<< Στην Κεφαλονιά οι γυναίκες έλεγαν μαντινάδες δημόσια, πράγμα αδιανόητο στα άλλα νησιά . Οταν σε κάποιο χορό στην περιοχή του Πυργιού πιάστηκαν δυο ονομαστές ριμναδόρες, η μια είπε στην άλλη:
Ξέρω τραγούδια να σου πω
και ρίμνες να σου βγάλω
και να σου ψάλλω τ’ άπλυτα
εσένανε, βουβάλω.
Ξέρω τραγούδια να σου πω
και ρίμνες να σου βγάλω
και να σου ψάλλω τ’ άπλυτα
εσένανε, βουβάλω.
Ο Γεράσιμος Στεφανάτος (πιο κεφαλονίτικο όνομα δεν γίνεται) πιάνεται στο χορό με τον Πετρή. Ο πρώτος πετάει την πρόκληση:
Για πινωμή του μπροστινού
θα πω ‘να τραγουδάκι.
Εφτιά τα ρούχα που φορεί
είν’ του Χριστοφοράκη!
Τότε δανείζονταν τα καλά ρούχα κάποιου άλλου για να βγουν στο χορό. Η απάντηση έρχεται αμέσως.
Καλά τα λες, βρε χορευτή
οπού ‘χεις τη σελίδα
μα δεν κυττάς το μούτρο σου
οπού ‘ναι σαν τη γίδα.
Σελίδα είναι η βράκα (σκελίδα). Πάλι σχετικά με τα ρούχα, κάποιος άλλος Καραβισιάνος (απ’ το χωριό Καραβάδος) που τον πείραξαν απάντησε:
Τα κομπιά τση γιακετός μου
είν’ τα πλούτη και το βιος μου,
τα σκαρτσουνοπάπουτσά μου
είν’ τ’ αμπελοχώραφά μου.
Η προκλητική κοκεταρία δεν μένει ατιμώρητη από την κοινωνική κριτική που εκφράζεται καμιά φορά ωμά:
Εσύ ‘σουνε που μάζωνες
βλαστάρια και ραδίκια,
και τώρα θέλεις μυρουδιές,
σαπούνια, σκολαρίκια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου