Ιουνίου 6, 1944, THE D DAY
Του καπετά- Γιώργου Σπηλιώτη, Ph.D.
Έχουν περάσει 72 χρόνια κιόλας από την ημέρα, που σύσσωμος ο τότε ελεύθερος και σκλαβωμένος κόσμος έδωσε ό,τι καλύτερο είχε για την λευτεριά. Αυτή την «Κόρη Ελευθερία», που είναι τόσο ακριβή όσο και πολύτιμη.
Ο χρόνος έριξε τη σκόνη της λήθης και ο άνθρωπος, αφού απέκτησε την ελευθερία του, την παρέδωσε στη σκλαβιά της ύλης, για να τη χάσει παντελώς.
Ξέχασαν οι δάσκαλοι να τη διδάσκουν στα σχολειά, ξέχασαν οι πολιτικοί τον αγώνα και τη σπουδαιότητα της απόβασης της Νορμανδίας, λες και είναι θέμα αποκλειστικά και μόνο του Γαλλικού λαού να γιορτάζει αυτή την επέτειο.
Με την ευκαιρία λοιπόν της 6ης Ιουνίου ας κάνουμε μία αναδρομή τι γινόταν στην θάλασσα τα χρόνια του Β΄ Π. Π. στην Νορμανδία.
Βρισκόμαστε στον τέταρτο χρόνο της κατοχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τα μόνα ελεύθερα κράτη στην Ευρώπη είναι η Αγγλία και η σκληρά δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο Ρωσία. Η Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Σουηδία και Ελβετία, ενώ «δηλώνουν ουδέτεροι», προμηθεύουν με πρώτες ύλες τη Γερμανία στο όνομα της «καλής σχέσης μεταξύ ουδετέρων κρατών ….» και η Γερμανική πολεμική βιομηχανία παράγει πολεμικό υλικό. Τα Γερμανικά υποβρύχια, πάνω από 1500, οργώνουν τον Ατλαντικό, τον Ινδικό και τη Μεσόγειο βυθίζοντας τα ύποπτα εμπορικά πλοία ανεξαρτήτου σημαίας.
Η μεταφορά πρώτων υλών από την Αμερική γίνεται με τα ένδοξα «Liberty» , που κατασκευάζονται δύο την ημέρα στα ναυπηγεία των ΗΠΑ.
Φεύγουν φορτωμένα από τη Ν., Β. Αμερική και Καναδά για την Αγγλία σε κομβόι των 20 και 30 πλοίων συνοδευόμενα από πλοία του ναυτικού των ΗΠΑ και Καναδά για επτά ημέρες, διασχίζοντας τον βόρειο Ατλαντικό (παράλια Γροιλανδίας).
ΦΩΤΟ #........ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ ΩΚΕΑΝΟΣ
Εν συνεχεία, αφού ταξιδέψουν κάποιες ημέρες άνευ συνοδείας ( επειδή τα πλοία του πολεμικού ναυτικού έπρεπε να επιστρέψουν λόγω ανεφοδιασμού καυσίμων), συναντούν τα πολεμικά πλοία του Αγγλικού Ναυτικού, για να τα συνοδέψουν ασφαλή μέχρι τα λιμάνια του προορισμού των. Το ίδιο γίνεται και από τα λιμάνια της Αγγλίας, όταν φεύγουν τα πλοία άδεια, με προορισμό τις ΗΠΑ, να φορτώσουν και να επιστρέψουν.
Τις ημέρες που το κομβόι ταξίδευε ασυνόδευτο, τα Γερμανικά υποβρύχια αναδύονταν και κτυπούσαν τα απροστάτευτα «Liberty». Όσα από αυτά τα πλοία κατάφεραν να σωθούν μετέφεραν από τη Δύση ό,τι ήταν αναγκαίο για την επιβίωση της σκλαβωμένης Ευρώπης και για την προετοιμασία της μεγάλης απόβασης.
Σύμφωνα με πηγές που αναφέρονται στο βιβλίο του Νίκου Πηγαδά « Εθελοντές στα Κομβόι του Θανάτου» κατά τη διάρκεια του Α΄ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Ελληνικό Εμπορικό Ναυτικό πρωτοστάτησε στις θαλάσσιες μεταφορές από την Ν. & Β. Αμερική, για να κρατήσουν την Ευρώπη ζωντανή και να κερδίσουν τους δύο πολέμους.
Οι ιστορίες από διασωθέντες ναυαγούς που αναφέρονται στα βιβλία του Νίκου Πηγαδά είναι πέρα για πέρα αυθεντικές και αληθινές καταθέσεις διασωθέντων ναυτικών.
Αυτοί οι εθελοντές ναυτικοί με αυταπάρνηση εκτελούσαν ταξίδια και επικίνδυνες αποστολές, που χωρίς αυτές η έκβαση του πολέμου θα ήταν διαφορετική.
Στο βιβλίο « Εν καιρώ πολέμου» του αείμνηστου Αρχηγού του Λ.Σ. Χρ. Ντούνη καταγράφονται ονόματα πλοίων και ναυτικών από όσα ναυάγια έγιναν είτε εξ αιτίας τορπιλισμών είτε βομβαρδισμών από Γερμανικά υποβρύχια και αεροπλάνα.
Οι ναυαγοί άλλοι ζωντανοί κατασπαράχθηκαν από τα σκυλόψαρα, άλλοι πέθαναν από το ψύχος στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού και μερικοί που έφτασαν σε κάποια στεριά διηγήθηκαν τη φρίκη του πολέμου στη θάλασσα. Μερικοί ναυτικοί τορπιλίστηκαν όχι μία αλλά δύο και τρεις φορές, αφού επέστρεφαν στη θάλασσα ξανά.
Αυτή και αν δεν είναι ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ κατά του εχθρού, που δυστυχώς δεν αναγνωρίσθηκε ποτέ από καμία Ελληνική κυβέρνηση!
Στρατιωτικές πηγές αναφέρουν, ότι κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εκτός των άλλων ειδών πρώτης ανάγκης, μεταφέρθηκαν 3 εκατομμύρια στρατιώτες, 20.000 οχήματα, 11.000 αεροπλάνα, 7.000 πλοία και όχι μόνο. Η δύναμη αυτή μεταφέρθηκε από την Αμερική με τα «Liberty».
Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια του Α΄ και Β΄ παγκοσμίου πολέμου χάθηκαν πάνω από 600 εμπορικά πλοία, θρηνήσαμε πάνω από 3.000 ναυτικούς, άλλους τόσους τραυματίες, άλλοι (άγνωστο πόσοι) μετά τον τορπιλισμό του πλοίου οδηγήθηκαν στα Γερμανικά και Ιαπωνικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως, στα εργοστάσια και 180 που τρελάθηκαν.
Πρωτοπόροι στα θύματα είναι Χιώτες, Κεφαλλονίτες και Ανδριώτες ναυτικοί.
Μερικά από τα Κεφαλλονίτικα πλοία που τορπιλίστηκαν:
Το Καλυψώ Βεργωτής, με πλοίαρχο το καπετά Σαράντη Καμπίτση και Ανθ/ρχο τον καπετά Σπύρο Βαλλιάνο, Τσιμάρας Βαγγέλης
Το Ανδρέας Βεργωτής, με πλοίαρχο τον καπετά Παναγή Λευκόκυλο από τα Κουρκουμελάτα
Το Ρόκκος Βεργωτής. με πλοίαρχο τον καπετάν Ανδρέα Μεταξά και Υπ/ρχο τον καπετάν Γεράσιμο Στελλάτο
(ΦΩΤΟ #4 (Το Ρόκκος Βεργωτής)
Επίσης το «Αμερική» με πλοίαρχο τον Σπύρο Θεοφιλάτο και το «Ελλάς» με πλοίαρχο τον Γεώργιο Τριβίλα και οι δυό από την Ιθάκη.
Το Ιθάκη, με Λοστρόμο τον Χριστόφορο Μπενετάτο από τα Φάρσα (πατέρα του καπετάν Άγγελου Μπενετάτου).
Ο Γιώργος Σπηλιώτης πρώην αξιωματικός γέφυρας του εμπορικού ναυτικού διαβάζοντας τα βιβλία του Νίκου Πηγαδά: 1) Εθελοντές στο Κομβόϊ του Θανάτου 2) Τορπίλες και Συρματοπλέγματα και 3) Εν Καιαρώ Πολέμου του Χρήστου Ντούνη ξεφύτρωσαν κάποια ποιήματα. Το ποίημα «Η Φτερωτή Νίκη» είναι αφιερωμένα στον Άγνωστο Ναυτικό που κοιμάται στην αγκαλιά της θάλασσας…]
ΦΩΤΟ # …….. Η ΦΤΕΡΟΤΗ ΝΙΚΗ
Η ΦΤΕΡΩΤΗ ΝΙΚΗ
Στον Άγνωστο Ναυτικό
Πανέμορφη Κόρη, τα φτερά σου σαΐτες
χτυπούν τους αιθέρες φτερουγίζεις ’παν στα πελάγη.
Τα μαλλιά σου βρεγμένα, στολισμένα
με φύκια, κοχύλια και άνθη.
Αστραπή η ματιά σου,
πάνω σε όλα τα μήκη και πλάτη
τ’ αφρισμένο σχίζει του βορρά
και του νότου της θαλάσσης το κύμα.
Ψάχνει, ψάχνει στο διάφανο φως
του βυθού της θαλάσσης,
για να βρει τα συντρίμμια
όπου άφησε πίσω η οργή του πολέμου.
Πανέμορφη Κόρη,
η αγκαλιά σου γεμάτη λουλούδια
και δάφνης στεφάνια, να στολίσεις εκείνους
όπου ’δώσαν τη ζωή τους
για την άλλη την Κόρη,
να χαιρόμαστε ’μείς Λευτεριά.
Αστραπή η ματιά σου,
πάνω σε όλα τα μήκη και πλάτη
τα ’φρισμένο σχίζει του βορρά
και του νότου της θαλάσσης το κύμα.
Να τα! Να τα! Σ’ όλα τα πλάτη
και σε βάθος χιλιάδων λευγών
μύρια με σημαίες καράβια
στολίζουν το βυθό της θαλάσσης,
χτυπούν οι πλωριές οι καμπάνες,
όλα σφυρίζουν, λες και είναι γιορτή!
Σκουριασμένο τ’ όνομά τους,
κάπου διαβάζεις
Αιγεύς, Αικατερίνη, Αλιάκμων,
Άνδρος, Γεράσιμος, Αττική.
Και πιο πέρα το Ιθάκη, το Νεμέα,
το Καλυψώ και Ανδρέας Βεργωτής,
Να το Στράτης, το Μυκάλη,
το Φλώρα, το Άρης, το Πολέμης,
να το Πηλεύς.
Και πιο βόρεια ακόμη να το Ελένη,
το Ιωάννης, το Κύμα, Διαμαντής…
Ωχ, Θεέ μου! Τόσα συντρίμμια
άφησε πίσω η οργή του πολέμου
και χιλιάδες ακόμη με ξένη σημαία.
Μα τι βλέπω! Τι θαύμα!
Οι ναύτες όλοι παρόντες στα πόστα
τραγουδάνε, παραμένουν φρουροί,
«Ωκεανίδες Θερμοπύλες» φυλάνε.
Νάτος, ο καπετά Παναγής *
στου «Ανδρέας» την πλώρη.
Νάτος, ο Αργύρης* σηκώνει γαλάζια σημαία
στου «Νεμέα» την πρύμη.
Τιμονιέρης ο Γιάννης στο «Κύμα»,
ο Νικολής*, ο Χριστόφορος* στο «Ιθάκη».
Νάτοι, κάποιοι άλλοι στου «Πηλέα»
τα ξάρτια αγναντεύουν μακρυά…μακρυά…
Αγναντεύουν και προσμένουν εσένα
πότε θα ’ρθεις, πανέμορφη Κόρη,
για να στήσουν χορό.
Όλοι παρόντες οι ναύτες στα πόστα
με σφρίγος και νέοι,
όπως ήτανε τότε, στην οργή του πολέμου,
όπου ’δώσαν ό,τι πολύτιμο είχαν σε ’μας.
Τρέξε, τρέξε Κόρη Λευκάτη,
τρέξε στην Κίμωλο, στη Χιό,
στον Αίνο, στην Ύδρα, στην Κρήτη,
τρέξε στην Ελλάδα παντού.
Τρέξε και πές το μαντάτο στη μάνα.
Τρέξε, τρέξε και πες το στη χήρα,
στο παιδί και στην κόρη,
ότι ΖΕΙ ο πατέρας, ότι ΖΕΙ το παιδί!
Όλοι παρόντες οι ναύτες
στα πόστα, με σφρίγος και νέοι,
όπως ήτανε τότε στην οργή του πολέμου,
όπως ήτανε τότε την ημέρα που γίνανε φως.
Τρέξε, Κόρη, πες το στη Δόξα
ότι είναι παρόντες οι ναύτες στο πόστο.
Ήλθε η ώρα να στολίσεις το πέτο με δάφνη,
με μυρτιά και λουλούδια,
έτσι που να μένουν στολισμένοι,
νέοι για πάντα, με μάτια που λάμπουν,
αέρινες μορφές, με χείλη που ψάλλουν
οι φρουροί του βυθού της θαλάσσης.
Έτσι που να μένουν στολισμένοι
στην ψυχή, στην καρδιά
και στη σκέψη μας πάντα,
γιατί ζούμε με την Κόρη την άλλη,
που χαρίσαν δώρο σε μας
του βυθού της θαλάσσης οι Ναύτες.
Καπετά -Γιώργος Σπηλιώτης 6, Ιουνίου 2009
Από την ποιητική συλλογή «Ο Ναυτικός μου Σάκος»
Σπηλιώτης: Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ
ΦΩΤΟ # …… (Το σχέδιο Απόβασης)
Με αρχηγό τον Αμερικανό στρατηγό Αϊζενχάουερ και τον Άγγλο στρατηγό Μοντγκόμερι οι σύμμαχοι αφού νίκησαν στο Ελ Αλαμέιν και μετά την απόβαση στην Σικελία, συγκέντρωσαν στα λιμάνια της Αγγλίας μία δύναμη που όμοια δεν έχει ξαναγίνει από την εκστρατεία της Τροίας.
Στρατιωτικές πηγές αναφέρουν, ότι από την πλευρά των συμμάχων παρατάχθηκαν 3 εκατομμύρια στρατιώτες, 20.000 οχήματα, 11.000 αεροπλάνα, 7.000 πλοία, 13.000 αλεξιπτωτιστές και όχι μόνο.
Από την πλευρά των Γερμανών, τα οχυρά που κατασκεύασαν στις ακτές της βορείου Γαλλίας εκτείνονταν για περίπου 70 χιλιόμετρα από το Χερβούργο μέχρι τη Χάβρη.
ΦΩΤΟ #...... Οχυρά Γερμανών
Ο Χίτλερ ήταν υπερήφανος ότι παρόμοια οχυρά δεν υπήρχαν στον κόσμο και με επικεφαλής τον στρατάρχη Ρόμελ, που είχε νικηθεί στην έρημο της Αφρικής από τον στρατηγό Μοντγκόμερι, περίμεναν την «εισβολή των εχθρών», όπως την αποκαλούσαν.
Η ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ
Υπήρξε συμμετοχή και του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού με εθελοντές ναυτικούς στη απόβαση τη Νορμανδίας .
Τα λιμάνια της Αγγλίας ήταν γεμάτα από Έλληνες ναυτικούς, αναμένοντας κάποιο μπάρκο για το εφτάφλουδο ψωμί της επιβίωσης.
Γράφει ο Νίκος Πηγαδάς στην συνέντευξή του με τον Βασίλη Μπεκάκο και τον Αντώνη Αμπατιέλο ( Γραμματείς της Ομοσπ. Ελλ. Ναυτικών) στο λιμάνι Καρντιφ της Αγγλίας): « Με φώναξε τότε ο αείμνηστος Νίκος Κουρμπέλης Πλοίαρχος του Λ.Σ. και μου είπε: Συναντούμε δυσκολίες στην επάνδρωση δύο πλοίων. Απάντησα ΝΑΙ στην πρότασή του να αναλάβω την εξεύρεση ναυτικών. Μόλις το ανακοινώσαμε στους ναυτεργάτες στο Κάρντιφ, έγινε χαλασμός. Τόσες πολλές ήταν οι εθελοντικές προσφορές που αναγκαστήκαμε να βάλουμε κλήρο για το ποιοι πάνε».
Οι ήρωες αυτοί ναυτικοί μπαίνοντας στα πλοία αποχαιρετούσαν τους συμπατριώτες και φίλους με μια αγκαλιά και δυό φιλιά. Με συγκίνηση και ρίγος τους έλεγαν: « Αν δεν γυρίσω και πας ποτέ σου στην πατρίδα, χαιρέτα την για μας» και οι άλλοι απαντούσαν:
« Στο καλό και καλή επάνοδο, παιδιά» ενώ τα μάτια όλων ήταν βουρκωμένα, όχι γιατί θα χανόντουσαν, αλλά από συγκίνηση που έφθασε η ώρα να δώσου, να δώσουν ο,τι μπορούσαν για τον Αγώνα.
Την νύχτα της 5ης προς την 6η Ιουνίου και, ενώ στη θαλάσσια περιοχή έπνεαν σφοδροί άνεμοι (λέγεται για 8 μποφόρ). τα περήφανα εμπορικά πλοία με εθελοντές ναυτικούς τραβούσαν με πορεία προς τη δόξα και κατάφεραν να πλησιάσουν την ακτή, να προσαράξουν το ένα πίσω από το άλλο, για να σχηματίσουν έναν απέραντο κυματοθραύστη σε απόσταση βολής από τα οχυρά, ενώ τα Γερμανικά πυροβολεία ξερνούσαν φωτιά και σίδερο….
ΦΩΤΟ #.......... ( Κυματοθραύστης)
Οι ναυτικοί, αφού προσάραζαν το πλοίο, το ανατίναζαν για να καθίσει στις ξέρες και μετά έπεφταν στη θάλασσα από την άλλη μεριά των οκτώ before, για να περισυλλεγούν από τα συμμαχικά πλοία όσοι κατάφεραν να γλιστρήσουν ανάμεσα στα Γερμανικά πυρά που τους χτυπούσαν. Μπρος γκρεμός και πίσω φωτιά, διάλλεξε το δρόμο σου!
Τα πρώτα πλοία που προσάραξαν για να σχηματίσουν τον κυματοθραύστη ήταν δύο Ελληνικά, το «Άγιος Σπυρίδων» και το «Γεώργιος Π.», με Θιακούς καπεταναίους και πλήρωμα Έλληνες εθελοντές ναυτικούς από τα λιμάνια της Αγγλίας.
Οι Κεφαλλονίτες και Θιακοί ήσαν:
Στο Γεώργιος Π.: Ο Πλοίαρχος Παρίσης, Ο Ανθ/πλοίαρχος Παγουλάτος,
Ο Β΄ Μηχανικός Σταματελάτος
ΦΩΤΟ # ….. (Καπετά Δημήτρης Παρίσης από την Ιθάκη)
Στο Άγιος Σπυρίδων: Πλοίαρχος: Γεώργιος Σαμοθρακίτης,
Μάγειρας Μενέλαος Σπηλιώτης.
ΦΩΤΟ #........ (Απεικόνιση της Απόβασης)
Μόλις πλησίασαν τα πρώτα πλοία σε απόσταση βολής, η νύχτα έγινε μέρα από τις λάμψεις των γερμανικών πυροβόλων, ενώ τα ένδοξα καράβια συνέχιζαν να πλέκουν την αλυσίδα του κυματοθραύστη.
ΦΩΤΟ # 9 ( Το πλήρωμα το ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π.)
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
ΦΩΤΟ # ……... Το Ελληνικό Πολεμικό πλοίο Τομπάζης.
Τα Ελληνικά Πολεμικά πλοία 1) Ναυαρίνο 2) Κριεζής 3) Τομπάζης έλαβαν μέρος στην Απόβαση. Συνέντευξη Ροδιακή εφημερίδα έδωσαν ο Στάθης Παπαστατικός από το Καστελλόριζο και Κλεάνθης Ζερβός από την Κάλυμνο, που είχαν λάβει μέρος στην Απόβαση, γράφει η Θεοδώρα Ματσαντώνη:
Έτσι τα πολεμικά πλοία των συμμάχων προστατευμένα από αυτόν τον κυματοθραύστη, που εκτεινόταν κατά μήκος των ακτών, μπόρεσαν να κάνουν απόβαση από τα χαράματα της 6ης Ιουνίου και προχωρώντας οι πεζοναύτες σε ορδές ο ένας πίσω από τον άλλον, βρεμένοι μέχρι το κόκκαλο από τη θάλασσα, έφθασαν στην ακτή όσοι επέζησα.
ΦΩΤΟΣ #......... . Η ΑΠΟΒΑΣΗ
ΦΩΤΟ #......... Η ΑΠΟΒΑΣΗ
ΦΩΤΟ #........ Η ΑΠΟΒΑΣΗ
ΦΩΤΟ ………. Η ΑΠΟΒΑΣΗ
ΦΩΤΟ …….. Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΒΑΣΗΣ
ΦΩΤΟ # ……. Ο Γιώργος Θεοτοκάτος από την Κεφαλλονιά, φοιτητής στη Ναυτική Σχολή Εμποροπλοιάρχων της Ύδρας, μόλις 18 ετών, οδηγήθηκε στο «Νταχάου» και εξαφανίσθηκε.
Ένας ακόμη φοιτητής της Ναυτικής Σχολής της Ύδρας που έλαβε μέρος στην Απόβαση και χάθηκε ήταν ο Γ. Θεοδωράτος.
Όλη την ημέρα μάχονταν βρεγμένοι, χωρίς να σταματήσουν καθόλου και το βράδυ της ίδιας ημέρας μπόρεσαν να καταλάβουν τα οχυρά μετά από λυσσαλέες μάχες σε όλα τα μέτωπα.
Το τίμημα βαρύ! Από τις 13.000 Αμερικανούς αλεξιπτωτιστές μετά την πτώση τους σε βάλτους συγκεντρώθηκαν μόνο 2.700.
Οι απώλειες τρομακτικά μεγάλες…. και πέραν των αρχικών εκτιμήσεων.
Ο καπετά Γιώργης Σπηλιώτης κεντρίστηκε από τον ηρωϊσμό αυτών των εθελοντών ναυτικών και η ευαισθησία έκανε να ξεφυτρώσει το ποίημα «Το Ωραίο Ταξίδι» και αφιερώνεται στο δημοσιογράφο φίλο Νίκο Πηγαδά, για την τιμή που έκανε στους εθελοντές ναυτικούς ναυαγούς του Β΄ Παγκοσμίου. Πολέμου.
Το Ωραίο Ταξίδι
Έφευγαν οι μέρες για να ’ρθουν άλλες
απαράλλαχτες, ίδιες οι χθεσινές,
μαύρες, μουντές
όπως ο ουρανός της Μάγχης.
Κι εμείς για συντροφιά τις είχαμε
καλοδεχούμενες σαν φίλες,
όπως τη μοίρα μας, ανύπαρκτοι,
ακαταχώριστοι στη λίστα ναυτικοί .
Ο ένας πάνω στον άλλον στοιβαγμένοι
στων λιμανιών τους καφενέδες
τυραννιόμασταν, προσμένοντας οι άμοιροι
το κάλεσμα για ένα .. .κάποιο μπάρκο.
Κι ήρθε τόσο απροσδόκητα το μπάρκο
για ένα μόνο ταξίδι,
ταξίδι, που δεν θα ’χε γυρισμό.
Μα θα ’ταν χίλιοι ναύτες
που φώναξαν το «ΝΑΙ»
σ’ αυτό τ’ ωραίο ταξίδι.
Δυό μπάρκα ήρθανε απρόσμενα
για πόστα στο «΄Αγιος Σπυρίδωνας»
και στο «Γεώργιος Π.»
Να χαιρετίσουμε είπαμε το κάλεσμα
σ’ αυτό το ωραίο ταξίδι
σηκώνοντας ψηλά, ψηλά
το τελευταίο το ποτήρι
που ενώθηκε με την ψυχή,
αφήνοντας να τρέξει κάποιο δάκρυ:
«Γεια σας, παιδιά, κι αν πάτε
κάποια μέρα στην Πατρίδα,
το χώμα της φιλήσετε για μας».
Έτσι χαράχτηκε τη νύχτα εκείνη η ρότα,
στα κρύα της Μάγχης τα νερά.
Η ρότα εκείνη π’ άνοιξε
της Λευτεριάς τη βλογημένη στράτα.
Καπετά-Γιώργος Σπηλιώτης, Ιουνίου 6, 2009
Από τη ποιητική συλλογή «Ο Ναυτικός μου Σάκος»
Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΛΩΝΗΣ
Στην Απόβαση στην Νορμανδία μεταξύ των Ελλήνων ήταν και ο εθελοντής στρατιώτης του Αμερικανικού Στρατού Ευάγγελος Κλωνής από την Κεφαλλονιά.
Λίγα λόγια για τη ζωή του Βαγγέλη Κλωνή :
- Γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1916
- Νεαρός εργαζόταν ως εισπράκτορας στα τρόλεϋ στον Πειραιά
- Μπαρκάρισε λαθρεπιβάτης
- Δραπέτευσε από το πλοίο λαθραίος στην Καλιφόρνια
- Ξέφυγε στο Σάντα – Φε και μετά στο Τέξας.
- Κατατάγηκε ως εθελοντής στον Αμερικανικό στρατό
- Έλαβε μέρος στον πόλεμο στην Σαχάρα
- Έλαβε μέρος στην Απόβαση της Σικελίας
- Έλαβε μέρος στην Απόβαση της Νορμανδίας
- Έζησε στο Τέξας όπου έκανε οικογένεια
- Η φωτογραφία του κατά την Απόβαση D-DAY έγινε γραμματόσημο στις ΗΠΑ
- Απέθανε και ετάφη στα Κοριάνα, Κεφαλλονιάς το 1989
ΦΩΤΟ # ………. Ο ΚΛΩΝΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΒΑΣΗ “D – DAY”
ΦΩΤΟ # ………, (Αναπαύεται στο κοιμητήριο των Κοριάνων, Κεφαλλονιάς)
ΤΟ LIBERTY ΕΛΛΑΣ
Πριν λίγα χρόνια, ένα από εκείνα τα δοξασμένα Liberty με το όνομα «HELLAS LIBERTY» δόθηκε τιμής ένεκεν από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα και ήταν δεμένο στο λιμάνι του Πειραιά. Θύμιζε ένα γέρο ναυτικό καθισμένο στην Πίντα του μόλου, αναπολώντας ταξίδια, λιμάνια και δόξες.
ΦΩΤΟ #....... (Liberty ΕΛΛΑΣ) Με πλοίαρχο τον Γεώργιο Τριλίβα από Ιθάκη.
ΦΩΤΟ # ……… (LIBERTY ELLAS όταν δόθηκε στην Ελλάδα)
Σε άρθρο μου στο περιοδικό Εφοπλιστής είχα γράψει : «Ευελπιστούμε, ότι κάποιος ευαίσθητος πατριώτης, όπως γίνεται πάντα, θα συγκινηθεί, ώστε να αναδειχθεί το «ΕΛΛΑΣ» σε ναυτικό μουσείο και από τους πολιτικούς να νομοθετήσουν περί αυτού, ώστε η σκουριά να μη προλάβει να λιώσει το δοξασμένο «Liberty ΕΛΛΑΣ» και να καταλήξει σε παλιοσίδερα».
Η ευχή τότε έπιασε. Όπως γίνεται πάντα από τους Έλληνες που αγαπούν την Ελλάδα, ο αείμνηστος καπετά - Βασίλης Κωσταντακόπουλος , μπαίνοντας στο λιμάνι του Πειραιά είδε το «ΕΛΛΑΣ Liberty» να γέρνει … γιατί έμπαζε νερά…. Με δική του πρωτοβουλία, πήρε την απαιτούμενη άδεια και το μετέφερε στο Πέραμα για επισκευή.
Τώρα στολίζει τον λιμάνι του Πειραιά, ως Ναυτικό Μουσείο.
ΦΩΤΟ # ……...22
(Ο καπετά – Γιώργος Σπηλιώτης τιμονιέρης του Liberty ΕΛΛΑΣ)
Το τρίτο ποίημα που εμπνεύσθηκε ο Γιώργος Σπηλιώτης είναι το: «Ωδή Αθανάτων». Γι’ αυτούς που κοιμούνται στην αγκαλιά της θάλασσας. Καλεί τη Μούσα της Επικής Ποίησης, Καλλιόπη να έλθει και να στεφανώσει τους ναύτες που παραμένουν φρουρεί του βυθού της θαλάσσης.
Ωδή Αθανάτων
΄Ελα, Μούσα, να ψάλλεις τη Δόξα
των φρουρών του βυθού της θαλάσσης.
Έλα, έλα σιγανά – σιγανά
μην ξυπνήσεις κανέναν.
Δες τους, πόσο όμορφοι είναι
στον ανθό της ωραίας της νιότης.
Δες τους, πόσο όμορφοι είναι
στον ανθό της ωραίας της νιότης.
Δες τους, όλοι κοιμούνται
με δάφνης στεφάνια στο πέτο,
με κλωνάρια ελιάς στολισμένοι.
Δες τους, πόσο όμορφοι είναι
στον ανθό της ωραίας της νιότης.
Έλα, έλα Μούσα, να ψάλλεις
της Δόξας την αθάνατη ωδή.
Νοεμβρίου 22, 2009
Καπετά-Γιώργος Σπηλιώτης
Από την ποιητική συλλογή «Ο Ναυτικός μου Σάκος»
Καπετά – Γιώργος Σπηλιώτης
Structural Engineer, Ph.D.
e-mail:yorgosspil@gmail.com
www.yorgos-spiliotis.com
ΝΑ ΜΠΕΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου