ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗς ΕΒΔΟΜΑΔΟς ,ΑΠΟ ΚΩΣΤΑ ΔΕΛΙΑΚΗ

Η διάκριση μεταξύ Πολιτών και Λαού,σε μιά πορεία εξέλιξης..

(ΠΕΣΤΕ ΜΑς ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑς!!!!)

Η διάκριση μεταξύ Πολιτών και Λαού,σε μιά πορεία εξέλιξης.......

Στα παλαιά κόμματα και ιδιαίτερα σαυτά του λεγόμενου "προοδευτικού" χώρου,εδώ και πολλές δεκαετίες,η δυναμική των Πολιτών καταγράφονταν, ως "λαϊκό κίνημα".Έναν όρο δηλαδή, που του προσέδιδαν οι εμπνευστές του,ασαφή χαρακτηριστικά.

Υπήρχε η ταύτισή του,με το μαζικό, με την μάζα. ΄Εναν χυλό,χωρίς συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, μιά μάζωξη απροσδιόριστου αριθμού ατόμων,που αποτελούσαν μιά συνάντηση,άλογων ,εν είδει προβάτων, ένωση μενονομένων ανθρώπων,σε ένα απροσδιόριστο σύνολο. Έτσι κατάντησε,ό όρος "μαζικός", να περιφέρεται αδόκιμα, σε σημαντικούς χώρους και μέσα έκφρασης της κοινωνικής μας ζωής.Λέμε "Μέσα Μαζικής Μεταφοράς" ή " Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας" ,όταν το σωστό θα ήταν να λέγονται αντίστοιχα ," Μέσα Μεταφοράς Πολιτών" ή "Μέσα Ενημέρωσης Πολιτών". Η ζωή όμως δείχνει,πως οι Πολίτες πάντα προηγούνται σε αντιλήψεις,που τις επιβάλλουν,ξεπερνώντας αναχρονισμούς σε ένα παρελθόν που ξέμεινε πίσω τους.Η εύστοχη παρατήρηση,πως υπάρχουν πολιτικοί χώροι και κόμματα,που εξακολουθούν ακόμη και σήμερα,να επιμένουν στην χρήση τους, προσδιορίζει εύγλωττα την αντινομία τους σε κάτι που παρήλθε και που αδυνατούν να ακολουθήσουν ,με την δικαιολογία επιμονής τους σε μιά “παράδοση αρχών” που βόλευε πάντα την “συντήρηση”,έτσι οι πολίτες ,παύουν να τα ακολουθούν. Η Ζωή,δείχνει επίσης,από την, έως χτές, εμπειρία,πως έχουν αλλάξει τα πράγματα, ανεπιστρεπτί.,με χειροπιαστά παραδείγματα. Παρήλθε η εποχή που, ο πολιτευτής,όπως συνέβαινε σε ένα, όχι και τόσο, μακρινό παρελθόν, μάζευε τους χωριανούς και στην πιό απομακρισμένη επαρχία της χώρας,συνήθως την παραμονή των εκλογών,στα Καφενεία,όπου βγάζοντας ένα πάκο χαρτονομίσματα,από την τσέπη του,"ξοφλούσε",τα τεφτέρια,στον μπακάλη και στον μανάβη της γειτονιάς,κρατώντας το εκλογικό βιβλιάριο,αυτού, που ήθελε να σιγουρέψει την ψήφο.Όχι πως η συνήθεια αυτή άλλαξε, καθώς φεύγει,πρώτα η ψυχή και μετά το χούϊ. Άλλαξε όμως ο τρόπος.Την αντικατέστησε,η υπόσχεση,για μιά θέση "βολέματος" στο Δημόσιο. Έτσι κατάντησε,να ερμηνεύεται το Δημόσιο,ως ένας απαξιωμένος χώρος, από τους ίδιους τους πολίτες,που βολεύονταν.Την στιγμή που μέσα σαυτό το Δημόσιο,ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ τόσοι πολλοί άξιοι και ικανοί, συμπολίτες μας. Καταρρέει σήμερα λοιπόν,ο όρος λαϊκός και μαζικός και αντικαθίσταται από τον όρο ΠΟΛΙΤΗΣ. Η έννοια του Πολίτη,δεν είναι ταξική διάκριση.Ο Πολίτης είναι μιά σκεπτόμενη και πολυεπίπεδη μονάδα,ενός συνόλου,με σαφή χαρακτηριστικά,που απαιτεί σεβασμό της νοημοσύνης του,από Κυβερνώντες και μή. Ο Πολίτης μορφωποιεί,όλα εκείνα,που τον διαχωρίζει από τον χυλό και την μάζα. Ο Πολίτης έχει υποχρεώσεις,μα και απαιτήσεις από αυτούς που ασκούν εξουσία. Δεν τσουβαλιάζεται από λογικές του τύπου "χάϊδεψε του τ αυτιά και πές του λόγια που τον κολακεύουν",ενώ η πρακτική της εξουσίας,πράττει άλλα που τον προσβάλλουν . Ο Πολίτης απαιτεί σεβασμό ,ειλικρίνεια και καλές προθέσεις,γιατί έτσι δείχνει,πως πρέπει να του συμπεριφέρονται,οι πάντες,σήμερα.