Ενα ακόμη παρα πολύ καλό κοινωνικοσατυρικό ποίημα

Ενημέρωση από Γερασιμο Βαλσαμή

Άλλο ένα επίκαιρο κοινωνικοσατυρικό ποίημα του εκλεκτού μας συμπολίτη (και ψάλτη...) Σπ. Αυγουστάτου (8 Απρ '20).
Παρακαλούνται τώρα οι υπέροχοι μαέστροι μας για την Κεφαλονίτικη Χορωδιακή ενορχήστρωσή του.
-----------------------------------------------------------------------------------
-"Η Άνοιξη κατεύθασε, ήλθαν τα πετεινάρια,
τα φύλλα εξεπρόβαλαν, στων δέντρωνε τα κλωνάρια.
Η φύσις τώρα γύρω μας, όλο και πρασινίζει
άλλ’ άνθρωπος δεν περιπατεί, όξου μηδέ γυρίζει.

Κλεισμένοι μες τα σπίτια τους, κάθονται φοβισμένοι
και ο καθείς απ’ την ΤΙ-ΒΙ, τον Τσιόδρα περιμένει,
ν’ ακούσει απ’ τα χείλη του, πως πήγε τούτη μέρα
ποιός έζησε, ποιός πέθανε, ποιός είναι μέσα τώρα.

Τον Χαρδαλιά να ωρύετε, - Μην βγείτε πάρα πέρα,
είναι γεμάτη από ιό, ολάκερη η σφαίρα.
Μη βγαίνετε τσου κήπους σας, ούτε και στην αυλή σας,
εν’ τέταρτο να βγάζετε, να χέζει το σκυλί σας.

Να κάθεστε σ’ απόσταση, μέσα στο σπιτικό σας,
γιατί αν δεν μ’ακούσετε, είναι κακό δικό σας-.
Ευχαριστεί τσου ήρωες, γιατρούς και νοσοκόμες,
τσου Δωρητές που δωρεές εκάνουνε γαλεντόμες.

Στρέπετο μέγα γίνετε με δημοσιογράφους,
πόσους άρρώστους οι γιατροί, έχουν στούς τομογράφους.
Πόσοι μέσα τση κάσες τους, είναι αραδιασμένοι,
πόσοι στο χώμα θάφτηκαν και πόσοι οι καμμένοι.

Πόσους οι αστυφύλακες, έγραψαν παρανόμους,
πόσοι είν´ στο σύνολο, π’ αψήφισαν τσου νόμους.
Πόσους σε τόνους λάβαμε, με μάσκες και κικίνα,
πόσ’ αεροπλάνα ήρθανε, σήμερις απ’ την Κίνα.

Πόσα χωριά ευρίσκονται, τώρα σε καραντίνα,
πόσοι την κοπανίσανε, σκαρφίζοντας κομπίνα.
Πόσοι πρόσφυγες μες 'τσι δομές, βρίσκονται στοιβαγμένοι,
πόσοι στο εξωτερικό νοσούν, ή είν' οι πεθαμένοι.

Τέλος και ο πρωθυπουργός τση ισχυρής Αγγλίας,
εισήχθει στην εντατική με πόνους τση κοιλίας.
Μα κ’ οι παπάδες βγαίνουνε και λένε λυπημένοι,
πώς Πάσχα μές τση εκκλησιές, θα κάνουνε κλεισμένοι.

Κ’ ούλοι οι επιστήμονες βγαίνουνε και φωνάζουν,
ξανά νέα πρωτόκολλα, με συμβουλές μας βγάζουν.
Νομίζω πώς μας κάνουνε, του εγκεφάλου πλύση,
λένε πως ούλοι ψάχνουνε, να βρούνε κάποια λύση.

Φάρμακο ψάχνουν δυνατό, τον ιό να ξαφανίσουν,
να βγούμ’ από τα σπίτια μας, ετότες θα μας αφήσουν.
Ούλοι μας να προσέχουμε, λέν' οι ειδικοί μας,
Να μήν τηνε πατήσουμε, σάν την Αμερική μας.

Γ' αφκειό, στο ΣΠΙΤΙ ΜΕΝΟΥΜΕ,
για τα καλά κλεισμένοι.
Γιατί αν δεν ακούσουμε,
πάμε ούλοι μας χαμένοι!