Σε ένα πρεβάτι (περπάτημά) μας με τσι Κολέϊσες μου επήραμε από τα Αράγια του Πόρου το χωματόδρομο που πηαίνει στο Ακρωτήρι προς στη μάντα (μεριά) τση Σάμης !
Δεν εφτάκαμε μέχρι το τέλος του δρόμου τόμου ακόμη νυκτώνει κομμάτι ανώρως, ο Πόρος είναι ανατολικά και ο ηλάκης τση δυσης χάνεται κειό πίσωθε από τα βουνά από τσι τέσσαρες και μισή και έχαμε και το πισωγύρισμα!
Πρεβάτι, πρεβάτι εκαμαρώναμε τσι ελιές που παρόλο τσου αιώνες που στέκουνται έδεκει εκαμάρωναν φροντισμένες όπως κοπελούλες!
Βλογημένο δέντρο η ελιά στα ισιώματα στα κατηφόρια τσου λόγγους και τσου γκρεμούς φυτρωμένη και πόσες γενιές προγόνων μας έζησε και ανάστησε, τσι εμάζωναν τσι καλλιεργούσαν παραδέρνοντας με το χέρι μέσα σε ένα κουρούπι (δοχείο) για να τσι μάσουνε με ούλες τσι ανάσβολες (δύσκολα, δύσβατα) μάντες, (μεριές) μα βεραμέντε από την ελιά έζηαν, η λάτα (τενεκές) το λάδι ήταν το λεφτό τσου και για τούτο ούτε νία δεν άφηναν αμάζωχτη από το δέντρο ή από καταής!
Εκειός ο χωματόδρομος που εδιαβαίναμε εγένηκε πρι χρόνια μα η Σιόρα Λούλα εθυμήθηκε τσι κουβέντες τση μάνα τση πότανε από το Πυργί και ερχότανε κοπέλα πριν την νυμφία (γάμο) τση στο Ακρωτήρι να μάσουνε τσι ελιές. Αουπάνουθε από το βουνό τρεις ώρες δρόμος να κατέβουνε που τσι περισσότερες βολές εμένανε και έδεκει στο λιοστάσι να μη τσου φάει η ώρα στο πηαινέλα (πάω έρχομαι).
Τα τσουβάλια τση έλεγε ερκότανε βάρκα για να τα πάρει ουλονόνε στο χωριό πόχανε ελιές, έδεκει κάτου δεν εμπόργιε αλλιώς να παρτούνε !
Η εδική μας ή γενιά έζησε δύο κόσμους τον τότενε παιδεμό και την ψημάρα των γονέων και των νόνων μας και απέ ξετσουμίζοντας εμείς εκειός ο σάρτος που εγένηκε και αλλακτήκανε ούλα αυτοκίνητα, πανιά μηχανήματα συχέριο (μεγάλη βοήθεια) για να τσι μάσεις!
Καλή γλυκό μας βράδυ!
Σχολιασμός δικός μου.
Γιώργος Γκιαφης.
Δεν είμαι πολύ μικρός σε ηλικία το πρόλαβα τον δρόμο σαν ανοικτηκε,και θυμάμαι και το μονοπάτι πριν
Ακρωτήρι ακόμη είναι στην περιοχή αγ.νικολαου μιας και όντως τσι ελιές ερχόντουσαν να τις μασούν μέσω του βουνού από Μοναστηράκι Άγιο Νικόλαο και Πυργί. Μένανε και σε Καλύβια άνωθεν του ακρωτηρίου και κάνανε και το λάδι σε λυτρουβια στην εκει περιοχη. Πρόλαβα και μεταφορά προς Πορο από ψαροκάικα ποριοτων ,ακόμη και συγγενών μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου