Από Φώτη Γκιαφη...
Εάν νομίζετε ότι και η θάλασσα δεν έχει όντα όπως ο άνθρωπος γελιέστε.!!
Θα σας αναφέρω εγώ δύο περιστατικα και εσείς βγάλτε τά συμπεράσματάσας σας.
Θα σας πω πρώτα για την φώκια αυτό είναι διήγηση μυανού συναδέλφου ψαρά όταν
ψαρεύαμε αυτός δίχτυα και εγώ με παραγάδια. Είχε ρίξει κάπου 1500m δίχτυα από το βράδυ που θα τα σήκωνε το πρωί. Το πρωί που πήγε όμως στη σημαδούρα με μεγάλη έκπληξη είδε ότι ήταν δίπλα η φώκια και τον περίμενε. Αυτός σκέφτηκε τότε ότι εάν αρχίσει και σηκώνει δίχτυα η φώκια θα του τρώει ένα-ένα όλα τα ψάρια αλλά και κάθε ψάρι του χαλάει και το δίχτυ έτσι σκέφτηκε να φύγει και να πάει από την άλλη άκρη ! 1500m μακριά έβαλε πάσα δύναμη και πήγε με διάφορες βόλτες για να μην τον ακολουθήσει η φώκια όμως με το που έφτασε στη σημαδούρα η φώκια ήταν από κάτω και τον περίμενε ο φίλος μου σκέφτηκε και μου είπε το πιο πιθανό είναι να έπιασε τα δίκτυα στον πάτο και τα ακολούθησε πλάι-πλάι και βρέθηκε στην άλλη άκρη έτσι αποδείχτηκε ότι το μυαλό της φώκιας ήταν πιο προχωρημένο από του άνθρωπου και κάτι άλλο να σας πω ότι η φώκια και το δελφίνι δεν πιάνονται ποτέ σε δίχτυα είναι πολύ σπάνιο !! τα ψάρια η φώκια τα τρώει με την άνεση της όταν σηκώνονται από τον πάτο μέχρι να ανέβουν στο σκάφοςΤο άλλο που είναι δικιά μου εμπειρία θα αναφερθώ στο δελφίνια
ΑΛΗΘΙΝΈΣ ΙΣΤΟΡΊΕ
Όταν ήμουν 16 χρονών μπήκα σε ένα ψαροκάικο ανεμότρατα πλήρωμα με ένα και μόνο σκοπό να βγάλω λεφτά για να αγοράσω ένα ακορντεόν. Το όνειρό μου μετά από πέντε έξι μήνες πραγματοποιήθηκε έβγαλα λεφτά και αγόρασα το ακορντεόν μετά όμως είχα ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα. Το πήρα το ακορντεόν στο καΐκι Με σκοπό να περνάω τις ώρες μου μία και μου άρεσε υπερβολικά ο κάπτεν Κώστας όμως που ήταν ιδιοκτήτης του σκάφους είχε μία τελείως αντίθετη γνώμη μόλις που το είδε έγινε ένα άγριο θηρίο και μου λέει τι είναι αυτό. ; είναι η καινούργια μου αγορά του λέω με χαρά αυτό μου λέει επάνω στην κουβέρτα του καϊκιού δεν θα το ξανά ανεβάσεις αυτό μου λέει αν παίξεις με αυτό θα μαζέψεις όλα τα δελφίνια και θα μας καταστρέψουν τα δίκτυα άμα θέλεις να παίζεις θα παίζεις μόνο στο Αμπάρι στεναχωρήθηκα υπερβολικά αλλά και τι να έκανα δεν μπορούσα να κάνω αλλιώςπέρασε ο καιρός εγώ αυτά βέβαια τα θεωρούσα παραμύθια ένα βράδυ όμως έξω από τον κατελειό που η θάλασσα ήταν λάδι και τραβούσαμε καλάδα που θα κράταγε δύο ώρες ο captain Κώστας κοιμόταν και εγώ ζήλεψα τόσο πολύ και λέω δεν κάθομαι πάνω στην πριμη ναγριτσανίσω λιγο το ακορντεόν μου; Σας πληροφορώ ότι είδα κάτι το απίστευτο. Γέμισε η θάλασσα από δελφίνια όπου πιδούσαν ψηλά και ξανά έπευταν στη θάλασσα σαν να θέλουν να παίξουν και δεν είχε περάσει ούτε μισή ώρα. Πανικόβλητος εγώ μην ξυπνήσει ο καπετάνιος και δει αυτή τη κίνηση το μ παρλιάζο βέβαια γρήγορα-γρήγορα και το βαζω στο αμπάρι.
Με αυτο παντος που είδαν τα μάτια μου αν δεν το εύλεπα δεν θα το πίστευα ποτε
Ο κάπτεν είχε απόλυτο δίκιο !!!!!!!!!!!???????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου