Σήμα Facebook

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ | κινητο 6907471738


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Συνεχή Ροή Ειδήσεων από το νησί

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ 2014 - ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ- ΦΛΕΒΑΡΗς- MAΡΤΗΣ


Τρίτη, 4 Φεβρουαρίου 2014


ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ ΣΕΙΣΜΟΣ 03/02/14 - βιντεο από τις ζημιες




ΑΠΟ   Δικέλης Βλιχός

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΛΑΔΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ 

Ο Εγκέλαδος αιώνια γυροφέρνει την πανώρια κόρη Κεφαλονιά, αλλά εκείνη του αντιστέκεται. Ή μάλλον τον έχει απορρίψει. Στην αρχή, που ήτανε νέος, του έριξε δυο-τρεις ματιές. Εκείνος νόμισε πως της άρεσε. Γι' αυτό και δεν της έκανε κακό. Κι εκείνη ανταποκρίθηκε στο δικό του βλέμμα. Πάντα της άρεσαν τα δύσκολα, τα παράξενα και τα πρωτόφαντα. Και οι περιπέτειες. Τα ταξίδια. Ήθελε πολλά να βάλει στο δισάκι του μυαλού της. "Άσε", είπε, "να τονε γνωρίσω. Πολλά μπορώ να μάθω από αυτόν. Ας πούμε, πώς μπορεί να είναι τη μια εδώ και την άλλη εκεί; Τη μια στη Σαντορίνη και την άλλη στη Γιαπωνία;" 



Αλλά στο πρώτο τους ραντεβού, στο Μύρτο, αιώνες προτού ο λογαγός Κορέλι συναντηθεί εκεί με την Πελαγία, εκείνος πήγε αξούριστος και άπλυτος. Η μπόχα απλώθηκε σε όλη την ατμόσφαιρα. Και τα ρούχα του; Σιδερόφραχτος ήταν. Δεν πλησιαζόταν ο Εγκέλαδος. 
-Μα γιατί δεν πλένεσαι, του είπε, βρωμάς. Και σκέφτηκε: "Τι να μάθω από αυτόν τον άξεστο, τελικά. Τίποτε!"
-Έτσι είμαι, εγώ, της αποκρίθηκε, βγαίνω ολόκληρος από λίμνες με θειάφι και οξέα. Μου αρέσεις. Δεν πρόκειται ποτέ να σε πειράξω.
-Δε σε φοβάμαι, αποκρίθηκε εκείνη. "Ας το προσπεράσω", σκέφτηκε. 
-Πες μου, τον ρωτάει, για τα μέρη που πας! Τι κάνεις εκεί, τι βλέπεις; γιατί ακούω φωνές, κλάματα και δυστυχίες;
-Τι να σου πω; Δεν ξέρω, τίποτε. Εγώ χτυπώ. Τ'ακούς; Εγώ χτυπώ! Κι όποιος δε με δέχεται, τηνε πληρώνει. Μονάχα χτυπώ, γκρεμίζω και χαλάω. Είμαι ο τρόμος!
-Με το μπαρντόν, είναι δυνατόν σήμερις τέτοια πράματα; αποκρίθηκε ατάραχη εκείνη, με όλη την τζετζιλιτά που είχε. Δε μ' ενδιαφέρεις, άμαθε,άξεστε και αγύρτη σιορ Εγκέλαδε!(είπαμε η τζετζιλιτά) Τίποτα να μου διδάξεις δεν έχεις! Και δεν μπορείς να μου κάνεις τίποτα. Εκείνος δεν καταλάβαινε από τέτοια και απομακρύνθηκε συγχυσμένος. 

- Εμένα, ούρλιαξε, που δε μου αντιστάθηκε καμία, ούτε η Σικελία ούτε η Σιγκαπούρη ούτε η Μάλτα ούτε η Γιαπωνία; Θα δεις από δω και πέρα, τι θα σου κάμω. Θα σκάψω στα θεμέλιά σου, θ' άνοίξω τάφρους, σε τρεις κολώνες απάνου θα σε έχω, για να ταράζεσαι και να βουρλίζεσαι κάθε τόσο. 

Εκείνη τον άκουσε και, είπαμε, με όλη την τζετζιλιτά που τη διέκρινε, του πέταξε:

-Εγκέλαδε, δε σε φοβάμαι, η ομορφιά μου θα σφραγίζει τις μέρες σου. Κι η εξυπνάδα μου θα ταξιδεύει στους αιώνες, ποιητές θα την τραγουδήσουνε, αιώνιοι ταξιδευτές θα με γνωρίζουνε σε ούλη τη γης, τα τέκνα μου θα στήσουνε σπίτια παντού. Και ξέρεις γιατί; Για να σε ακολουθούμε όπου κι αν χτυπάς. Δε θα σε αφήσουμε ήσυχο.Τα τέκνα μου παντού θα σου δίνουνε απαντήσεις. Κι όταν μας επισκέπτεσαι θα γλεντάμε. Θα σε αμπώνουμε, μέρος δε θα βρίσκεις να χτυπάς!

Χαμογέλασε εκείνος κι ένα ρυάκι υδρόθειου φορτωμένο με εκκωφαντικούς ήχους ακατέργαστων νταουλιών πετάχτηκε από τα δόντια του. Τα μάτια του κοκκίνησαν και βρουχήθηκε:

-Δε θα σε αφήσω ήσυχη ως τη συντέλεια του αιώνα, γιατί με ντρόπιασες. Θα' ρχομαι κάθε τόσο να σε ταράζω, θα ψάχνω, θα ψάχνω και κάθε φορά θα σε χτυπάω αλλού. Πάντα θα σου ξεφεύγω. Εκεί θα νομίζεις πως θα χτυπάω κι εγώ θα είμαι αλλού.

Κι εκείνη, αλαφιασμένη και παράξενα ωραία, τίναξε τα μαλλιά της που άφηναν άρωμα ελάτης κι ήταν σα να τραγούδησε: 

-Καλώς να κοπιάζεις, θα σε κοιτώ κάθε φορά από την κορφή του Αίνου, εκεί που εσύ δεν μπορείς να φτάσεις. Πόλεμο θέλεις και θα τον έχεις. Σαν την άδικη κατάρα θα γυρνάς στη γη μου απάνω και δε θα βρίσκεις ησυχία. Κάθε επίσκεψή σου θα τελειώνει με μια φυγή. Δική σου φυγή. Ασύντακτη. Εκεί, δυτικά του Ληξουριού, στα άπατα κάθε φορά θα κρύβεσαι. Τα τέκνα μου, ξέρουν, έχουν τη γνώση που δεν έχεις εσύ. Σε περιμένουν και κάθε φορά βγαίνουν πιο δυνατά με εμένα σημαία τους στα σημεία του ορίζοντα. 

Κι ήταν η πρώτη φορά που ένα αϊδόνι, ακούγοντας τα λόγια της Κεφαλονιάς, δε φοβήθηκε, άφησε τρίλιες μουσικές να αντηχήσουν στον αέρα. Τις πήρε ένας βοσκός στις πλαγιές του Αίνου κι έφτιαξε το πρώτο μαντολίνο και τραγούδησε την πρώτη αριέτα που με τη σειρά της ταξίδεψε όλους τους Κεφαλονίτες στα πέρατα της οικουμένης κι ακόμα παραπέρα. Όπου υπάρχει ο Εγκέλαδος. Για να τον κυνηγούν και να τον κογιονάρουν! 

Κι ένας κοντυλοφόρος του παλιού καιρού, μαθαίνοντας τούτη την ιστορία που ακούστηκε, μια βροχερή μέρα σ' ένα γκρεμισμένο χάλασμα στις υπώρειες του Αυγού, δε δίστασε καθόλου ν' απαντήσει στο αιώνιο ερώτημα:

Ο Εγκέλαδος ή η Κεφαλονιά:
Η Κ Ε Φ Α Λ Ο Ν Ι Α στους αιώνες!!!

Κυριακή, 2 Μαρτίου 2014


ΝΕΑ ΡΙΜΝΑ ΣΕΙΣΜΟΥ

Οι Κεφαλονίτες με τση ρίμνες τους

Απόγιομα τση Κυριακής, μπριτού το καρναβάλι,
οι Ληξουριώτες, σκέφτονται θέμα για φέτος πάλι.
*
Κάποιος προτείνει τον Ξηρό, τον Δένδρια θέλει άλλος
κι ένας μολάει νια πορδή που σκίζεται ο καβάλος.
*


Άλλος, με δημοψήφισμα στο κάθε Ληξουριώτη,
να ντύσουνε καρνάβαλο έναν Αργοστολιώτη.
*
Όλοι τόνε κοιτάξανε, τσου άρεσε η ιδέα
και τ’ άρμα θα το στήσουνε κάτω, στη προκυμαία.

*


Να τσου κοιτά να το κοιτούν, μπροστά στο Λασκαράτο
κι όποιος περάσει και το δει, να πάει το μαντάτο.
*
Και κει που ήταν έτοιμοι να φύγουνε με γέλια,
ταρακουνήθηκε η γη και τρίξαν τα θεμέλια.
*


-Σεισμός, όλοι φωνάξανε και πεταχτήκαν έξω.
-Ώρα που βρήκα, ακούστηκε, θέμα για να διαλέξω.
*
Ο κόσμος τρέχει σκούζοντας, τάζουν, σταυροκοπιούνται,
άλλοι τρομάζουν, βλαστημούν και άλλοι καταριούνται.
*


Τοίχοι ραγίσαν σα γυαλιά, σπάσαν τα κεραμίδια,
σπάσανε και του δήμαρχου τα δυο του τα καρύδια.
*
Δρόμοι, λιμάνι, κτίρια, σα να μη τα γνωρίζεις,
πενήντα τρία σκέφτεσαι, θυμάσαι και δακρύζεις.
*


Γίνεται δεύτερος σεισμός, ξημέρωμα Δευτέρας
κι όλα τα αποτέλειωσε, το φοβερό το τέρας.
*
Γκρεμίστηκαν οι εκκλησιές, καμπαναριά λυγήσαν
και στου Παρίση το μαντρί, τ’ αρνιά χοροπηδήσαν.
*


Ο κόσμος ειν’ ανήσυχος, τάζει κεριά, λαμπάδες,
χέστηκαν όλες οι γριές και τους μοιράζουν πάνες.
*
Στον Άγιο Χαράλαμπο ανάβουνε κεράκι,
μη πούνε κι οι απέναντι πως τσου χουμε ανάγκη.
*


Στείλανε τρόφιμα πολλά, στείλαν νερά, πατάτες,
έστειλε κι οι κυβέρνηση δυο γανωμένες λάτες.
*
Από τον Έβρο στείλανε ως με τον Ψηλορείτη,
στην άκρη οι εθελοντές, στη μέση, η Αφροδίτη.
*


Τρίτος σεισμός…., πολιτικός, μες του σεισμού το χάλι,
η πληγωμένη Παλική μένει χωρίς κεφάλι.
*
Κάποιες κυψέλες άνοιξαν και χύθηκε το μέλι
κι οι μέλισσες ορμήσανε να φάνε το Βαγγέλη.
*


Στη τρίχα την εγλύτωσε, δε θα ‘μενε μπουκούνι,
πρόλαβε όμως κι άρπαξε ένα χοντρό μπαστούνι.
*
Γράφει και νια παραίτηση και δυνατά φωνάζει:
-Πόρτες ανοίξετε πολλές κι από ολούθε μπάζει.
*


Μα έπιασε το πες και πες με τσ’ ώρες ο γαλίφης.
-Βαγγέλη, όπου έφτυσες μετά πως πας και γλύφεις;
*
Του ‘ταξαν ολοκαίνουργιο μπαστούνι να του δώσουν,
μάλιστα υποσχέθηκαν να του το παραδώσουν.
*


Και έρχονται και εκλογές κι είμαστε μπερδεμένοι
και ποιόνε να εμπιστευτείς, που ‘ν’ όλοι κουνημένοι;
*
Κουνιόμαστε, κουνιόμαστε, καράβι που σκοντάβει,
εμείς τα λογαριάζουμε και κείνος κόβει – ράβει.
*


Εύχομαι να τελειώσουμε χωρίς ψηλό τακούνι,
κυρίως να μη χρειαστεί να ψάχνουμε μπαστούνι.
*
Ο Ληξουριώτης κι ο σεισμός δεν έχουν φρονιμάδα,
εκείνος τη καταστροφή, εμείς τη ζουρλαμάδα.
*


Τσι έγνοιες, τα προβλήματα, δέστε τα στο τσουβάλι
κι ας κουνιστεί και ο σεισμός μαζί, στο καρναβάλι

ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου