Το 2020 ήταν μια δοκιμασία. Για κάποιους μικρότερη και για άλλους μεγαλύτερη σημάδια του θα μείνουν πάνω μας (και μέσα μας) για χρόνια. Ο φόβος μην χάσουμε αυτό που έχουμε, η απόσταση που μπήκε ανάμεσα μας, ο περιορισμός σε τέσσερις τοίχους, η απαγόρευση μετακινήσεων και ταξιδιών, η στέρηση του φαγητού στην ταβέρνα της γειτονιάς , η υποχρεωτική μάσκα, η αγκαλιά που δε δίνουμε πια σε κανέναν, οι κλειστές εκκλησίες, είναι οι ανατροπές που δε μας αφήνουν στιγμή να πάρουμε μια ανάσα. Μάθαμε να ζητάμε λιγότερα. Να ζούμε με όσα έχουμε και να τα αγαπάμε. Πρέπει να αποδεχτούμε πως αν κάτι δε μας αρέσει μπορούμε μονάχα εμείς να το αλλάξουμε, και κανένας άλλος.
Το 2020 έμαθα να έχω πίστη. Έμαθα να έχω αντοχές και ότι μπορώ πάντα λίγο ακόμα. Αυτό σημαίνει να πιστεύω στη ζωή, πως κάπου θα σε οδηγήσει, Και αυτό είναι ένα μάθημα που εύχομαι να μην ξεχάσω ποτέ.
Οδυσσέας Γαλιατσάτος
Πρόεδρος πόρου
σχολιασμοι σε φεις
- αποξένωσε τα παιδια μας απο καθε δραση , αφαιρεσε αρχες απο
- τον πολιτισμο μας, καταργησε την ελευθερια μας ,
- διεκοψε ασχολειες μας, αθλητισμο, δρασεις,
- κοινωνικες εκδηλωσεις, γιορτες και πανηγυρια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου