Η Γιάλτα, ο Ζαχαριάδης και ο Τσίπρας

Eστάλη από τον καλό φίλο "και κοντοχωριανο"Ορφέα Τζανετόπουλο

Η Γιάλτα, ο Ζαχαριάδης και ο Τσίπρας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

         

Η εβδομηκοστή επέτειος της  νίκης των Συμμάχων επί της ναζιστικής Γερμανίας εορτάζεται την 9^η Μαΐου μεγαλοπρεπώς στη Μόσχα. Φέτος τον  Φεβρουάριο  συμπληρώθηκαν επίσης 70 χρόνια από τη Διάσκεψη της Γιάλτας. Σ’ αυτήν οι Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσόρτσιλ επισημοποίησαν όσα είχαν συμφωνηθεί στη Διάσκεψη της Μόσχας, η οποία είχε πραγματοποιηθεί από τις 9 έως τις 19 Οκτωβρίου του 1944. Με βάση «τη συμφωνία των ποσοστών», όπως αποκλήθηκε,  υπό την επιρροή της Μόσχας περιέρχονταν οι χώρες της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης και υπό την επιρροή της Αγγλίας η Ελλάδα.

          Έκτοτε και για 70 χρόνια πλανάται το κρίσιμο ερώτημα, αν ο Γ.Γ. του ΚΚΕ,  Νίκος Ζαχαριάδης, γνώριζε τις Διασκέψεις της Μόσχας και της Γιάλτας και τα όσα σ’ αυτές συμφωνήθηκαν. Αν γνώριζε, και το λογικό είναι ότι γνώριζε,  τότε ήταν εγκληματικό λάθος του ότι οδήγησε το λαό στα Δεκεμβριανά του 1944 και στη συνέχεια τον έσυρε στον Εμφύλιο, με τις εκατόμβες των αθώων θυμάτων και τις τεράστιες καταστροφές για την Ελλάδα, πολύ περισσότερες από εκείνες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

          Στη σημερινή δραματική για τους Έλληνες πραγματικότητα ο πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας γνωρίζει πλήρως τα της κρίσεως που διέρχεται η χώρα. Γνωρίζει το χρέος, γνωρίζει τι παράγουμε, γνωρίζει ότι «οι θεσμοί» δεσμεύονται  και δεν μπορούν να χαρίσουν στην Ελλάδα τα δανεικά, γνωρίζει ότι για να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση επιθυμούν να έχουν εγγυήσεις ότι λαμβάνονται μέτρα, ώστε κάποτε να τους επιστραφούν τα χρήματα που μας δανείζουν.       

Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του, που γνωρίζουν την τραγική κατάσταση, αν οδηγήσουν τη χώρα σε ένα άλλου τύπου «εμφύλιο», με τους συνευρωπαίους, τότε, ως Αριστερά, θα διαπράξουν ένα ακόμη σοβαρό λάθος σε βάρος του τόπου και η ιστορική ευθύνη θα είναι όλη δική τους. Όση συμπάθεια και αν τρέφει ο κ. Τσίπρας προς τον κ. Φλαμπουράρη και όσο και αν χρειάζεται τον κ. Λαφαζάνη πρέπει από μόνος του να αντιληφθεί ότι οι περί «ορθού λόγου», «κοινωνικής δικαιοσύνης» και «αλληλεγγύης των κρατών» δηλώσεις είναι κενές περιεχομένου. Γιατί χωρίς χρήματα ουδέν μπορεί να εφαρμοστεί, όπως είπε ο Δημοσθένης στους Αθηναίους, στον πρώτο Ολυνθιακό του. Τέλος οφείλει να γνωρίζει ότι μετά το 1989 αποτελεί πλέον παγκόσμια πραγματικότητα πως υγιής είναι η οικονομία μιας χώρας όταν η κυβέρνησή της ενεργεί έτσι ώστε να παράγεται πλούτος, να ζουν οι πολίτες της σύμφωνα με το εισόδημά τους και να διατηρεί την κοινωνική συνοχή, με δίκαια μέτρα ενισχύσεως των οικονομικά αδυνάτων.-