Το Ελληνικό καλοκαίρι είναι μια απέραντη αίθουσα ανελέητης ανάκρισης
ΕΣΤ'ΑΛΗ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΡΕΤΖΑΤΟ
Παναγιώτης Χατζηστεφάνου
21.08.2013 .iefimerida.gr
Ο ήλιος βιάζει και το πιο φευγαλέο βλέμμα, σαν εκτυφλωτικός προβολέας ανελέητα στραμμένος στο βλέμμα των αιχμάλωτων ενός ολοκληρωτικού κλιματολογικού καθεστώτος. Εξ' ουρανού, η αιχμηρή του λάμψη εισβάλλει βαθιά μες το μυαλό, τρυπώνοντας απ΄ την αφύλαχτη κερκόπορτα της όρασης. Διεισδύει μέχρι τα πιο απόκρυφα νευρωνικά δίκτυα, βασανίζει τα μυστικοπαθέστερα των εγκεφαλικών κυττάρων, ταλανίζει τις πλέον κρυψίνοες των συνάψεων, επιμένει σαδιστικά μέχρις ότου να εκκρίνει η κάθε σκέψη τον ορό της αλήθειας της και να ομολογήσει τα πάντα.
Το μαρτύριο της θερινής ανίερης εξέτασης δεν σταματάει παρά μόνον όταν και η τελευταία, κάθιδρη, λεπτομέρεια της αλήθειας σταθεί γυμνή και απροστάτευτη, αναπόδραστα οφθαλμοφανής στο λυσσαλέο φως μιας εποχής που δεν ανέχεται κανένα ψέμα εκτός από εκείνα που συντηρούν τις αυταπάτες της.
Η υπαρξιακή εξομολόγηση της Ελλάδας αυτό το καλοκαίρι περιγράφει μια πραγματικότητα τόσο ακραία απεχθή που μόνο με όρους αρχαίας τραγωδίας μπορεί να ονοματοποιηθεί.
Έχοντας ξεπεράσει το στάδιο της ύβρης, δηλαδή την πρόκληση της ηθικής τάξης, οι Έλληνες, ξένοιαστοι και σολιψίζοντες υπό την καυστική ακτινοβολία, ομολογούν με τις πράξεις τους ότι βρίσκονται στο στάδιο της άτης, δηλαδή του θολώματος της κρίσης, της τύφλωσης του νου, που αναπόφευκτα θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερες και πιο προκλητικές ύβρεις.
Παραζαλισμένοι από τις ευκαιριακές ηδονές μιας παρακμιακής φιλοσοφίας ζωής που δεν αναγνωρίζει ως αξία τίποτε άλλο από την νάρκωση που επιφέρει ο στιγμιαίος κορεσμός των ορέξεων, οι Έλληνες, αυτό το καλοκαίρι εκδηλώνονται περισσότερο από ποτέ ως αυτό που στ' αλήθεια είναι, ένας αυτάρεσκος και επηρμένος λαός καλοπερασάκηδων.
Αυτή η διαστρεβλωμένη συνείδηση θα οδηγήσει νομοτελειακά τα βήματα τους προς τη νέμεση, την εκδίκηση των θεών, και εν τέλει, μοιραία, στην τίση, την συντριβή που τους αξίζει ως τιμωρία για την εγκληματική αμέλεια και την ναρκισσευόμενη απάθεια που ενσαρκώνουν, πεπεισμένοι ότι είναι άτρωτοι αρκεί να εθελοτυφλούν για την φρίκη που εκτυλίσσεται έξω από τα όρια της αυτοϊκανοποίησης τους.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων – μιας και είναι σίγουρο ότι οι πάντα ετοιμοπόλεμοι οπαδοί της αυτιστικής φιληδονίας θα βιαστούν να με κατηγορήσουν για μικρόψυχη ποινικοποίηση της απόλαυσης του Ελληνικού καλοκαιριού – επισημαίνω πως είναι κρίσιμο να αντιληφθεί κανείς την σημασία των συγκεκριμένων ιστορικών συμφραζομένων.
Αυτό το καλοκαίρι δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Είναι η εποχή που ιδρυματοποιήθηκαν σε Ελληνικό έδαφος τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως επικερδής φάμπρικα εκμετάλλευσης ψυχών. Είναι η εποχή που το παρακράτος σε συνεργασία με το δικαστικό κύκλωμα κόντεψε να εκτελέσει τον Κώστα Σακκά για την ιδεολογία του. Είναι η εποχή που ένας άνεργος 18χρονος εκσφενδονίστηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες από κινούμενο τρόλεϊ και πλήρωσε με την ίδια του την ζωή την Ναζιστική αδιαλλαξία που υπηρετούσε ο ελεγκτής και ο οδηγός που ενεπλάκησαν στον θάνατο του. Είναι η εποχή που ο κρατικοδίαιτος και βαθιά σάπιος ψευδο-πνευματικός κόσμος της χώρας χλεύασε πάνω στο πτώμα του άτυχου νεαρού αποκαλώντας τον τζαμπατζή. Είναι η εποχή που το ίδιο αυτό χυδαίο συνάφι εγκάθετων λόγιων επί πληρωμή εγκαλέστηκε από τον δίκαια εξοργισμένο κόσμο για ασέβεια και προσβολή νεκρού και αντί να ζητήσει συγγνώμη άρχισε να κουνάει με θράσος το δάχτυλο του πολιτικού πολιτισμού. Είναι η εποχή που τα ΜΑΤ εισέβαλλαν σε σπίτια στις Σκουριές και συνέλαβαν ανθρώπους χωρίς καν ενδείξεις ενοχής. Είναι η εποχή που ένας παραληρηματικός τηλεπλασιέ διορίστηκε ως Υπουργός Υγείας και επέβαλλε είσοδο στα Δημόσια Νοσοκομεία λες και είναι clubs privés και όχι κοινωφελή ιδρύματα που ήδη πληρώνει ο πολίτης μέσω ασφαλιστικών εισφορών και φορολογίας. Είναι η εποχή που άρχισαν να συζητιούνται οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας από τις τράπεζες που ήδη έχουν διασωθεί με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. Είναι η εποχή που η δημόσια ραδιοτηλεόραση έκλεισε πραξικοπηματικά και εν μια νυκτί προκειμένου να συσταθεί ένας νέος, ακόμα πιο ελεγχόμενος φορέας κυβερνητικής προπαγάνδας. Είναι η εποχή που ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν δίστασε να μιλήσει με τους πιό ωμούς όρους κοινωνικού Δαρβινισμού, εκστομίζοντας μια φράση που θα δίσταζε να πει ακόμα και ο Χίτλερ – «προχωράμε μπροστά και όποιος αντέξει». Είναι μια εφιαλτική, αβίωτη, εποχή στην κόλαση.
Και όμως, αντί να εξεγερθούν, οι Έλληνες επιμένουν να μεταφέρουν εξοργιστικά το ασυνείδητο σαρκίο τους, πάντα και παντού εξίσου μωροφιλόδοξο και ναρκισσευόμενο. Είτε ομφαλοσκοπούν σε απόμερη παραλία για εξεζητημένους και εναλλακτικούς παραθεριστές είτε γλεντοκοπούν σε κοσμικολούμπεν παραλιακά μπουζουξίδικα. Είτε εξοικονομούν μέρες χαλάρωσης με ρεφενέδες σε ελεύθερα κάμπιγκ, είτε στριμώχνονται σε φτηνά ενοικιαζόμενα, είτε κορδώνεται σε σουίτες με ιδιωτική πισίνα.
Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα είναι ένα και μοναδικό – καμία κοινωνική ή πολιτική συνείδηση δεν μπορεί να μπει εμπόδιο στην πρωτοκαθεδρία του υπερτροφικού συλλογικού εγώ των Ελλήνων.
Είναι άπειρα τα στιγμιότυπα που συνθέτουν τις αποδείξεις της σιωπηλής συναίνεσης και άρα συνενοχής των Ελλήνων με το πολυσχιδές κοινωνικοπολιτικό έγκλημα που συντελείται εν ονόματι τους, εις βάρος τους αλλά και εις βάρος τρίτων.
Ψηφιακές φωτογραφίες απεσταλμένες από κινητά τηλέφωνα, απείρως εξυπνότερα και ακριβότερα των χρηστών τους, αναρτούν ειδυλλιακές στιγμές από τις παραδείσιες παραλίες στα δίκτυα αντικοινωνικής αποστασιοποίησης. Στα ηλεκτρονικά ενσταντανέ της φιλτραρισμένης εικονικότητας η χρυσή άμμος φαίνεται ιδανική για στρουθοκαμήλους, καθώς λούζεται από τα κρυστάλλινα νερά που λίγο πριν, ή λίγο μετά, πνίγουν πρόσφυγες μόλις λίγο παραπέρα από εκεί που τελειώνουν τα μακροβούτια.
Στον ορίζοντα της εποχιακής λήθης, κότερα και ακτοπλοϊκά μεταφέρουν ηδονιστική απάθεια, διασχίζοντας τα ίδια κύματα με τις σάπιες εξωλέμβιες που στοιβάζουν, μέχρι προμελετημένης βύθισης, σωρούς από απελπισμένους πρόσφυγες. Αφελείς λόγω της πανικόβλητης απελπισίας τους, οι κολασμένοι που δραπετεύουν από τα φλεγόμενα μέτωπα της διεθνούς και ετοιμόρροπης αυτοκρατορίας του καπιταλιστικού τρόμου, αγνοούν πως αν γλιτώσουν το προσχεδιασμένο ναυάγιο που τους επιφυλάσσουν οι δουλέμποροι, θα καταλήξουν να καίγονται ζωντανοί στους αυτοσχέδιους φούρνους-κοντέηνερ της Αμυγδαλέζας ή θα κυνηγιόνται ανελέητα από τον νεοελληνικό Ναζισμό.
Τίποτε από όλα αυτά δεν απασχολεί τις ρακέτες, τις σαμπάνιες, τα μαγιό, την εκούσια λοβοτομή των Ελλήνων που συνεχίζουν να χορεύουν πάνω σε έναν ομαδικό τάφο που έχει σκαφτεί αρκετά βαθιά ώστε να καταπιεί και τους ίδιους. Προφανώς εφησυχασμένοι επειδή προς το παρόν οι φονιάδες κυνηγάνε οποιονδήποτε άλλον εκτός από αυτούς, συνεχίζουν να χαζεύουν τα μπούτια της αποβλάκωσης που τους εξασφαλίζει ακόμα μια δόση ψυχοτρόπου χάχανου και αποχαυνωμένης ιδιωτείας.
Οι προϋπολογισμοί για τις διακοπές «σε καιρό κρίσης» γίνονται με εξονυχιστική σύνεση – αντίθετα, με σπάταλη αδιαφορία αντιμετωπίζονται οι λογιστικές ταχυδακτυλουργίες του Ναζιστικού καθεστώτος που προελαύνει μέρα με την μέρα σε κάθε επίπεδο της ζωής του τόπου. Οι πρώτοι προκαλούν βάσιμες καχυποψίες περί της υποτιθέμενης ανέχειας για την οποία θρηνούν όλο τον υπόλοιπο χρόνο οι εποχιακοί λουόμενοι, ενώ οι δεύτερες καταδεικνύουν την αμείλικτη απάθεια προς κάθε έννοια δημόσιας αξιοπρέπειας και κυβερνητικής ανθρωπιάς.
Έτσι, περισσότερο ενδιαφέρει η τιμή ενός εσπρέσο στην Ψαρρού παρά το εξωφρενικά προκλητικό γεγονός ότι το 2012 το Ελληνικό κράτος εισέπραξε 162 εκατομμύρια ευρώ για την συντήρηση των μεταναστών, λεφτά που δεν γνωρίζει κανείς που πήγαν ακριβώς μιας και τα στοιχεία είτε δεν υπάρχουν, είτε απλά δεν δίνονται στην δημοσιότητα.
Επ' αυτού, και εννοείται χωρίς να κληθεί για ανάκριση από κανέναν εισαγγελέα, ο δήμαρχος Μενιδίου δήλωσε το εξής ασύλληπτο στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι: «H Aμυγδαλέζα και τα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών είναι μια τεράστια μπίζνα με απευθείας αναθέσεις σε συγκεκριμένους ημέτερους προμηθευτές... έχουν βρει μια μηχανή και ρημάζουν τα κονδύλια της Ε.Ε..... ποιοι μετανάστες και ποια ασφάλεια πολιτών; για 1600 κρατούμενους στην Αμυγδαλέζα η Ε.Ε. πληρώνει κάθε μέρα 120.000 ευρώ!!! Αν τα λεφτά, που έρχονται απ΄ έξω, πήγαιναν στη διαβίωση των κρατουμένων μεταναστών, έπρεπε μέχρι και πισίνες να έχουν.... αυτοί ζουν στα κοντέινερ, που έχουν μέσα 45 βαθμούς... εδώ βρήκαμε μια πατέντα πάλι, για να "χτίσουμε" τις βίλες "μας"...»
Αυτές οι βίλες, αυτές οι πισίνες, αυτές οι παραλίες, αυτά τα κάμπιγκ είναι ο παράδεισος από τον οποίο θα βρεθούν οι Έλληνες σύντομα εξόριστοι, οριστικά και αμετάκλητα, ανακαλύπτοντας όχι μόνο ότι είναι δανεισμένος από το μέλλον, αλλά και αδύνατον να συντηρηθεί με αυταπάτες. Και δεν είναι μόνο οικονομικής φύσης οι ψευδαισθήσεις που συντηρούν με όλο και μεγαλύτερο κόπο την φαντασμένη εμμονή των Ελλήνων για μεγάλη ζωή, αλλά και ηθικής.
Δεν μπορεί, δεν νοείται, δεν είναι φυσικό και επιτρεπτό υπό καμία κοινωνική συνθήκη να υποδύεσαι τον ξένοιαστο παραθεριστή όσο γύρω σου εκτυλίσσεται μια μάχη ζωής και θανάτου. Αργά ή γρήγορα θα παγιδευτείς στα πυρά.
Όσο και αν αρνείται να το πιστέψει η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, στην Ελλάδα διεξάγεται πολεμική επιχείρηση της άρχουσας τάξης εναντίον των υπόλοιπων. Χρηματοδοτημένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με υπόσχεση την επιβίωση της, η ελάχιστη εκείνη μειοψηφία που κυβερνάει την χώρα συνεχίζει να εκμεταλλεύεται την παθολογική αφέλεια των ψηφοφόρων και την υπνωτισμένη αποβλάκωση των τηλεθεατών, και «περιμένει την έκβαση του πολέμου», όπως είπε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός σε συνέντευξη του.
Και όπως όλα δείχνουν, η έκβαση αυτή θα είναι εις βάρος του λαού, μιας και όταν διεξάγονταν οι μάχες, κανείς δεν έδωσε τον αγώνα που έπρεπε για να υποστηρίξει τα δικαιώματα του και τα συμφέροντα του, ενώ όλοι έτρεχαν, χασκογελώντας, να προλάβουν το καράβι για το νησί των Λωτοφάγων.
Το μαρτύριο της θερινής ανίερης εξέτασης δεν σταματάει παρά μόνον όταν και η τελευταία, κάθιδρη, λεπτομέρεια της αλήθειας σταθεί γυμνή και απροστάτευτη, αναπόδραστα οφθαλμοφανής στο λυσσαλέο φως μιας εποχής που δεν ανέχεται κανένα ψέμα εκτός από εκείνα που συντηρούν τις αυταπάτες της.
Η υπαρξιακή εξομολόγηση της Ελλάδας αυτό το καλοκαίρι περιγράφει μια πραγματικότητα τόσο ακραία απεχθή που μόνο με όρους αρχαίας τραγωδίας μπορεί να ονοματοποιηθεί.
Έχοντας ξεπεράσει το στάδιο της ύβρης, δηλαδή την πρόκληση της ηθικής τάξης, οι Έλληνες, ξένοιαστοι και σολιψίζοντες υπό την καυστική ακτινοβολία, ομολογούν με τις πράξεις τους ότι βρίσκονται στο στάδιο της άτης, δηλαδή του θολώματος της κρίσης, της τύφλωσης του νου, που αναπόφευκτα θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερες και πιο προκλητικές ύβρεις.
Παραζαλισμένοι από τις ευκαιριακές ηδονές μιας παρακμιακής φιλοσοφίας ζωής που δεν αναγνωρίζει ως αξία τίποτε άλλο από την νάρκωση που επιφέρει ο στιγμιαίος κορεσμός των ορέξεων, οι Έλληνες, αυτό το καλοκαίρι εκδηλώνονται περισσότερο από ποτέ ως αυτό που στ' αλήθεια είναι, ένας αυτάρεσκος και επηρμένος λαός καλοπερασάκηδων.
Αυτή η διαστρεβλωμένη συνείδηση θα οδηγήσει νομοτελειακά τα βήματα τους προς τη νέμεση, την εκδίκηση των θεών, και εν τέλει, μοιραία, στην τίση, την συντριβή που τους αξίζει ως τιμωρία για την εγκληματική αμέλεια και την ναρκισσευόμενη απάθεια που ενσαρκώνουν, πεπεισμένοι ότι είναι άτρωτοι αρκεί να εθελοτυφλούν για την φρίκη που εκτυλίσσεται έξω από τα όρια της αυτοϊκανοποίησης τους.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων – μιας και είναι σίγουρο ότι οι πάντα ετοιμοπόλεμοι οπαδοί της αυτιστικής φιληδονίας θα βιαστούν να με κατηγορήσουν για μικρόψυχη ποινικοποίηση της απόλαυσης του Ελληνικού καλοκαιριού – επισημαίνω πως είναι κρίσιμο να αντιληφθεί κανείς την σημασία των συγκεκριμένων ιστορικών συμφραζομένων.
Αυτό το καλοκαίρι δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Είναι η εποχή που ιδρυματοποιήθηκαν σε Ελληνικό έδαφος τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως επικερδής φάμπρικα εκμετάλλευσης ψυχών. Είναι η εποχή που το παρακράτος σε συνεργασία με το δικαστικό κύκλωμα κόντεψε να εκτελέσει τον Κώστα Σακκά για την ιδεολογία του. Είναι η εποχή που ένας άνεργος 18χρονος εκσφενδονίστηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες από κινούμενο τρόλεϊ και πλήρωσε με την ίδια του την ζωή την Ναζιστική αδιαλλαξία που υπηρετούσε ο ελεγκτής και ο οδηγός που ενεπλάκησαν στον θάνατο του. Είναι η εποχή που ο κρατικοδίαιτος και βαθιά σάπιος ψευδο-πνευματικός κόσμος της χώρας χλεύασε πάνω στο πτώμα του άτυχου νεαρού αποκαλώντας τον τζαμπατζή. Είναι η εποχή που το ίδιο αυτό χυδαίο συνάφι εγκάθετων λόγιων επί πληρωμή εγκαλέστηκε από τον δίκαια εξοργισμένο κόσμο για ασέβεια και προσβολή νεκρού και αντί να ζητήσει συγγνώμη άρχισε να κουνάει με θράσος το δάχτυλο του πολιτικού πολιτισμού. Είναι η εποχή που τα ΜΑΤ εισέβαλλαν σε σπίτια στις Σκουριές και συνέλαβαν ανθρώπους χωρίς καν ενδείξεις ενοχής. Είναι η εποχή που ένας παραληρηματικός τηλεπλασιέ διορίστηκε ως Υπουργός Υγείας και επέβαλλε είσοδο στα Δημόσια Νοσοκομεία λες και είναι clubs privés και όχι κοινωφελή ιδρύματα που ήδη πληρώνει ο πολίτης μέσω ασφαλιστικών εισφορών και φορολογίας. Είναι η εποχή που άρχισαν να συζητιούνται οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας από τις τράπεζες που ήδη έχουν διασωθεί με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. Είναι η εποχή που η δημόσια ραδιοτηλεόραση έκλεισε πραξικοπηματικά και εν μια νυκτί προκειμένου να συσταθεί ένας νέος, ακόμα πιο ελεγχόμενος φορέας κυβερνητικής προπαγάνδας. Είναι η εποχή που ο Πρωθυπουργός της χώρας δεν δίστασε να μιλήσει με τους πιό ωμούς όρους κοινωνικού Δαρβινισμού, εκστομίζοντας μια φράση που θα δίσταζε να πει ακόμα και ο Χίτλερ – «προχωράμε μπροστά και όποιος αντέξει». Είναι μια εφιαλτική, αβίωτη, εποχή στην κόλαση.
Και όμως, αντί να εξεγερθούν, οι Έλληνες επιμένουν να μεταφέρουν εξοργιστικά το ασυνείδητο σαρκίο τους, πάντα και παντού εξίσου μωροφιλόδοξο και ναρκισσευόμενο. Είτε ομφαλοσκοπούν σε απόμερη παραλία για εξεζητημένους και εναλλακτικούς παραθεριστές είτε γλεντοκοπούν σε κοσμικολούμπεν παραλιακά μπουζουξίδικα. Είτε εξοικονομούν μέρες χαλάρωσης με ρεφενέδες σε ελεύθερα κάμπιγκ, είτε στριμώχνονται σε φτηνά ενοικιαζόμενα, είτε κορδώνεται σε σουίτες με ιδιωτική πισίνα.
Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα είναι ένα και μοναδικό – καμία κοινωνική ή πολιτική συνείδηση δεν μπορεί να μπει εμπόδιο στην πρωτοκαθεδρία του υπερτροφικού συλλογικού εγώ των Ελλήνων.
Είναι άπειρα τα στιγμιότυπα που συνθέτουν τις αποδείξεις της σιωπηλής συναίνεσης και άρα συνενοχής των Ελλήνων με το πολυσχιδές κοινωνικοπολιτικό έγκλημα που συντελείται εν ονόματι τους, εις βάρος τους αλλά και εις βάρος τρίτων.
Ψηφιακές φωτογραφίες απεσταλμένες από κινητά τηλέφωνα, απείρως εξυπνότερα και ακριβότερα των χρηστών τους, αναρτούν ειδυλλιακές στιγμές από τις παραδείσιες παραλίες στα δίκτυα αντικοινωνικής αποστασιοποίησης. Στα ηλεκτρονικά ενσταντανέ της φιλτραρισμένης εικονικότητας η χρυσή άμμος φαίνεται ιδανική για στρουθοκαμήλους, καθώς λούζεται από τα κρυστάλλινα νερά που λίγο πριν, ή λίγο μετά, πνίγουν πρόσφυγες μόλις λίγο παραπέρα από εκεί που τελειώνουν τα μακροβούτια.
Στον ορίζοντα της εποχιακής λήθης, κότερα και ακτοπλοϊκά μεταφέρουν ηδονιστική απάθεια, διασχίζοντας τα ίδια κύματα με τις σάπιες εξωλέμβιες που στοιβάζουν, μέχρι προμελετημένης βύθισης, σωρούς από απελπισμένους πρόσφυγες. Αφελείς λόγω της πανικόβλητης απελπισίας τους, οι κολασμένοι που δραπετεύουν από τα φλεγόμενα μέτωπα της διεθνούς και ετοιμόρροπης αυτοκρατορίας του καπιταλιστικού τρόμου, αγνοούν πως αν γλιτώσουν το προσχεδιασμένο ναυάγιο που τους επιφυλάσσουν οι δουλέμποροι, θα καταλήξουν να καίγονται ζωντανοί στους αυτοσχέδιους φούρνους-κοντέηνερ της Αμυγδαλέζας ή θα κυνηγιόνται ανελέητα από τον νεοελληνικό Ναζισμό.
Τίποτε από όλα αυτά δεν απασχολεί τις ρακέτες, τις σαμπάνιες, τα μαγιό, την εκούσια λοβοτομή των Ελλήνων που συνεχίζουν να χορεύουν πάνω σε έναν ομαδικό τάφο που έχει σκαφτεί αρκετά βαθιά ώστε να καταπιεί και τους ίδιους. Προφανώς εφησυχασμένοι επειδή προς το παρόν οι φονιάδες κυνηγάνε οποιονδήποτε άλλον εκτός από αυτούς, συνεχίζουν να χαζεύουν τα μπούτια της αποβλάκωσης που τους εξασφαλίζει ακόμα μια δόση ψυχοτρόπου χάχανου και αποχαυνωμένης ιδιωτείας.
Οι προϋπολογισμοί για τις διακοπές «σε καιρό κρίσης» γίνονται με εξονυχιστική σύνεση – αντίθετα, με σπάταλη αδιαφορία αντιμετωπίζονται οι λογιστικές ταχυδακτυλουργίες του Ναζιστικού καθεστώτος που προελαύνει μέρα με την μέρα σε κάθε επίπεδο της ζωής του τόπου. Οι πρώτοι προκαλούν βάσιμες καχυποψίες περί της υποτιθέμενης ανέχειας για την οποία θρηνούν όλο τον υπόλοιπο χρόνο οι εποχιακοί λουόμενοι, ενώ οι δεύτερες καταδεικνύουν την αμείλικτη απάθεια προς κάθε έννοια δημόσιας αξιοπρέπειας και κυβερνητικής ανθρωπιάς.
Έτσι, περισσότερο ενδιαφέρει η τιμή ενός εσπρέσο στην Ψαρρού παρά το εξωφρενικά προκλητικό γεγονός ότι το 2012 το Ελληνικό κράτος εισέπραξε 162 εκατομμύρια ευρώ για την συντήρηση των μεταναστών, λεφτά που δεν γνωρίζει κανείς που πήγαν ακριβώς μιας και τα στοιχεία είτε δεν υπάρχουν, είτε απλά δεν δίνονται στην δημοσιότητα.
Επ' αυτού, και εννοείται χωρίς να κληθεί για ανάκριση από κανέναν εισαγγελέα, ο δήμαρχος Μενιδίου δήλωσε το εξής ασύλληπτο στον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι: «H Aμυγδαλέζα και τα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών είναι μια τεράστια μπίζνα με απευθείας αναθέσεις σε συγκεκριμένους ημέτερους προμηθευτές... έχουν βρει μια μηχανή και ρημάζουν τα κονδύλια της Ε.Ε..... ποιοι μετανάστες και ποια ασφάλεια πολιτών; για 1600 κρατούμενους στην Αμυγδαλέζα η Ε.Ε. πληρώνει κάθε μέρα 120.000 ευρώ!!! Αν τα λεφτά, που έρχονται απ΄ έξω, πήγαιναν στη διαβίωση των κρατουμένων μεταναστών, έπρεπε μέχρι και πισίνες να έχουν.... αυτοί ζουν στα κοντέινερ, που έχουν μέσα 45 βαθμούς... εδώ βρήκαμε μια πατέντα πάλι, για να "χτίσουμε" τις βίλες "μας"...»
Αυτές οι βίλες, αυτές οι πισίνες, αυτές οι παραλίες, αυτά τα κάμπιγκ είναι ο παράδεισος από τον οποίο θα βρεθούν οι Έλληνες σύντομα εξόριστοι, οριστικά και αμετάκλητα, ανακαλύπτοντας όχι μόνο ότι είναι δανεισμένος από το μέλλον, αλλά και αδύνατον να συντηρηθεί με αυταπάτες. Και δεν είναι μόνο οικονομικής φύσης οι ψευδαισθήσεις που συντηρούν με όλο και μεγαλύτερο κόπο την φαντασμένη εμμονή των Ελλήνων για μεγάλη ζωή, αλλά και ηθικής.
Δεν μπορεί, δεν νοείται, δεν είναι φυσικό και επιτρεπτό υπό καμία κοινωνική συνθήκη να υποδύεσαι τον ξένοιαστο παραθεριστή όσο γύρω σου εκτυλίσσεται μια μάχη ζωής και θανάτου. Αργά ή γρήγορα θα παγιδευτείς στα πυρά.
Όσο και αν αρνείται να το πιστέψει η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού, στην Ελλάδα διεξάγεται πολεμική επιχείρηση της άρχουσας τάξης εναντίον των υπόλοιπων. Χρηματοδοτημένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με υπόσχεση την επιβίωση της, η ελάχιστη εκείνη μειοψηφία που κυβερνάει την χώρα συνεχίζει να εκμεταλλεύεται την παθολογική αφέλεια των ψηφοφόρων και την υπνωτισμένη αποβλάκωση των τηλεθεατών, και «περιμένει την έκβαση του πολέμου», όπως είπε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός σε συνέντευξη του.
Και όπως όλα δείχνουν, η έκβαση αυτή θα είναι εις βάρος του λαού, μιας και όταν διεξάγονταν οι μάχες, κανείς δεν έδωσε τον αγώνα που έπρεπε για να υποστηρίξει τα δικαιώματα του και τα συμφέροντα του, ενώ όλοι έτρεχαν, χασκογελώντας, να προλάβουν το καράβι για το νησί των Λωτοφάγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου