Η Ομιλία του Μάκη Μεταξά στο συνέδριο των Αποδήμων με θέμα:
«Η παρουσία του Πανεπιστημίου Simon Fraser στην Κεφαλληνία- Ιστορική αναδρομή».
Πριν από μερικούς μήνες με πήρε τηλέφωνο ο καλός μου φίλος Κώστας Βαγγελάτος που για όσους από εσάς δεν τον ξέρετε είναι ένας από τους μεγάλους πρωταγωνιστές όπου μαζί με αρκετά επώνυμα πρόσωπα από την Ομογένεια – που αρκετά από αυτά βρίσκονται σήμερα κοντά μας και άλλα περισσότερα που βρίσκονται στο εξωτερικό – έδωσαν την μάχη για την ίδρυση και εν συνεχεία για την παρουσία στο νησί μας της Έδρας των Ελληνικών Σπουδών «Σταύρος Νιάρχος» του SFU.
Σε αυτό το τηλεφώνημα μου ανακοίνωσε ότι θα ήθελε να αναφερθώ για την παρουσία του Simon Fraser στην Κεφαλληνία στην σημερινή μας συνεδρία επειδή εγώ θεωρητικά, λόγω της εμπλοκής μου με την εδώ παρουσία του Πανεπιστημίου, θα ήξερα τα γεγονότα κάπως καλύτερα.
Αποδέχθηκα λοιπόν αυτήν την τιμητική πρόσκληση ως μια οφειλόμενη τιμή σε όλους εσάς, αλλά και ως σπονδή στην μνήμη ενός μεγάλου απόντα από την σημερινή μας συνεδρία, αλλά εσαεί παρόντα, του αείμνηστου Γεράσιμου Αρσένη που είχα την μεγάλη τύχη να συνεργαστώ μαζί του.
Αγαπητοί μου συμπατριώτες δεν σας κρύβω πως ενδόμυχα διερωτώμαι όπως ενδεχομένως και εσείς.
Πόσοι από εμάς ξέρουμε ότι κάθε χρόνο περίπου 20 φοιτητές τους φθινοπωρινούς μήνες έρχονται από μακρινό Βανκούβερ του Καναδά στον Πόρο κάτω από την αιγίδα του πανεπιστημίου Simon Fraser για να συμμετάσχουν ως εθελοντές στις αρχαιολογικές ανασκαφές αλλά κυρίως για να πάρουν ένα πλήρες σεμέστερ μαθημάτων, στα μαθήματα της Ελληνικής γλώσσας , της ιστορίας – αρχαιολογίας και την διδασκαλία των Ομηρικών Επών, δίνοντας εδώ τις εξετάσεις τους όπου οι βαθμοί τους θα μετρήσουν καθοριστικά για το πτυχίο;
Κάποιοι προφανώς το ξέρουν, οι περισσότεροι όμως πολύ φοβάμαι πως δεν το ξέρουν….. και είναι και κάποιοι που ενδεχομένως ποσώς τους ενδιαφέρει και δεν θα το μάθουν ποτέ.
Αλήθεια πώς να ξεκίνησαν αυτοί οι φοιτητές από το μακρινό Βανκούβερ, το δυτικότερο σημείο του πλανήτη σε σχέση με εμάς, για να φτάσουν ως εδώ, στο δυτικότερο νησί του Ελλαδικού χώρου, ακολουθώντας το αόρατο νήμα της Αριάδνης που ως φαίνεται άφησε πίσω του φεύγοντας από το νησί του ο μεγάλος Έλληνας θαλασσοπόρος Ιωάννης Φωκάς όταν πατούσε για πρώτη φορά τα χώματα της δικής τους πατρίδας στις βορειοδυτικές ακτές της Αμερικής;
Τι γέφυρα είναι αυτή που ενώνει χρόνια τώρα αυτούς τους δύο τόπους;
Ποιοι την έφτιαξαν;
Πως στήθηκε;
Και πόσο θα αντέξει στον χρόνο;
Για όλα αυτά προφανώς υπάρχουν απαντήσεις και βρίσκομαι εδώ σήμερα προσκεκλημένος από την οργανωτική σας επιτροπή για να κάνουμε μαζί ένα μικρό οδοιπορικό στον παρελθόντα χρόνο ξεκινώντας από την μήτρα που γέννησε αυτά τα γεγονότα και δεν ήταν άλλη παρά από την ενσυνείδητη ανάγκη της επιβίωσής του Ελληνισμού της διασποράς στην βόρειο Αμερική ζώντας μέσα σε ένα περιβάλλον έντονα ανταγωνιστικό όπου εκεί βλέπεις τους ισχυρούς να επικρατούν και τους αδύναμους καθώς και τους ανόητους να χάνονται στα αζήτητα της ιστορίας.
Είναι γνωστόν ότι στην Βόρειο Αμερική τα κέντρα σκέψης που επεξεργάζονται τα ζητήματα διακυβέρνησης και πολιτικών σε παγκόσμιο επίπεδο, στον τρέχοντα, αλλά κυρίως στον μέλλοντα χρόνο, έχουν ως χώρο διαβούλευσης τα διάφορα κορυφαία Πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά.
Η Ελλάδα, η αλήθεια είναι πως ήταν ο φτωχός συγγενής σε αυτά τα κέντρα σκέψης. (think tank)
Οι πολλές και δυναμικές παρουσίες κορυφαίων επιστημόνων και προσωπικοτήτων του Ελληνισμού που κατείχαν θέσεις σε κορυφαία πανεπιστήμια της αλλοδαπής βοηθούσαν αρκετά αλλά δεν μπορούσαν από μόνες τους να καλύψουν την αδυναμία μας να έχουμε και εμείς, όπως είχαν τα άλλα ισχυρά εθνικά λόμπυς στην Αμερική, την ανάλογη δυναμική παρουσία με ένα δικό μας κέντρο σκέψης που θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά υπέρ των Ελληνικών θέσεων τα κέντρα λήψης των αποφάσεων μιας μεγάλης υπερδύναμης .
Την ανάγκη αυτή την είδαν ξεκάθαρα στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα τα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών και κυρίως αυτά τα παιδιά που είχαν σπουδάσει και είχαν ενταχθεί πλήρως στην Αμερικάνική κοινωνία.
Η σωστή ανάγνωση των πραγματικών δεδομένων τους είχε καταστήσει ικανούς να διαπιστώσουν πόσο σημαντικό και αναγκαίο ήταν για την εθνική μας επιβίωσή αλλά και την δική τους ξεχωριστή παρουσία και περηφάνια να είχαμε τις δικές μας ισχυρές δομές σε αυτό το περιβάλλον , που αυτό σημαίνει κακά τα ψέματα ισχυρή συλλογική παρουσία που θα υποστηρίζεται από ισχυρές Έδρες Ελληνικών σπουδών.
Αναμφίβολα μεγάλη επιτυχία για τον Ελληνισμό της διασποράς θα ήταν εάν θα κατόρθωναν ποτέ να συστήσουν μια μάχιμη έδρα Ελληνικών Σπουδών στην Βόρειο Αμερική που θα μπορούσε να στηρίξει τον Ελληνισμό και την φωνή της Ελλάδος στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μια ομάδα Ελλήνων της διασποράς με εθνική συνείδηση, μια ας πούμε «νέα φιλική Εταιρεία», αποφασίζει να δράσει και να μαζέψουν με έρανο χρήματα για να ιδρύσουν μια έδρα Ελληνικών σπουδών στην Βόρειο Αμερική που θα ήταν στην πράξη, και όχι στα χαρτιά, η φωνή του μαχόμενου Ελληνισμού.
Με αρχικό κεφάλαιο 5.000.000 δολαρίων μετά από εράνους που έκαναν μεταξύ τους και διερευνητικές επαφές με διάφορα πανεπιστήμια της Βορείου Αμερικής αποφασίζεται να προτείνουν στο κρατικό Πανεπιστήμιο του Simon Fraser στο Βανκούβερ του Καναδά να κάνει αποδεκτή την πρότασή τους.
Το Πανεπιστήμιο του SFU με την συμβολή και την παρέμβαση της εκεί Ελληνικής παροικίας αποφασίζει να κάνει δεκτή την πρόταση τους και πράγματι μια νεοσύστατη έδρα Ελληνικών σπουδών γεννιέται στην βόρειο Αμερική αυτήν την φορά όχι με μια επιχορήγηση κάποιου μαικήνα όπως συνήθως γίνεται, αλλά από το υστέρημα πολλών μεταναστών μας που ο καθένας έχει συμβάλει με τον τρόπο του για την σύστασή της.
Για την επιτυχία της προσπάθειάς ενεργοποιούνται τα σωματεία της Αμερικής και του Καναδά όπου πρωταγωνιστικό ρόλο αναλαμβάνουν οι Κεφαλλήνες της διασποράς με κοινές δράσεις για την στήριξη αυτής της προσπάθειας.
Για την προσπάθειά τους αυτή κάνουν κοινωνό τον Κεφαλλήνα Υπουργό Παιδείας τον αείμνηστο Γεράσιμο Αρσένη όσο και την τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση όταν ήμουν Νομάρχης στα νησιά μας κατά την πανηγυρική συνεδρία της ίδρυσης της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Κεφαλληνιακών και Ιθακήσιων Σωματείων «ΟΔΥΣΣΕΑΣ» το έτος 1995 η οποία το είχε ήδη τοποθετήσει στην προμετωπίδα των σκοπών της από ιδρύσεώς της. Από Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στο συνέδριο συμμετείχαν οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι Βασίλης Κωνσταντάτος, Αλέξανδρος Καλαφάτης και ο Δήμαρχος Πυλαρέων Γεράσιμος Αλυσανδράτος.
Για την επιτυχία του συγκεκριμένου στόχου αποφασίστηκε από τον Υπουργό Γεράσιμο Αρσένη να πάμε στην Αμερική με συγκεκριμένη αποστολή, εγώ με την ιδιότητα του Νομάρχη Κεφαλληνίας και Ιθάκης και ο σύμβουλος του Υπουργού και πρόεδρος του ΙΔΕΚΕ Γεράσιμος Ποταμιάνος και να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τις πρωτοβουλίες της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας για την ενίσχυση της τότε νεοσύστατης έδρας Ελληνικών σπουδών του Πανεπιστήμιου Simon Fraser στο Βανκούβερ του Καναδά όπου Δ/της ευτυχή συγκυρία είχε επιλεγεί από την ηγεσία του Πανεπιστημίου να ήταν ο συμπατριώτης μας καθηγητής της Ιστορίας Δρ. Γερολυμάτος Ανδρέας με καταγωγή από την Θηνιά.
Ο Δρ. Ανδρέας Γερολυμάτος ένας νέος ικανότατος και φιλόδοξος καθηγητής ανέλαβε αμέσως δράση και συνεργάστηκε στενά με την Ομογένεια, το Υπουργείο Παιδείας και την Νομαρχία Κεφαλληνίας προκειμένου να υλοποιήσει πέραν των άλλων την δρομολόγηση ενός προγράμματος σπουδών που θα έδινε την ευκαιρία όχι μόνο στα Ελληνόπουλα της διασποράς, που ήταν αρχικά ο κύριος στόχος, αλλά και για όσους άλλους φοιτητές της αλλοδαπής θα ήθελαν να πάρουν μαθήματα της Ελληνικής Ιστορίας, αρχαιολογίας και της Ελληνικής Γλώσσας σε ένα κάμπους του Πανεπιστημίου στην Ελλάδα το οποίο επελέγη λόγω της κεφαλληνιακής καταγωγής των εμπλεκομένων να γίνει στην Κεφαλληνία με προτεινόμενη θέση εκείνη την εποχή την τότε μαθητική εστία στην Λάσση.
Θερμό συμπαραστάτη για την παρουσία του Πανεπιστημίου στο νησί της Κεφαλληνίας βρήκαμε τότε στο πρόσωπο του φιλέλληνα κοσμήτορα του Πανεπιστημίου Dr. John Pierce o οποίος αγάπησε τόσο πολύ το νησί μας που αργότερα έμελε να γίνει και συμπατριώτης μας αγοράζοντας σπίτι στην Πεσσάδα.
Για να έλθει το πανεπιστήμιο εδώ δεν ήταν μια απλή υπόθεση. Χρειάστηκε να εγγυηθούμε την εδώ παρουσία του με έγγραφες και προφορικές διαβεβαιώσεις.
Μαζί με τον αγαπητό μου φίλο και συνεργάτη Αντινομάρχη τότε και σήμερα Περιφερειάρχη Ιονίων νήσων Θεόδωρο Γαλιατσάτο και την καθηγήτρια τότε πανεπιστημίου και μέχρι πολύ πρόσφατα Υπουργό Λούκα Κατσέλη επεξεργαστήκαμε ένα σχέδιο για την καλύτερη δυνατή επιτυχία του εγχειρήματος
Για τον σκοπό αυτό – και ο κύριος Δήμαρχος είναι εδώ και θα το θυμάται ελπίζω – ζήτησα τότε την σύσταση μιας επιτροπής στήριξης με Κεφαλλήνες που είχαν τις δυνατότητες να συνδράμουν όπως ήταν ο Πέτρος Αλιβιζάτος, ο Νίκος Λιναρδάτος, Ο Φώτης Κρεμμύδας και εσείς κύριε Δήμαρχε κάνοντας αρκετές συσκέψεις όλοι μαζί στην Αθήνα σε μια προσπάθεια να οικοδομήσουμε ένα φιλικό και σταθερό περιβάλλον σε ένα εγχείρημα που μόνο εύκολο δεν ήταν.
Οι πρώτες αποστολές με φοιτητές του Πανεπιστημίου ξεκίνησαν το 1996 με οργανωτή την Έδρα Ελληνικών Σπουδών και την στήριξη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης με υπεύθυνη στο οργανωτικό σκέλος την συμπατριώτισσα μας αρχαιολόγο Σοφία Ζαχαράτου.
Ο κρυφός στόχος εκείνη την εποχή ήταν με όχημα τα προγράμματα σπουδών του Simon Fraser να δρομολογήσουμε μαζί με τα νεοσύστατα ΤΕΙ δομές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πανεπιστημιακού επιπέδου στο νησί μας μέσω των προγραμμάτων σπουδών επιλογής.
Τα διαπανεπιστημιακά αυτά προγράμματα είχε την έμπνευση να τα θεσμοθετήσει το Υπουργείο Παιδείας μετά από μαραθώνιους και σκληρούς αγώνες που είχε δώσει η τότε σύμβουλος του Υπουργείου παιδείας Λούκα Κατσέλη
Με την αποχώρηση του Γεράσιμου και της Λούκας από το Υπουργείο Παιδείας οι αποστολές φοιτητών συνεχίστηκαν μεν αλλά χωρίς όμως την αναμενόμενη μετεξέλιξη των προγραμμάτων τους έτσι όπως είχαν αρχικά σχεδιαστεί με κεντρικό στόχο το νησί μας να καταστεί χρόνο με τον χρόνο ένα εκπαιδευτικό κέντρο στον χώρο της Μεσογείου. Το πρόγραμμα είχε σχεδιαστεί για όσα ελληνόπουλα της διασποράς αλλά και προπτυχιακούς φοιτητές της αλλοδαπής θα ήθελαν να επιλέξουν μαζί με τις διακοπές τους στην Ελλάδα να είχαν την ευκαιρία να πάρουν ένα μάθημα επιλογής, που θα μετρούσε για το πτυχίο τους, όπως την ελληνική γλώσσα, την αρχαιολογία ή την ιστορία.
Το έτος 2003 όταν εκλέχθηκα Δήμαρχος Ελείου Πρόννων σε συνεργασία με τον κοσμήτορα του πανεπιστημίου Dr. John Pierce, τον Δ/τη της έδρας Ελληνικών σπουδών Δρ. Ανδρέα Γερολυμάτο , τον πρόεδρο της ΤΕΔΚΙ Δήμαρχο Αργοστολίου Γεράσιμο Φόρτε και με την στήριξη του Γεράσιμου Αρσένη και της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας «Οδυσσέας» κάναμε μια επανεκκίνηση του προγράμματος και σχεδιάσαμε τον νέο θεματικό κύκλο της παρουσίας του Πανεπιστημίου στο νησί μας.
Επιλεγόμενα μαθήματα θα ήταν ένα τρίμηνο σεμέστερ για προπτυχιακούς φοιτητές με προτεινόμενα μαθήματα : Ελληνική γλώσσα, Ελληνική Ιστορία, Αρχαιολογία και Όμηρο.
Για τον σκοπό αυτό οργανώθηκε μια αποστολή για τις συνομιλίες με το Πανεπιστήμιο του Simon Fraser στο Βανκούβερ όπου το νησί της Κεφαλληνίας εκπροσώπησαν ο τότε Πρόεδρος της ΤΕΔΚΙ και Δήμαρχος Αργοστολίου Μάκης Φόρτες και εγώ με την ιδιότητα του φορέα που θα εγγυόταν την ομαλή παρουσία του πανεπιστημίου στον χώρο ευθύνης μας.
Στην σύσκεψη που έγινε στο Βανκούβερ αποφασίστηκε το Πανεπιστήμιο μέχρι να αποκτήσει σχετική άδεια ανασκαφών, όπως οι ελληνικοί νόμοι ορίζουν, οι φοιτητές του πέραν των μαθημάτων τους θα συμμετείχαν και ως εθελοντές σε όσες ανασκαφές η εδώ αρχαιολογική Υπηρεσία θα τους είχε ανάγκη αποκτώντας εμπειρίες στο πεδίο των ανασκαφών.
Για τον σκοπό αυτό σχεδιάστηκε ένα πρόγραμμα σπουδών με την ονομασία «Dig Greece» με το οποίο οι φοιτητές της αρχαιολογικής του σχολής, και όχι μόνον, θα είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν υποβοηθητικά στο ανασκαφικό έργο της εδώ Εφορείας Αρχαιοτήτων.
Περισσότεροι από 120 φοιτητές έλαβαν διαδοχικά μέρος επί έξη συνεχόμενα χρόνια στις ανασκαφές του αρχαϊκού νεκροταφείου των Πρόννων και του Μυκηναϊκού οικισμού στην θέση Ρίζα Τζαννάτων.
Ήταν μια ανεκτίμητη εθελοντική προσφορά νέων φοιτητών από το μακρινό Βανκούβερ που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για την ανάδειξη του πολιτιστικού αποθέματος των Κεφαλλήνων.
Ήταν όντως συγκινητικό να βλέπεις φοιτητές με καταγωγή από την Κίνα, την Ιαπωνία, την Ασία την Ευρώπη την Αμερική και από πολλές άλλες χώρες του πλανήτη να ανασκάπτουν μαζί με τους υπεύθυνους αρχαιολόγους τους τάφους των προγόνων μας και να φροντίζουν με τόσο σεβασμό την συλλογή των οστών τους μέχρι τα οστά αυτά οδηγηθούν στα εργαστήρια για την συντήρηση και την λεπτομερή μελέτη τους από άλλους εξειδικευμένους φοιτητές και επιβλέποντες επιστήμονες της ανασκαφής.
Υπεύθυνος αρχαιολόγος από την πλευρά του πανεπιστημίου ήταν ο καθηγητής Dr. Geoffrey Schmalz και από την πλευρά της εδώ αρχαιολογικής Υπηρεσίας οι αρχαιολόγοι Ανδρέας Σωτηρίου και Δρ. Αντώνης Βασιλάκης.
Το πρόγραμμα αυτό πέρασε έναν σοβαρό κλυδωνισμό το 2011-12 όταν το αρχαιολογικό εργαστήριο – αποθήκη και η μεγάλη αίθουσα διδασκαλίας των μαθημάτων που είχαν πιστοποιηθεί να βρίσκονται στον τουριστικό ξενώνα του Πόρου με μια αδιανόητη απόφαση των τότε τοπικών δημοτικών αρχών διεκόπη η παραχώρηση της χρήσης τους, η αλήθεια είναι παρά την έντονη διαφωνία περί του αντιθέτου του τότε και σημερινού Δημάρχου Αλέξανδρου Παρίση και του Αντιδημάρχου για τα θέματα παιδείας και πολιτισμού Βαγγέλη Κεκκάτου.
Η ζημιά όμως έγινε και το Πανεπιστήμιο βρέθηκε από την μια ημέρα στην άλλη στο πουθενά χωρίς πιστοποιημένους χώρους για εργαστήρια και αίθουσες διδασκαλίας.
Προ του κινδύνου να αποχωρήσει το Πανεπιστήμιο οριστικά από την Κεφαλληνία για το νησί της Λέσβου όπου ήδη λειτουργούσε εκεί το δεύτερο κάμπους του Πανεπιστημίου για τις βυζαντινές σπουδές καταφέραμε την ύστατη στιγμή να στηρίξουμε την εδώ παρουσία του με πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις της Εταιρείας Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας της οποίας εκείνη την εποχή ήμουν ο Πρόεδρός της.
Η Εταιρεία Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας δεσμεύτηκε να βρεί και να πιστοποιήσει με δικά της χρήματα νέο οίκημα για τα μαθήματα και νέο χώρο για το αρχαιολογικό εργαστήριο.
Για τον σκοπό άμεσα απευθυνθήκαμε σε πολλούς συμπολίτες μας να στηρίξουν με όποιο τρόπο μπορούσαν την παραμονή του Πανεπιστημίου στο νησί μας.
Ο νομικός Σπυρίδων Καμπίτσης γιός του αείμνηστου καθηγητή της Ιστορίας του πανεπιστημίου Κρήτης δρ. Ιωάννη Καμπίτση στην μνήμη του αδικοχαμένου του πατέρα μας παρεχώρησε δωρεάν το σπίτι του το οποίο βέβαια χρειάστηκε να επισκευασθεί και να ανακαινιστεί εκ βάθρων με χρήματα που διέθεσε για τον σκοπό αυτό ο μέγας ευεργέτης της Εταιρείας μας Ολλανδός φιλέλληνας Hanns van Hasselt, είναι ο θείος της γυναίκας μου Αριέττης.
Για κεντρική αίθουσα διδασκαλίας μας παραχώρησε εκών άκων ο γιος μου Φίλιππος Μεταξάς τον χώρο που διατηρούσε μέχρι τότε τα γραφεία της τουριστικής του επιχείρησης.
Σημαντική ήταν επίσης η συμβολή του τ. Αντιδημάρχου Πρόννων Παναγή Σιμωτά που για να κάνουμε ελκυστική την παραμονή του πανεπιστημίου παρεχώρησε με εντελώς συμβολικό κόστος 14 τετράκλινα διαμερίσματα για την διαμονή των φοιτητών και δύο αίθουσες, μια για συνεστιάσεις και μια για αναγνωστήριο και αίθουσα υπολογιστών.
Επίσης σημαντική ήταν η συμβολή του τ. Δημάρχου Κώστα Ζαπάντη με τα πολλαπλά δείπνα δωρεάν σίτισης που παρείχε προς τους φοιτητές και τις αρχαιολογικές αποστολές καθώς επίσης με την παροχή δωρεάν υλικοτεχνικής υποδομής.
Υλικοτεχνική υποδομή επίσης μας προσέφεραν οι κύριοι Δημήτρης Ξυδιάς, Ζαπάντης Στέλιος, η νυν περιφερειακή Συμβούλος Αικατερίνη Βαγγελάτου, και πολλοί ακόμη συμπολίτες μας με προσφορές παντός είδους και προσωπική εργασία για την δημιουργία των υποδομών στους νέους χώρους.
Έτσι κατορθώσαμε με άμεσες και προσωπικές θυσίες και την κατανόηση και την ανοχή που ευτυχώς είχαμε εκ των έσω από τον κοσμήτορα του Πανεπιστημίου John Pierce να κρατήσουμε με χίλια βάσανα το πρόγραμμα ζωντανό έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες μέχρι το έτος 2015.
Είναι σημαντικό εδώ να αναφερθεί η μετέπειτα αλλαγή στάσης για συνεργασία που επέδειξε το νέο εκλεγμένο συμβούλιο του Δ.Δ Πόρου που προέκυψε από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές υπό την προεδρεία του Γιάννη Πετράτου
Το πρόγραμμα αυτό δυστυχώς στις μέρες μας λόγω αυτών των δυσκολιών και με την ελλιπή στελέχωση των εδώ αρχαιολογικών υπηρεσιών έχει τερματίσει την παρουσία του στα νησιά μας προκειμένου να σχεδιαστεί η επόμενη μελλοντική του φάση όταν και όποτε ενισχυθούν από το Ελληνικό κράτος οι δομές της εδώ αρχαιολογικής Υπηρεσίας η οποία εκ του νόμου έχει την ευθύνη των αρχαιολογικών ανασκαφών και από την δική μας πλευρά να μπορέσουμε να βρούμε και να πιστοποιήσουμε σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Πανεπιστημίου νέους χώρους διδασκαλίας σε αντικατάσταση των χώρων που είχαν παραχωρηθεί κατά το παρελθόν για το πανεπιστήμιο στον τουριστικό ξενώνα του Πόρου.
Σήμερα δυστυχώς έχει επέλθει η πλήρης διάλυση της τότε υποδομής στον ξενώνα του Πόρου που είχε φτιαχτεί με πολύ κόπο και μόχθο ειδικά για την εξυπηρέτηση των αρχαιολογικών εργαστηρίων.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Η εμπειρία αυτή μπορεί να μας έκανε πολύ φτωχότερους σε υποδομές αλλά μας έκανε και σοφότερους ούτως ώστε να σχεδιαστούν τα μελλοντικά προγράμματα χωρίς άμεσες εξαρτήσεις από τρίτους.
Η παγκόσμια Συνομοσπονδία ο Οδυσσέας έχει γίνει κοινωνός όλων αυτών των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε και σας ευχαριστούμε θερμά για την στήριξη τις παρεμβάσεις σας και την προσπάθεια που καταβάλατε για την επιτυχία των μελλοντικών προγραμμάτων.
Αγαπητοί μου συμπατριώτες τα ανέφερα όλα αυτά όχι για κάποιο άλλο λόγο – εξ άλλου ο κύριος Δήμαρχος ήταν και θέλω να πιστεύω ότι εξακολουθεί να είναι υποστηρικτής αυτής της προσπάθειας έστω και εάν δεν κατάφερε να αποτρέψει την διάλυση μιας υποδομής που είχε φτιαχτεί με πολύ κόπο για τον σκοπό αυτό – αλλά για να κατανοήσουμε το πως μπορούμε ελαφρά την καρδία ένα πρωί να ξυπνήσουμε και να βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.
Και να φανταστεί κανείς πως για τις δράσεις αυτές του Πανεπιστημίου στην Ελλάδα όπως και για το συνολικό του έργο βραβεύτηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και αφιερώθηκε ειδική συνεδρία προς τιμήν του Πανεπιστημίου στην Βουλή των Ελλήνων.
Η πραγματική αλήθεια είναι πως εάν συζητάμε ακόμα σήμερα εδώ σε αυτήν την αίθουσα για την συνέχιση της παρουσίας ενός κορυφαίου εκπαιδευτικού ιδρύματος με παγκόσμιο κύρος στο νησί μας όπως είναι το Simon Fraser είναι γιατί βρίσκονται ακόμη σε θέση μηχανοδηγού σε αυτό το ίδρυμα ο Κεφαλλήνας καθηγητής της έδρας Ελληνικών Σπουδών Ανδρέας Γερολυμάτος, ο φιλέλληνας και συμπατριώτης μας και μέχρι πρόσφατα κοσμήτορας του Πανεπιστημίου John Pierce και βεβαίως εσείς που είστε πάντα αρωγοί σε αυτήν την προσπάθεια.
Όμως….
Αυτοί οι άνθρωποι που μας ξέρουν και τους ξέρουμε κάποια μέρα θα τους διαδεχθούν κάποιοι άλλοι και τότε κανένας μας δεν θα πρέπει να θεωρεί ως δεδομένη την παρουσία του πανεπιστημίου σε ένα νησί που η παρουσία του θα εξαρτάται από τις εκάστοτε διαθέσεις των εκάστοτε τοπικών φορέων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ζούμε σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Το δεύτερο κάμπους του Πανεπιστημίου για τις Βυζαντινές σπουδές πηγαίνει θαυμάσια στο νησί της Λέσβου και καλό είναι να θυμόμαστε πως υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
Το ερώτημα λοιπόν είναι καθοριστικό
Πως θα μπορούσαμε αλήθεια να διασφαλίσουμε την μακρόβια παρουσία του πανεπιστημίου στο νησί μας ;
Η απάντηση είναι με μόνιμες και αδειοδοτημένες δράσεις σε βάθος χρόνου όπου η παρουσία του Πανεπιστημίου θα είναι απολύτως διασφαλισμένη ανεξαρτήτως της εναλλαγής των προσώπων που θα τους διαδεχθούν στις όποιες βαθμίδες της εξουσίας.
Και η διασύνδεσή του σε προγράμματα σπουδών με το ΤΕΙ των Ιονίων νήσων
Οι προσφορότερες δράσεις που διασφαλίζουν συνέχεια – και τα νησιά μας έχουν ένα τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι άλλων τόπων – είναι στον τομέα του Πολιτισμού ( αρχαιολογίας) και στον χώρο του Περιβάλλοντος.
Ο δρόμος και στα δύο θεματικά παιδεία έχει ήδη ανοίξει από τις προηγούμενες δράσεις στον τομέα των αρχαιολογικών ανασκαφών που πριν λίγο σας ανακοίνωσα και στον τομέα του περιβάλλοντος όπου σε λίγο θα σας μιλήσει ο συμπατριώτης μας επιστημονικός συνεργάτης του SFU Δρ. Γεράσιμος Αντζουλάτος που συνεργάστηκε στενά με τον κοσμήτορα του πανεπιστημίου John Pierce για την μελέτη των οικοσυστημάτων του Αίνου.
Ήδη αυτό το διάστημα για την υλοποίηση των προγραμμάτων της Έδρας Ελληνικών Σπουδών «Σταύρος Νιάρχος» πολυμελής αντιπροσωπία του Πανεπιστημίου έχοντας επικεφαλής τους τον Δ/τη της Έδρας Ελληνικών Σπουδών δρ. Ανδρέα Γερολυμάτο επισκέφθηκαν διάφορα Υπουργεία και αναζητήθηκαν οι καλύτερες δυνατές επιλογές για την υλοποίηση μιας σειράς δράσεων που θα τεθούν προς έγκριση στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Ενδεικτικό των προθέσεων του Πανεπιστημίου για την διεύρυνση και την ενίσχυση της παρουσίας του στην Ελλάδα και ειδικότερα με το νησί της Κεφαλληνίας είναι η στελέχωση της Έδρας Ελληνικών σπουδών με νέους επιστήμονες γλωσσολόγους ιστορικούς και καθηγητές αρχαιολογίας όπως επίσης και η στελέχωση της αρχαιολογικής σχολής του πανεπιστημίου με κορυφαίους παγκοσμίως επιστήμονες στον τομέα της αρχαιολογίας και της αρχαιομετρίας όπου πολλά έχει να κερδίσει το νησί μας από τις προσδοκώμενες συνεργασίες στο εγγύς μέλλον.
Πρωταγωνιστικό ρόλο λόγω του θεσμικού του ρόλου θα κληθεί να παίξει ο συμπατριώτης μας περιφερειάρχης Ιονίων νήσων Θεόδωρος Γαλιατσάτος ο οποίος έχει ενημερωθεί και ήδη έχει κάνει τις απαραίτητες παρεμβάσεις.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο συμπατριώτης μας Περιφερειάρχης αλλά και η Βουλευτής του νομού μας η κυρία Θεοπεφτάτου κάνουν και θα κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για την επιτυχία των στόχων μας.
Θεωρήστε λοιπόν πως είναι…. σαν να ξεκινάμε έναν αγώνα με δύο γκολ από τα αποδυτήρια….. αλλά θεωρήστε επίσης πως είμαστε ικανοί να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ποτέ την σκληρή πραγματικότητα πως είμαστε ένας λαός που επαναλαμβάνει δυστυχώς τα λάθη του βλέποντας ως συνήθως τα τραίνα να περνούν.
Ζούμε κακά τα ψέματα στην χώρα των χαμένων ευκαιριών.
Θυμηθείτε παρακαλώ την ομιλία που έκανε στο συνέδριο σας σαν σήμερα το 2014 ο αντιπρόεδρος της Εταιρείας Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας Γιαννηκώστας Μεταξάς με θέμα:
Η σημασία των Αρχαιολογικών Ερευνών στην ανάπτυξη της Κεφαλονιάς
Σε αυτήν την ομιλία είχε περιγράψει το πώς μπορούμε να επωφεληθούμε ως τόπος από το τεράστιο πολιτιστικό μας απόθεμα και από την θέση του θεατή που βλέπει τα τρένα να περνούν να γίνουμε επιβάτες και γιατί όχι ακόμη και μηχανοδηγοί.
Οι δράσεις του πανεπιστημίου στο νησί μας είναι βέβαιο πως είναι ικανές να μας σφραγίσουν το διαβατήριο για να καταστούμε ακόμη ποιο αναγνωρίσιμοι και διακριτοί με τον έξω κόσμο.
Από εμάς εξαρτάται πόσο υπεύθυνα θα αξιοποιήσουμε τα αποτελέσματα των ερευνών τους για να καταστήσουμε τα νησιά μας έναν επώνυμο τόπο στον παγκόσμιο αρχαιολογικό, περιβαλλοντικό και τουριστικό χάρτη.
Τελειώνοντας απευθύνομαι σε εσάς αγαπημένοι μας συμπατριώτες της διασποράς που είστε μαζί με τον Δρ. Ανδρέα Γερολυμάτο οι πραγματικοί γεννήτορες αυτής της Έδρας των Ελληνικών σπουδών υιοθετώντας ένα πανεπιστήμιο που μας έχει κάνει υπερήφανους Έλληνες.
Μην επαναπαυθείτε ποτέ γιατί στην πατρίδα μας έχουμε αποδείξει ότι είμαστε ικανοί για τα πάντα.
Μην αφήσετε λοιπόν ποτέ το πνευματικό σας παιδί απροστάτευτο και φροντίστε να διασφαλίσετε την εδώ παρουσία του αναζητώντας στηρίγματα και συνεργασίες με όσους μπορούν να συνδράμουν.
Είμαστε και θα είμαστε πάντα ευγνώμονες σε όλους εσάς και εσείς πρέπει να είστε πάρα πολύ υπερήφανοι που συμβάλατε καθοριστικά το πανεπιστήμιο αυτό να βρίσκεται ακόμη εν δυνάμει στο νησί μας και να είναι σήμερα εκείνο το πρωτοπόρο ίδρυμα που προάγει σε όλο τον κόσμο την διάδοση και την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας με την διαδικτυακή πλατφόρμα που φέρει το όνομα «Οδυσσέας».
Σε λίγο θα έχουμε την τιμή και την χαρά να ακούσουμε για αυτά τα θέματα πολλά περισσότερα από την καθηγήτρια της Έδρας των Ελληικών Σπουδών του Simon Fraser δρ. Ειρήνη Κοτσοβίλη .
Είναι μια πλατφόρμα που όχι τυχαία φέρει το όνομα της παγκόσμιας Συνομοσπονδίας μας και του αρχηγέτη των απανταχού ναυτιλλομένων πορθητή της Τροίας και άνακτα των μεγάθυμων Κεφαλλήνων.
Κυρίες και κύριοι θέλω να πιστεύω πως η παρουσία του Πανεπιστημίου Simon Fraser στο νησί της Κεφαλληνίας έχει μπει -παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε – σε γερά θεμέλια είναι ήδη μακρόχρονη και προβλέπεται να διαρκέσει για όσο καιρό οι Κεφαλλήνες θα είναι σε θέση να χτίζουν γέφυρες επικοινωνίας με το μέλλον.
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
πηγη
παλιοτερες σχετικες ενημερωσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου