Η χειροτονία του Μητροπολίτη μας κ.κ. Γερασίμου

Ευρυδίκη Λειβαδά: 

Η χειροτονία του Μητροπολίτη μας κ.κ. Γερασίμου

Με βαθιά κατάνυξη, δέος και δάκρυα στα μάτια όλοι οι Κεφαλλονίτες απανταχού της γης παρακολούθησαν είτε δια ζώσης, είτε από τηλεόραση ΝΕΡΙΤ σήμερα, Κυριακή της Πεντηκοστής, 31 Μαΐου 2015 από τον Ι.Ν. Αγίου Διονυσίου Αεροπαγίτου την χειροτονία του πατέρα της Αγάπης και των Φτωχών Γεράσιμου Φωκά στον επισκοπικό θρόνο της Κεφαλληνίας. 

Πλήθος Κεφαλλήνων απλών πιστών, ιερωμένων, μοναχών και μοναζουσών παρευρέθηκε στην ιδιαίτερη λατρευτική εκδήλωση και μυσταγωγική λειτουργία. Δεν οφελεί να αναφερθούν τα ονόματα των πολλών δημοσίων προσώπων που παρίσταντο, καθώς ήταν εκεί ως απλοί ακόλουθοι του Μητροπολίτη μας. Οι Κεφαλλήνες χορωδοί υπό την καθοδήγηση του Αγαθάγγελου Γεωργακάτου έδωσαν την ιδιαίτερη επτανησιακή νότα τιμώντας τον ιεράρχη μας κατά την μεγάλη αυτή ιερή στιγμή, τόσο προσωπική του, όσο και όλης της νήσου μας.
Βαθύτατα συγκινημένοι όλοι μας ακούσαμε, κρατώντας και την ανάσα μας ακόμη, τον πατέρα της Κεφαλληνίας Γεράσιμο Φωκά βουρκωμένος να μιλά, να κηρύττει να εξομολογείται, να ομολογεί με την όλη τη δύναμη της καρδιάς του και της ψυχής του ανάμεσα σε άλλα και τα εξής:
«Όταν προ 26 ετών ανέβηκα σε Ι.Ν. στον Πειραιά ως διάκονος δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η χάρη του Αγίου Πνεύματος θα με ανύψωνε στην υψηλότατη θέση της διακονίας. Δοξολογώ τον Θεό δια την πρόσκληση. Μιλά η καρδιά μου εξομολογητικά. 7 – 8 χρονών παιδί έχασα τον κόσμο όταν έμαθα πως η μάνα μου ήταν πολύ σοβαρά άρρωστη. «Να κάνεις κάθε μέρα την παράκληση της Παναγίας» μου είπαν οι καλόγριες του Αγίου και υπάκουσα. Άρχισα να κάνω παρακλήσεις. Η Παναγία με άκουσε κι έζησε η μάνα μου 35 ολόκληρα χρόνια. Έτσι έμαθα να κάνω παρακλήσεις στην Παναγία, στην Παναγία που είναι η μητέρα μας, το σωσίβιο στις τρικυμίες. Όσο ζω θα ψάλλω «γόνυ κλίνω Δέσποινα, και θρηνώ και στενάζω, μη με παρίδης τον άθλιον, των Χριστιανών καταφύγιον.. Τι είπω και τι λαλήσω…».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους μεγάλους Αγίους του αιώνα μας που προείπαν την πορεία του γιατί έβλεπαν τον Θεό χωρίς μάτια και τον άκουγαν χωρίς αυτιά. «Το 1980 ο Γέρων Τσαλίκης μου είπε: Θα λειτουργήσεις ως αρχιερεύς, κι εγώ θα έχω φύγει. Κι ο Άγιος Παΐσιος όταν τον είχα επισκεφθεί με δυο αρχιερείς και με ένα ιερέα μας είπε: «Εδώ έχουμε Σύνοδο. Ένας, δυο, τρεις, τέσσαρις». Υμνολογώ και ευχαριστώ τον Κύριόν μας γιατί γνώρισα τους μεγάλους Αγίους του Αιώνα μας».
Ευχαρίστησε όλους τους ιερωμένους που στάθηκαν στη ζωή του οδηγοί και φάροι. Μίλησε για τον πατέρα Χιόνη της ενορίας του τον οποίο υπηρέτησε. Ευχαρίστησε τους απλούς και καθημερινούς ανθρώπους που του χάρισε ο Θεός στην καθημερινότητά του. «Δεν έχουν τελειωμό τα πάθη και οι καημοί του κόσμου» είπε με τρεμάμενη φωνή κι έκανε όλους τους πιστούς συμπατριώτες του να λυγίσουν τα γόνατά τους και να λυθούν σε λυγμούς καθώς γνωρίζουν πολύ καλά πόσο ο πατέρας Γεράσιμος βοήθησε και βοηθά κάθε πονεμένο, κάθε κατατρεγμένο, κάθε έναν που έχει ανάγκη την αρωγή του συνανθρώπου του.
Αναφέρθηκε στους Γερμανούς, στους «σημερινούς άσπονδους φίλους μας» που σκόρπισαν θάνατο και πόνο στους Κεφαλλονίτες τα χρόνια της Κατοχής. Μίλησε για τη δύναμη της Βανδώρου που έθαψε εφτά αρσενικά της παιδιά και η μόνη κόρη που επέζησε είχε κλονισμένο το μυαλό της. «Αυτή η μάνα αξίζει» είπε και συνέχισε: «Ζητώ την ευχή των γεννητόρων μου, πνευματικών και φυσικών. Ο κυρός Σπυρίδων που μου ενεπιστεύθη το αξίωμα του Πρωτοσύγκελου της Ι. Μητροπόλεως και με συμβούλευσε να υπακούω στη φωνή του Θεού, του Χριστού, της Εκκλησίας. Μνημονεύω την ψυχή της μητέρας μου και του πατέρα μου ο οποίος εκοιμήθη ημέρα εκλογής μου και ενεταφιάσθη ημέρα χειροτονίας μου. Από καρδιάς ευχαριστώ τον ακαδημαϊκό αδελφό μου Θανάση Φωκά. Ευχαριστώ τους Αγίους Αρχιερείς που με τίμησαν με εμπιστοσύνη και καλοσύνη. Ευχαριστώ πάντες ημάς του συλλειτουργούντας σήμερα. Ευχαριστώ τις μοναστικές αδελφότητες της νήσου μας και όλης της Ελλάδος, τους εντιμοτάτους άρχοντας της νήσου μας. Ευχαριστώ από της ψυχής μου τα τρίσβαθα αυτόν τον υπέροχο λαό, τον φιλόθεο, τον φιλότιμο, τον έξυπνο εις τα πέρατα της γης Κεφαλλονίτη που μου δώρισε ο,τι πολυτιμότερο έχει: Την καρδιά του. Υπόσχομαι να προσφέρω κι εγώ ως ελάχιστο αντίδωρο την καθημερινή μου προσφορά. Κυρία Θεοτόκε βοήθησε με τον ανάξιο. Πάντες άγιοι πρεσβεύσατε υπέρ εμού. Κύριε ευλόγησον».
Στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Ιερώνυμος μίλησε για τον Μητροπολίτη μας αποκαλώντας του «νέο, καλό και εργατικό που προέρχεται από έναν καλλιεργημένο και ευγενικό κόσμο». Τόνισε πως διαχρονικά ο λαός και ο κλήρος είναι ενωμένος όσα εμπόδια και διαβολές κι αν υπάρχουν. Μίλησε για την προσφορά της Εκκλησίας κατά την επανάσταση του’21. «Τότε γινόταν αγώνας για λεφτεριά. Σήμερα γίνεται αγώνας για την εξύψωση της αξίας του προσώπου του Ανθρώπου. Όλοι ζητάμε κάπου να ακουμπήσουμε. Ζητάμε ζεστασιά. Δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε αύριο».
Έδωσε στον Μητροπολίτη Κεφαλληνίας συμβουλές και παραινέσεις. «Είμαστε απλοί διάκονοι. Είστε εκπρόσωπος των ανθρώπων στον Θεό. Βλέπουμε τον πόνο και τα δάκρυα και τα προβλήματα. Να τα πάμε στην Αγία Τράπεζα να τα εκκλησιοποιήσουμε. Ο καλός ποιμένας να είναι το πρότυπό σου. Δύσκολη η διαποίμανση. Ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για τους ανθρώπους. Όποιος πίνει νερό από το νερό του Χριστού μας δεν θα διψάσει. Και ο εσωτερικός του κόσμος θα γίνει πηγή ανεξάντλητη. Να ανεβείς αυτόν τον δρόμο με θάρρος. Θέλει δύναμη. Αυτοί που θα πουν καλά λόγια ίσως αύριο να σε συκοφαντήσουν. Ας έλθουν μπόρες και καταιγίδες και δυσκολίες, το φως θα λάμψει».
Ακολούθησε η ύψιστη τιμή της ιεροσύνης αφού ο υποψήφιος για χειροτονία εφηφισμένος Μητροπολίτης εισήλθε εντός του Ιερού Βήματος όπου βασταζόμενος υπό αρχιερέων περιήλθε τρεις φορές την Αγία Τράπεζα ενώ εψάλλετο το «Άγιοι Μάρτυρες», το «Ησαΐα χόρευε» και το «Δόξα σοι Χριστέ ο Θεός». Ακολούθησε η ένδυση του νέου Μητροπολίτη Κεφαλληνίας (εγκόλπιο, ράβδος και μίτρα) και τα πλήθη καταχειροκροτούσαν λέγοντας «Άξιος, Άξιος, Άξιος».
Τέλος ο Μητροπολίτης μας κ.κ. Γεράσιμος έλαβε μέρος στην συνέχεια της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας την οποία και έκλεισε.
Υποκλίνομαι βαθύτατα συγκινημένη και περήφανη
Ευρυδίκη Λειβαδά