«ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ»

Το Ιδεολόγημα της Δεξιάς και τα Θλιβερά Αποτελέσματα

Γράφει ο

ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ

Καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας και Ανάπτυξης
Ο ελληνικός λαός είναι φιλήσυχος αλλά και βαθύτατα δημοκρατικός, με το
αίσθημα της ελεύθερης βούλησης και έκφρασης αδιαπραγμάτευτο.
Στις δημοκρατικές κοινωνίες, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα
διαφοροποιήσεις, αντιθέσεις, ακόμα και αντιπαλότητες, όσον αφορά στην

προβολή, την υπεράσπιση και την υλοποίηση των θέσεων και των ιδεολογιών των
διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Πολλές φορές, στην προσπάθεια αυτή, υπάρχουν
και υπερβολές, υπάρχουν και «παραβατικές συμπεριφορές» που είναι αντίθετες με
το κοινό αίσθημα. Αυτό το κοινό αίσθημα και τη σχετική δυσφορία μεγάλης
μερίδας του ελληνικού λαού, στις υπερβολές, επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν
μερικές κυβερνήσεις για να γίνουν αρεστές στο ευρύ κοινό. Τα μέσα που
χρησιμοποιήθηκαν στις περιπτώσεις αυτές ήταν μέτρα αστυνομικά και καταστολής.
Όμως η ελεύθερη έκφραση και βούληση των Ελλήνων είναι
αδιαπραγμάτευτη. Δεν υποτάσσεται δεν καταστέλλεται δεν δαμάζεται ο Έλληνας. Η
πρόσφατη πολιτική ιστορία μας, μάς διδάσκει ότι, κάθε φορά που μια κυβέρνηση
επεχείρησε να επιβάλει το «νόμο και την τάξη» με μέτρα καταστολής όχι μόνο
απέτυχε αλλά υπήρξαν και θλιβερά αποτελέσματα.
Το ιδεολόγημα «Τάξις και Ασφάλειας» είναι ένα δόγμα της «Δεξιάς» που
όταν επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί δεν έφερε, ούτε τάξη ούτε ασφάλεια, στους
πολίτες και τον ελληνικό λαό. Απεναντίας, οδήγησε σε τραγικά αποτελέσματα που
έχουν γραφτεί στις μνήμες των πολιτών με μαύρα γράμματα και αποτελούν τις
μαύρες σελίδες της πολιτικής μας ιστορίας. Οι κυβερνήσεις που επιχείρησαν να
«επιβάλουν το νόμο» για την «Τάξη και την Ασφάλεια» γνώρισαν την οργή του
λαού.
Κύριε Χρυσοχοΐδη. Μη κάμετε το λάθος που, προκάτοχοι σας, με περίσσια
απερισκεψία, έχουν διαπράξει στο παρελθόν.
Ο ελληνικός λαός δεν ξεχνά τα αποτελέσματα του «Τάξις και Ασφάλεια» της
παράταξης της Δεξιάς που υπηρετείτε. Οι μέθοδοι που επιχειρήσατε στο
Οικονομικό Πανεπιστήμιο μυρίζουν το Τάξις και Ασφάλειας της Δεξιάς. Μη το
επαναλάβετε για το καλό της Χώρας αλλά και του λαού…
Υπενθυμίζουμε:
1. Γρηγόρης Λαμπράκης
Δολοφονήθηκε από παρακρατικούς την Τετάρτη, 22 Μαΐου του 1963.
Κυβερνήση Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Ήταν γιατρός, αθλητής και βουλευτής της ΕΔΑ. Η δολοφονία του προκάλεσε
διεθνή κατακραυγή για τις αυταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης Καραμανλή και
των Σωμάτων Ασφαλείας, που αποδείχθηκε ότι όχι μόνο ανέχονταν, αλλά και
εξέθρεψαν τον ανεξέλεγκτο παρακρατικό μηχανισμό.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, υπό τη πίεση των γεγονότων, εγκατέλειψε την
Ελλάδα με άλλο όνομα...

2. Σωτήρης Πέτρουλας,
Δολοφονήθηκε την 21η Ιουλίου 1965. Κυβέρνηση, του αποστάτη, Γεωργίου
Αθανασιάδη - Νόβα
Ο Πέτρουλας συμμετείχε σε μεγάλη διαδήλωση φοιτητών στην Αθήνα την
οποία προσπάθησε η Αστυνομία να διαλύσει κάνοντας χρήση γκλομπς και
δακρυγόνων. Μετά τη δολοφονία, η αστυνομία επεδίωξε την ταφή του Πέτρουλα
κρυφά από τους γονείς του και πριν ανατείλει ο ήλιος. Ο ιερέας αρνήθηκε να κάνει
την ταφή. Η κηδεία του στη συνέχεια πήρε τη μορφή διαδήλωσης... Η κυβέρνηση
Νόβα κατέρρευσε.
3. Νίκος Τεμπονέρας
Δολοφονήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1991 στην Πάτρα. Κυβέρνηση
Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Ο Τεμπονέρας ήταν καθηγητής μαθηματικών στη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση, ενταγμένος στην αριστερά και στέλεχος του Εργατικού
Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ). Ήταν ο πρώτος νεκρός στη διάρκεια των
μαθητικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας
Βασίλη Κοντογιαννόπουλου. Ακολούθησαν τέσσερα θύματα στην Αθήνα από
πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κατάστημα Κ. Μαρούσης στη διάρκεια διαδήλωσης.
Δράστης της δολοφονίας Τεμπονέρα, ήταν ο Γιάννης Καλαμπόκας, δημοτικός
σύμβουλος της Νέας Δημοκρατίας στην Πάτρα και πρόεδρος της τοπικής ΟΝΝΕΔ. Ο
Καλαμπόκας χτύπησε θανάσιμα τον Τεμπονέρα με λοστό στο κεφάλι. Την επομένη
της δολοφονίας του, ο υπουργός Παιδείας Κοντογιαννόπουλος παραιτήθηκε και η
πρόταση νόμου για τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποσύρθηκε.
4. Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
Δολοφονήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2008. Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή.
Οι ταραχές του Δεκεμβρίου 2008 στην Ελλάδα, ή «Ελληνικός Δεκέμβρης»
ξέσπασαν μετά την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλεξάνδρου
Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα
Κορκονέα στα Εξάρχεια, στις 6 Δεκεμβρίου 2008. Μετά την δολοφονία, διαδηλώσεις
και ταραχές έλαβαν μεγάλη έκταση. Ο πραγματικός χαρακτήρας των γεγονότων
έγινε αντικείμενο πολιτικής και κοινωνικής τριβής.
Η δολοφονία του νεαρού μαθητή το βράδυ του Σαββάτου της 6ης Δεκεμβρίου
2008 στο κέντρο της Αθήνας προκάλεσε αντιδράσεις από πολίτες σε όλες τις
μεγάλες ελληνικές πόλεις. Πορείες διαμαρτυρίας, που διοργανώθηκαν το ίδιο
βράδυ του περιστατικού και την επομένη, οδήγησαν σε μεγάλες υλικές
καταστροφές γραφείων, καταστημάτων, δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων. Οι
μεγαλύτερες καταστροφές σημειώθηκαν στην Αθήνα. Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για
τη δολοφονία του 15χρονου Γρηγόρη γίνονται, έκτοτε, κάθε χρόνο στις 6
Δεκεμβρίου.
Κύριε Χρυσοχοΐδη. Οι Έλληνες, δεν θέλουμε ούτε ανεχόμαστε την Τάξη και
την Ασφάλεια της Δεξιάς