21η Μαρτίου 1800 . Ημερομηνία - ορόσημο για την Επτάνησο.

21η Μαρτίου 1800 .
Ημερομηνία - ορόσημο για την Επτάνησο.
Χρόνια πολλά στους Επτανήσιους.

Στις 15 Μαρτίου 1800 , σύμφωνα με τον Τσιτσέλη, ξεκίνησε στην Κωνσταντινούπολη η διευθέτηση λεπτομερειών μεταξύ αντιπροσωπείας Επτανησίων και αξιωματούχων της Υψηλής Πύλης και της Ρωσίας. Είχαν προηγηθεί πολύπλοκες διαπραγματεύσεις μεταξύ του Οθωμανού Σουλτάνου Σελήμ , του Ρώσου Αυτοκράτορα Παύλου και πολυπληθούς ομάδας Επτανησίων, οι οποίες οδήγησαν στην υπογραφή της περίφημης συνθήκης της Κωνσταντινούπολης, στις 21 Μαρτίου (ι.ε), από τους εκπροσώπους των Ιονίων νησιών Αντώνιο Καποδίστρια (πατέρα του Ιωάννη Καποδίστρια), Νικόλαο Δεσύλλα – Σιγούρο στην Πόλη και Άγγελο Όριο και Γεράσιμο Κλαδά, οι οποίοι είχαν μεταβεί στην Πετρούπολη. Στην αρχική αποστολή , συμμετείχε, μεταξύ άλλων και ο Ευθύμιος Λοβέρδος. Αυτή ήταν η συνθήκη ανεξαρτησίας των Επτά Ηνωμένων Ιονίων Νησιών. Η λεγόμενη «Επτάνησος Πολιτεία» (Rebubblica Settinsulare) απέκτησε δική της κυβέρνηση με Γερουσία και τοπικά συμβούλια σε όλα τα νησιά. Καθιερώθηκε Σύνταγμα, το Βυζαντινό (Onoranta costituzione Bizantina), το οποίο βέβαια, επανέφερε το αριστοκρατικό καθεστώς, δίνοντας την εξουσία σε παλαιούς ευγενείς, γραμμένους στο παλιό Libro D ‘ Oro. Ως νόμισμα κόπηκαν οι ονομαστές «γαζέτες» σε νομισματοκοπείο στην Γαρίτσα , προάστιο της πόλεως που είχε ορισθεί ως πρωτεύουσα, της Κερκύρας. Σημαία, καθιερώθηκε η περίφημη γαλάζια σημαία, επί της οποίας υπήρχε ο παλαιός Ενετικός Λέοντας του Αγίου Μάρκου, έχων στο δεξιό του πόδι το Ευαγγέλιο και επτά βέλη συνδεδεμένα δια ταινίας με αναγραφή το έτος «1800». Ως αναγνώριση της ανεξαρτησίας (με την επικυριαρχία της Τουρκίας) , το νεοσύστατο κράτος θα πλήρωνε κάθε χρόνο 75.000 πιάστρα στην Υψηλή πύλη. Στην Κεφαλονιά η πρώτη τοπική κυβέρνηση, δημιουργήθηκε από τους Δημήτριο Πινιατόρρο, Κων/νο Τυπάλδο Χαριτάτο και Νικόλαο Άννινο. Επίσης το νεοσύστατο κράτος απέκτησε Προξένους σε διάφορες περιοχές. Μνημονεύονται οι Κεφαλλλήνες: Μιχαήλ Κεφαλάς στην Κρήτη, Παν. Αγγελάτος στην Κύπρο, Πέτρος Πηλικάς σε Σάμο και Σαντορίνη, Θεόδωρος Ιγγλέσης στην Τύνιδα, Ιωάννης Δεπούντης στην Οδησσό και Νικόλαος Ραζής στην Γένοβα. Θα πρέπει βέβαια, να αναφέρουμε ότι είχε προηγηθεί ο συνασπισμός Ρωσίας και Τουρκίας εναντίον των Γάλλων του Ναπολέοντα, ο οποίος τότε είχε (προσωρινά) ηττηθεί στην Αίγυπτο , η έλευση των Ρωσοτουρκικών δυνάμεων στο Ιόνιο στα τέλη του 1798 και η δημιουργία μιας γενικότερης Ευρωπαϊκής Συμμαχίας, εναντίον των Γάλλων .
Η «Επτάνησος Πολιτεία» (Rebubblica Settinsulare), το πρώτο αυτό κράτος, που ουσιαστικά αποτελεί το πρώτο ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος μετά την κατάρρευση του Βυζαντίου, αναγνωρίσθηκε από την Ρωσία, την Οθωμανική αυτοκρατορία και την Αγγλία. Στα άρθρα της συνθήκης υπήρχε σχετική πρόβλεψη για την προστασία των πλοίων , των εμπόρων της Επτανήσου και την ελευθερία πλεύσεων των πλοίων, σε λιμάνια στην Μεσόγειο και την Μαύρη Θάλασσα. Η επίσημη ανύψωση της σημαίας στα νησιά, έγινε στις 13 Ιανουαρίου 1801. Στην Κεφαλονιά η μνήμη της σύντομης παρουσίας των Γάλλων (1797-1799), οι φατριακές έριδες γνωστών οικογενειών του νησιού, (Άννινων & Μεταξάδων) αλλά και τοπικές αντιθέσεις οδήγησαν σε επαναστατικές - αυτονομιστικές κινήσεις. Ολοκληρώνοντας την σύντομη ιστορία μας , θα πρέπει να πούμε ότι το κράτος αυτό , δεν μακροημέρευσε. Παρά την τροποποίηση του Συντάγματος το 1803 (τροποποίηση που είχε συντάξει ένας Κεφαλονίτης ο Ιωάννης Φραγκίσκος Τσουλάτης), η «Επτάνησος Πολιτεία» , έπαψε να υπάρχει με την υπογραφή της Συνθήκης του Τιλσίτ, τον Ιούνιο του 1807.