«Λάφυρα από έναν πρωινό περίπατο στην παραλία της Περαίας. Πανικοβλήθηκες ανθρωπάκο με τον κορωνοϊο, αποφάσισες να πειθαρχήσεις στα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσής του. Κλείστηκες στο σπίτι. Έβαλες γάντια, φόρεσες μάσκα, πήρες αντισηπτικά μαντηλάκια και κρατώντας την ομπρέλα των Β /γενικώς έσκασες μύτη. Έκανες τη δουλειά σου, την σωματική σου άσκηση, έβγαλες το
ζωντανό και πήρες το δρόμο της επιστροφής. Ξεφορτώθηκες τα μέσα προστασίας όπου γούσταρες. Αρκετούς κανόνες τηρείς τελευταία, μην αισθανθείς και πειθήνιο όργανο. Αδιαφορώντας πλήρως για την προστασία των άλλων, τον εαυτούλη σου τον προστάτευσες. Γέμισαν οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, η αμμουδιά, η θάλασσα. Γάντια άσπρα, γαλάζια, μαύρα , μωβ, μάσκες , μαντηλάκια. Δεν είναι ώρα βέβαια να ασχοληθείς και με τον «μπολιτισμό» που παράγεις αυτές τις δύσκολες στιγμές και υποβαθμίζεις το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον. Δεν σέβεσαι εδώ και πολύ καιρό τη Μάνα Γαία. Άκου ανθρωπάκο Ζωντανός οργανισμός είναι. Θα τα καταφέρει και χωρίς εσένα. Θα επιβιώσει αφού σε αποβάλει ολοκληρωτικά. Όπως έχει κάνει εξάλλου στο παρελθόν με άλλα ζωικά είδη»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου