Άρση ασυλίας της Αδαμοπούλου

 Με απόφαση της πλειοψηφίας της Βουλής

Η ΔΗΜΟΚΡΤΙΑ ΜΑΣ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ

Δρ. ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Όταν ένας βουλευτής ή μία βουλεύτρια ασκώντας τα κοινοβουλευτικά του (της)

καθήκοντα στο Κοινοβούλιο ασκεί κοινοβουλευτικό έλεγχο ή εκφράζει κάποια πολιτική

εκτίμηση για τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα κάποιας κρατικής υπηρεσίας και με

την πλειοψηφία της Βουλής μετατρέπεται αυτό σε ποινικό αδίκημα και ποινική δίωξη

εναντίον του βουλευτή ή της βουλεύτριας, έ, τότε, δημιουργούνται σοβαρότατοι

προβληματισμοί και αμφισβητήσεις για την ποιότητα της δημοκρατίας…

Αυτό ακριβώς συνέβη στις 16 Δεκεμβρίου, με την άρση της βουλευτικής ασυλίας

της βουλεύτριας του κοινοβουλευτικού κόμματος ΜέΡΑ 25, Αγγελικής Αδαμοπούλου, με

την ψήφο των βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Και αυτό, επειδή η βουλεύτρια

του ΜέΡΑ 25 κυρία Αδαμοπούλου, σε ομιλία της στη Βουλή, εξέφρασε την ανησυχία της

και τον προβληματισμό της για το αν τα επεισόδια που παρατηρούνται και επισυμβαίνουν

σε διαδηλώσεις, είναι και αποτέλεσμα της δράσης της αστυνομία και της συμμετοχής, με

κάποιο τρόπο και αστυνομικών.

Η απόφαση αυτή της πλειοψηφίας της βουλής, είναι άνευ προηγουμένου ακραίος

περιορισμός της ελεύθερης έκφρασης του βουλευτή και περιορισμός των καθηκόντων του

όπως απορρέουν από το Σύνταγμα της Χώρας μας.

Κατά το παρελθόν, υπήρξαν δεκάδες δηλώσεις πολιτικών στελεχών,

συνδικαλιστικών εκπροσώπων αστυνομικών και ακόμα του ίδιου του Υπουργού

Προστασίας του Πολίτη που στο παρελθόν εξέφρασαν προβληματισμούς για υπόγειες

σχέσεις μεταξύ της αστυνομίας και αυτών που δημιουργούν επεισόδια. Στην κοινή γνώμη

και στο σύνολο σχεδόν των πολιτών είναι διάχυτη η απορία. Γιατί επιτέλους δεν

συλλαμβάνει η αστυνομία τους ταραχοποιούς και τους λεγόμενους μπαχαλάκιδες; Ιδού η

αναπάντητη απορία…

Αυτού του είδους οι μηνύσεις εναντίων βουλευτών, στέλνουν ένα ξεκάθαρο

μήνυμα. Ότι υπάρχει τίμημα για την ανοιχτή πολιτική έκφραση. Γίνονται στόχος βουλευτές

ως προς τα δικαιώματά και τις υποχρεώσεις τους να εκφράζονται και ως προς το δικαίωμά

τους να ασκούν κοινοβουλευτικό έλεγχο και να παράγουν πολιτικό λόγο.

Η ανησυχία της βουλεύτριας κυρίας Αδαμοπούλου και ο προβληματισμός της για

το αν τα επεισόδια που παρατηρούνται και επισυμβαίνουν σε διαδηλώσεις, είναι και

αποτέλεσμα της δράσης της αστυνομία και της συμμετοχής με κάποιο τρόπο και

αστυνομικών, δεν στρέφετε εξάλλου εναντίον κάποιου προσώπου συγκεκριμένα και

επομένως δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης προσώπου. Είναι

θέσεις και απόψεις και προβληματισμοί που αφορούν στη λειτουργία ενός θεσμικού

κρατικού οργάνου, της αστυνομίας. Αυτό αποτελεί όχι μόνο υπέρτατο δικαίωμα και

καθήκον κάθε βουλευτή και βουλεύτριας αλλά κα κάθε ενεργού πολίτη.

Η ποινική δίωξη της βουλεύτριας, του ΜέΡΑ 25 κυρίας Αδαμοπούλου αποτελεί

στην ουσία ποινική δίωξη εναντίον τη ίδιας της Δημοκρατίας.