Ο χρήστης Εταιρεία Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας κοινοποίησε τη φωτογραφία του χρήστηThe Mythologists.
ΤΟ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟ ΜΕΓΑΡΟ.
΄Ηταν οι κατοικία του ΄Ανακτα στα Μυκηναϊκά βασίλεια του κυρίως Ελλαδικού κορμού. ΄Ηταν το κέντρο των δραστηριοτήτων πολιτικών, οικονομικών και εν μέρει θρησκευτικών των οποίων τον έλεγχο είχε ο ΄Ανακτας. ΄Ηταν μια κατοικία επιβλητική χτισμένη στο κέντρο και την κορυφή των Μυκηναϊκών Ακροπόλεων προφυλαγμένη από κάθε μορφής εχθρό. Σε σχέση όμως με το μέγεθος, την πολυτέλεια και των πλούτο των Μινωικών Ανακτόρων υστερούσε πάρα πολύ. Το Μυκηναϊκό Ανάκτορο ήταν μικρό και χτισμένο γύρω από ένα βασικό κτήριο το Μέγαρο. Αυτό απετελείτο από ένα στεγασμένο πρόδομο που στηριζόταν σε δύο κίονες και ήταν ανοιχτός προς την κεντρική αυλή. Στη συνέχεια υπήρχε ένας τετράπλευρος χώρος που στηριζόταν σε τέσσερεις κεντρικούς κίονες. Επάνω από αυτούς τους κεντρικούς κίονες υπήρχε ένα ανυψωμένο μέρος της στέγης για να μπαίνει φως και να βγαίνει ο καπνός της Εστίας. Αυτό το ονόμαζαν Οπαίο. Στο δάπεδο ανάμεσα στις βάσεις των κιόνων υπήρχε μια μεγάλη , στρογγυλή εστία που υψωνόταν ελάχιστα από το δάπεδο και εκεί άναβε φωτιά για ζέστη και φωτισμό. Στον ένα από τους τοίχους και δίπλα στην εστία υπήρχε ο θρόνος του ΄Ανακτα. Γύρω πό αυτό το κεντρικό κτίσμα αναπτύσσονταν τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του βασιλιά και της βασίλισσας τα οποία κάποιες φοορές ήταν στον επάνω όροφο. Από το βασικό αυτό σχέδιο του Μυκηναϊκού Μεγάρου προήλθε στη συνέχεια το βασικό σχέδιο του κλασσικού Ναού. Το Μέγαρο ήταν τοιχογραφημένο με πολύχρωμες παραστάσεις. Χρώματα έφεραν και οι κίονες αλλά και ολόκληρο το δάπεδο όπως και το ταβάνι ήταν ζωγραφισμένα. Δυστυχώς από όλα αυτά έχουμε ελάχιστα κατάλοιπα.
Μια καλή τύχη για τους αρχαιολόγους και κακή βέβαια για τους κατοίκους του ήταν η μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε το Ανάκτορο της Πύλου. Σώθηκαν τα αλλεπάλληλα στρώματα επιζωγραφίσεων του δαπέδου και άλλα τμήματα τοιχογραφιών γιατί στερέωσε η φωτιά το ασβεστοκονίαμα που τα αποτελούσε και έτσι μπορούμε να έχουμε μια καλή σχετικά εικόνα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι κάηκε το βασιλικό Αρχείο και ψήθηκαν οι πήλινες πινακίδες του και έτσι δεν καταστράφηκαν με αποτέλεσμα να έχουμε σήμερα εκατοντάδες κείμενα της Γραμμικής Γραφής Β΄και να γίνει δυνατή η αποκρυπτογράφησή της. Στον Ελληνικό χώρο οι πήλινες πινακίδες των αρχείων δεν ψήνονταν όπως στην Ανατολή με αποτέλεσμα να καταστρέφονται από το νερό και την υγρασία και να γίνονται σκόνη. Εξαίρεση το Ανάκτορο της Πύλου που η καταστροφική του πυρκαγιά μας διαφύλαξε αυτό το εξαιρετικά πολύτιμο υλικό από καθαρή τύχη.
Η μορφή των Μυκηναϊκών Ανακτόρων μας δείχνει τη διαφορά του βιοτικού επιπέδου ανάμεσα στους Μινωίτες και τους Μυκηναίους. Υπάρχει όμως μια εξήγηση, οι Μινωίτες δεν αντιμετώπιζαν εξωτερικούς κινδύνους σε αντίθεση με τους Μυκηναίους που για αυτό το λόγο αναγκάστηκαν να ζουν σε οχυρωμένα Ανάκτορα περιορισμένα μέσα στο χώρο μιας οχυρωμένης Ακρόπολης. Αυτά όμως στην επόμενη ανάρτηση.
Καλές γιορτές σε όλους με υγεία και χαρά!!
΄Ηταν οι κατοικία του ΄Ανακτα στα Μυκηναϊκά βασίλεια του κυρίως Ελλαδικού κορμού. ΄Ηταν το κέντρο των δραστηριοτήτων πολιτικών, οικονομικών και εν μέρει θρησκευτικών των οποίων τον έλεγχο είχε ο ΄Ανακτας. ΄Ηταν μια κατοικία επιβλητική χτισμένη στο κέντρο και την κορυφή των Μυκηναϊκών Ακροπόλεων προφυλαγμένη από κάθε μορφής εχθρό. Σε σχέση όμως με το μέγεθος, την πολυτέλεια και των πλούτο των Μινωικών Ανακτόρων υστερούσε πάρα πολύ. Το Μυκηναϊκό Ανάκτορο ήταν μικρό και χτισμένο γύρω από ένα βασικό κτήριο το Μέγαρο. Αυτό απετελείτο από ένα στεγασμένο πρόδομο που στηριζόταν σε δύο κίονες και ήταν ανοιχτός προς την κεντρική αυλή. Στη συνέχεια υπήρχε ένας τετράπλευρος χώρος που στηριζόταν σε τέσσερεις κεντρικούς κίονες. Επάνω από αυτούς τους κεντρικούς κίονες υπήρχε ένα ανυψωμένο μέρος της στέγης για να μπαίνει φως και να βγαίνει ο καπνός της Εστίας. Αυτό το ονόμαζαν Οπαίο. Στο δάπεδο ανάμεσα στις βάσεις των κιόνων υπήρχε μια μεγάλη , στρογγυλή εστία που υψωνόταν ελάχιστα από το δάπεδο και εκεί άναβε φωτιά για ζέστη και φωτισμό. Στον ένα από τους τοίχους και δίπλα στην εστία υπήρχε ο θρόνος του ΄Ανακτα. Γύρω πό αυτό το κεντρικό κτίσμα αναπτύσσονταν τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του βασιλιά και της βασίλισσας τα οποία κάποιες φοορές ήταν στον επάνω όροφο. Από το βασικό αυτό σχέδιο του Μυκηναϊκού Μεγάρου προήλθε στη συνέχεια το βασικό σχέδιο του κλασσικού Ναού. Το Μέγαρο ήταν τοιχογραφημένο με πολύχρωμες παραστάσεις. Χρώματα έφεραν και οι κίονες αλλά και ολόκληρο το δάπεδο όπως και το ταβάνι ήταν ζωγραφισμένα. Δυστυχώς από όλα αυτά έχουμε ελάχιστα κατάλοιπα.
Μια καλή τύχη για τους αρχαιολόγους και κακή βέβαια για τους κατοίκους του ήταν η μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε το Ανάκτορο της Πύλου. Σώθηκαν τα αλλεπάλληλα στρώματα επιζωγραφίσεων του δαπέδου και άλλα τμήματα τοιχογραφιών γιατί στερέωσε η φωτιά το ασβεστοκονίαμα που τα αποτελούσε και έτσι μπορούμε να έχουμε μια καλή σχετικά εικόνα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι κάηκε το βασιλικό Αρχείο και ψήθηκαν οι πήλινες πινακίδες του και έτσι δεν καταστράφηκαν με αποτέλεσμα να έχουμε σήμερα εκατοντάδες κείμενα της Γραμμικής Γραφής Β΄και να γίνει δυνατή η αποκρυπτογράφησή της. Στον Ελληνικό χώρο οι πήλινες πινακίδες των αρχείων δεν ψήνονταν όπως στην Ανατολή με αποτέλεσμα να καταστρέφονται από το νερό και την υγρασία και να γίνονται σκόνη. Εξαίρεση το Ανάκτορο της Πύλου που η καταστροφική του πυρκαγιά μας διαφύλαξε αυτό το εξαιρετικά πολύτιμο υλικό από καθαρή τύχη.
Η μορφή των Μυκηναϊκών Ανακτόρων μας δείχνει τη διαφορά του βιοτικού επιπέδου ανάμεσα στους Μινωίτες και τους Μυκηναίους. Υπάρχει όμως μια εξήγηση, οι Μινωίτες δεν αντιμετώπιζαν εξωτερικούς κινδύνους σε αντίθεση με τους Μυκηναίους που για αυτό το λόγο αναγκάστηκαν να ζουν σε οχυρωμένα Ανάκτορα περιορισμένα μέσα στο χώρο μιας οχυρωμένης Ακρόπολης. Αυτά όμως στην επόμενη ανάρτηση.
Καλές γιορτές σε όλους με υγεία και χαρά!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου