Εισήγηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στους Δήμους για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ιδιωτικοποίηση του ΝΕΡΟΥ

 
Με το νομοσχέδιο που φέρει τον τίτλο: «Μετονομασία της ΡΑΕ σε Ρυθμιστική
Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με
αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων…»
που συζητείται ήδη στη Βουλή, η κυβέρνηση στα πλαίσια της ενσωμάτωσης των
οδηγιών ΕΕ 2018/2001 και 2019/944, προωθεί την «απελευθέρωση» και του νερού
κατά τα πρότυπα της Ενέργειας, των σιδηροδρόμων κ.ά.

Το νομοσχέδιο πατώντας στις παραπάνω Ευρωπαϊκές Οδηγίες προωθεί την
παραπέρα ιδιωτικοποίηση του νερού, συνεχίζοντας μια πορεία που ξεκίνησε εδώ και
χρόνια, όπου από το 1980 και μετά οι ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ μετατράπηκαν σε ΑΕ. Σε αυτά
τα πλαίσια μπήκε το νερό στην επιχειρηματική δράση και στην Κεφαλονιά, με την
ΔΕΥΑΚ να λειτουργεί στα πρότυπα των παραπάνω εταιρειών, δηλαδή με
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Εμβαθύνοντας σήμερα σε αυτήν την πορεία η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ.,
επιχειρεί την ολοκληρωτική παράδοση της ύδρευσης και αποχέτευσης στα χέρια
μεγαλοεργολάβων και επιχειρηματικών κολοσσών, προκειμένου να ανοίξουν νέα
πεδία επενδύσεων στους τομείς αυτούς, που θα χρυσοπληρώσει ο λαός και με την
αύξηση της τιμής του νερού. Ήδη σε τοπικό επίπεδο η ΔΕΥΑΚ έχει φορτώσει μεγάλα
χαράτσια στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών, την ώρα που αφήνει ανείσπρακτα
μεγάλα χρέη εκατομμυρίων ευρώ κυρίως μεγάλων καταναλωτών- επιχειρήσεων, ενώ
τους παρέχονται και οι σχετικές διατιμήσεις .
Τα κόμματα της ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ συμφωνούν στην ίδια στρατηγική
ιδιωτικοποιήσεων, που αποτελεί πολιτική κατεύθυνση της ΕΕ και που έχει εκφραστεί
νομοθετικά (ΦΕΚ 13575/2017). Σύμφωνα μ’ αυτή το νερό είναι εμπόρευμα και
ΠΩΛΕΤΑΙ. Η τιμολόγησή του μάλιστα, επακριβώς ορίζεται, με το κόστος Κεφαλαίου,
το κόστος αντικατάστασης των παγίων και τις ετήσιες αποσβέσεις, το κόστος
ευκαιρίας του επενδυμένου κεφαλαίου, το λειτουργικό κόστος, το κόστος
συντήρησης (μισθοί, υλικά, ενέργεια κ.λ.π.), το κόστος διοίκησης, το περιβαλλοντικό
κόστος που καθορίζεται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, το κόστος πόρων.
Σήμερα, η ένταξη του νερού στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ενισχύει το
υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ιδιωτικοποίησής του. Αποτελεί κατεύθυνση της ΕΕ και
προαπαιτούμενο του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης για την κοστολόγηση
του νερού με προκαθορισμένα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Αυτό το γεγονός θα
ακριβύνει το νερό για τα λαϊκά στρώματα, τους βιοπαλαιστές αγρότες και μικρούς
επαγγελματίες. θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την άσχημη κατάσταση που βιώνει

ο λαός, στην ασφαλή, ποιοτική, άφθονη και φθηνή ύδρευση και άρδευση, βάζοντας
του επιχειρηματικούς ομίλους και τις ΣΔΙΤ από το παράθυρο.
Είναι υποκριτική η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι τάχα ενδιαφέρεται να
λύσει το πρόβλημα ης λειψυδρίας, της ποιότητας του νερού κ.α., αφού στόχος του
νομοσχεδίου είναι να γίνεται μόνο έλεγχος της ζήτησης και όχι αύξηση των
διαθέσιμων αποθεμάτων νερού που είναι εφικτή, ομολογώντας έτσι ότι το επόμενο
διάστημα τα έργα ανάκτησης νερού (φράγματα – λιμνοδεξαμενές) που έχει ανάγκη
σήμερα ο τόπος μας μπροστά στην διαφαινόμενη λειψυδρία, θα είναι μηδενικά.
Αντίθετα προτεραιοποιείται η εξασφάλιση με γρηγορότερους ρυθμούς νέων πεδίων
κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους που σημαίνει ακόμα χειρότερες σχέσεις
εργασίας στις δημοτικές επιχειρήσεις, καθώς και συρρίκνωσή τους (άρθρο 12 του
σχεδίου νόμου). Οι παρεμβάσεις επίσης από μία Ανεξάρτητη Αρχή δεν μπορεί να
αφορά τίποτε άλλο, από το να ρυθμίζουν την ελεύθερη αγορά (εν προκειμένω του
νερού), που θα λειτουργεί υπό συνθήκες ανταγωνισμού.
Σε αυτές τις συνθήκες πανελλαδικά όλες οι ΔΕΥΑ αλλά και τοπικά η ΔΕΥΑΚ
αντιμετωπίζουν ήδη μεγάλα προβλήματα ( υποστελέχωση, μεγάλη αύξηση
του ενεργειακού κόστους, ελαστικές εργασιακές σχέσεις κ.α.) που θα οξυνθούν
παραπέρα και θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στα λαϊκά νοικοκυριά που θα κλιθούν να
«πληρώσουν το μάρμαρο» . Εξάλλου η ίδια αρχή η ΡΑΕ, ήταν και είναι αρμόδια για
της ρύθμιση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου.
Η Λαϊκή Συσπείρωση θεωρεί ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και είναι αδιανόητο να
εντάσσεται στη λογική της κερδοφορίας. Για αυτό χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας
ενάντια στην πολιτική της ΕΕ για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού και τις
ιδιωτικοποιήσεις. Νερό, μονάδες επεξεργασίας, δίκτυα και άρδευση δεν μπορεί να
είναι εμπορεύματα. Η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει
απαλλαγή από τους νόμους της αγοράς και του κέρδους.
Λέμε όχι στην «απελευθέρωση», την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση του
νερού. Λέμε όχι στο νομοσχέδιο που πρέπει να αποσυρθεί τώρα, αλλά όμως λέμε
ταυτόχρονα ότι δεν πρέπει να μείνει η κατάσταση ως έχει, αφού τόσο οι μεγάλες
εταιρείες στη χώρα (ΔΕΥΑ-δευαθ) ήδη είναι στο Υπερταμείο και το νερό έχει
μετατραπεί σε εμπόρευμα και σε πηγή κέρδους, όσο και τοπικά η ΔΕΥΑΚ λειτουργεί
στην ίδια επιχειρηματική λογική χαρατσώνοντας το λαό της Κεφαλονιάς .
Ως Δημοτικό συμβούλιο πρεπει να ενώσουμε τη φωνή μας με τους εργαζόμενους
του κλάδου και όλο το λαό και να διεκδικήσουμε:
 Εδώ και τώρα να αποσυρθεί το νομοσχέδιο.
 Φθηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για το λαό.

 Άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής με κρατική ευθύνη
και χρηματοδότηση για τον εμπλουτισμό των υπόγειων και
επιφανειακών υδροφορέων (φράγματα – λιμνοδεξαμενές), σε κάθε
δήμο και σε όλο τον νομό, ώστε να εξασφαλιστεί φθηνό, επαρκές και
υγιεινό νερό. Η αδράνειά τους για τέτοια έργα και η ευρωπαϊκή
επιλεξιμότητα, σύντομα θα οδηγήσει σε αδιέξοδο τους εργαζόμενους,
τους μικρούς ΕΒΕ, τους κτηνοτρόφους κ.α.
 Να μην προχωρήσουν σε καμία αύξηση των τιμολογίων
και να απαιτηθούν άμεσα όλα τα χρέη των επιχειρηματιών-
μεγαλοοφειλετών στην ΔΕΥΑΚ.
 Να σταματήσει η προσπάθεια λύσης του προβλήματος
της έλλειψης νερού με κοστοβόρες αφαλατώσεις και εμβαλωματικές
παρεμβάσεις που δεν αποτελούν άλλωστε μόνιμη λύση.
 Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα
και κατάργηση των εργολάβων, σταθερή δουλειά για το σύνολο του
κλάδου.
Είναι προφανές ότι τα παραπάνω αφορούν άμεσες και κατεπείγουσες
προτάσεις, αφού η ριζική λύση στο πρόβλημα βρίσκεται, μόνο σε ένα Ενιαίο Κρατικό
Φορέα Διαχείρισης του νερού που θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη
διαχείριση του νερού σε κάθε Νομό και Δήμο, με γνώμονα το σύνολο των
διευρυμένων κοινωνικών αναγκών.

Μάρτιος 2023 Λαϊκή Συσπείρωση
Αργοστολίου, Ληξουρίου, Σάμης, Ιθάκης.