΑ, μέτρα ανακούφισης, έχουμε να αντιπροτείνουμε διαχειρίσιμη και αποτελεσματική πρόταση εξόδου από την κρίση. Μπορούμε να υλοποιήσουμε μια διαφορετική πολιτική, που θα περιορίσει την περαιτέρω φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Μας ρωτούν, τι θα κάνετε αν βγείτε εσείς στην κυβέρνηση; Τους απαντούμε λοιπόν, συγκεκριμένα. Αν εμείς κυβερνήσουμε, θα θεσμοθετήσουμε την επόμενη κιόλας μέρα:
1. Τη διαγραφή χρεών και την απαγόρευση πράξεων αναγκαστικής είσπραξης για όσους διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας,
2. Την περικοπή δόσεων αποπληρωμής δανείων, ώστε σε καμία περίπτωση να μην ξεπερνούν το 30% του διαθέσιμου μηνιαίου εισοδήματος και διαγραφή του υπόλοιπου της αρχικής δόσης σε ετήσια βάση (με εξαίρεση τα πολύ υψηλά εισοδήματα),
3. Τη μερική διαγραφή χρεών, σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση του εισοδήματος, κατά τα χρόνια του Μνημονίου,
4. Τη μη επιβάρυνση της οφειλής με τόκους υπερημερίας,
5. Την κατάργηση περαιτέρω φορολογικών επιβαρύνσεων για οικογένειες χωρίς εισόδημα,
6. Το πάγωμα εξυπηρέτησης των χρεών χωρίς επιβάρυνση, για οικογένειες χωρίς εισόδημα,
7. Την ελάττωση του συντελεστή ΦΠΑ για τα βασικά είδη διατροφής,
8. Την άμεση Μείωση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ,
9. Την άμεση εξίσωση του ΦΠΑ στο Ιόνιο με αυτό του Αιγαίου,
10. Την άμεση αύξηση του αφορολόγητου ορίου,
11. Τον καθορισμό ανώτατου ορίου για μηνιαία καταβολή χρεών στην εφορία, ανάλογα με το διαθέσιμο εισόδημα,
12. Την απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων πρώτης κατοικίας,
13. Την εγγυημένη δωρεάν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο θέρμανσης, νερό, και τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, στις αναγκαίες για αξιοπρεπή διαβίωση ποσότητες για τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού,
14. Τη μείωση τιμολογίου ενέργειας, νερού, τηλεπικοινωνιών, για ομάδες πολιτών που διαβιούν κοντά στο όριο φτώχειας,
15. Τη διασφάλιση δωρεάν πρόσβασης σε πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και για τους ανασφάλιστους άνεργους και φτωχούς,
16. Την άμεση διασφάλιση δωρεάν πρόσβασης σε νοσοκομειακή φροντίδα, για όσους χρειάζονται χειρουργική επέμβαση, νοσηλεία και εξετάσεις που αδυνατούν πληρώσουν,
17. Την ελάττωση συμμετοχής ασθενών στην φαρμακευτική δαπάνη και τη μηδενική συμμετοχή για ευπαθείς ομάδες (άποροι, ανασφάλιστοι, κλπ) με ταυτόχρονη μείωση συμμετοχής, για όσους βρίσκονται κοντά στα όρια της φτώχειας,
18. Τη δωρεάν μετακίνηση με τις αστικές συγκοινωνίες για ανέργους και άτομα με ελάχιστο εισόδημα.
Αν σε αυτά συνυπολογίσουμε και τις σταδιακές αλλαγές του πολιτικού και δημοσιονομικού συστήματος που περιέγραψα προηγουμένως, αν δηλαδή αρχίσουμε να θέτουμε σε εφαρμογή το σχέδιο ριζοσπαστικοποίησης των νόμων του κράτους, τη:
1. Συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας και της λαϊκής αρνησικυρίας,
2. Ενδυνάμωση του Κοινοβουλίου ως νομοθετικού και ελεγκτικού θεσμού της εκτελεστικής εξουσίας,
3. Ενδυνάμωση της διαφάνειας στη διοίκηση του κράτους και της δυνατότητας ελέγχου των αποφάσεων από όλους τους πολίτες χωρίς μεσολαβητές και μεσολαβήσεις,
4. Καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα διεξαγωγής όλων των εκλογικών αναμετρήσεων σε Βουλή, Ευρωβουλή και Αυτοδιοίκηση,
5. Καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας και κατάργηση των βουλευτικών προνομίων στη σύνταξη,
6. Τέλος στον άθλιο νόμο περί ευθύνης υπουργών, στην ανισότητα απέναντι στο νόμο ανάμεσα στο Βουλευτή και τον απλό πολίτη,
7. Δραστικός περιορισμός της χρήσης της βουλευτικής ασυλίας, μόνον σε περιπτώσεις πολιτικών διώξεων,
8. Ριζική αλλαγή του νόμου περί χρηματοδότησης των κομμάτων, με γνώμονα την απόλυτη διαφάνεια των οικονομικών τους, αποκλείοντας τη διαπλοκή με τα ιδιωτικά συμφέροντα,
9. Ριζική αλλαγή της αρχιτεκτονικής της δημόσιας διοίκησης,
10. Εμβάθυνση της διάκρισης μεταξύ δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας,
11. Ίδρυση της Αρχής Εγγύησης της δημόσιας Περιουσίας – Υπηρεσιών, με ταυτόχρονη συνταγματική απαγόρευση της ιδιωτικοποίησης του Νερού, του Ηλεκτρισμού και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των κοινόχρηστων, κοινόκτητων και κοινών αγαθών,
12. Δημιουργία ενός σύγχρονου και δημοκρατικού τοπίου, για τα ΜΜΕ στην Ελλάδα,
τότε θα δημιουργηθούν οι στέρεες βάσεις για τη συνολική ανατροπή και τη ριζική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών δομών της χώρας μας. Θα μπορούμε να μιλάμε για σταδιακή έξοδο από την κρίση και σταδιακό απεγκλωβισμό από τις επιταγές των μνημονίων και τις ορέξεις του άγριου εγχώριου και διεθνούς καπιταλισμού. Θα μπορούμε να μιλάμε για μια Ελλάδα ικανή να στηρίξει την οικονομική και αναπτυξιακή της προοπτική, στα δικά της χέρια και τις δικές της επιλογές.
Κλείνω, λέγοντας τα εξής:
Προσπαθήσαμε, και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε, μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, στους δρόμους, στις πλατείες, στα κινήματα, για την ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού, για την εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας, για το δίκαιο της εργατικής τάξης, για την εξασφάλιση των κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων, για την υιοθέτηση ενός συστήματος διακυβέρνησης χωρίς διαπλοκή και διαφθορά, για την κατάργηση των μνημονίων, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για την αναδιανομή του πλούτου και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην καθημερινότητα των πολιτών, για την προστασία του περιβάλλοντος, για τη σοσιαλιστική ανάπτυξη της χώρας μας και για την παγκόσμια ειρήνη του πλανήτη.
Εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε μια δίκαιη κοινωνία και ας μας θεωρούν αιθεροβάμονες. Εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε έναν δίκαιο σοσιαλιστικό κόσμο και ας μας θεωρούν αθεράπευτα ρομαντικούς. Αυτά τα όνειρα, όμως, δε θα αργήσει η στιγμή που θα πάρουν εκδίκηση. Δε θ’ αργήσει η στιγμή που θα γίνουν πραγματικότητα και, τότε, θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε το μέλλον της κοινωνίας και των παιδιών μας, με ελπίδα και αισιοδοξία. Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και γι’ αυτόν δεσμευτήκαμε να παλέψουμε μέχρι τέλους. Σε αυτό δεσμεύομαι και εγώ προσωπικά να παλέψω, τόσο μέσα από το κοινοβούλιο όσο και μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου